ภารกิจด่วน!!! คว้าหัวใจนายเย็นชา

บทนำ

“ผงรักคุงเทฝุดเบย”

“ชั้นก็รักคุณค่ะ แทยอน  เราจะแต่งงานมลูกน้อยสัก 20 โหลเป็นไงค่ะ”

( ^3^) <3  <3

≈โรงเรียนของเราน่าอยู่   คุณครูใจดีทุกคน  เด็กเด็กก็ไม่ซุกซน  พวกเราทุกคนชอบไปโรงเรียนชอบไป ชอบไปโรงเรียน

โรงเรียนของเราน่าอยู่  คุณครู... ≈

(-3-)                (-*-)

เสียงเพลงมาร์ทอนุบาลช้างน้อยยังคงดังวนไปวนมาทุกครั้งเพื่อบอกเวลาว่า 6 โมงแล้วจ้า แน่นอนมันเป็นเสียงนาฬิกาปลุกชั้นเอง  เสียงที่พรากความสุขของชั้นปายยย Y.Y’

“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.... รู้แล้วและน่าแป๊ปเดียวก็ไม่ได้”

และแล้วสาวน้อย (มั้ง??) อย่างชั้นก้ต้องถีบตัวเองออกจากความฝัน ทิ้งแทยอน (สามีชั้นเอง^^) สู่โลกแห่งความจริง ก็อ่ะนะมันเป็นกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว นี่ป๊ากับม๊าไม่รู้เหรอว่าแต่ละวันชั้นต้องเหนื่อยขนาดไหน  ต้องอาบน้ำทุกวัน  แปรงฟันเอง บีบยาสีฟันเอง  ถูสบู่เอง  กินข้าวเช้า กลางวัน เย็น ค่ำ  ด้วยตัวเอง ไหนจะต้องแชทไลค์  อัปเฟสบุ๊ค ติดตามทวิส  อ่านนิยาย โอ๊ยสารพัดอย่างในแต่ละวันนี่ยังไม่รวมถึงเรื่องผู้ชายอีกนะ อุ๊ย!!  ชั้นพูดถึงเรื่องผู้ชายเหรอนี่ ฮุ ฮุ (^.^) นิ๊ดดดดดดดดดดดด....นึงอ่ะนะ  จะให้ชั้นชอบผู้หญิงรึไงเล่า พอกันทีเลยเมื่อสามเดือนก่อนชั้นเพิ่งจะถูกทอมบอกเลิกมาหมาดๆ (T__T) แล้วแฟนเก่าของชั้นก็ดั้นนนนนนนนน ไปมีแฟนใหม่เป็นผู้ชายอีก (YwY) เหตุผลนี้ชั้นจึงขอเซโนกุดบายทอมเลยจะเบบี้ (--   X ) เอ๊าะ!! เล่าเยอะไปป่าวว แค่นี้ยังน้อยไปนะ เธอยังไม่รู้ชื่อนางเอกเรื่องนี้เลย  อย่างเพิ่งรำคาญชั้นก่อนซะล่ะ  เอางี้ๆ  เดี่ยวไปโรงเรียนก่อนแป๊ปนะ

“ ม๊า  หมวยไปก่อนนะ สวัสดีค่ะ ^^”

“เดี๋ยววว...  อาหมวยลื่อคดข้าวห่อมื้อกลางวันไปยังอ่ะ  โอ๊ยยยย... เดี๋ยวนี้นะข้าวแกงมันแพงวันก่อนม๊าไปกินข้าวแกงข้างทางมาจานตั้ง 30 แหนะ หมูได้ 2 ชิ้นเอง น้ำก็เหมือนกันเดี๋ยวนี้น้ำแข็งฟรีไม่มีแล้วนะ  น้ำมันก็  บราๆ  บรอๆ  บราๆ บรอๆ...”

(- - ‘)  หน้าชั้น

(- O -) หน้าม๊า

“ม๊า...  เรียบร้อยหมดแล้ว หมวยไม่เหลวไหลหรอกน่านะ”

“.......................” เงียบ

“อ่า ดี แล้วทำไมไม่ไปอีกล่ะ”

(- -)” ม๊าลืมไรไปปะ”

“บ้าเหรอ  ลื่อจะให้อั๊วหมแก้มเมือนอีตอนลื่อยังเด็กๆเหรอ”

“ม๊าลืมให้ตังค์หมวยต่างหาก (YoY)”

(   --3) ไม่รู้ไม่ชี้

บทที่ 1

มาย เนม อีสสสสสสสสส....^^

หลังจากเดินมาประมาณ 10 ก้าวก็ถึงโรงเรียนของชั้น (^^) (UoU) อันที่จริงก็อยู่ใกล้แค่นี้เอง

ต้อนรับเปิดเทอม 2 เหมือนมีชีวิตขึ้นมาใหม่เลย  ปีหน้าชั้นก็จะขึ้น ม.6 แล้วน๊า  เอ๊ะ!!! ก็รู้กันพอดีอะสิว่าตอนนี้ชั้นอยุ่ ม.5

