ณ วันหนึ่งในของหญิงที่มีชื่อว่า วินเซนต์ ในเวลา 5 โมงเย็น
"นี่ วินเซนต์มาช่วยแม่ล้างจานหน่อยสิ แม่ล้างคนเดียวไม่หมด"
"ได้ค่ะแม่"
"แม่ค้ะ พรุ่งนี้ แม่จะต้องเดินทางไปต่างประเทศหรอค้ะ แล้ววินล่ะวินจะอยู่กับใคร....."
"ใช่แล้วจ่ะ....ไม่ต้องห่วงน้ะลูกมีคนดูแลลูกจ่ะ"
"ใครหรอค้ะแม่ ? "
"พี่มาร์ค กะ พี่ เลย์ไงล่ะ จำได้ไหมตอนเด็กๆ ที่ลูกชอบพี่มาร์คไงจ้ะ พี่เขาปลื้มหนูมากเลยน้ะลูก"
"ใครอ่ะแม่"
"เอาหน่าเดี๋ยวก็รู้เองล่ะ.....พรุ่งนี้เขาจะมาถึงที่บ้านเราตอน ประมาณ 6 โมงเช้าน้ะลูกรับพี่เขาด้วยน้ะจ้ะ..เอ่อแม่ลืมบอกว่าแม่ออกจากบ้านตอน ตี 4 นะลูก"
"จะต้องทำตัวยังไงน้ะ" (พูดในใจ) ^^
"แม่เตรียมห้องเอาไว้แล้วหล่ะถ้าพี่เขามา ก็เอาน้ำให้พี่เขากินก่อนน้ะจ้ะแล้วพาเข้าห้องเลยลูก....."
"ห้อง ??? แม่คิดไรเนี่ยยยย >< "
"อะไรจ้ะ แหมๆๆๆ พาเข้าห้องไปพักผ่อนไงลูก คิดอะไรจ้ะ ^^ เขามาไกล.."
"อ่อออ งั้นแม่ไปเตรียวตัวเถอะค่ะ เหลืออีกแค่นิดเดียวเองที่เหลือวินจัดการเองค่ะ"
"ขอบคุณมากจ้ะวิน"
ซู่ซ่าาาาาาาาาาา !!!! (เสียงน้ำดังขึ้นจากห้องส่วนตัวของแม่)
เช้าวันรุ่งขึ้น......เสียงกริ่งงดังขึ้น กริ๊งงงงงงงงง !!!
"มีใครอยู่มั้ยครับบบบ"
"ห็อบๆๆๆๆ............มาแล้วค่ะรอนานไหม่ค้ะพี่....มา..."
"มาร์คครับ ^^"
"พี่ชื่อเลย์น้ะ โอ้มาร์ค" เลย์
"สะ.สะ.สวสัดีค่ะ หล่อจังพี่มาร์คคคค"
"อะไรนะครับ" มาร์ค
"อ่อป่าวค่ะ งั้นนเข้าไปในบ้านกันดีกว่าน้ะค้ะ วินเตรียมข้าวไว้ให้แล้วค่ะ"
"ดีเลยพี่มาเหนื่อยๆ กำลังหิวพอดี" มาร์ค
"พี่ขอเป็นกาแฟน้ะ พอดีพี่ไม่กินข้าวเช้า"
"ได้ค่ะ"
เกร๊งงๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ค่ะแม่..."
"เป็นไงลูกพี่เขาหล่อใช่ไหมล่ะ"
"ก็....หล่อน้ะแม่แต่ที่ปลื้มอ่ะ พี่มาร์คเลยแม่"
วินเซนต์พูดโดยที่ลืมว่านั่งกินข้าวกับพวกพี่อยู่ พี่มาร์คอ้าปากข้างกับคำพูดของวิน
"แม่แค่นี้ก่อนนะค้ะ"
"ตู้ดๆๆๆๆ..."
"วินน" มาร์ค
"คะ....ค่ะ" (มอไปรอบๆไม่มีใครนอกจากพี่มาร์คพี่เลย์คงไปเข้าห้องน้ำสิน้ะ)
"ชอบพี่หรอ" มาร์ค
"อ่ออคือออ >< ก็.............."
"อ่ะๆๆๆ พี่ไม่รู้หรอกน้ะว่าวินชอบพี่ปล่าวแต่พี่อ่ะชอบวินมากน้ะ"
ความคิดเห็น