เมื่อเขาบอกลา.... - นิยาย เมื่อเขาบอกลา.... : Dek-D.com - Writer
×

    เมื่อเขาบอกลา....

    เมื่อเขาบอกลาเธอเพื่อไปคบกับคนใหม่.....เธอจะทำอย่างไร....และเมื่อเขากลับมาหาเธออีกครั้ง..เธอจะยินดีต้อนรับเขาหรือไม่....เขาดีพอไหมที่เธอจะรับเขา ให้คำว่าเรา เกิดขึ้นอีกครั้ง....

    ผู้เข้าชมรวม

    122

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    122

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "เราเลิกกันนะ"เสียงๆหนึ่งออกจากปากเขาด้วยความไม่ลังเล
    "
    เราคงไปด้วยกันไม่ได้ ขืนทนต่อไปก็มีแต่จะเสียใจทั้งคู่" เขาบอกเธอท่ากลางสายฝนทีโหมกระหน่ำเสมือนหยาดน้ำใสๆที่ไหลออกจาดวงตาสีดำเข้มของเธอ น้ำใสที่ค่อยๆไหลออกจากดวงตาอันคมเข้มผ่านแก้มอมชมพูระเรื่อ

                    เขาเดินจากเธอไปพร้อมๆกับคำพูดเพียงไม่กี่คำ หญิงสาวอย่างพิรุณรักถึงกับทรุดตัวลงด้วยเหตุที่เธอไม่คิดว่าเธอจะได้คำพูดนี้จากเขา เธอไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขาบอกเลิกเธอด้วยเหตุผลอะไร

    แต่ ณ เวลานั้นในใจเธอมีเพียงแต่ความว่างเปล่าที่กำลังต้องการใครสักคนที่จะมาคอยเติมเต็มกับใจของเธอที่ถูกเขาทำลายมันจนพังลงอย่างไม่เหลือชิ้นดี

                    ขณะที่ฝนตกหนักท่ามกลางถนนสายเปล่าเปลี่ยวของหัวใจ "ฝน" เสียงของใครคนหนึ่งเรียกเธอจากข้างหลัง เธอหันไปมองแม้ใบหน้าเธอจะเต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำตาก็ตาม เธอมองเห็นเหงาของใครบางคนลางๆ ที่ค่อยๆเดินมาหาเธอพลางเรียกชื่อเธอเป็นระยะๆ

    "ทำไมมานั่งอยู่คนเดียวอย่างนี้หล่ะ ตากฝนมากๆเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก" ใครบางคนคนนั้นเตือนเธอแล้วค่อยๆประคองเธอลุกขึ้นยืน

    "หมอก...."เธอเรียกชื่อเบาๆพร้อมกับหันไปกอดหมอกเพื่อนรักที่เธอสนิทที่สุดตั้งแต่สมัยเรียน

    "หมอกเขาไปแล้ว...เขาทิ้งฝนแล้ว..เขาบอกเลิกกับฝนแล้ว...ฝนผิดอะไรหล่ะหมอก..ฮือๆๆ"

    เธอร้องไห้พลางถามเพื่อนเธอไปต่างๆนาๆ

    "ฝนไม่ผิดหรอก...ไม่ผิดอะไรเลย..แต่เขาไม่มีค่าหรือดีพอสำหรับฝนตั้งหาก" หมอกพูดจาอย่างอ่อนโยนกับเพื่อนหญิงของเขา

    "เรากลับบ้านกันเถอะนะ เปียกฝนมากๆเดี๋ยวจะเป็นหวัด....."

              หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปไม่นาน ฝนก็ได้ย้ายไปทำงานต่างจังหวัด เธอกลายเป็นนักข่าวที่เก่งที่สุดในบรรณาธิการ ด้วยความฉลาด ความขยัน ความตั้งใจ ความรักและทุ่มเทต่องานทำให้งานที่ฝนทำเป็นที่พึงพอใจของผู้ใหญ่หลายๆคน และที่ขาดไม่ได้เลยคือช่างภาพฝีมือดีอย่างหมอกที่คอยติดตามเธอไปทุกที่ที่เอไปทำงาน หมอกจะเป็นผู้ถ่ายภาพให้เธอยามที่ไปสัมภาษณ์ข่าว เนื่องด้วยความใกล้ชิดและสนิทสนมกันจากการทำงาน รวมไปถึงเอกลักษณ์เฉพาะตัวของฝนในหลายๆด้าน จึงเป็นเหตุที่ก่อให้เกิดความประทับใจ ......และความรัก..

              และจากลักษณะนิสัยของหมอกที่เป็นคนตรงไปตรงมานั่นเองจึงเป็นเหตุจุดประกายความรักของคนทั้งสองขึ้น เมื่อเธอเป็นคนที่ถูกบอกเลิกมาไม่นานและรอใครสักคนที่เข้าใจมาเติมเต็มในชีวิต กับหมอกเพื่อนสนิทที่มีลักษณะดีงามทุกอย่างและที่สำคัญเขาคนนั้นรักเธอ เธอไม่ลังเลเลยที่จะลองคบกับหมอกดู  เรื่องราวของเธอกระจายไปทั่วกองบรรณาธิการ หลายคนยินดีกับเธอที่เธอได้มาคบกับหมอกในฐานะ "แฟน"

    หมอกและฝนทำงานด้วยกันไม่ถึง 3 ปี หมอกก็ได้รับคำสั่งให้ไปถ่ายภาพรีสอร์ๆหนึ่งในต่างจังหวัด

    งานนี้เป็นงานแรกที่หมอกและฝนจะไม่ได้ทำงานร่วมกันแต่หมอกก็ไม่เคยที่จะทำตัวเหมือนห่างจากฝนเลย เขาโทรไปสั่งดอกไม้ให้ไปส่งที่บ้านฝนทุกวัน

    ริมฝีปากอมชมพู่ระเรื่ออ่านกระดาษโน๊ตที่ติดมากับช่อดอกกุหลาบสีขาวที่ถูกจัดช่ออย่างลงตัวกับดอกไม้อื่นๆ
    ตาบ้า ไปไม่ถึงสามวันทำยังกะจากกันตั้งสามปี หญิงสาวรูปร่างสูง บาง นั่งคิดอยู่ปลายเตียงในห้องนอนที่แสนงดงามราวกับสวรรค์ของเธอ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น