ชีวิตที่เรียบง่าย(?)ของฉัน

มาร์เชล คือชื่อของนักโปรแกรมเมอร์สาวผู้รักการผจญภัยเป็นอย่างมาก จนเรียกได้ว่าคลั่งไคล้เลยทีเดียว ใช่แล้ว คุณอ่านไม่ผิดหรอก ‘การผจญภัย’ น่ะ แต่ว่าเป็นการผจญภัยในโลกไซเบอร์ยุค 4000 น่ะนะ…

‘ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเอาแต่นั่งจ้องอยู่หน้าคอม! ฮึ่ย! ฉันล่ะเสียดายหน้าสวยๆของเธอชะมัดเลยมาร์!’ เจ้าของทรงผมทวินเทลไม่เข้ากับวัยโวยวายเสียงดังใส่คนที่นั่งอยู่หน้าจอแลปท็อป ดูทรงแล้วน่าจะอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน สังเกตได้จากซากมาม่าคัพที่ตั้งทิ้งไว้ 2-3 ถ้วย

‘พูดไปก็ทะลุหูซ้ายออกหูขวาอยู่ดีน่ะเสี่ยวเผิง ฉันล่ะไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆทำไมถึงได้โวยวายกันเก่งเหลือเกิน’ ประโยคหลังเบาเสียงลง ไม่งั้นเจ้าหล่อนได้โวยใส่เขาบ้างแน่ๆ

‘อืม ฉันด้วย’ คนที่เอาแต่จ้องอยู่หน้าคอมหันมาพยักหน้าเออออไปกับเสียงแว้ดเมื่อครู่ ก่อนจะเสตาไปจ้องชายหนุ่มอีกคนที่พึ่งก้าวเข้ามาในห้องทำงานขนาดกลางนี้ แต่คนถูกจ้องกำลังกดจอใสในมืออย่างเมามันส์ จนกระทั่งเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบสายตาสีน้ำตาลอ่อนกำลังมองอยู่ เหมือนเด็กมองขอขนมเลยแฮะ

‘มาแล้ว ของที่พี่อยากได้น่ะ’ เขาตอบสั้นๆก่อนจะก้มไปมองจอใสในมือต่อ

‘นี่! นายก็เหมือนกันราล์ฟ พี่น้องฝาแฝดคู่นี้นี่เหมือนกันไม่มีผิด เธอไปอาบน้ำแต่งตัวดีๆเลยนะมาร์ ไม่งั้นฉันไม่ให้ ‘สิ่งนั้น’ หรอกนะ’