[พิมมะเหมี่ยว] to be continued

     หลังจากจบการประกวด Miss Beauty & Talent Thailand 2016 เป็นที่เรียบร้อย (ที่จริงก็ไม่ค่อยเรียบร้อยสักเท่าไหร่) นางงามทุกคนก็ได้กลับไปใช้ชีวิตแบบปกติสุขดังเดิม เชื่อว่าทุกคนต้องได้รับบาดแผลไปจากเวทีนี้กันไม่มากก็น้อย แต่ท่ามกลางความเลวร้ายระหว่างการประกวดมันก็ยังมีเรื่องดีๆอยู่ อย่างน้อยมันก็เป็นบทพิสูจน์ว่าใครคือผู้ที่คอยหวังดีกับเราอย่างแท้จริง หลายๆคนได้ทั้งความรักและมิตรภาพไปจากเวทีนี้ และทุกคนที่ได้รับมันไปก็จะเก็บรักษามันยิ่งชีพแน่นอน... 

พิมกับมะเหมี่ยวก็เช่นกัน

……….

ณ มหาวิทยาลัยใจกลางเมือง

     มะเหมี่ยว สาวน้อยร่างบาง ผิวขาวอมชมพู เมื่ออยู่ในสุดนักศึกษาแล้วดูสดใสสมวัย ใบหน้าที่เปื้อนเครื่องสำอางเพียงเล็กน้อยทำให้เธอดูอ่อนเยาว์อย่างที่ควรจะเป็น เธอนั่งอยู่ใต้ร่มไม้คนเดียวในมุมร่มรื่นของมหาวิทยาลัย เตรียมตัวอ่านหนังสืออย่างเคร่งเครียด การสอบครั้งนี้เป็นการสอบครั้งแรกของมะเหมี่ยวในรอบหลายปี เธอเลยตั้งใจเป็นพิเศษที่จะทำคะแนนให้ดีเพื่อพิสูจน์กับแม่ว่าสมองของเธอยังคงใช้การได้ และเพื่อเป็นเครื่องมือในการลบภาพสาวไซด์ไลน์อันเป็นฝันร้ายที่ติดอยู่ในใจของเธอเสมอมา 

((เสียงโทรศัพท์มือถือของมะเหมี่ยวดังขึ้น))

     มะเหมี่ยวขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะเบอร์ที่โชว์บนหน้าจอเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย แต่เธอก็รับอย่างไม่ได้เอะใจอะไรมาก เมื่อมะเหมี่ยวได้ยินว่าปลายสายคือใคร เธอถึงกับตกใจไปครู่หนึ่งแต่ก็ตั้งสติสนทนากับปลายสายจนจบได้ใจความครบถ้วน พอวางสายไปเท่านั้นแหละ เธอถึงกับมือชา สมองเหมือนถูกตรึงไว้กับอะไรบางอย่าง ภาพในอดีตที่ไม่นานมานี้ย้อนกลับมา และเกิดคำถามในใจมากมาย ความสับสนแล่นเข้ามาในสมองอย่างไม่หยุดหย่อน จนเธอตัดสินใจโทรหาพิม เพื่อนรักที่สุดของเธอในตอนนี้ เพียงไม่นานปลายสายก็รับโทรศัพท์ด้วยเสียงร่าเริง

     "ฮัลโหล...ว่าไงจ๊ะ" เสียงพิม

     "พิม…ต่ายโทรมาหาชั้น" มะเหมี่ยวกรอกเสียงไปยังโทรศัพท์ช้าๆ

……….