คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : อาผมเอง
อาผมเสียเมื่อปี46และศพอาผมก้อเผาที่วัดมกุฎ วันแรกที่ผมไปงานศพอานั้นพอผมก้าวเข้าวัดผมก้อได้กลิ่นน้ำหอมที่อาชอบใส่เป็นประจำแม่ผมบอกว่าอามาต้อนรับเราแล้ววันแรกผมเจอแค่นี้ วันต่อๆมาอีก5วันผมก้อเจอแบบนี้ จนถึงวันเผาพระกำลังสวดอยู่แฟนอาก็บอกว่าเห็นอามานั่งอยู่ที่หน้าโลงศพกำลังนั่งมองแขกอยู่แล้วอาก้อหายไป ซักพักพอใกล้จะเผาศพอยู่ดีๆพี่ผมก้อเกิดอาการเรียบร้อยเชียวทั้งๆที่พี่ผมออกจะเกๆอยู่แล้วผมก้อถามว่าเปนรัยวะเขาก้อตอบกลับมาว่า"แบงค์อาเอง"ผมก้อตกใจเพราะเสียงที่พูดนั้นเป็นเสียงอาผมจิงๆผมก้องงแล้วอาก็พูดออกมาอีกว่า"อายังไปไม่ได้อาห่วงทุกคน"แล้วอาก้อร้องไห้อย่างหนักแล้วบอกอีกว่า"อายังไม่อยากตายอาอยากดูความสำเร็จของทุกคน"แล้วแฟนอาก็มาบอกกับอาว่า"พี่ไม่ต้องห่วง ขอให้พี่ไปสบายเถอะนะ"แล้วอาก็นิ่งไปนานแล้วก็ออกจากร่างไป ศพอาก็ถึงได้เผาแล้วถัดจากวันเผา3วันอามาหาผมที่บ้าน ผมครึ่งหลับครึ่งตื่นอามาบอกว่า"อาจะไปแล้วขอให้อยู่กันสุขสบายนะ"แล้วอาก็หายไป รุ่งขึ้นมีคนตาบอดมาขายลอตเตอรี่ผมเลยซื้อไว้1ใบพอวันออกรางวัลผมถูกรางวัลที่3ผมคิดว่าคงเป็นอาแน่ที่มาให้โชคผม ผมขอให้อาไปดีมีสุขสบายอยู่ในภพภูมิที่ดีเทอญ
อ่านแล้วเม้นท์ด้วยนะคับ ขอบคุณคับ
ความคิดเห็น