ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คนข้างๆ5
KS Part :
'ฮ๊าววววว~วววว นี่เราเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?? แล้วพี่ฮั่นมารึยัง คงจะมาแล้วมั๊ง
พี่ฮั่น พี่ฮั่น พี่ฮ่านนนนนน~นนนนน ผมเดินไปทุกซอกทุกมุมของห้องแล้วแต่ยังไม่เจอใครเลย
....3วันต่อมา....
ผมไม่ได้นอนมา3วันแล้วหรอเนี่ย ??? ฮ๊าวววว
'นี่กะจะทิ้งผมไว้นี่คนเดียวจริงๆ หรอ??
'พี่ไปไหน ฮือๆ จะรู้มั๊ยว่าเป็นห่วง พี่คิดว่าผมเป็นภาระรึเปล่า หรืออะไร???
''พรึ่บ''!!
Writer's Part :
ชายร่างบางทรุดลงเพราะอ่อนเพลียมาก ถึงแม้จะนอนหลับไปแต่ก็ไม่กี่ชั่วโมง ทั้งความเครียดเรื่องคนบางคน จนล้มป่วยไม่ได้สติ
แต่ก็ยังดีที่แคนเข้ามาเจอพอดี
แกงส้มๆ น้องแกงส้ม เป็นไรมากป๊ะเนี่ย โดมออกรถเร็วไปโรงพยาบาล
อือๆได้ๆ
ณ โรงพยาบาล
คุณหมอครับ น้องเป็นยังไงบ้างครับ
'เอ่่อ...คนไข้พักผ่อนไม่เพียงพอมาประมาณ 2-3 วันแล้วใช่มั๊ยครับ
*ผมก็ไม่ทราบครับ ผมเพิ่งไปเจอน้องมันเมื่อกี๊ นอนสลบอยู่ระเบียง เหมือนรอใครซักคนอยู่จนสลบไปอ่ะครับ
'อ๋อครับ คืออาการของคนไข้ก็ประมาณว่า เครียดหนัก พักผ่อนไม่เพียงพอ ไข้ขึ้นเพราะตากอากาศอยู่ที่ระเบียงนานเกินไป ครับ ผมจะให้คนไข้พักอยู่ที่นี่ประมาณ 2-3 วันนะครับ
*อ๋อครับๆ
ณ ห้องพักฟื้น
*โดมๆ เดี๋ยวกูไปซื้อของกินก่อนนะเดี๋ยวมา
''เออๆ แต่เดี๋ยวก่อนนะพี่ฮั่นไปไหนวะ โทรไปก็ไม่รับสาย ไม่รู้ว่าปล่อยแกงส้มไว้คนเดียวรึไง
*เออ...กูก็ว่างั้นแหล่ะสงสัยจะรอพี่ฮั่นจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน ว่าแต่พี่ฮั่นไปไหน
''กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เดี๋ยวค่อยถามแกงส้มก็ได้
*อือๆงั้นกูไปซื้อกับข้าวก่อนนะจะได้มาเฝ้าต่อ
''เออๆไปเหอะรีบไปรีบมา
...เมื่อเสียงสนทนาจบลง...
'พี่ฮั่น... ร่างบางก็ละเมอเบาๆออกมาจากลำคอ แล้วก็มีน้ำสีใสไหลรินออกมาจากดวงตาที่หลับไหลอยู่นั้น ทำให้คนเฝ้าอยู่ข้างๆเตียงถึงกับตกใจ
''แกงส้ม...แกงส้ม
'...
''แกงส้ม
'...
