ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic EXO] I don't know ฉันไม่รู้..ว่ารักนายเมื่อไหร่

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 18 ธ.ค. 55



    :) Shalunla




    Intro


    *โรงเรียนชายล้วนคังอึน

    ปี 2 ห้อง k

    “อิตุ้ดดดด มึงเอาอายไลเนอร์กูมาคืนเดี๋ยวนี้นะ สาดดด” เสียงใสๆของชายผู้กรีดอายไลเนอร์แสนจะหนาเหมือนผู้หญิงวิ่งไล่และตะโกนด่าเซฮุนเพื่อนซี้ของตัวเองอย่างไม่หยั่งรอบห้องเรียน

    “เลิกใช้สักทีเหอะเตี้ย กูเห็นแล้วรับไม่ได้ -..-“ เซฮุนยังถืออายไลเนอร์ของแบคยอนวิ่งรอบห้องจนโต๊ะเก้าอี้ล้มระเนระนาด

    “ทำไม ตากูไม่โตแบบมึงหนิ มึงก็พูดได้”

    “เออ กูหล่อกว่ามึงก็งี้ทำใจเหอะๆ”

    “เชี่ย หน้าปลวกแถมหลงตัวเองอีกนะมึง - -*”            

    แรงงงงงงง!! -0-

    “พวกเพื่อนๆเหี้ยๆทั้งหลาย พวกมึงจะสงบกันได้หรือยังครับ กูจะอ่านหนังสือ” ไคที่นั่งอ่านหนังสือเรียนสอดใส่การ์ตูนโดเรม่อนตะโกนบอกเซฮุนกับแบคยอนที่วิ่งไล่กันให้หยุด
     “อิเกรียม มึงเชิญอ่านหนังสือเรียนสอดใส่ช็อกโกแลตไปเลย เสือกจริงๆนะมึง” เซฮุนตะโกนด่าไคกลับแล้วติดสปีดวิ่งหนีแบคยอนเหมือนเดิม

    “อิตุ้ด -0- พอเหอะกูเหนื่อย” แบคยอนนั่งลงอย่างเหนื่อยที่โต๊ะของตัวเอง เซฮุนเห็นแบคยอนหยุดวิ่งเลยเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองเพราะว่าเหนื่อยเหมือนกัน

    “เออ ไอ้วอกกับไอ้เลย์ยังไม่มาอีกเหรอวะ?” แบคยอนเปิดคำถามใส่ไคกับเซฮุน

    “ไม่รู้ดิ แม่งก็มาสายแบบนี้ทุกวัน” ไคตอบแบคยอนทั้งที่ตายังอ่านการ์ตูนอยู่

    “อาจารย์แม่งจะเข้าและนะ เดี๋ยวกูโทรหาแม่งก่อน” แบคยอนพูดจบก็หยิบไอโฟนสุดหรูลายเบ็นเท็นออกมาโทรหาซูโฮ

    “เออๆ แล้วไอ้คู่สร้างคู่สมไปไหนวะ เมื่อเช้ากูยังเห็นมันอยู่เลย” เซฮุนหยิบกระจกส่วนตัวที่ชอบส่องเป็นประจำเอามาส่องสำรวจหน้าของตัวเองพร้อมอ้าปากถามไคกับแบคยอนเรื่องที่เฉินกับซิ่วหมินหายไป

    “สงสัยไปหาไรแดก เพราะอิอืดมันปวดขี้ - -*” ไคตอบคำถามให้เพราะแบคยอนโทรตามหาซูโฮอยู่

    “เชี่ย กูไปขี้ไม่ได้ไปหาไรแดก”

    O.O เหี้ย ซิ่วหมิน!!<<< ไค เซฮุน      

    “เออ นินทากูลับหลังจังนะพวกเพื่อนเหี้ยยยย” ซิ่วหมินเดินควงแขนเฉินเข้ามาในห้องอย่างเซงๆที่โดนเพื่อนซี้สองตัวนินทา

