คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Hey girl! จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
*เม้นให้กำลังใจกันสักนิด 1 เม้น = 1 กำลังใจนะคะ
Intro
ภายในห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์ตระกูลโอซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นตระกูลที่มีหน้ามีตาทางสังคม และเป็นตระกูลที่มีความร่ำรวยที่สุดในเกาะแห่งนี้ มีร่างของคน 3 คนนั่งประจันหน้ากันอยู่ ประกอบไปด้วย โอ เยซองกับภรรยาสุดสวยของเขา โอ ซองกยู และคนสุดท้ายคนนี้ขาดไม่ได้เลยเพราะเค้าเป็นหัวข้อเรื่องสำคัญที่ทำให้ทั้งเขาและภรรยาต้องบินกลับมายังเกาะแห่งนี้ ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน
‘ เซฮุน ’ ชายวัยกลางคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นประธานบริษัทของตระกูลโอ กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบพลางมองตรงไปยังลูกชายเพียงคนเดียวของตัวเองที่ตอนนี้กำลังนั่งฮัมเพลงอย่างสบายใจ
‘ เซฮุน!พ่อเขาพูดกับลูกอยู่นะ ’ ผู้เป็นมารดาดุลูกชายตัวเองเบาๆ
‘ คร๊าบบบบบบ~~ว่ามาเลยครับคุณพ่อคุณแม่ที่รัก<3 ’ ชายหนุ่มตอบกลับไปก่อนจะจัดท่าให้ตัวเองนั่งอยู่ในท่าที่สบายขึ้น ให้ตายเถอะถึงแม้ว่ามันจะสั่งออกแบบมาเป็นพิเศษจากนักดีไซน์เนอร์ชื่อดังระดับโลกแถมฝังเพชรนับ 1,000 กะรัต ลงไปก็เถอะ!แต่มันก็ยังนั่งไม่สบายอยู่ดี-^-
‘ พ่อจะให้แกแต่งงานกับลูกสาวของ ลี ดงเฮ เพื่อนของพ่อ และถ้าแกไม่ตะ… ’
‘ ตกลงครับ ’
‘ ทำไมตกลงง่ายจังหล่ะ?แกไม่คิดจะคัดค้านหน่อยหรอ ฉันอุส่าห์คิดแผนบีบบังคับแกมาทั้งคืนเลยนะ ’ เยซองถามลูกชายของตัวเอง ชิ๊!ไอเราก็นึกว่าจะปฏิเสธ งี้ก็อดหักเงิน ยึดรถ ให้ล้างจานข้าวเอง ถูพื้น ทำความสะอาดห้องน้ำ บลาๆๆๆ #เอิ่ม…ลูกหรือคนใช้กันแน่คะเนี่ย เยซอง : แหะๆพอดีว่าตอนนี้ที่บ้านกำลังขาดคนใช้อยู่พอดี
‘ ผมจะคัดค้านไปทำไมให้เหนื่อยหล่ะครับ เพราะสุดท้ายยังไงผมก็ต้องแต่งอยู่ดีจริงมั้ย? ’ ชายผู้เป็นหัวข้อสนทนาของเรื่องนี้พูดพลางเดินไปเลือกกุญแจรถคันหรูที่ห้อยเรียงรายกันเป็นชั้นๆตรงมุมห้อง ซึ่งมีกว่า 100 พวง(เข้าใจและทำไมเยซองถึงจะยึดรถ-___-)
อืม…วันนี้จะเอาอะไรไปขับเล่นดี แลมเบอร์กินีรุ่นล่าสุดดีมั้ย? ไม่ดีๆ เบื่อ! เฟอรารี่คันโปรดหล่ะ เอ๊ะ!ก็พึ่งขับไปเมื่อวานนิ หรือจะเป็นพอร์ช อ่า!อันนี้แหละๆ ซองจงหยิบกุญแจรถออกมาจากชั้นก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เดิม
