ยัยจอมเฟอะฟะ ปะทะ นายเย็นชาตัวร้าย

    หวายย...ไม่ทันแล้วๆ

 ฉันคิดขณะวิ่งมาถึงหน้าโรงเรียนสุดแสนจะรักและหวงแหน(??) นักเรียนที่เดินเข้าโรงเรียนก็น้อยเต็มที นั่นเป็นสัญญาณแสดงว่า นักเรียนทุกคนส่วนใหญ่เริ่มตั้งแถวเคารพธงชาติกันแล้ว  แล้วฉันจะทำยังไงล่ะเนี่ย แบบนี้ต้องโดนรองผ.อ.สุดโหดนั่นฆ่าเอาแหงๆ T^T

  ฉันเริ่มออกเดินอย่างเร็ว ดวงตาคู่สวยโฟกัสไปที่ประตูโรงเรียนอย่างมุ่งมั่น ขาเรียวสวยทั้งคู่ของฉันก้าวฉับๆด้วยความรวดเร็ว เพื่อไปให้ถึงแถวก่อนที่เข็มยาวของนาฬิกาจะชี้ไปที่เลขหก ซึ่งนั่นก็หมายความว่าชีวิตของฉันหมดสิ้นกันแล้วชาตินี้ -*-

ปึ้ก!!

พลั่ก!!

แน่นอน...ถ้าได้ยินเสียงอย่างนี้ก็คงกลายเป็นว่าฉันต้องเดินชนใครซักคนแล้วล้มกระเด็นกลิ้กกลุกๆไปไหนต่อไหนจนเสื้อเปื้อนเป็นจ้ำๆแน่ๆเลยใช่มั้ยล่ะ เหอะ! แต่ขอบอกก่อนนะ ว่าผิดถนัดเลยแหละ -0-

  ก็เพราะว่าเราล้มทั้งคู่.....นายนั่นน่ะเหรอ หึ..กระเป๋าหล่น หนังสือกระจุยกระจายเลยแฮะ...นี่ฉันผิดรึเปล่าเนี่ย ไม่ใช่ความผิดฉันนะ นายเดินมาชนฉันนะเฟ้ย!!

    นี่เธอ...เดินภาษาลาวรึไง ไม่ได้มองถนนหนทางเลยนะว่าเป็นยังไง นั่น...มาถึงก็พูดภาษากวนส้นเท้าเลยยังไง นี่นายคงไม่เคยโดนผู้หญิงเตะปากใช่ป้ะหา!!

    ฉันตวัดตามองอีตาปากพุดเดิ้ลนี่ด้วยความฉุนเฉียว ปากเรียวงามของฉันตั้งท่าจะด่าหมอนั่นให้หายแค้น แต่แล้ว....ฉันก็ชะงักเปลี่ยนเป็นอ่อนยวบทันที...

เพราะอะไรน่ะเหรอ!!

  เพราะ...อีตานี่....หล่อ O___O

      หล่อมากกก หล่อสุดๆ หล่อราวกับดาราเกาหลีผสมญี่ปุ่นเลยล่ะ ผมยาวกระเซอะกระเซิงดูไม่เป็นระเบียบนั่นรับกับดวงตาสีเข้มคมกริบ จมูกโด่งเป็นสันสวยได้รูปแม้กระทั่งฝรั่งยังอาย ผิวหน้าเนียนใสไร้สิวและจุดด่างดำต่างๆ ริมฝีปากบางเฉียบเม้มอย่างโกรธเคือง กรี๊ดดดด หล่อชะมัดเลย นี่ถ้าไม่ติดว่านายนี่สูงกว่าฉันนิดเดียวนะ ฉันต้องคิดว่าอีตาปากเสียนี่เป็นดารานักร้องแน่ๆเลยล่ะ คนอะไรไม่รู้หล่อได้โล่ ^^

  นี่...เธอ เอาแต่มองหน้าฉันอยู่ได้ บ้ารึเปล่าเนี่ย -_-

อ่ะ...เอ้อ ขอโทษค่ะ ฉันก้มหน้างุด ก็แหงล่ะ...ฉันเล่นไปจ้องเขาซะขนาดนั้น ทำเอาหมอนั่นตกใจไปเลยล่ะมั้ง ฮิฮิ ก็เล่นหล่อซะขนาดนั้น ไม่ให้มองได้ยังไงกันล่ะ ^^

  ช่างเถอะ ฉันเข้าโรงเรียนดีกว่า เธอเองก็รีบหน่อยล่ะ สายแล้วนะ หมอนั่นถอนหายใจออกมาครั้งนึง ก่อนจะก้มลงไปรวบหนังสือทั้งหมดยัดใส่ลงไปในกระเป๋า (ไม่จัดบ้างเลยรึไงกันยะ -___-)

แล้วรีบเดินเข้าประตูรั้วโรงเรียนอย่างรวดเร็ว ฉันมองแผ่นหลังของสุดหล่อคนนั้นที่กำลังวิ่งเข้าไปในโรงเรียนอย่างเสียดาย ก่อนจะฉุกคิดได้ แล้วด่าตัวเองเบาๆอย่างอารมณ์เสีย

บ้า....บ้าจริง ลืมถามชื่อเค้าซะได้ -3-

*****************