อ้วนเกินร้อยใจเกินรัก

“นี่คุณคิดจะทำอะไรน่ะ!!”

เสียงนั้นเหมือนติเตียนทว่าก็แฝงไปด้วยความห่วงใย

เพียงแค่นั้นน้ำตาที่คิดว่าแห้งเหือดไปแล้วกลับล้นทะลักหลั่งไหล

ออกมาจนดวงตาไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อีก หรรษพรร้องไห้จนตัวโยน

หล่อนสะอื้นไห้อยู่ใต้ไหล่กว้างของคนที่เข้ามาช่วยไม่ให้หล่อนละทิ้งชีวิตจากโลกนี้

“คุณจะไม่เป็นอะไร ฉันอยู่ตรงนี้ค่ะ”

---------------------------------------

เป็นเรื่องแรกในรอบ 9 ปี ของสวิชญาที่เขียน GL LOVELY ROOM

ยังไงฝากเป็นกำลังใจให้สวิชญาด้วยนคะ 

หวังเป็นอย่างมากว่าคนอ่านจะชอบ 

.