''น้องแกงส้ม เป็นอะไรครับเนี่ย
'... เอ่อ... ชายร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วรีบเอามือบางเช็ดน้ำตา
'ไม่มีอะไรครับพี่โดม แล้วร่างบางก็กระตุกยิ้มฝืนๆ
''ไม่เป็นอะไรได้ไง เมื่อกี๊แกงส้มเรียกชื่อพี่ฮั่นแล้วก็ร้องไห้อ่ะ ชายร่างท้วมพูดออกมาเพราะจับพิรุจอีกคนได้
'เอ่อ...ไม่มีอะไรจริงๆครับพี่
'เอ่อ...พี่โดมครับ ผมฝาก'สมุดบันทึกเล่มนี้'ให้พี่ฮั่นด้วยนะครับ ถ้าพี่เค้ากลับมาแล้วฝากให้พี่เค้าด้วยนะครับ ฮึกๆๆ...ฮือๆๆๆ
''ไม่ต้องร้องไห้หรอกแกงส้ม ร้องไห้ทำไม
'ค...คือ...พี่ฮั่นเค้า...คงคิดว่าผมเป็นส่วนเกินแน่ๆเลย
''แล้วทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ พี่ฮั่นเค้าพูดอะไร
'พี่เค้าไม่ได้พูด แต่การกระทำของเค้า ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
''พี่ฮั่นทำอะไร บอกพี่ซิ ชายร่างท้วมพูดพลางเอามือมาเขย่าที่ไหล่คนร่างบาง
'ฮึกๆๆๆ พ...พี่ฮั่นเค้าคงได้คนมาดูแลแล้วแล่ะผมคงไม่จำเป็นแล้ว...ฮึกๆๆฮือๆๆๆ
'ผมจะไปอยู่กับเพื่อนแล้ว โฮ...T^T
''แล้วใครจะดูแลพี่ฮั่นล่ะ
'ก็พวกพี่ไง
''พวกพี่จะต้องไปฝึกงานที่ต่างจังหวัดตั้ง 5 เดือนแน่ะ
'ก็...เอ่อ...ฮึกๆๆๆฮือๆๆๆๆ ก็...ผ...ผู้หญิงคนนั้น ฮือๆๆๆๆๆ
''ผู้หญิงหรอ???
'แฟนพี่ฮั่นไง...ฮือๆๆๆๆๆ
*แฟนเฟินอะไร พี่ฮั่นไม่มีหรอก มากินข้าวกันเถอะนะ ^ ^
''ใช่พี่ฮั่นไม่มีแฟนนะ
'ไม่จริงอ่ะ ถ้าพี่ฮั่นมีแฟนแล้วผมก็ไม่ควรอยู่หรอกนะ เดี๋ยวผมก็จะไปแล้ว ฮือๆๆๆๆ
''อ้ะ ทิชชู่
'ขอบคุณครับ
1 ชั่วโมงผ่านไป...
''นี่แกงส้มทิชชู่หมดไป2กล่องแล้วนะ
'ฮือๆๆๆๆ พี่เค้าคงจะรังเกียจผมมากสินะ ถึงได้ทิ้งผมไว้อย่างงี้!! ฮือๆๆๆ พี่โดมทิชชู่
''อ้ะ...พอได้แล้วมั๊งเดี๋ยวตาอักเสบนะ
'ร้องให้มันตายไปเลยก็ดี ผมมันน่ารังเกียจ ไม่มีใครอยากให้ผมอยู่หรอก!! ฮือๆๆ
''พี่ไง
*พี่ด้วยจ้า
'แต่คนที่...สำคัญ...เค้าไม่อยากให้อยู่นี่!!
''คนสำคัญ???
'เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกครับ ฮึกๆๆๆ
''นอนเหอะ เดี๋ยวน้ำตาจะหมดแล้วเนี่ย
.....2 วันผ่านไป......
KS Part :
ตอนนี้ผมยังติดต่อพี่ฮั่นไม่ได้เลยครับ สงสัยจะรังเกียจผมจนต้องปิดเครื่องใส่
ถ้ารังเกียจกัน หรือผมเป็นภาระ พี่เ้ค้าก็น่าจะบอกตรงๆมากกว่า ไม่น่าทำขนาดนี้เลย
แต่ก็ชั่งเถอะผมอยากลืมคนแบบนั้นแล้ว!!
ฮัลโหล ฮัทมารับเราหน่อยสิที่โรงพยาบาลนะ
อือเดี๋ยวไป
เอี๊ยดดดดดดดด พรึ่บ!!