    “แล้วอิติ๋มไปไหนอีกอะ” เฉินยิงคำถามใส่เพื่อนซี้ที่นั่งหัวโด่อยู่ในห้องเพราะตั้งแต่เข้าห้องมาก็ไม่เจอลู่ฮานทั้งที่จะได้เวลาเรียนแล้ว

    “แม่งงอนอิตุ้ดอะดิ หายหัวไปไหนก็ไม่รู้สงสัยแม่งโดดแน่เลย” แบคยอนที่วางโทรศัพท์จากซูโฮแล้วได้ยินคำถามที่เฉินถามก็เลยตอบ

    “อิตุ้ด มึงไปทำไรอิติ๋มอีกอะ -..-“ ซิ่วหมินเดินไปตบบ่าเซฮุนที่นั่งหน้าหงอยอยู่ที่โต๊ะ

    “ไม่รู้ดิ กูก็แค่ชวนมันไปขอเบอร์สาวที่โรงเรียนหญิงล้วนซูยอง แล้วแม่งก็ไม่คุยกับกูแถมหลบหน้ากูอีกต่างหาก กูก็เครียดอยู่เนี่ย”

    “สงสัยแม่งหึงมึงแหง่เลย ไปง้อมันดิแม่งยิ่งน้อยใจเก่งอยู่” ซิ่วหมินพูดและตบบ่าเซฮุนแล้วเดินไปนั่งโต๊ะตัวเอง

     

    หึงงง??? O.O มันหึงกูเหรอวะ

     

     

     

    **ห้องประธานนักเรียน

    “วันนี้ฉันกับกับเทาจะลงไปตรวจเวรหน้าประตูโรงเรียนเอง” เสียงเยือกเย็นของประธานนักเรียนจอมโหดของโรงเรียนชายล้วนคังอึนหมุนเก้าอี้ที่ตัวเองนั่งให้หันไปดันหน้าหลังจากมองวิวดันหลังตัวเองที่เป็นกระจกใสเสร็จพูดขึ้นพร้อมหันไปมองหน้าเทานักเทควันโด้มือหนึ่งของโรงเรียนที่ดูแลเรื่องนักเรียนทำผิดกฏที่กำลังนั่งทำท่าสบายๆบนโซฟา

    “อือ งั้นก็ไปตรวจกันเหอะ” เทาบอกปัดๆตามสไตส์หนุ่มใจร้อนแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้อง

    “ฝากดูแลเรื่องงานเข้าค่ายครั้งนี้ด้วยนะ ชานยอล ดีโอ” คริสหันไปบอกชานยอลกับซูโฮที่กำลังนั่งเตรียมเอกสารบางอย่างอยู่บนโต๊ะของตัวเอง

    “ได้” ชานยอลกับดีโอพูดและพยักหน้าให้คริสพร้อมกัน

     

     

    “ปีนลงมาเร็วดิวะไอ้วอกเดี๋ยวไอ้ประธานนักเรียนหน้าเหียกก็มาเห็นหรอก” เลย์ตะโกนบอกซูโฮที่นั่งค้างอยู่บนกำแพงอย่างหน้าซีด

     “ก็กูกลัวความสูงนี่หว่า T^T

    “เชี่ย ลงมาสักทีเหอะถ้าไม่ลงกูปารองเท้าใสหน้ามึงจริงๆนะ - -*”

    “หอย! ไม่ช่วยแล้วยังมาขู่กูอีก ขอกูทำใจก่อนได้ปะ TT

    “ถ้ามึงโดดลงมาแล้วตายกูจะจองวัดให้มึงดีๆเลย หลุดศพแบบฝั่งเพชรด้วย”

    “สัส ตลกและ โดดก็โดดวะ” ซูโฮหลับตาลงแล้วปล่อยตัวเองให้ตกลงมาสู่พื้น

    “เฮ้ย ทำไมหญ้าแม่งนิ่มจังวะ” ซูโฮที่ยังหลับตาอยู่รู้สึกว่าตอนตกลงมาที่พื้นนั้นไม่เจ็บตัวสักนิดแต่ก็ยังหลับตาอยู่

    “เอ่อ ไอ้วอก คือ..”

