เรื่อง ฟลุ๊ค

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

วันนี้จะมาเล่าเรื่องอะไรให้อ่าน   เข้ามาแล้วต้องอ่าน  ถ้าไม่อ่านนะ   งอนโว้ย

    เรื่องนี้มีอยุ่ว่า เปงเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง  อ่านแล้วคิดได้เยอะ  ชื่อ  เรื่อง ว่า  ลูกฟลุ๊ค

“ลูกของคุณเปงผู้หญิง” 

ดิชั้นอยากตะโกนออกมาดังๆว่า “โอ้ย...เบื่อจะตายอยู่แล้ว  นี่ก้อคนที่ห้าแล้วนะที่เปงผู้หญิงง่าส์  ชั้นจะต้องท้องอีกกี่ครั้ง  ถึงจะได้ลูกชายสมใจสามีและพ่อแม่ของเค้าเสียที  ชั้นทำงานเปงข้าราชการอยุ่ต่างจังหวัด  ฐานะไม่ค่อนดีเท่าไร  เพียงแต่ว่าชั้นเปงคนเรียนเก่งขยันจึงสอบเข้ารับราชการได้  โชคดีหรือโชคร้ายก้อไม่ทราบที่ได้มาแต่งงานกับสามี  ซึ่งสามีดิชั้นเปงคนจีน อาชีพรับเหมาก่อสร้าง  รูปร่างค่อนข้างหล่อ  ชั้นแต่งงานมาแล้ว  10 ปี

มีลูกทั้งหมด 5 คนเปงผู้หญิงทั้งหมด  พ่อแม่สามีจะบ่นเสมอว่า  “อาตี้เอ๊ย  ลื้อมีแต่ลูกผู้หญิง  อีกหน่อยตระกูลอั๊วก้อสูญพันธุ์พอดี  ลื้อน่าจะมีลูกชายสักคนหนึ่งนะ”  ซึ่งเหตุผลดังกล่าวทำให้ชั้นตั้งหน้าตั้งตาผลิตลูก  คนแล้วคนเล่าก้อมีแต่ลูกสาวไม่มีลูกชายสักที  สามีก้อไม่เคยละความพยายามที่จะมีลูกชายให้ได้สักคน  กรรมมันก้อตกที่ชั้นคนเดียว ตอนนี้ลูกคนโตของดิชั้นอายุก้อ 9ขวบแล้วกำลังซนอย่างได้ที่  แต่เปงคนเจ้าระเบียบ  มักบังคับให้น้องทพตามที่ตัวเองกำหนดทุกอย่าง  ถ้าใครต่อต้านล่ะก้อต้องเปงเรื่องที่ต้องตัดสินกัน  คนที่สองอายุ  7 ขวบก้อใช่ย่อย

ชอบที่จะซนโลดโผนแบบผู้ชาย  ชอบรื้อค้นสิ่งของภายในบ้านแล้วมาสร้างจิตนาการเอง  ผลสุดท้ายก้อเลอะเต็มบ้าน  คนที่สาม  6 ขวบ  ชอบวาดภ่พระบายสีจิตกรรมฝาผนังบ้าน  คนที่สี่  4 ขวบ  นิสัยชอบทำเปงสัตวแพทย์  ชอบรักษาสัตว์ทุกชนิด  ไม่ว่าจะเปง  อึ่งอ่าง  คางคก  จิ้งจก  จนถึงสุนัขที่ดิชั้นเลี้ยงไว้  และเปงประจำที่ดิชั้นต้องพาแกไปหาหมอเพราะว่าสุนัขกัดเปงประจำ  ส่วนคนที่ห้าไม่รุ้ว่าเค้าเปงอย่างไร  แต่ดิชั้นก้อรักลูกมาก  สามีดิชั้นเสียอีกที่ไม่ค่อยมีเวลาดูแลลูก  ก้อเค้าเปงผู้รับเหมานี่  การออกต่างจังหวัดเปงเรื่องธรรมดา  แต่เค้าก้อรักและดูแลครอบครัว  ไม่ให้ขาดเหลือเรื่องเงินทอง

           ลูกสาวคนที่ห้าของดิชั้นตอนนี้เค้าอายุได้  3 ขวบ  ซนตามประสาเดกผู้หญิงชอบเล่นตุ๊กตา  พักหลังสามีดิชั้นหงุดหงิดบ่อย  บอกว่าเศรษฐกิจไม่ค่อยดี  ประมูลงานไม่ค่อยได้  ที่ได้เปงงานเล็กๆ  เสมอตัวมากกว่าได้กำไร