เป็นไงบ้างแกงส้มหายรึยัง
'ก็เริ่มดีขึ้นแล้วน่ะ เราขออยู่ด้วยนะ
อือได้ ห๊ะ!! อยู่ด้วย!!
'นี่ก็รังเกียจเราอีกคนหรอ??
เปล่า...แค่ตกใจ เกิดอะไรขึ้น??
'คือ...ฮึกๆๆ...ฮือๆๆๆๆๆ
อ้าว...ขอโทษนะเราไม่รู้อ่ะ
'อือ...ค...คือ...พี่ฮั่นเค้าคงคิดว่าเราเป็นภาระเค้ามั๊ง พี่เค้าปิดโทรศัพท์ใส่เราอ่ะ แถมตอนที่เราโทรไป ก็มีผู้หญิงรับด้วย พี่เค้าคงจะได้คนมาดูแลแทนเราแล้ว ฮือๆๆๆๆ
อ้าว!! แล้วพี่เค้าบอกหรอว่าพี่เค้ารังเกียจนาย
'ไม่!! แต่...!!พี่เค้ากระทำแบบเหมือนรังเกียจเราอ่ะ ตอนไม่นานมานี้พี่ฮั่นทำตัวแปลกๆนะ 'เอะอะ ก็มันเป็นงาน พี่ต้องทำงาน พี่เหนื่อยไม่ว่างมาสอนการบ้าน พี่ไม่หิวกินมาแล้ว'
'พูดแล้วก็อยากร้องไห้ ฮึกๆๆฮือๆๆๆ กับข้าวก็อุตส่าสละเวลาทำการบ้านมาทำให้กิน นอนก็ไม่ได้นอน รอคนบางคนกลับบ้านดึกๆดื่นๆ พอกลับมาก็ไม่คุยด้วยเลย
พี่เค้าอาจจะเครียดเรื่องงานก็ได้นะแกงส้มอย่าคิดมากสิ
'แต่...ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งานๆๆๆๆๆทำงานจนไม่มีเวลามาสนใจคนอื่นเลยหรอ = =?? ฮือๆๆๆๆ
..........................................
ถึงแล้วแกงส้ม หยุดร้องแกงส้มอายคน!! หมดทิชชู่ไป กล่องนึงแล้ว
ฮือๆๆๆ...พี่เค้ารังเกียจเรา!! ฮือๆๆๆฮึกๆๆๆฮือ.........
~อยากจะร้องก็ร้องซักครั้ง ร้องไห้กับมัน~
อยู่ๆไอ้ฮัทก็ร้องเพลงขึ้นมา
ฮือๆๆๆๆๆ ซื้อทิชชู่มาให้หน่อยสิ ฮือๆๆๆๆ
เออเดี๋ยวไปซื้อให้ 3 กล่องเลย ร้องวันนี้ให้พอ แล้ววันหลังก็ไม่ต้องร้อง ลืมๆมันไป
'อือๆ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
............. 2 ชั่วโมงผ่านไป .............
พอได้แล้วทิชชู่หมดแล้ว 3 กล่อง ไม่มีเหลือ รถก็น้ำมันจะหมดแล้ว
'อือ เลิกแล้ว ฮึกๆ ตอนนี้ตัวผมเปียกไปด้วยน้ำตาที่ร้องไห้ไป 2-3 ชั่วโมง
ป๊ะไปเถอะ!!
//ขอโทษที่มาอัพตอนนี้ช้านะคะ คือที่จริงมาอัพทุกวัน แต่ไฟมันดับอ่ะ วันนี้ก็บันทึกไม่ได้ไปตอนนึงได้้มานั่งเขียนใหม่ เฮ้อ...กว่าจะเสร็จเกือบท้อแล้ว เดี๋ยวถ้าเป็นไปได้วันนี้จะอัพ2ตอนนะคะ ฝากด้วยค่ะ
**อ่านแล้วเม้นต์จะทำให้ไรต์ชื่นใจมากนะคะ**
'อยากรู้มั๊ยว่าสมุดบันทึกเล่มนั้นมันมีอะไร'
:) Shalunla
'ฮ๊าววววว~วววว นี่เราเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?? แล้วพี่ฮั่นมารึยัง คงจะมาแล้วมั๊ง
พี่ฮั่น พี่ฮั่น พี่ฮ่านนนนนน~นนนนน ผมเดินไปทุกซอกทุกมุมของห้องแล้วแต่ยังไม่เจอใครเลย
....3วันต่อมา....
