< By Sefear talk.>
หาว~~ณ เช้าวันใหม่อันแสนงดงามตอน 6.00 น.นี่มันสดชื่นจริงๆ ไม่อยากจะบอกเลยว่าฉันเป็นคนที่ตื่นเช้ามากๆไม่เคยเตื่นสาย(ถ้านอนดึกเกินสี่ทุ่มก็อาจจะนะแม้เลยเพียง 1 นาที Y_Y)
อ่อ~~ทุกท่านอาจจะงงว่าดิฉันเป็นใครที่อยู่ดีๆก็บ่น -_-^
สวัสดีค่า ^_^ ฉันชื่อเฟียร์ ชื่อเต็มก็ ซีเฟียร์ ชื่อจริงก็ซีเฟียร์ เป็นนักเรียนชั้น ม.5/2 โรงเรียนอินเฟอร์ อินเตอร์เนชั่นเนล หรือโรงเรียนนานาชาติ(ที่ไม่มีในประเทศไทยมีแต่ที่นิยายเรื่องนี้ =_= ) ที่ปู่ฉันเป็น ผ.อ. อยู่ (แล้วก็เป็นตาแก่ที่ไม่ยอมตาย หนังเหนียวจริงๆ -_-*)ปู่ฉันจะเก้าสิบแล้วยังแข็งแรงเหมือนคนอายุ50 แบบว่าโครตแข็งแรงอ่ะ
โรงเรียนฉันมีประวั...
“นี่ยัยเฟียร์!!ละเมอรึไงยะพูดอยู่คนเดียว นี่มันเจ็ดโมงละนะไม่รีบแต่งตัวเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก เมื่อคืนแค่ให้ดู shinee แค่ถึง5 ทุ่มก็ตื่นสายเราะเนี่ยให้ตายดิเธอเนี่ย -_-^^”
“อ่ะจ๊าก!! เจ็ดโมงแล้วเราะตายๆๆๆๆๆรอแป๊ปปปปเดียวนะฉันจะรีบอาบน้ำแปรงฟันแต่งตัวใส่รองเท้า บลาๆ
~~”
“พอๆๆๆมัวแต่พล่ามอยู่นั่นล่ะแล้วเมื่อไหร่จะเสร็จยะ”-0-
“โทษจร้า >/\<”
“เร็วๆเลยย่ะ”-^-
ณ ที่โรงเรียนอินเฟอร์ฯลฯ
“โอยๆๆๆมาถึงทันซักทีเดี๋ยววันนี้เรียนวิชาฟันดาบคาบแรกเลยสินะ ฮือๆๆยิ่งง่วงๆอยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะชายนี่แฟนแก ยัยปัด-_-^^”
“ชายนี่สามีฉันไม่เกี่ยวซักหน่อยย่ะเธอทำตัวเธอเองนะยัยเฟียร์”=_=
ติ๊ดติดตี่ดีดี๊ดิดติ๊ดตี่~~(จังหวะโฆษณาไอติมวอล์)
“ประกาศ ขอเชิญนางสางเอ๊ยนางสาวซีเฟียร์ ไปพบ ผ.อ.ที่ห้องผู้อำนานกวยเอ๊ยอำนวยการด้วยค่ะ”
สงสัยยัยอัญหน้าเอ๋อประกาศแน่เลยเมื่อไหร่ชมรมประชาสัมพันธ์จะรู้สึกตัวซักที่ว่ายัยนี่ประกาศทีผิดๆถูกๆขนาดตำแหน่งของปู่ฉันยังเป็น อะไรนะ ผู้อำนานกวยไปได้เลยอ่ะ แล้วฉันเป็นนางสางตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ=_=
ณ ห้องผู้อำนานกวย....=_=เอาแบบตามยัยอัญ
“โอ้...ซีเฟียร์หลานปู่TT^TTคิดถึงหลานจังเลย TTOTT”
“ปู่มีอะไรเหรอคะ แล้วทำไมร้องไห้ซะเว่อร์แบบนั้นล่ะ =_=”
“ก็ ๆ เพื่อนปู่น่ะสิมันฝากลูกของมันมาเรียนที่นี่ประมาณสามเดื่อนในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะสิแต่ปู่จะส่งเค้าไปอยู่ที่หออ่ะ แต่หอทุกห้องเต็มหมด..เหลือแต่ห้องของหลาน หลานให้เค้าอยู่ด้วยได้ไหม o_o”
“ลูกเพื่อนปู่ที่ว่าเนี่ยผู้ชายหรือผู้หญิงคะ-_-?”