เฮ้อออออออออออออออออออออออออ... กะจะปิดไว้เฉลยยท้ายเล่ม อิ อิ  นานไปมั้ง^^

“เฮ้  หมวยยยยยย  ทางนี้ๆ”

( - - )

“มาโรงเรียนสายอีแล้วนะแก”

“เช้าสุดๆแล้วย่ะ  บอกแล้วไงไม่ชอบให้เรียกว่าหมวย”

“5555” “หยอกเล่นน๊า”

“เจนนี่ก็ชอบหยอกเธออย่างนี้แหละอย่าถือสามันเลยนะบ๊วย”

“เฮ้ๆๆๆๆ  บอกแล้วไงให้เรียกเจนเฉยๆ ใจป่ะยัยป้า”

“ชั้นก็ไมชอบให้เธอเรียกป้าเหมือนกันแหละ”

“โอ๊ยยยย... พอเลยทั้งสองคนชั้นไม่อยากจะมาเครียดกะพวกแกสองคนตอนนี้  อยากเก็บสมองไว้เครียดกะเกรดมากกว่า”

“จริงด้วย ชั้นลืมไปเลยนะเนี่ย”

“ โด่ ยัยป้าแก่ๆอยางเธอความจำสั้นอย่างนี้ก็ไม่แปลกหรอกนะ”

“หืมมมมมม... ยัยทอมเจนนี่”

“ยัยป้า”

“..........

( - - ) “ยัยพวกนี้เป็นเพื่อนสนิทของชั้นเองแหละคนนึงรู้จักแล้วนี่ชื่อเจนนี่พ่อแม่ตั้งชื่อให้ซะดี แต่นางนี่มันดั้นนนเข้าขั้นเบี่ยงเบนทางเพศนางเลยให้เรียกสั้นๆว่าเจน  อีกคนนึงที่ยัยเจนเรียกว่าป้า ยัยนี่หน่ะโครตๆๆๆๆของความเรียบร้อยเอามารวมกัน เชยบรมเชย แบบสิ่งไหนที่คุณนายระเบียบต้องการยัยนี้มีครบครันเลยย วึ่งด้วยเหตุนี้เองจึงเป็นที่มาของป้าแต่จริงยัยนี่ชื่ออบเชยเห็นมะบอกแล้วชี้ชัดตั้งแต่ชื่อแต่ก็ยังดีกว่าชื่อขนมครกอ่ะ”

“ทำไมชื่อขนมครกแล้วมันทำไม”

“เอ่ออ... ป่าวน่ารักดีหน่ะ”

“อย่าให้รู้นะว่านินทาหน่ะ เดี่ยวเลยๆ”

“เฮ้ออออ... ไปแล้วๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามีคนชื่อนี้จริงๆ พ่อแม่ขายขนมครกหรือพบรักกันที่ร้านขนมครกก็เป็นได้”

“เอาเป็นว่าอย่าไปสนใจยัยพวกนี้เลยนะ สนใจชั้นดีกว่าเพราะว่าอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่าชั้นเป็นนางเอกไงไม่น่าถามเลย  เอ๋!!! แต่พวกเธอรู้แล้วนี่ว่าชั้นชื่อบ๊วย  ฮือๆๆๆ Y.Y กะจะเก็บไว้เซอไพร์หน่อย ไม่เป็นไร ชั้นยังมีเรื่องอื่นไว้รออีกเยอะเลย อ่ะเข้าแถวแล้วเดี๋ยวชั้นไปเข้าแถวก่อนนะ   ยะฮู้≈ ”

ตายจริง  ชั้นลืมคิดในใจอ่ะ “ต้องขออภัยนะค่ะ”

(OoO)  หน้าอบเชย

(O#O)  หน้าเจน

แม้การแสดงออกของหน้าจะต่างกันแต่มันคิดตรงกันว่า “ มันคุยกะผู้ได่   มันยังสำบายดีก่อ  อาการหนักแท้เพิ่ลตรู”เชื่อเหอะ

หลังจากที่ร้องเพลงชาติ  สวดมนต์ เสร็จสับ  มีสมารีน่าก็คว้าไมค์ขึ้นพูดทันที  เห็นซุบซิบกันวาแกจะมีเซอไพร์

“กราบสวัสดีท่านผู้บริหาร  คณะครู และสวัสดีนักเรียนที่น่ารักอ่ะของครูทุกคน   วันนี้ครูสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างนั่นก็คือความเพียรนั่นเอง  อ่ะ อ่ะ อ่ะ  อย่างพึ่งงง  เอก็รู้ว่าครูทำงานเกี่ยวกับฝ่ายวิชาการแน่นอนครูย่อมร็ผลการเรียนของพวกเธอทุกคน  ย้ำว่าทุกกกกกกคน 55555 ไม่ต้องงือฮากัน ซึ่งทูเด วันนี้ ครุจะมาประกาศชื่อนักเรียนที่ได้เกรดเฉลี่ยอันดับหนึ่งของนักเรียนม.ปลาย เริ่มต้นที่ ม.4”

“โอมมมม...ขอให้เป็นชั้นๆ หมดไปกับค่าปลุกเสกแล้วนี้  สาธุ เพี้ยงงงงงงงง!!!”