ผมไม่ได้นอนมา3วันแล้วหรอเนี่ย ??? ฮ๊าวววว
'นี่กะจะทิ้งผมไว้นี่คนเดียวจริงๆ หรอ??
'พี่ไปไหน ฮือๆ จะรู้มั๊ยว่าเป็นห่วง พี่คิดว่าผมเป็นภาระรึเปล่า หรืออะไร???
''พรึ่บ''!!
Writer's Part :
ชายร่างบางทรุดลงเพราะอ่อนเพลียมาก ถึงแม้จะนอนหลับไปแต่ก็ไม่กี่ชั่วโมง ทั้งความเครียดเรื่องคนบางคน จนล้มป่วยไม่ได้สติ
แต่ก็ยังดีที่แคนเข้ามาเจอพอดี
แกงส้มๆ น้องแกงส้ม เป็นไรมากป๊ะเนี่ย โดมออกรถเร็วไปโรงพยาบาล
อือๆได้ๆ
ณ โรงพยาบาล
คุณหมอครับ น้องเป็นยังไงบ้างครับ
'เอ่่อ...คนไข้พักผ่อนไม่เพียงพอมาประมาณ 2-3 วันแล้วใช่มั๊ยครับ
*ผมก็ไม่ทราบครับ ผมเพิ่งไปเจอน้องมันเมื่อกี๊ นอนสลบอยู่ระเบียง เหมือนรอใครซักคนอยู่จนสลบไปอ่ะครับ
'อ๋อครับ คืออาการของคนไข้ก็ประมาณว่า เครียดหนัก พักผ่อนไม่เพียงพอ ไข้ขึ้นเพราะตากอากาศอยู่ที่ระเบียงนานเกินไป ครับ ผมจะให้คนไข้พักอยู่ที่นี่ประมาณ 2-3 วันนะครับ
*อ๋อครับๆ
ณ ห้องพักฟื้น
*โดมๆ เดี๋ยวกูไปซื้อของกินก่อนนะเดี๋ยวมา
''เออๆ แต่เดี๋ยวก่อนนะพี่ฮั่นไปไหนวะ โทรไปก็ไม่รับสาย ไม่รู้ว่าปล่อยแกงส้มไว้คนเดียวรึไง
*เออ...กูก็ว่างั้นแหล่ะสงสัยจะรอพี่ฮั่นจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน ว่าแต่พี่ฮั่นไปไหน
''กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เดี๋ยวค่อยถามแกงส้มก็ได้
*อือๆงั้นกูไปซื้อกับข้าวก่อนนะจะได้มาเฝ้าต่อ
''เออๆไปเหอะรีบไปรีบมา
...เมื่อเสียงสนทนาจบลง...
'พี่ฮั่น... ร่างบางก็ละเมอเบาๆออกมาจากลำคอ แล้วก็มีน้ำสีใสไหลรินออกมาจากดวงตาที่หลับไหลอยู่นั้น ทำให้คนเฝ้าอยู่ข้างๆเตียงถึงกับตกใจ
''แกงส้ม...แกงส้ม
'...
''แกงส้ม
'...
