ชีวประวัตินักวิทยาศาสตร์

ลำดับตอนที่ #14 : มาร์ควิส คูกลิเอลโม มาร์โคนี [ผู้ให้กำเนิดวิทยุ]

                      

              ไม่ว่าเสียงเพลง  เสียงโฆษณาอันน่ารำคาญหูหรือเสียงโฆษกประกาศข่างสารบ้านเมืองที่กรอกเสียงเข้าเครื่องส่งและออกเครื่องรับตามอาคารบ้านเรือน   ทุกเช้าสายบ่ายค่ำที่เราเรียกว่าวิทยุนั้นแหละ   มันเกิดขึ้นมาได้จากมันมองของคนรุ่นหนุ่มสมัยเมื่อร้อยกว่าปีมาแล้ว   เขาคือ  มาร์ควิส  คูกลิเอลโม  มาร์โคนี   นักประดิษฐ์ชาวอิตาเลียน

                เขาทำให้โลกอันกว้างใหญ่ไพศาลหดแคบเข้าด้วยการติดต่อส่งข่าวสารถึงกันด้วยเครื่องรัยส่งวิทยุ   โลกชื่นชมความสำเร็จของเขา  และไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักประดิษฐ์ของโลกแต่ฝ่ายเดียว  เขายังเป็นนักการเมืองระดับโลกอีกด้วย

                มาร์โคนี  เกิดเมื่อปี  ค.ศ.1814  (พ.ศ.2417) ที่เมือง โบโลนา   อิตาลี  สำเร็จการศึกษาจากการศึกษาขั้นมหาวิทยาลัย   สมัยที่เขายังเรียนอยู่ในโรงเรียนสามัญ  เขาสนใจวิชาไฟฟ้ายิ่งกว่าวิชาอื่น   และจากหนังสือวิทยาศาสตร์ เล่มหนึ่งของไฮร์ริช  เฮอร์ทซ์  ทำให้มาร์โคนีเกิดความคิดที่จะอาศัยธาตุชนิดหนึ่งที่อยู่ในอากาศเรียกว่า อีเทอร์    เป็นตัวกลางให้คลื่นจากกระแสไฟฟ้าจากตำแหน่งหนึ่งไปยังอีกตำแหน่งหนึ่ง  โดยไม่ต้องอาศัยสายไฟต่อเชื่อมให้เกะกะ  ครั้นแล้วประดิษฐ์กรรมชิ้นแรกของมาร์โคนีก็เกิดขึ้น   คือกระดิ่งไฟฟ้า

                ตอนที่เขาประดิษฐ์กระดิ่งไฟฟ้า   มาร์โคนีมีอายุ เพียง 20 ปีเท่านั้น   เขาได้รับรางวัลจากบิดาเป็นเงิน  250 ปอนด์

                ต่อมาเขาหันไปปลุกปล้ำประดิษฐ์เครื่องส่งวิทยุโดยมีพี่ชายเป็นผู้ช่วย  และก็ได้รับความสำเร็จอย่างงดงามเมื่ออายุ  23 ปี

                หลังความสำเร็จเป้นของเขา   มาร์โคนี  ได้เสนอขายลิขสิทธิ์ให้แก้รัฐบาลอิตาลีแต่ทางการไม่สนใจ   เขาจึงหันไปหารัฐบาลอังกฤษ  และก็ได้รับการต้อนรับอย่างภาคภูมิ  เพราะก่อนหน้าที่เขาจะเดินทางไปอังกฤษ  นักวิทยาศาสตร์ที่นั่นหูผึ่งต่อความสำเร็จของเขาแล้ว

                มาร์โคนีได้จดทะเบียนลิขสิทธิ์ประดิษฐ์กรรมของเขาเมื่อปี ค.ศ.1896 (พ.ศ.2439)

