Perfect girl สาวมั่นมัดใจนายปากร้าย

 บทกริ่น
เอ้า! ไช..โย ไช..โย ไชโย....ลูกสาวฉันเรียนจบแล้วคร้า!!!
เสียงอึกทึกลั่นสนั่นซอยแบบนี้จะเป็นบ้านใครไม่ได้นอกจากบ้านของฉัน แอริน นักศึกษาที่เพิ่งจบมาสดๆร้อนๆและไอ้ความที่ฉันเรียนจบนี่แหละทำให้แม่ฉันถึงกับดีใจแทบกลั้นน้ำลาย อึ๋ย น้ำตาไว้ไม่อยู่จึงต้องมาจัดงานเลี้ยงให้ลูกสาวสุดท้องแสนสวยอย่างฉัน หรือแม่ดีใจที่ไม่้ต้องขายวัวส่งแมวเรียนแล้ว หึหึ แม่ขา เกีรยตินิยมอันดับสองนี้แม่ภูมิในไหมคะ
"แอริน ลูกรักของแม่ ลูกแม่จบแล้วแถมยังคว้าเกีรยตินิยมอันดับสองมาด้วย ลูกต้องหางานดีดีทำนะ หางานดีดี หาผู้ชายดีดีสักคนสองคน แม่อยากได้ลูกเขยแล้วอ่ะเอาหล่อๆนะลูก"
แม่ฉันพูดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พลางเอามือมาโอบไหล่ฉัน แม่คงภูมิใจฉันมากนะเนี้ยก็แหงแหละฉันทำให้แม่ภูมิใจเสมอ และไอ้ลูกเขยเนี่ยแม่รีบตลอดเลยนะท่านคงไม่เห็นฉันพาใครมาแนะนำตลอด4ปีที่เรียนมหาวิทยาลัย เลยกลัวว่าฉันจะขึ้นคานละมั่ง โถแม่ขาสวยขั้นเทพขนาดนี้ไม่รีบคะ(ช่างกล่านะ) ^^ว่าแต่ว่านี่ฉันลืมบอกบางอย่างกับท่านใช่ไหมเนี้ย ตาย ตาย แอริน ถ้าจะบอกกลางงานนี้แม่เอาแกตายแน่ แต่ฉันเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วนะ อึมเป็นไงเป็นกัน....
"แม่ขาาาาา" อ่อนน้อมไว้^^
"ขาลูก.. อย่าบอกนะว่าจะพามาเปิดตัว เค้าหล่อ สูง ขาว รวยไหม แล้วทำงานทำการอะไร แล้วเขาเป็นคนดีใช่ไหม ทำไมไม่พามาหาแม่บ้างหะ"
โห ให้ตาย พระเจ้านี่สเปคแม่ฉันนี่หาได้ขั้นเทพเลยนะ อยากจะร้องไห้หนูคงทำให้แม่ผิดหวังแล้วละ สักครึ่งนึงของสเปคนั้นหนูคงแทบพลิกแผ่นดินเลยนะ
"แม่คะ เลิกฝันเหอะ แม่พูดแบบนี้เหมือนตอนของหนูเปี๊ยบเลยนะ"
เสียงสวรรค์จากพี่สาวของฉันพูดขัดขึ้นมา ขอบคุณมากเลยนะพี่ช่วยชีวิตฉันไว้แท้ๆ เกือบลืมคนนี่พี่สาวฉันคะชื่อแอนนา ถึงจะดูเย็นชาไปหน่อย แต่เขาก็เป็นพี่สาวที่น่ารักนะติดที่ว่าขี้บ่นไปนิดนึง
"ทุกคนคะ คือหนูคิดว่าจะยังไม่ทำงานอ่ะคะ"
"หะ!!!"