“ชาย...”
“ไม่ค่ะ -_-”
“นระนระ*0* หลานปู่ ลูกชายเพื่อนปู่เพิ่งอยู่ม.3 เอง ม.ต้น เองนะหลาน”
“ม.ต้นแล้วเค้าไม่ใช่ผู้ชายเหรอคะ ทำไมปู่ให้ผู้ชายที่หนูไม่รู้จักมานอนในห้องด้วยล่ะคะหนูไม่เอาด้วยหรอก”
“โธ่หลานปู่ที่น่ารักที่สุดและสวยที่สุด...”
กึก เริ่มเขินและเหล่ตามอง
“ให้เค้าอยู่ด้วยแค่สามเดือน...แล้วปู่จะพาหลานไปเที่ยวเกาหลี...ไปดูคอนเสิร์ตวงซูปเปอร์จูเนียร์...แล้วไปบ่อน้ำพุร้อน....”
*-*(สีหน้าเริ่มใจอ่อน)
“แล้วไปเที่ยวสวนสนุกดิสนี่ย์แลนด์......แล้...”
“ตกลงค่ะ ปู่รักษาสัญญานะคะว่าจะพาหนูไปเกาหลีหลังจากที่นายนั่นอยู่นอนที่ห้องหนูเป็นเวลาสามเดือน”
“ปู่ตกลงจ้ะ หลานของปู่น่ารักที่สุดเล้ย ^O^~~”
ที่ฉันตกลงไปไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนหรอกนะ แค่สางสารเด็กคนนั้นที่ไม่มีที่ซุกหัวนอนต่างหาก ไม่ได้หวังจริงๆ =_=(หรอยะ)
“คุณ คิลวา กับ คุนเอวิล เข้ามาได้เลยครับ”
แล้วที่ฉันเห็นเด็กผู้ชาย ม. ต้น ที่โคตร...สูงเลย =[]=;; นี่เด็ก ม..ต้นแน่รึฟระ แล้วหน้าตาก็หล่อมาดคุณชายเลย สูงขาวผมซอยระต้นคอขาวๆนั่นซี้ดดดดดด -..-
ว่าแต่คุณปู่คะโรงเรียนเรามันเป็นโรงเรียนสตรี ม. ปลาย ไม่ใช่เหรอแล้วเราจะให้เด็กผู้ชาย แล้วยังเป็นแค่เด็กม.ต้มมาเรียนด้วยเนี่ยนะ โอ้ อาร์มาเกด้อน
“ปู่รู้ว่าหลานคิดอีหยังอยู่ เหอๆๆ~~~ เค้าน่ะนักเรียน ม.ต้น แต่สมองระดับนักเรียนแพทย์เชียวนะหลานเอ๊ย ไม่ต้องห่วง เค้าเรียน ชั้นเดียว ที่เดียว ห้องเดียว กับหลานนั้นล่ะ แล้วปู่จะสั่งให้ แค่สามเดือนเท่านั้นนะหลานที่รัก ช่วยปู่เหอะ *0*”
ปู่วิปริต =_=;;
“หลานอย่าด่าปู่ในใจเลยนะปู่ขอร้องแล้วที่สัญญาไว้ปู่ทำทั้งหมดแน่นอน”
เฮ้ย !! รู้ได้ไงวะ -_-;; อ่านใจคนออกด้วยเราะ คนเหนือคนจริงๆ
“ก็ได้ค่ะ เพราะเห็นว่าเป็นเด็ก ม.ต้น หรอกนะคะ” แล้วฉันก็ปรายตามองด้วยหางตา(จิก)
“เธอ....”
