คุณแฟน(เก่า)โรคจิตของผม

...เขา...

...ทำให้ผมยังคงอยู่ตรงนี้...

...ความทรงจำทุกอย่างยังคงทำให้ผมหวาดกลัวกับการเริ่มต้นใหม่...

...ความโหดร้าย ความทารุณ มันยังคงฝังลึกอยู่ภายในจิตใจ ไม่เคยห่างหายไปไหน...

...เมื่อเวลาผ่านไป ในวันที่เวลานั้นได้เยียวยาทุกอย่างแล้ว...

...เขาดันกลับมา...ทำร้ายผมอีกครั้ง...

...เขา...

...เพื่อเขาแล้วผมยินดีที่จะยืนอยู่ตรงนี้...

แม้เขาจะเกลียดผมก็ตาม

...ความทรงจำทุกอย่างยังคงทำให้ผมอยากกลับไปกอดเขาแน่นๆ...

กังขังไว้ในที่ของผม ไม่ให้ห่างหายไปจากสายตาของผมอีก

...ดวงตาที่คอยจดจ้องเพียงแต่ผมนั่น มันยังคงติดอยู่ในความทรงจำ...

อ่า...เสียงกรีดร้องนั่นก็ด้วย ผมชอบมันที่สุดเลย

...เมื่อเวลาผ่านไป ในวันที่เวลานั้นไม่สามารถปดปิดอะไรไว้ได้...

ในเมื่อเขารู้แล้ว...ว่าจริงๆแล้วผมเป็นคนยังไง

...ผมยังอยากให้เขาอยู่ข้างๆผม...เรียกชื่อผมอีกครั้ง...

ดัง... ดังกว่านี้อีก!!!

เมื่อความรักที่บิดเบี้ยวได้ก่อตัวขึ้นภายในส่วนลึกของจิตใจ

พร่ำร้องหาแสงสว่างที่อยู่ไกลจนลิบตา

สุดท้ายแล้วก้นเหวนี่มันจะลึกได้สักแค่ไหนกัน

{ Winter Dark Theme }