    “ไรของมึงวะไอ้เลย์.. เหี้ย! O.O ไอ้ขี้เก๊ก!

    “พูดไม่เพราะเลยนะครับ^^” เมื่อซูโฮลืมตาขึ้นมาก็เจอคริสที่กำลังอุ้มตัวเองอยู่

    “ปล่อยกูลงได้และ” ซูโฮบอกคริสเพราะเค้ายังอุ้มซูโฮอยู่แถมกอดแน่นกว่าเดิมอีกด้วย

    “ทำไมถึงมาเรียนช้า” คริสเปลี่ยนจากสีหน้าขี้เล่นและเสียงที่นุ่มนวลมะกี้กลายมาเป็นประธานจอมโหดคนเดิมและมองเลย์กับซูโฮด้วยสีหน้าจริงจัง

    “คือ..พวกเราติดธุระนิดหน่อยอะเฮีย เลยมาช้า” เลย์พูดแก้ตัวพลางเกาหัวของหัวเองอย่างเซงๆ

    ที่เลย์เรียกคริสว่าเฮียเพราะว่าคนทั้งโรงเรียนต่างว่าเฮียจนเป็นชื่อเล่นของคริสไปแล้ว

    “ธุระ? ธุระอะไร”

    “ก็เรื่อง..”

    “เชี่ยเลย์มึงอย่าพูดนะเว้ยยย ><” ซูโฮดิ้นไปมาและตะกายมือจะไปปิดปากเลย์

    “เรื่องอะไรบอกมา” คริสยังถามเลย์ด้วยน้ำเสียงจริงจังอย่างเดิม

    “ก็แค่ไอ้ซูโฮมันท้องเสียเลยพามันไปโรงพยาบาล ก็เลยมาช้า”

    “เชี่ยเลย์ T^T กูบอกว่าอย่าบอกไง~~~” ซูโฮบอกเลย์อย่างโหยหวนก่อนหันไปมองหน้าคริสแล้วเอาหัวโม่งไปที่หน้าผากของคริสอย่างจัง

    “โอ้ย!” คริสที่โดนซูโฮโม่งหัวใส่ก็เผลอปล่อยซูโฮหลุดมือแล้วจับหน้าผากตัวเองปอยๆ

    “แสบนักนะ หึ!” คริสพูดพร้อมชี้หน้าไปที่ซูโฮอย่างเครียดแค้น

    “แบร่~~~ :P ไปกันเถอะเลย์~~~” ซูโฮแลบลิ้นใส่คริสอย่างหมัดไส้ก่อนเดินกอดคอเลย์ออกไป                     

    “เป็นไรวะคริส” เทาที่เดินดูตรงหน้าประตูเสร็จเห็นคริสยืนลูบหน้าผากตัวเองปอยๆเลยถามขึ้น                      

    “โดนหมากัด”

    “หมากัด?

    “เออ” คริสพูดจบก็เดินออกไปอย่างอารมณ์เสียปล่อยให้เทายืนงงอยู่คนเดียว

    “เฮ้ย! - -* โรงเรียนไม่มีหมานะเว้ยยย” เทายืนเกาหัวอย่างงงๆและวิ่งตามคริสไป                

     

    Talk
    >< เย้ๆ ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านที่น่ารัก
    ด้วยนะคะ ตอนนี้แค่ลงให้ครบทุกคน ให้รู้ว่าคนไหนเป็นยังไง
    กันบ้าง แอบกรี๊ดด เฮียคริสเป็นประธานนักเรียนอ่าาา ชานกับโด้
    ก็เป็นรอง ฮิๆ >< เฮียไม่ได้โหดน๊าา แต่แค่น่ากลัว 
    อย่าลืมติดตามอ่านกันเยอะๆนะคะ♥

    อ่านแล้ว "เม้น" ด้วยนะจ้ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×