คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
บทที่1 ยัยโรคจิต
ร่างบางสูงเพรียวในชุดนอนลายStitchสีฟ้าใส กำลังลุกขึ้นบิดขี้เกียจไปมาภายในห้องสีสี่เหลี่ยมขนานใหญ่ สีดำทึบตัดกับเฟอร์นิเจอร์สีขาวล้วนและอุปกรณ์ตกแต่งบ้านสีแดงอีกสองสามชิ้น ทำให้ห้องนี้ดูไม่จืดเลยทีเดียว
“เช้าแล้วเหรอเนี้ย”
พายพูดพร้อมบิดขี้เกียจสองสามทีก่อนลุกขึ้นไปยังริมระเบียงมุมโปรดที่มักไปนั่งเล่นในยามเช้า
“อากาศวันนี้ดีจังเลยเนอะ บรรยากาศยามเช้ามันดียังนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมไอ้ยุมันถึงชอบตื่นเช้า”
เอ๊ะ ! นั่นรถใครอะ มาจอดทำไมหน้าบ้านหลังนั้น เอ้...บ้านนั้นเจ้าของเค้าย้ายบ้านไปนานแล้วนิ หรือว่าจะย้ายเข้ามาใหม่
“อุอุ๊เจ้าของรถหล่อซะด้วย ไม่ได้การล่ะต้องรีบไปทำความรู้จักซะหน่อยแล้ว”
“เอ้..แต่ว่าวันนี้มีนัดกะไอ้ยุมันนิ อืม เอาไงดีว่ะ ไว้โอกาสหน้าก็แล้วกันนะจ๊ะสุดหล่อ”
พายส่งจูบหวานพร้อมทอดมองด้วยสายตาหวานฉ่ำ
“ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวไอ้คุณเพื่อนที่เคารพมันจะวีนใส่เอา”
“ ไอ้พาย” นี่แกยังไม่อาบน้ำเหรอว่ะ วายุโผล่หน้ามาทางระเบียบบ้าน ซึ้งตรงกับที่ฉันยืนอยู่
(O_o)”
“ไอ้ยุบ้าไอ้#@#$*&%^^*@_+*”
(พอดีว่าห้องนอนฉันกะไอ้ยุมันหน้าต่างระเบียงติดกันนะ) ถึงมันจะโผล่มาแบบนี้บ่อยๆ แต่...ฉันก็ยังไม่ชินอยู่ดี ( =_=)
“นี่จะด่าให้มันเป็นภาษาคนกะเค้าบ้างไม่ได้เหรอไง” วายุยังคงหน้าด้านยืนยิ้มอยู่
“หยุดพูดไปเลยนะ ฉันด่าแกแค่นี้ก็บุญโขแล้ว ยังจะมาพูดมากอีก ”
“เออนา รีบไปแต่งตัวได้แล้ว” วายุรีบตัดบท
“เออๆ แกมารอฉันหน้าบ้านเดี๋ยวฉันรีบลงไป”
ความคิดเห็น