''น้องแกงส้ม เป็นอะไรครับเนี่ย
'... เอ่อ... ชายร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วรีบเอามือบางเช็ดน้ำตา
'ไม่มีอะไรครับพี่โดม แล้วร่างบางก็กระตุกยิ้มฝืนๆ
''ไม่เป็นอะไรได้ไง เมื่อกี๊แกงส้มเรียกชื่อพี่ฮั่นแล้วก็ร้องไห้อ่ะ ชายร่างท้วมพูดออกมาเพราะจับพิรุจอีกคนได้
'เอ่อ...ไม่มีอะไรจริงๆครับพี่
'เอ่อ...พี่โดมครับ ผมฝาก'สมุดบันทึกเล่มนี้'ให้พี่ฮั่นด้วยนะครับ ถ้าพี่เค้ากลับมาแล้วฝากให้พี่เค้าด้วยนะครับ ฮึกๆๆ...ฮือๆๆๆ
''ไม่ต้องร้องไห้หรอกแกงส้ม ร้องไห้ทำไม
'ค...คือ...พี่ฮั่นเค้า...คงคิดว่าผมเป็นส่วนเกินแน่ๆเลย
''แล้วทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ พี่ฮั่นเค้าพูดอะไร
'พี่เค้าไม่ได้พูด แต่การกระทำของเค้า ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
''พี่ฮั่นทำอะไร บอกพี่ซิ ชายร่างท้วมพูดพลางเอามือมาเขย่าที่ไหล่คนร่างบาง
'ฮึกๆๆๆ พ...พี่ฮั่นเค้าคงได้คนมาดูแลแล้วแล่ะผมคงไม่จำเป็นแล้ว...ฮึกๆๆฮือๆๆๆ
'ผมจะไปอยู่กับเพื่อนแล้ว โฮ...T^T
''แล้วใครจะดูแลพี่ฮั่นล่ะ
'ก็พวกพี่ไง
''พวกพี่จะต้องไปฝึกงานที่ต่างจังหวัดตั้ง 5 เดือนแน่ะ
'ก็...เอ่อ...ฮึกๆๆๆฮือๆๆๆๆ ก็...ผ...ผู้หญิงคนนั้น ฮือๆๆๆๆๆ
''ผู้หญิงหรอ???
'แฟนพี่ฮั่นไง...ฮือๆๆๆๆๆ
*แฟนเฟินอะไร พี่ฮั่นไม่มีหรอก มากินข้าวกันเถอะนะ ^ ^
''ใช่พี่ฮั่นไม่มีแฟนนะ
'ไม่จริงอ่ะ ถ้าพี่ฮั่นมีแฟนแล้วผมก็ไม่ควรอยู่หรอกนะ เดี๋ยวผมก็จะไปแล้ว ฮือๆๆๆๆ
''อ้ะ ทิชชู่
'ขอบคุณครับ
1 ชั่วโมงผ่านไป...
''นี่แกงส้มทิชชู่หมดไป2กล่องแล้วนะ
'ฮือๆๆๆๆ พี่เค้าคงจะรังเกียจผมมากสินะ ถึงได้ทิ้งผมไว้อย่างงี้!! ฮือๆๆๆ พี่โดมทิชชู่
''อ้ะ...พอได้แล้วมั๊งเดี๋ยวตาอักเสบนะ
'ร้องให้มันตายไปเลยก็ดี ผมมันน่ารังเกียจ ไม่มีใครอยากให้ผมอยู่หรอก!! ฮือๆๆ
''พี่ไง
*พี่ด้วยจ้า
'แต่คนที่...สำคัญ...เค้าไม่อยากให้อยู่นี่!!
''คนสำคัญ???
'เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกครับ ฮึกๆๆๆ
''นอนเหอะ เดี๋ยวน้ำตาจะหมดแล้วเนี่ย
.....2 วันผ่านไป......
KS Part :
ตอนนี้ผมยังติดต่อพี่ฮั่นไม่ได้เลยครับ สงสัยจะรังเกียจผมจนต้องปิดเครื่องใส่
ถ้ารังเกียจกัน หรือผมเป็นภาระ พี่เ้ค้าก็น่าจะบอกตรงๆมากกว่า ไม่น่าทำขนาดนี้เลย
แต่ก็ชั่งเถอะผมอยากลืมคนแบบนั้นแล้ว!!
ฮัลโหล ฮัทมารับเราหน่อยสิที่โรงพยาบาลนะ
อือเดี๋ยวไป
เอี๊ยดดดดดดดด พรึ่บ!!
