ผิดเหรอที่ฉันเกิดมาเป็นแบบนี้... - ผิดเหรอที่ฉันเกิดมาเป็นแบบนี้... นิยาย ผิดเหรอที่ฉันเกิดมาเป็นแบบนี้... : Dek-D.com - Writer

    ผิดเหรอที่ฉันเกิดมาเป็นแบบนี้...

    พวกรักร่วมเพศไม่ใช่ตัวประหลาดเราก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีหัวใจเช่นเดียวกันกับพวก ปกติ...

    ผู้เข้าชมรวม

    156

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    156

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ม.ค. 56 / 15:45 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่าน ผลงานเขียนชิ้นที่สองแล้ว วันนี้เห็นหัวข้อแล้วคงไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ ฮิฮิ อยากบอกกับท่านผู้อ่านนะครับว่า จงอย่าอคิติที่จะอ่านแต่จงเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆนะครับและบทความนี้ไม่ได้เขียนมาเพื่อทำให้เกิดความขัดแย้งใดๆแต่เป็นเพียงการเสนอแนวคิดให้กับท่านผู้อ่านนะครับ จะชายจริงหญิงแท้หรือจะไม่แท้ เด็กน้อย เด็กโข่งก็อ่านได้นะครับ ถือว่าเป็นการให้ความรู้ละกันนะครับ

        หัวข้อนี้ได้รับแรงบันใจมาจากที่ฟิสเนสแถวบ้านของตัวนักเขียนเองครับ คือมีเมมเบอร์คนหนึ่งเป็นกลุ่มชายรักชายที่ถูกทางครอบครัวกดดันให้เลิกเป็น...เมื่อได้ยินอย่างนี้แล้วเราก็ต้องให้คำปรึกษาซะหน่อย... ต้องทำความเข้าใจกันก่อนนะครับว่า บนโลกใบนี้ถูกวางกฏเกณฑ์ไว้แล้วว่ามีเพียงสองเพศ คือเพศชายกับเพศหญิง มีคำนำหน้าว่า ด.ช. ด.ญ. นาย นางสาวและนาง เท่าที่ดูมาเนี่ยไม่มีคำนำหน้าสำหรับพวกรักร่วมเพศเลย ดังนั้นเราจึงเป็นตัวประหลาดในสังคมเป็นส่วนเกิน แถมยังมีคนบอกอีกว่าคนพวกเนี่ยชาติที่แล้วเคยไปผิดลูกผิดเมียคนอื่น ไปเป็นชู้คนอื่น เอ๊อะ!!OoO...คิดได้ไงง่ะ คุณแน่ใจเหรอว่ามันใช่...สำหรับตัวผู้เขียนเองแล้ว...NOจ๊ะ เพราะตัวผู้เขียนเองก็เป็นและเป็นด้วยตัวของฉันเอง ไม่ได้มีใครมากำหนดให้ฉันเป็นแบบนี้ ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อนะแต่แค่ไม่ได้ลบหลู่ ส่วนเรื่องความเป็นตัวประหลาดผู้เขียนขอลงความเห็นว่าถึงแม้เราจะไม่มีคำนำหน้าโก้เก๊แบบเพศปกติก็อย่าไปง้อเลยสู้ทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่าเนอะ...  :D
        ส่วนคนไหนที่กำลังถูกพ่อแม่บังคับกดดัน ลองใช้แนวทางของผู้เขียนดู เนื่องจากตัวผู้เขียนก็เคยโดนคุณพ่อบังคับให้เลิกเป็น แต่ตัวผู้เขียนก็ทำไม่ได้ มันรู้สึกขัดๆ เลยเลิกทำไปเลย ตัวผู้เขียนใช้วิธี พบกันครึ่งทาง คือตัวผู้เขียนก็ยังคงเป็นแบบนี้แต่แค่ไม่แสดงออก ถามว่าหนักใจไหม ไม่เลยนะก็แค่อยู่ที่บ้านส่วนนอกบ้านหนูจะเป็นยังไง จัดเต็มเลยลูก555 และอย่าลืมของแถมเป็นเกรดงามๆหรือผลงานดีเด่นก็ได้แค่เนี่ยเขาก็จะพูดอะไรไม่ออกแล้ว ถ้าเกิดเขาจะว่าสิ่งที่เราเป็นเขาก็จะนึกถึงสิ่งที่เราเคยมอบให้กับเขา...แต่สิ่งที่พ่อแม่ต้องการที่สุดก็คือ การเห็นลูกทุกคนเป็นคนดีแค่นี้คุณพ่อกับคุณแม่ก็มีความสุขแล้ว จริงไหมจ๊ะ สู้ๆเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะครับ...

        จงอย่ากดดันในสิ่งที่เราเป็น แต่จงภาคภูมิใจในสิ่งที่เราเป็น
      ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลสุขภาพด้วยนะครับเพราะผู้เขียนก็เพิ่งไปพบหมอมาเนื่องจากเป็นไข้ไม่สบาย

      SpiceGuy
      อยากให้ท่านผู้อ่านทุกท่านช่วยกันลงความเห็นต่อบทความของผู้เขียนด้วยนะครับ เพราะคอมเมนต์ของพวกท่านทุกคนจะมีผลต่อประสิทธิภาพงานเขียนของผมอย่างมาก ขอบคุณนะครับที่แวะเข้ามาอ่านกัน

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×