[FanFic MHA/BNHA] maybe...Another shot of wiskey?

กล่าวกันว่าโบสถ์และซิสเตอร์คือที่พึ่งทางจิตใจของผู้คน

บาร์เท็นเดอร์เองก็เหมือนกันเพียงแต่เป็นตอนกลางคืน

ว่ากันว่าเหล่านักท่องราตรีมากมายต่างถือเรื่องอึดอัดเข้าสถานประกอบการที่จำหน่ายสุราเมรัยกันทั้งนั้นและเมื่อสิ่งมึนเมาไหลลงคอเมื่อใด บางคนก็เลือกที่จะระบายมันทุกอย่างให้บาร์เท็นเดอร์ฟังราวกับว่าพวกเขาเป็นที่สารภาพบาป

.

.

.

.

.

"ขอบอกไว้เลยนะว่าฉันไม่รับประกันว่าจะช่วยได้หรือเปล่าแต่ก็ยินดีรับฟัง"

"ก็...เป็นไปได้ช่วยดื่มแค่ร่างกายรับไหวด้วยนะ"

.

"โทยะ ฉันเคยบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอย่าเอาช๊อคโกแลตไปกินบนที่นอน"

"ฟุยุมิ อ่า...โชโตะยังสบายดีไหม?"

"นัตสึโอะ ฉันขอร้องนะ หยุดลากฉันไปคาราโอเกะที"

"แม่...ฉันมาเยี่ยมแล้วนะ"

.

.

.

.

.

ว่ากันว่าถ้าคุณมีเรื่องที่ปรึกษาใครไม่ได้หรืออาจจะอยากได้เครื่องดื่มพิเศษๆสักแก้วให้คุณลองมองหาตรอกเล็กที่มีป้ายไม้แกะสลักที่ดูเก่าๆวางอยู่ด้านหน้า หากเดินเข้าไปด้านในสุดคุณจะพบกับบาร์เล็กๆที่มีบาร์เท็นเดอร์สาวร่างสูงใหญ่ใบหน้าดูง่วงงุนยืนประจำอยู่หลังเคาน์เตอร์ ไม่ต้องห่วงหรอกหล่อนเป็นเจ้าของร้านนั่นแหละ

และบาร์ที่ไม่แบ่งแยกลูกค้ามีกฎง่ายๆอยู่เพียงเล็กน้อย

ข้อ1 อย่าพยายามทะเลาะกันภายในร้านเพราะเจ้าของร้านไม่ได้มีกระจิตกระใจจะห้ามขนาดนั้นและคงไม่มีใครอยากโดนถังดับเพลิงฟาดหัวหรอกใช่ไหม?

ข้อ2 ภายในร้านจะมีรหัสลับอยู่ หากคุณรู้สึกไม่ปลอดภัยหรือรู้สึกว่าดื่มมากเกินไปจนกลับบ้านไม่ไหวให้เดินไปบอกกับบาร์เท็นเดอร์เพื่อสั่ง [Owl shot] และพูด1ใน3รหัสลับคือ

1.นีท (Neat) คือต้องการให้เจ้าหน้าที่บาร์พาไปส่งที่รถของตัวเอง

2.ออนเดอะร๊อค(on the rocke) คือต้องการให้เรียกแท็กซี่ให้

3.วิทไลม์(With lime) คือต้องการให้เรียกเจ้าหน้าที่ตำรวจ

ส่วนอีกเมนูคือ[Angel shot] มีไว้สำหรับผู้หญิงคือรหัสลับที่กำลังบอกว่ามีคนกำลังตามอยู่หรืออาจจะกำลังตกเป็นเหยื่อของการคุมคามทางเพศ เมื่อเป็นแบบนั้นทางบาร์จะพาไปส่งสถานีตำรวจหรือบ้านของลูกค้า

ส่วนข้อที่3 มีไว้สำหรับฮีโร่และวิลเลิน หากเข้ามาใช้บริการแล้วก็โปรดลดทิฐิลงและวางหมาในปากซะ หากมีการต่อสู้เกิดขึ้นก็ให้ย้อนกลับไปอ่านที่ข้อหนึ่งหรือหากมิเป็นเช่นนั้นก็เตรียมใจกลายเป็นตุ๊กตาหิมะได้เลย