"หนูตั้งใจว่าจะยังไม่ทำงานแต่จะออกไปหาประสบการณ์ดูก่อนอ่ะคะ"
"แกล้อเล้น  ใช่ไหม"
"แม่ขาาา หนูแค่อยากไปหาประสบการณ์ ได้อยู่คนเดียว ช่วยเหลือตัวเอง ทำอะไรด้วยตัวเอง อีกอย่างหนูขอไปเที่ยวศึกษาดูสถานที่ต่างๆไว้เพื่องานที่จะทำไงคะ"
"ฉันก็เห็นแกไปเที่ยวตลอด จะหมดประเทศอยู่แล้วมั่ง มีที่ไหนอีกที่แกยังไม่ได้ไป"
"ก็เพราะมันหมดแล้วไงคะแม่ ประสบการณ์ที่ว่าของหนูคือไปต่างประเทศอ่ะคะแล้วหนูตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปสักปีนึง นะคะแม่"
"ยัยแอริน ต่างประเทศ 1ปี!! ฉันจะเป็นลม" 
ฉันพูดดึงดูดใจแม่อยู่พักใหญ่เรียกว่านานมากเลยทีเดียวและยิ่งฉันบอกว่าต้องเดินทางวันมะรืนแล้วยิ่งวีนแตกเลย  แต่ก็นะในที่สุดก็ต้องยอมให้กับลูกอ้อนของยัยแอรินคนนี้ และยอมให้ฉันไปตามทางของฉัน>"แอริน แกคิดยังไงจะไปหาประสบการณ์ถึงเมืองนอกเมืองนาหิ"
พี่แอนนาเอ่ยถามขนาดกำลังช่วยฉันเก็บของที่ต้องนำไปด้วย
"ก็ไม่ยังไงหรอก มันเป็นความตั้งใจแต่แรกแล้วล่ะ"
"หรือแก ตั้งใจจะไปหาผู้ชาย!!!!!"  สาบานทีว่านี้พี่สาวฉัน
"บ้าหรอ!ฉันอยากไปมีประสบการณ์ใหม่ๆให้ตัวเองไม่ใช่ว่าจะตามแบบใครหรอกนะแต่ฉันอยากไปเรียนรู้การอยู่ด้วยตัวเอง ฉันอยากรู้ว่าตัวเองชอบและรักจะทำอะไรอ่ะ ส่วนผู้ชายนะเจ้ระดับแอรินไปต้องตามเดี๋ยวมาเอง55+ และที่จะไปนี่นะก็แค่ใกล้ๆไม่ได้ไกลอะไรนักหนา พี่ไม่ต้องห่วงฉันหรอกน่า ระดับแอรินแล้ว"
"ชิชิ ฉันไม่ได้ห่วงแกหรอกย่ะ แกนะทั้ง ทึก อึด ทน ขนาดนี้ แต่กลัวแกจะไปทำเปิ้ลเป๋อใส่คนอื่นเค้า55+"
"แมะ -_-! ขอบใจนะอุตส่าเป็นห่วงคนอื่นแทนน้อง"
"แต่แกก็ระวังตัวด้วยละกัน แกเป็นน้องฉันนะอย่าให้ใครมาทำไรได้รู้ไหม"
"คร้าาาคุณแม่คนที่สอง"
ฉันโอบกอดพี่สาวด้วยความสุขใจ หลังจากนี้ฉันคงไม่ได้ยินเสียงบ่นๆๆแบบนี้ไปอีกนาน ไม่ใช่ว่าดีใจหรอกนะ มันคงจะคิดถึงต่างหาก งั้นคืนนี้ก็ขอนอนกอดแบบนี้ละกันนะ
"ว่าแต่ แกจะไปที่ไหน แกยังไม่ได้บอกฉันเลย"
พี่แอนนานอนพลิกมานอนเท้าคางถามฉันอย่างสงสัย แหงหล่ะก็ฉันยังไม่ได้บอกใครนิว่าจะไปไหน สงสัยล่ะซิ^0^
"เกาหลี ฉันจะไปเกาหลี 'อันนยอง ฮาเซโย' "
"แกต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ เอาลายเซ็นมาฝากฉันด้วย"
"55555555555"
เสียงหัวเราะของเราสองพี่น้องดังพร้อมกัน เพราะต่างคนต่างรู้ว่ามันหมายถึงอะไร ฉันว่าฉันมีความสุขนะสำหรับคืนเลี้ยงส่งสุดท้ายก่อนเดินทาง ฉันหวังว่าทางข้างหน้าคงจะราบรื่นไปได้ด้วยดี