“นายครกน้อย   สองฝาค่า เชิญด้านหน้าด้วยค่า”

“โห่  เจ่งอ่ะขนมครก “

“เก่งอ่ะ   บอๆ บราๆ...”

“ค่ะๆ ไม่ต้องตื่นเต้นมาม.5 เชื่อมั้ยอะไรอะไรก็เกิดขึ้นได้”

มีสมารีน่าพูดพลางยิ้มเจื่อนๆที่มุมปาก

“ต้องเป็นชั้นแน่เลยอ่ะแก” ( *o*)

เสียงของยัยน้ำฝนดังมาจากด้านหลังชั้น

“ดูเธอจะมั่นใจมากเลยนะยัยน้ำเน่า” ( --o )

ชั้นตะคอกกลับไปเพราะรำคาญ 

“เชอะๆ  ทำมาเป็นพูดดีไปหน่อยเลยยัยที่โหล่ แปร่” (:b )

“นักเรียนคนนั้นก็คือ ขอเสียงปรบมือกับนางสาวบ๊วยหวาน   แซ่แซ่ค่า”

สิ้นเสียงประกาศ

“.................................................................” ทุกคนในโรงเรียน ผอ. ยันภารโรง ไม่มีแม้เสียงแมลงวันขยับปีก (ทุกคนกำลังดีใจกันใช่มั้ยค่า???)

“เดี๋ยวนะ!!! บ๊วยหวานนี่มัน........ชื่อชั้น หา (OoO) ชั้นนี่นะที่1 สายชั้น โลกแตกจริงๆหรือนี่”

แปะ ! แปะ! แปะ!

เสียงตลบมือของใครคนหนึ่งดังขึ้น

“พี่คิสสสสสสสส”(>///<)

“เอ่อ เชิญข้างหน้าค่าหนูบ๊วย”

“ เอ่อ...สงสัยหิมะคงจะตกในเมืองไทยเร็วๆนี้เอาล่ะค่ะที่1สายชั้นของ ม. 6 ครูไม่ต้องประกาศนะว่าเป็นใคร....”

“พี่คิส”  “พี่คิส” “พี่คิส”  “พี่คิส” ..................(^W^) (>///<) ( ^.^)…… ( เอ่อแล้วเมื่อกี้นี้ป่าช้าหายไปไหนแล้วมิทราบย่ะ ( --_))

“เอาล่ะค่ะ ไม่เสียเวลาขอเชิญแชมป์ตลอดกาลของเรา นายคิสมี่   จอร์นนนนค่า”(^O^)

กรี๊ดดดดดดดดดดด............. (^W^) (>///<) ( ^.^)……  ( โอ๊ยยย..หูจะแตก)

“แหม่..หล่อนะค่ะ เก่งไปซะทุกอย่างเลย”

ฮะแฮ่ม  ฮะแฮ่ม ( --o) หล่อนเป็นครูนะย่ะ  เก็บอาการหน่อยๆ

“อุ๊ย!!  แหม่หล่อเกินจนเผลอนิ๊ดดดดดหน่อย  เอาล่ะค่ะเรามาฟังเคล็ดลับของคนเก่งกันดีกว่าเริ่มจากม.4เลยค่า”

แปะ ! แปะ! แปะ!

“อะโหลแทชชชชชชชชชช...ฮะแฮ่ม เอ่อ สวัสดีคร๊าบบบบบบบบ  ผมก็แค่หล่อ และรวยมากอ่ะครับ  แม่ให้กินปลาแซลมอล  ทูน่า ที่มีโอเมก้าสูง และเลี้ยงในอุณภูมิห้อง เสริมด้วยเค้กส้ม ส้มนี่ต้องสั่งมาจากเชียงใหม่ ไข่ไก่ต้องของซีพีและที่สำคัญต้องเป็นไข่ไก่เบอร์สองเท่านั้น ของว่างคือซูซิหน้าไข่ปลาคาเวีย กับ ขนมครก  ติวเข้มกับอาจารย์ส่วนตัว  อ่านหนังสือทุกๆ 3 วินาที แม้นอนก็ต้องละเมอท่องสูตรคูณแบบภาษาอียิป  ฝรั่งเศส.........บราๆ บรอๆ... และก่อนนอนก็ดื่มนมวัวที่ได้จากแม่วัวที่บริสุทธิ์  และต้องมาจากเดนมาร์กเท่านั้น  แค่นั้นเองคร๊าบบบบบบบบบบ...

แปะ ! แปะ! แปะ!

( --_) นี่มึงอยากให้รู้ว่าบ้านมึงมีตังค์ใช่มั้ย  ที่หลังก็บอกแต่บ้านกูรวยก็พอไม่ต้องพูดซะขนาดนี้

“เอาล่ะค่ะ  มาฟังบ๊วยปาฎิหารของเราบ้างดีกว่าค่า  ว่าเธอผุดมาจากไหนอย่างไรค่า”

นี่เจ๊คนนะไม่ใช่สิวหัวช้าง ดูพูดเข้า (UoU)

“.........................................................” เงี