เหลือไม่กี่ร้อยวันกับความทรงจำดีๆ - เหลือไม่กี่ร้อยวันกับความทรงจำดีๆ นิยาย เหลือไม่กี่ร้อยวันกับความทรงจำดีๆ : Dek-D.com - Writer

    เหลือไม่กี่ร้อยวันกับความทรงจำดีๆ

    +++ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของฉัน กับพี่ชายซึ่งเค้าอาจจะไม่ใช่พี่ชายแท้ๆแต่ฉันก็รักเค้ามากๆ +++

    ผู้เข้าชมรวม

    160

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    160

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.ย. 48 / 22:08 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ฉันชื่อแพทฉันเรียนอยู่ม.2ฉันแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงเค้าอยู่ม.3 ฉันแอบชอบเค้าตั้งแต่ฉันอยู่ม.1ฉันทำทุกวิธีทางที่จะได้ใกล้ชิด

             กับเค้าจนวันนึงเหมือนฟ้าเป็นใจฉันได้รู้จักเพื่อนของเค้าทางMSNเค้าชื่อว่าพี่เนทความจริงฉันเคยเห็นพี่เนทมาก่อนแต่ไม่เคย

             ที่จะได้คุยกัน พอได้คุยในMพี่เค้าก็บอกให้ฉันทักพี่เค้าเลยเวลาเจอฉันก็เลยทักพี่เค้าหลังจากนั้นมาเราก็คุยกันเวลาเจอหน้า

            (แต่ว่าพี่เนทไม่ใช่พี่ชายของฉันหรอก ต้องคนนี้เด๋วอ่านต่อไปก้เจอเองแหละ)จนฉันได้รู้จักพี่อีกคนนึงชื่อพี่กอล์ฟ (นี่สิถึงเป็นพี่ที่เรารักมาก)
             พี่กอล์ฟไม่ได้เล่นMเราเลยโทรคุยกันทุกวันโทรไปโทรมาเราก้เลยบอกให้พี่เค้าเล่นMพี่เค้าก้เลยเล่นแล้วเราก้คุยกันทุกวัน

             เราให้เค้าเป็นพี่ชายเพราะเวลามีอะไรพี่เค้าก็จะคอยเตือนเรา เป็นห่วงเรา และแล้ววันนึงพี่เราก็ตกลงเป็นแฟนกับเพื่อนเรา

             เราช็อคมากๆเลย เพราะเราหวงพี่ชายมาก แต่ไม่นานเราก็ทำใจได้ เราก็เข้าใจว่าเค้ารักกัน ตอนนี้รู้สึกว่าตั้งแต่พี่เราคบกับเพื่อนเรา

            เค้าจะดูมีความสุขมากเราเห็นแล้วก็ดีใจไปกับพี่เราแล้วก็เพื่อนเราด้วย เดือนหน้าก็วันเกิดพี่เราแล้วหละ มันเป็นวันเกิดเราด้วย

           เราเกิดเดือนเดียวกันห่างกัน2วันแต่คนละปี  ฉันยังไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรให้เลย หลังจากวันเกิดของฉันกับพี่ฉันไม่อยากให้วันนั้นมาถึง

           เพราะฉันเกลียดการลาจาก มันเป็นวันปัจฉิมฯวันที่ม.6เตรียมไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย ม.3ต้องเลือกว่าจะเรียนที่เก่ารึจะไปที่ไหน

           มันเป็นวันที่ฉันต้องจากพี่ชาย ฉันไม่รู้ว่าเค้าจะเรียนต่อที่เดิมรึป่าว ถ้าไม่มีเค้าฉันคงเหงา ไม่มีคนมาคอยห้ามฉันเวลาเล่นน้ำฝน

          ไม่มีคนคอยเป็นห่วงว่าฉันจะไม่สบาย ไม่มีคนคอยปกป้องฉันเวลาฉันถูกรังแก ฉันคงเหงาตอนฉันมองไปที่ม้าหินอ่อนข้างสนามบาส

          มันคงจะว่างเปล่าเมื่อไม่มีพี่ชายฉัน  หน้าโรงเรียนคงจะเงียบเหงาเพราะไม่มีพี่ชายฉันมาเตะตะกร้อรึไม่ก้เล่นดนตรี

          ถึงวันนั้นฉันคงจะต้องดูแลตัวเอง ฉันสัญญากับตัวเองไว้ว่าเมื่อถึงวันลาจาก ฉันจะต้องไม่ร้องไห้ ฉันจะต้องไม่ทำให้พี่ชายเป็นห่วง

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×