เป็นไงบ้างแกงส้มหายรึยัง
'ก็เริ่มดีขึ้นแล้วน่ะ เราขออยู่ด้วยนะ
อือได้ ห๊ะ!! อยู่ด้วย!!
'นี่ก็รังเกียจเราอีกคนหรอ??
เปล่า...แค่ตกใจ เกิดอะไรขึ้น??
'คือ...ฮึกๆๆ...ฮือๆๆๆๆๆ
อ้าว...ขอโทษนะเราไม่รู้อ่ะ
'อือ...ค...คือ...พี่ฮั่นเค้าคงคิดว่าเราเป็นภาระเค้ามั๊ง พี่เค้าปิดโทรศัพท์ใส่เราอ่ะ แถมตอนที่เราโทรไป ก็มีผู้หญิงรับด้วย พี่เค้าคงจะได้คนมาดูแลแทนเราแล้ว ฮือๆๆๆๆ
อ้าว!! แล้วพี่เค้าบอกหรอว่าพี่เค้ารังเกียจนาย
'ไม่!! แต่...!!พี่เค้ากระทำแบบเหมือนรังเกียจเราอ่ะ ตอนไม่นานมานี้พี่ฮั่นทำตัวแปลกๆนะ 'เอะอะ ก็มันเป็นงาน พี่ต้องทำงาน พี่เหนื่อยไม่ว่างมาสอนการบ้าน พี่ไม่หิวกินมาแล้ว'
'พูดแล้วก็อยากร้องไห้ ฮึกๆๆฮือๆๆๆ กับข้าวก็อุตส่าสละเวลาทำการบ้านมาทำให้กิน นอนก็ไม่ได้นอน รอคนบางคนกลับบ้านดึกๆดื่นๆ พอกลับมาก็ไม่คุยด้วยเลย
พี่เค้าอาจจะเครียดเรื่องงานก็ได้นะแกงส้มอย่าคิดมากสิ
'แต่...ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งานๆๆๆๆๆทำงานจนไม่มีเวลามาสนใจคนอื่นเลยหรอ = =?? ฮือๆๆๆๆ
..........................................
ถึงแล้วแกงส้ม หยุดร้องแกงส้มอายคน!! หมดทิชชู่ไป กล่องนึงแล้ว
ฮือๆๆๆ...พี่เค้ารังเกียจเรา!! ฮือๆๆๆฮึกๆๆๆฮือ.........
~อยากจะร้องก็ร้องซักครั้ง ร้องไห้กับมัน~
อยู่ๆไอ้ฮัทก็ร้องเพลงขึ้นมา
ฮือๆๆๆๆๆ ซื้อทิชชู่มาให้หน่อยสิ ฮือๆๆๆๆ
เออเดี๋ยวไปซื้อให้ 3 กล่องเลย ร้องวันนี้ให้พอ แล้ววันหลังก็ไม่ต้องร้อง ลืมๆมันไป
'อือๆ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
............. 2 ชั่วโมงผ่านไป .............
พอได้แล้วทิชชู่หมดแล้ว 3 กล่อง ไม่มีเหลือ รถก็น้ำมันจะหมดแล้ว
'อือ เลิกแล้ว ฮึกๆ ตอนนี้ตัวผมเปียกไปด้วยน้ำตาที่ร้องไห้ไป 2-3 ชั่วโมง
ป๊ะไปเถอะ!!
//ขอโทษที่มาอัพตอนนี้ช้านะคะ คือที่จริงมาอัพทุกวัน แต่ไฟมันดับอ่ะ วันนี้ก็บันทึกไม่ได้ไปตอนนึงได้้มานั่งเขียนใหม่ เฮ้อ...กว่าจะเสร็จเกือบท้อแล้ว เดี๋ยวถ้าเป็นไปได้วันนี้จะอัพ2ตอนนะคะ ฝากด้วยค่ะ
**อ่านแล้วเม้นต์จะทำให้ไรต์ชื่นใจมากนะคะ**
'อยากรู้มั๊ยว่าสมุดบันทึกเล่มนั้นมันมีอะไร'
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น