การเงินขิงบ้านเริ่มสั่นครอน  ดิชั้นก้อติดนิสัยชอบใช้เงินเปลื่อง    สามีห่างบ้านมากขึ้น  ขนาดห่างกันดิชั้นก้อตั้งท้องลูกคนที่หก  ครั้งนี้สามีบอกว่า  “พี่ไปดูหมอดูมาว่า  ถ้าได้ลูกชายกิจการจะดีขึ้น  การเงินจะดีขึ้น  เพราะลูกจะเสริมบารมีให้เรา  แต่ถ้าเปงผู้หญิงก้อคงต้องเลิกกิจการ  หรือไม่ก้อล้มละลาย”  และสุดท้ายดิชั้นก้อครอดได้ลูกชายสมใจอยากของสามี ดิชั้นให้คุณหมอปิดโรงงานทันที  เพราะไม่ไหวแล้วอายุก้อปาไป  38 ปีแล้ว  หลังครอดลูกคนนี้สามีตั้งชื่อให้ว่า  ลูกฟลุ๊ค   เพราะถือว่าฟลุ๊คจิงๆที่ได้ลูกชาย  เค้ากลับบ้านบ่อยขึ้น  ซื้อของให้ลูกบ่อยขึ้น

ลูกสาวห้าคนของดิชั้นเค้าแทบจะไม่สนใจเลย   ทุกครั้งที่น้องได้ของ  พวกพี่ทั้งห้าก้อขอบ้าง  แต่พ่อก้อจะบอกว่า “ น้องยังเล็กอยู่ให้น้องก่อน  แล้วถ้าพ่อรวยพ่อจะหามาใหครบทุกคนเลย”  ผิดหวังตามเคย แต่น่าแปลกกิจการของสามีดิชั้นดีขั้นทุกวัน  มีงานเข้ามาเรื่อยๆ   ลูกชายของดิชั้นเปงที่โปรดปรานของปู่ย่า

      เวลาผ่านไปหลายปีแล้ว  ปัจจุบันดิชั้นอายุ  55 ปีแล้ว  สามีหรอ  เค้าเลิกกะดิชั้นไปนานแล้วตั้งแต่ตอนที่ลูกฟลุกอายุได้  15  ปี 

         ตอนนี้น้องแพรวลูดคนโตของดิชั้น  สอบพยาบาลได้  เรียนจบแล้วก้อเปงพยาบาลที่ต่างจังหวัด  นานๆๆจะกลับบ้านสักครั้ง  น้องพลอยลูกสาวคนที่สองของดิชั้นตอนนี้เรียนราชภัฏ  จบแล้วสอบเปงครูเข้ารีบราชการอยุ่ในโรงเรียนประถมศึกษาต่างจังหวัด  ค่อนข้างลำบาก  แต่ลูกก้อไม่เคยบ่นให้ฟัง   น้องเพรียวลูกคนที่สามของดิชั้นเรียนจบเทคโนโลยีราชมงคลระดับ  ปวส.  ทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง กรุงเทพ คนนี้นานๆจะกลับบ้านสักครั้ง    น้องพริมลูกคนที่สี่ของดิชั้น  กำลังเรียนในระดับปริญญตรี  มุ่งมั่นจะเปงสัตวแพทย์ให้ได้  แต่อนาคตแกคงดีแน่เพราะแกตั้งใจเรียนและตั้งหน้าตั้งตาใช้เงินเสียจิงๆ   ไม่ว่าค่าลงทะเบียน  ค่ากิจกรรม  ค่าหอพัก  จิปาถะ

น้องแพรวลูกคนที่ห้าของดิชั้น  เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของดิชั้นเพราะเค้ายังเรียนอยู่มอ 2  เค้าจะเป็นคนเอาอกเอาใจแม่มากเพราะว่าเราอยู่ด้วยกัน  เค้าเป็นเด็กน่ารัก  ไม่ขัดใจแม่  ช่างประจบ  เรียนเก่ง  มักจะมีประกาศนียบัตรอะไรต่อมิอะไรที่เค้าแข่งขันได้มาอวดเสมอ  คุณผู้อ่านคงอยากรุ้แล้วสิท่า  ว่าลูกชายของดิชั้นล่ะไปไหน

           ลูกฟลุกของสามีดิชั้น  ปัจจุบันอยู่  บ้านเมตตา  ก้อเพราะพ่อปู่ย่ายายพากันตามใจ  เค้าคิดว่าลูกชายของดิชั้นเป็นเทวดามาเกิด  ทำให้ครอบครัวร่ำรวย  การงานของพ่อดีขึ้น  เงินทองไหลมาเทมา  แต่ก้อไม่รุ้เหมือนกัน  ตั้งแต่เค้าเกิดมาเป็นเด็กค่อยข้างเลี้ยงยาก  ป่วยบ่อย  ต้องเข้าโรงพยาบาลเสมอ  ครั้งที่เข้าโรงพยาบาทสามีจะให้เข้าโรงพยาบาลเอกชน  ซึ่งเป็นธรรมดาที่ค่าใช้จ่ายต้องมากและเบิกจากหน่วยงานของรัฐไม่ได้  พอเริ่มเป็นหนุ่มขึ้นมาเขาเป็นคนใช้เงินเก่ง  มาก  กิจกรรมอะไรหนักหนาก้อไม่รุ้ที่โรงเรียน  ดิชั้นก้อไม่มีเวลาที่จะติดต่อกับที่โรงเรียน  สิ่งที่ทำให้ได้ก้อคือให้เงิน....เงิน....เงิน   เท่านั้น  แล้วอีกอย่างหนึ่งเค้าชอบคบเพื่อนมาก  พาเพื่อนมาบ้านบ่อยๆ  ดิชั้นก้อว่าพ่อเขาก้อตามใจมาก  หาว่าดิชั้นขี้บ่นแต่พอไม่นานของมีค่าภายในบ้านเริ่มหายไปเรื่อยๆ  ทีละชิ้นสองชิ้น  เริ่มตั้งแต่เงินทอง  เครื่องเพชร  เครื่องทอง  ของประดับภายในบ้าน  ดิชั้นสงสัยพฤติกรรมของลูกชายมาก  ปรึกษาสามี  สามีก้อบอกว่าชั้นคิดมาก  เป็นโรคประสาท

