โรงเหล้าเขาหมื่นท้อ

แนะนำเรื่อง

            ซ่งจินเสี้ยว สาวร่างบางสายเมาในวัย 25 ปี ที่ตระเวรไปดื่มเหล้ามาแล้วทุกตรอกซอกซอย ใครว่าเหล้าดีเหล้าเด็ดเจ็ดย่านน้ำ แม่คุณไปจัดมาหมด จนเมื่อไปเจอร้านเหล้าลึกลับ อยู่ในตรอกซอกซอยมืดๆ ร้านหนึ่ง ชื่อว่า ร้านหมื่นท้อรอรัก  จินเสี้ยวไม่รอช้ารีบเข้าไปในร้านเหล้าอย่างรวดเร็ว ขึ้นนั่งที่บาร์แล้วสั่งเหล้าทันที ราวกับคนกระหายอยากได้เหล้ามากระแทกปาก

            “เถ้าแก่ เอาเหล้าที่ดีที่สุดมาให้ลองหน่อย” หญิงสาวสั่งโดยไม่รู้ว่าเหล้านั้นจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล...

            จินเสี้ยวดื่มเหล้าแล้วนางก็สลบไป ตื่นมาอีกทีก็อยู่ในที่ที่แปลกประหลาด ไม่เคยพบเคยเห็น...

            “ที่นี่ที่ไหนกัน...” เธอรำพันอย่างคนละเมอ ราวกับภาพที่เห็นตรงหน้านี้คือความฝัน หรือว่า...

            เธอจะฝันจริงๆ...

          ตรงหน้าจินเสี้ยว มีโรงสุราร้างที่ปิดไว้ แต่สภาพยังดีมากนัก ทั้งไหสุราแล้วจอกสุรา ล้วนดูใหม่ราวกับว่านี่เป็นโรงสุราที่กำลังจะเปิด หาใช่โรงสุราที่ปิดไม่

            วูบหนึ่งเสียงแว่วก็ดังก้องเข้ามาในหูของนาง

            “เปิดโรงสุรา...แล้วเจ้าจะพบรัก”

          เสียงแว่วเหมือนเสียงยายแก่ คนหนึ่งคุ้นหูนักแต่ไม่รู้ว่าเคยเจอที่ไหน นางมองไปรอบๆ พบกับผู้คนที่เดินฝักใฝ่ไปมา ราวกับว่าที่นี่เป็นอีกโลกหนึ่ง ที่เป็นโลกเสมือนที่นางจากมา 

            เมื่อนางยืนตั้งสติได้สักพัก พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นป้ายโรงสุรา เขาหมื่นท้อ ซ่งจินเสี้ยวพยายามนึกว่า ชื่อนี้มาอย่างไร แต่ความรู้สึกนึกคิดของนางกลับเลือนรางเต็มที ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว 

            เมื่อก้มสำรวจเนื้อตัว เสื้อผ้าของนางก็เปลี่ยนเป็นในแบบยุคอดีตน่าจะช่วงท่องยุทธภพ เพราะว่าไม่มีอันใดบ่งชัดว่าตอนนี้คือยุคใดกันแน่ ทำให้นางค่อนข้างมึน 

            นางเข้าไปที่โรงสุรา แล้วนั่งพักสักครู่ก็เริ่มสำรวจร้านเหล้า ว่ามีเหล้าใดบ้าง นางเปิดดูเหล้าทุกไห พบว่าเป็นเหล้าชั้นยอด ที่นางใฝ่หามานาน 

            “นี่มันของดีชัดๆ...โอ้ววว...เหล้าหายาก...ใครกันที่หมักได้ดีเช่นนี้” นางตักชิมมัน ทุกไห สักพักก็เริ่มมึน แต่เมื่อหันไปมองในไห เหล้ากลับเติมเต็มไหสุราเช่นเดิม

            แปลกจัง...

            ย้อนกลับไปคิดถึงเสียงแว่วนั้น ที่บอกให้นางเปิดโรงสุรา หรือว่านางจะย้อนอดีตมาเปิดร้านเหล้า ที่เป็นความใฝ่ฝันของนางตั้งแต่เด็ก จึงเที่ยวตระเวรชิมเหล้าไปทั่วทิศทั่วแดน รีวิวรสชาติแต่ละที่ จนมีคนตามในvlog ของนางเกือบล้านคน 

            หรือนี่จะเป็นคำอธิฐานที่นางเฝ้าขอพรมาตลอด ได้เปิดร้านเหล้าอย่างที่ใจหวัง 

            เอาว่ะ...แค่ร้านเหล้าในอดีตก็ยังดี ถือว่าสานฝันวัยเด็กให้สมบูรณ์ก็แล้วกัน 

            เมื่อเดินสำรวจจนทั่วร้าน ก็พบเครื่องถ้วยชาม ทั้งยังเป็นเงินอีแปะโบราณ ไว้ทอนอีก รวมทั้งมีบิลเขียนภาษาจีนโบราณเกี่ยวกับราคาเหล้าแต่ละชนิด เหมือนทำบัญชีไว้ 

            “นี่ข้ามารับช่วงต่อจากใครหรือเปล่า เหตุใดจึงมีบัญชีเช่นนี้ด้วย” 

            จินเสี้ยวเดินไปรอบๆ ร้านจนไปสำรวจด้านบนที่มีห้องพักสำหรับไว้นอนอยู่สามห้อง นางจึงเลือกห้องใหญ่ไว้นอน อีกสองห้องนางคิดไว้ว่า จะเปิดให้คนที่ต้องการพักอ้างแรม ได้สองต่อช่างดีจริงๆ 

            เมื่อคิดการต่างๆ ได้เสร็จสรรพแล้ว นางก็เตรียมเปิดร้าน แต่คงต้องเปิดเป็นวันพรุ่ง ก่อนอื่นต้องหาผู้ช่วยสักคน นางเขียนป้ายประกาศรับสมัครเสี่ยวเออร์ ไว้ช่วยบริการเสริฟเหล้ายกเหล้าให้กับแขกที่เข้ามา นางคิดว่าลำพังคนเดียวคงทำมิไหวเป็นแน่ 

           เมื่อคิดอ่านได้ถ้วนถี่ดีแล้ว นางจึงขึ้นไปพักผ่อนข้างบนสักครู่ เพื่อเก็บแรงไว้เปิดโรงเหล้าในวันพรุ่งนี้