อยู่ดีๆหมอนี่ก็เรียกขึ้นมา
“ไม่ต้องมองฉันแทบกินหัวก็ได้ถึงฉันจะเป็นเด็กม.ต้นฉันก็ไม่ให้คนอื่นแทะโลมทางสายตาง่ายๆหรอกหน่า ฉันรู้นะเธอแอบปิ๊งฉันตั้งแต่แรกพบล่ะสิ ฝันไปเถอะว่าฉันจะมองเธอ ยัยผ้าอนามัย(โซฟีไง)”
“ฉันไม่ได้ชื่อผ้าอนามัยซะหน่อยไอ้ๆๆๆ...”โว้ยไม่รู้จะด่าอะไร(เพราะไม่รู้ชื่อ T^T)
“ฉันชื่อคิลวาไม่ต้องทำหน้าสงสัย -_-”
“ฉันไม่ได้สงสัยย่ะ -^-”
“ก็ดี....”
เหอๆๆๆแล้วนายจะรู้วิธีการต้อนรับนายเข้าหออินเฟอร์ว่าต้องทำไรมั่งถ้ายิ่งนายกลัวความสูงนะฉันจะ จะ จะไรดีวะ เอางี้ดีกว่าจะจำไปจนตายแล้วล้อนายไปชั่วชีวิต...โฮ่ๆๆๆๆๆๆ>O<
1. การต้อนรับเข้าหอของอินเฟอร์
“นายคิล..”
“ฉันชื่อคิลวาชื่อคิลน่ะครอบครัวและคนสนิทฉันเท่านั่นที่เรียกได้”
“เออๆ นั่นล่ะๆ นายต้องนอนตรงนี้นะ”
ฉันว่าพลางชี้ที่นอนที่เค้าควรนอน นั่นคือที่ โซฟาในห้องของฉันที่เป็นได้ทั้งที่นั่งและที่นอน โฮะๆๆๆ นั่นล่ะที่นอนของนายนะเด็กน้อย....
“อืม -_-”
“...”
ทำไมมันยอมง่ายๆเลยฟระ แปลว่ามีแผนสิเนี่ยฉันรู้นะยะ =_=^ แต่ ก็ดีจะได้พูดง่ายอย่างนี้พูดง่ายๆหน่อย
“งั้นเดี๋ยวตอนประมาณ 11.30 ไปรอฉันที่หน้าหอนะรู้มั้ย เดี๋ยวจะมีประเพณีรับเด็กใหม่เข้าหอหน่อย แล้วก็เตรียมตัวให้เรียบร้อยล่ะ เดี๋ยวฉันไปเข้าเรียนก่อน”
“อืม -_-”
“งั้นไปละน้า~~”
“อืม -_-”
“ไปจริงๆล่ะน้า”
“อืม -_-”
และนี่คือการค้นพบของชายที่พูดได้แค่คำว่า อืม คำเดียว และทำได้สีหน้าแค่แบบนี้ -_- แบบเดียว นายเป็นไรไป จะเป็นพระถังซัมจั๋งเราะ บวชเลยมั้ยยะ สงบดีจริง =_=
=:+:=เวลา 11.30. น. ณ ที่หน้าหอ=:+:=
“(ไอ้)คุณคิลไปไหนวะ บอกให้มารอที่หน้าหอแล้วนี่ไปไหนฟระ”
“ใจเย็นหน่าเดี๋ยวคุณคนหล่อก็มาแล้วล่ะไม่สิเด็กหน้าหล่อต่างหาก หุหุ-.-”
“นินทาอะไรเกี่ยวกับผมเหรอครับ -_-”
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น