ห้อง 103 เป็นของซ่งหลางและเวินไท่— 樓下的房間103 down stairs
ที่เรื่องเกิดก็เพราะคุณไปขานตอบมันนี่ไง ไม่งั้นมันก็ไม่รู้ว่ามีใครมองเห็นหรอก
ผู้เข้าชมรวม
45
ผู้เข้าชมเดือนนี้
45
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Tw : Classism/Racial Slur (การเหยียดเชื้อชาติ) , Hallucination (อาการประสาทหลอน) , Domestic Violence (ความรุนแรงในครอบครัว) , Gasslighting (การชักนำหรือบงการให้เหยื่อทำตามด้วยการครอบงำความคิด) , Blood and death body (การพูดถึงเลือดและศพ) , Jump scare (การบรรยายที่อาจทำให้ผู้มีความอ่อนไหวเป็นพิเศษรู้สึกกดดัน กรุณาหลีกเลี่ยง) , PTSD (ภาวะหวาดวิตกอย่างหนัก) , Suicide thought (ความคิดอยากฆ่าตัวตาย)
------------------------------------------
เฟิงหนิง ตัดสินใจยกชีวิตนักศึกษาชั้นปีที่สามให้แชร์เฮ้าส์แห่งหนึ่ง บรรดาผู้เช่าที่อาศัยอยู่ชั้นบนมีทั้งรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรั้วมหาวิทยาลัยที่เข้ากันได้ แต่ทว่า ณ ชั้นหนึ่ง กลับเต็มไปด้วยเหตุการณ์แปลกๆ
ทั้งการที่ในเวลาตีสามจะมีเสียงคลานบนฝ้าเพดาน การเห็นเงาเท้าของใครบางคนเดินผ่านช่องประตูในวันที่ไม่มีคนอยู่บ้าน และการมีห้องใต้บันไดที่ถูกปิดตายด้วยคำสั่งห้ามเปิดเป็นอันขาด
โดยเฉพาะ เวินไท่ รุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของห้อง 103 ห้องใหญ่ที่สุดห้องนั้น…
“ทำไมทุกครั้งที่ผมอยู่กับรุ่นพี่ ทุกคนมักจะบอกว่าเห็นผมแค่คนเดียวล่ะ”
“ไม่รู้สิ”
“…”
“เพราะนายเองก็...ตายไปแล้วเหมือนกันละมั้ง”
--------------------------------------
Writer : ศพปลาวาฬ
Illustration : Lxstinlegand
contact twitter @inpiearea/ instagram @ddiedbluewhale
ผลงานอื่นๆ ของ ศพปลาวาฬ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ศพปลาวาฬ
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น