ในระหว่างที่มาร์โคนีเดินทางไปเผยแพร่ประดิษฐ์กรรมคือ วิทยุรับส่งของเขายังต่างแดนนั้น  ได้ปรับปรุงงานของเขาให้มีประสิทธิภาพดีขึ้นตามลำดับ   หมายถึงมีรัศมีส่งในระยะไกลออกไป  คราวที่เขาเดินทางไปอังกฤษเขาได้รับความช่วยเหลือสนับสนุนจากเซอร์วิลเลียม  พรีช   นักวิทยาศาสตร์มือหนึ่งของอังกฤษอย่างดี  เช่น  อนุญาตให้ใช้ห้องทดลอง  ให้ทหาเรือ  ทหาบก และพนักงานไปรษณีย์  ไปดูที่การทดลองของมาร์โคนียังที่ราบสูงซอลซ์เบอรี่   และในคราวแข่งขันเรือชายฝั่งทะเลไอร์แลนด์     มาร์โคนีก็เช่าเรือขนาดใหญ่รายงานผลการแข่งขันให้คนที่อยู่บนฝั่งฟังทุกระยะ   ปรากฏว่าสร้างความตื่นเต้นให้แก่ผู้ฟังเป็นอันมาก  และคราวที่เจ้าชายเฮนรี่ทรงประชวรมาร์โคนีก็ได้รายงานข่างถวายพระนางเจ้าวิคตอเรียจากประดิษฐ์กรรมของเขา  ซึ่งได้ผลเป็นที่พอใจ

ความสำเร็จของเขาทำให้ประเทศอิตาลีต้องดึงตัวเขากลับมา   เขาไม่ใช่คนลืมชาติตระกูล   เขาเดินทางกลับแล้วก็ร่วมมือกับรัฐบาลสร้างสถานีวิทยุโทรเลขและติดตั้งวิทยุรับส่งให้แก่กองทัพเรืออิตาลี   ผลงานที่สร้างประโยชน์แก่ส่วนรวม  ทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี ค.ศ.1909 (พ.ศ.2452)  และเหรียญเกียรติยศจากประเทศต่างๆอีกมากมาย  ทางการก็ได้ให้บรรดาศักดิ์ “มาควิส”  แก่เขา  โดยได้รับพระราชทานจากพระเจ้าวิกเตอร์  เอมมานูเอล

และโดยเหตุที่มาร์โคนีไปจดทะเบียนสงวนลิขสิทธิ์ประดิษฐกรรมของเขาที่อังกฤษ   เขาจึงต้องมีพันธะกับประเทศนี้ด้วยการตั้งบริษัทดำเนินกิจการวิทยุโทรเลข  คือ  บริษัท “Marcori’ Wireless  Telegraph Company  Limited”  และบริษัทนี้ได้กลายเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ให้แก่เขา   และป้องกันมิให้ใครมาลอกเลียนแบบแข่งขันกับเขาได้  เขาได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์จากพระเจ้ายอร์ชที่ 5 ให้เป็น “เซอร์”  (ขุนนางบรรดาศักดิ์สูงชั้นผู้ใหญ่ของอังกฤษ)

ในสมัยสงคราวโลกครั้งที่ 1 (ระหว่าง  ค.ศ.1914-ค.ศ.1918)   มาร์โคนีได้มีบทบาทสำคัญในการป้องกันประเทศ  คือช่วยเหลือกองทัพด้วยประดิษฐกรรมของเขาในด้านวิทยุสื่อสาร

ชีวิตบั้นปลายของมาร์ควิส  คูลิเอลโม  มาร์โคนี  ได้โดดเข้าเล่นการเมือง   เขาได้เป็นสมาชิกสภาซีเนทจนตลอดชีวิต   ได้เป็นตัวแทนของรัฐบาลในกาเดินทางไปประชุมกับบุคคลชั้นนำของประเทศต่างๆ หลายประเทศ   เขาถึงแก่กรรมเมื่อปี ค.ศ.1937 (พ.ศ.2480)  รวมอายุได้ 67 ปี