            ในที่สุดสิ่งที่ดิชั้นคาดไว้แต่ไม่อยากให้เกิดก้อเกิดขึ้นจนได้   โรงเรียนมีหนังสือมาเชิญผู้ปกครองไปพบเนื่องจากลูกฟลุกไม่มีสิทธิ์สอบ  เนื่องจากเวลาเรียนไม่พอ  ดิชั้นจึงออกตามหาลูก  แต่สิ่งที่พบคือลูกไปมั่วสุมกับเพื่อนที่ติดยา  ไม่ยอมไปโรงเรียนแถมมีผู้หญิงติดร่วมด้วย  ลูกฟลุกของดิชั้นยืนกรานที่จะไม่ยอมไปโรงเรียน  จะอยู่กับหญิงที่เขาว่าเป็นเมียเค้า  ดิชั้นเสียใจมาก  แต่ทำอย่างไรได้ก้อลูกนิ  ก้อต้องยอมให้ผู้หญิงคนนั้นมาอยู่บ้าน  แต่ในที่สุดสันดานโจรของลูกชายดิชั้นมันก้อเริ่มปรากฏอีก   เค้าขโมยเครื่องก่อสร้างของพ่อไปขายในราคาถูกๆ  เพื่อจะได้เงินมาเสพยา  ไปหาปู่ย่ากอขโมยเงินในเก๊ะขายของ  ออกนอกบ้านก้อมีแต่เรื่อง  ผลสุดท้ายเรื่องที่ดิชั้นทนไม่ได้ก้อคือเค้าไปฆ่าคนตายเนื่องจากเมายาบ้า  สามีดิชั้นรู้โกรธมาก  ด่าว่าดิชั้นว่าเลี้ยงลูกไม่ดีไม่สั่งสอน  ดิชั้นก้อเถียงไปว่า  ก้อคุณอยากได้ลูกชายนักนี่    ทำไมไม่อบรบเองล่ะ  ลูกสาวของดิชั้นห้าคนได้ดีหมดทุกคนเลย

             เค้าหัวเสียมากขอเลิกกับดิชั้นทันที ว่าทนต่อไปไม่ไหวแล้ว  ลูกมีแต่ล้างผลาญกิจการก้อแย่ลง  พ่อแม่เค้าก้อมาเจ็บป่วยบ่อยๆ  แม้กระทั้งร้ายขายของของพ่อแม่เขาก้อขายไม่ค่อยดี   แล้วยังมีเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลอีก

             หลังจากนั้นเค้าไม่เคยสนใจครอบครัวอีกเลย  ดิชั้นต้องเอาบ้านไปจำนองธนาคารเพื่องเอาเงินมาประกันตัวลูกชาย  เมื่อขึ้นศาลลูกชายของดิชั้นถูกสั่งให้อยุ่บ้านเมตตาเป็นเวลา  10  ปี  ทุกวันนี้ดิชั้นยังรับราชการอยู่  หาเงินเพื่อส่งธนาคารให้บ้านหลุดจำนอง  และส่งลูกเรียนอีก  สามีดิชั้นไม่ได้ติดต่อเป็นเวลาหลายปีแล้ว  พ่อแม่ของเขาก้อพลอยเกลียดขี้หน้าไปด้วย  แล้วเป็นเพราะอะไรที่ชีวิตดิชั้นต้องเป็นอย่างนี้มันอาจจะเป็นเรื่องฟลุกๆ  ของดิชั้นที่ได้ลูกฟลุกมาเป็นลูกดิชั้น  คนที่อยากได้มากก้อไม่กลับมาสนใจอีก  สำหรับท่านผู้อ่านที่กังวลที่ไม่มีลูกชาย  เลิกกังวลเถอะค่ะเพราะดิชั้นได้มากับตัวเองแล้ว  การที่คนเราจะมีลูกสาวหรือลูกชายไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไร  และสิ่งสำคัญว่าเค้าเป็นลูกเราและเราก้ออบรบเค้าให้เป็นคนดีเท่านั้นก้อพอแล้วใช่ไหมค่ะ.......