‘ เซฮุน…ตกลงแกจะไม่ปฏิเสธจริงๆหรอ ’ ผู้เป็นพ่อถามออกไปด้วยสายตาอ้อนวอนก่อนจะลงไปคุกเข่าจับขาลูกชายตัวเอง พร้อมเปลี่ยนจากเสียงที่ราบเรียบเป็นเสียงที่นุ่มนวลกว่าเก่า
‘ หึๆๆๆ!ผมก็นึกว่าพ่อจะเก็กขรึมได้นานกว่านี้ซะอีก ’ ผู้เป็นลูกที่เห็นอย่างนั้นได้แต่ทำหน้าเอือมที่ผู้เป็นพ่อของตัวเองไม่รู้จักโตสักที ใช่!จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เพราะเขามักจะเห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่คาดคิดว่าพ่อแท้ๆของเขาจะทำ
‘ ย่าส์!แกกะ….ปล่าวจ้าไม่มีอะไรแหะๆ ’ เยซองที่ตั้งท่าจะด่ากลับ ถึงกับต้องลดเสียงลงเนื่องจากเห็นสิ่งแปลกปลอม(?)อย่างนึงที่อยู่ในมือของลูกชายตัวเอง ที่มนุษย์ทุกคนเรียกมันว่า โทรศัพท์
โฮ๊ะๆๆทุกคนคงสงสัยสินะว่ามันคืออะไร แน่นอนว่ามันคือโทรศัพท์อันนั้นผมก็รู้-.,-แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่าคือสิ่งที่อยู่ในนี้ต่างหาก มันเป็นความลับที่มีเฉพาะผมกับพ่อเท่านั้นที่รู้ มันก็คือ…คื้อออ!คลิปที่พ่อของผมนั่งเล่นตุ๊กตาบาร์บี้อยู่ในห้องทำงานส่วนตัวในบริษัทน่ะสิ
‘ หึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!ผมไปนะครับพ่อ ’
‘ จ้าไปเถอะลูก!ไปดีมาดีนะพ่อเป็นห่วง ’
‘ ผมไปนะครับแม่เดี๋ยวผมจะซื้อ Gucci มาฝากนะ ’ เซฮุนหันไปบอกลาผู้เป็นบิดาของตัวเองแล้วหันกลับมาลาผู้เป็นมาดารก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มหญิงสาวฟอดใหญ่ จนเยซองอดไม่ได้ที่จะอิจฉาลูกตัวเองจึงพูดออกไป ซึ่งมันทำให้คนฟังถึงกับหัวเราะออกมาเลยทีเดียว
‘ งื้อออ!ทำไมที่รักให้ลูกของเราหอมแก้มนานขนาดนั้นหล่ะ วันนี้ผมยังไม่ได้หอมแก้มคุณเลยนะ เชอะ!นึกแล้วก็น้อยใจ ชิ๊!ไม่รักกันบ้างเลย โช๊ะ!งอลแล้ว ฮึ่ม!:( ’
ชายหนุ่มละออกจากมารดาของตนแล้วหัวเราะน้อยๆให้กับความเอาแต่ใจของผู้เป็นพ่อ ก่อนจะเดินไปกดลิฟต์ข้างนอกเพื่อไปชั้นใต้ดินของคฤหาสน์ ซึ่งเป็นที่ที่เก็บรวบรวมรถหรูหลายคันเอาไว้
หึ!แต่งงานงั้นหรอ ไร้สาระน่า
- อีกด้านนึงของเกาะ -
‘ กรี๊ดดดดดดด~~~~ ’ โอ้ว!ให้ตายเถอะดงเฮคิดในใจพลางเอามืออุดหูตัวเอง ถ้าเค้ารู้ว่าลูกสาวของเค้าจะกรี๊ดเสียงดังขนาดนี้ จะหาผ้ามาปิดปากก่อนพูดเรื่องงานแต่งงานดีกว่า ใช่!เค้าพึ่งพูดเรื่องงานงานแต่งงานที่เค้าจะให้ลูกสาวของตัวเองไปแต่งานกับคนของตระกูล ชเว
