หนุ่มหวานแบบผมต้องเฉิดฉายในเกมจีบหนุ่มสิ

แดริล : ไปให้พ้นสายตาข้าเดี๋ยวนี้

สายตาอันเย็นชาจนสุดขั้วหัวใจและประโยคยาวครั้งแรกที่ผมเคยได้อ่านมา มันกร้าวใจจนผมต้องร้องวี๊ดว๊ายลั่นห้อง

แต่ใครจะไปคิดล่ะ ว่านั่นคือจุดจบรูทดาร์ลิงของผมแล้ว…

ไม่ว่าผมจะพยายามเท่าไร ก็ไม่สามารถมีบทสนทนากับดาร์ลิงของผมได้เลย

ทั้งนำตัวละครไปอยู่สถานที่ที่เขาควรอยู่ ทั้งพยายามเข้ารูทตัวละครอื่นเพื่อให้ได้พบกับเขา

ไม่มี… ไม่เจอ… ไม่นะ! กะเทยตัวเล็กคนนี้กำลังใจสลาย

ขอโอกาสได้ไหม ขอแค่ครั้งเดียว ทำไมเกมเวรนี้ถึงรีเซ็ตอะไรไม่ได้เลยวะ!

…แต่ก่อนที่โลกของผมจะแหลกสลายลง

มีเสียงเล็ก ๆ จากมุมมืดข้างตู้เสื้อผ้า กล่าวขึ้นมาเบา ๆ ว่า “เจ้าเอาไหมล่ะ โอกาสนั้นน่ะ”