‘ คุณหนูครับๆ เป็นอะไรรึปล่าวครับคุณหนู เปิดประตูให้ผมหน่อยสิครับ คุณหนู… ’ เสียงบอดี้การ์ดคนสนิทยังคงดังอยู่อย่างต่อเนื่อง ใจนึงเค้าก็อยากจะเดินไปเปิดประตูให้เองอยู่หรอกนะ แต่ติดตรงที่เค้าไม่สามารถเอามือออกจากหูของตัวเองได้นะสิ ถ้าเอาออกเมื่อไหร่นะมีหวังแก้วหูคงได้พังเป็นแน่
‘ กรี๊ดดดดดดด~~~ ’
‘ คุณหนูครับ คุณหนู! ’
‘ กรี๊ดดดดดดดดด~~~~ ’
‘ คุณหนู!!เปิดประตูให้ผมหน่อยสิครับ ’
‘ กรี๊ดดดดดดด~~~ ’
ปั๊ก ปั๊ก
เสียงพังประตูจากด้านนอกดังสลับกับเสียงของหญิงสาวที่กำลังกรีดร้องปนกับเสียงอะไรต่อมิอะไรที่เริ่มจะดังขึ้นเรื่อยๆจนดงเฮเริ่มจะเวียนหัว แต่นั่นก็ทำให้เขาฉุกคิดเรื่องๆนึงขึ้นมาได้ อ๊ากกกก!ไอบ้าแกบังอาจมาพังประตูของชั้นได้ยังไงกัน นี่ชั้นพึ่งจะซื้อมาจากออสเตเรียเลยนะแถมเป็นต้นไม้ 1,000 ปี อีกด้วย มันหายากนะเว่ยยยย!T^T
จนในที่สุดบอดี้การ์ดหน้าหวานก็พังประตูเข้ามาได้ ทันทีที่เข้ามาได้ชายหนุ่มก็รีบตรงเข้าไปหาต้นเสียงก่อนจะรีบถามไถ่อาการด้วยความเป็นห่วง ไอนี่!นอกจากจะพังประตูชาวบ้านแล้วมันยังไม่มีความเป็นห่วงเป็นใยให้กันอีก
‘ กรี๊ดดดดดดดดดดด~~ ’
‘ คุณหนูครับใจเย็นๆก่อนนะครับ มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจากันดีๆดีกว่านะครับ คุณหนู ’ อะโด่!พูดไปก็เท่านะ…เฮ่ย!ได้ผลแหะ ลูกสาวผมหยุดกรี๊ดแล้ว แต่ทำไมมันง่ายจังวรี้- -
‘ ก็ได้!แต่ยังไงหนูก็ไม่แต่งนะคะพ่อ ไม่แต่งๆๆๆๆๆ ’ หญิงสาวกระทืบเท้าก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
หึ!แต่งงานหรอ อย่าได้หวังเลย
*ฝากโปรโมทด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์หน่อย*
Talk :
คือไรเตอร์อยากให้มันดูมีสาระก่อนอะคะ55 แต่รับรองว่าพระเอกเราเกรียน(มาก)แน่นอนคะ หลายคนก็คงสงสัยนะคะว่าไหนบอกว่าจะลงวันที่ 11 คือมันมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อยนะคะ *ขอนิดนึง คือไรเตอร์ไม่ค่อยมั่นใจในตอนนี้เลย กลัวว่ามันจะไม่สนุกแล้วพวกคุณจะเลิกติดตามถ้ามันไม่สนุกยังไงก็บอกกันมาได้นะคะ รีเควตกันมาได้ตามใจชอบเลย ไรเตอร์ไม่ว่าคือไรเตอร์ทุ่มกับฟิคนี้มากอยากให้มันออกมาดีที่สุด ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ
:) Shalunla
ความคิดเห็น