~+~EXCHANGE STUDENT [ตามติดชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยน]~+~

สำหรับบทความนี้

เขียนขึ้นมาเพื่อที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆ

หลังจากการตัดสินใจที่จะก้าวเข้ามาสู่

ชีวิตการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

ทั้งเหตุผลในการตัดสินใจ

และมิตรภาพที่ได้พบ

.................

ยังไงเข้ามาแล้วก็เม้นต์ให้เค้าด้วยน้า......

ขอบคุณ

พ่อ-แม่ที่ทำให้ออมได้เกิดมาและให้โอกาสอันดีนี่แก่ออม

ขอบคุณอาจารย์จวงที่เป็นที่ปรึกษาที่ดีตลอดมา(ร๊ากจัง)

ขอบคุณอาจารย์แจ่มศรี ที่ทำให้ออมคิดว่าออมต้องทำให้อาจานเห็นให้ได้

ขอบคุนอาจารย์อัชนีที่เกลี้ยกล่อมแม่และเชื่อใจออม

ขอบคุณANT,ป่วนสำหรับประสบการณ์ดีๆที่บอกเล่าตลอด

ขอบคุนพี่ๆทุกคนที่บอกเล่าประสบการณ์และคำแนะนำ

ขอบคุณโรงเรียนวิเชียรมาตุ ที่ทำให้มีวันนี้ ขอบคุนเพื่อนๆทุกคนที่เป็นกำลังใจมากตลอด ขอบคุน ขอบคุนๆๆๆๆ ทู๊กคนในโลกใบนี้ที่ทำให้ออมไม่ต้องอยู่บนโลกนี้อย่างเดียวดาย ขอบคุนทุกสิ่งทุกอย่าง ขอบคุน YES ที่ทำให้เราเจอกันน่ะ

อยากตะโกนบอกเพื่อนว่า

ร๊าก....6/2 วิเชียรมาตุ ทุกคนเลย
ร๊ากกก...อาจารย์ที่สั่งสอนนู๋มาตลอด
ร๊ากก...เพื่อนๆ YES.#21ด้วย

คิดถึง...คนที่อยู่ไกลอีกฝั่งฟ้า...
เมื่อไหร่เขาจะกลับมา...กลับมาแล้วเขาจะเปลี่ยนไปไม๊
++++++++++++++++++++
เพื่อนๆที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยากเล่าประสบการณ์มันส์ของตัวเอง
บอกออมได้น่ะ เด๋วเอามาลงให้
+++++++++++++++++++++++++
ส่วนเรื่องของออมอ่ามันจะเป็นประมานเรื่องเล่า
แบบขำๆน่ะ
ไม่เอาเป็นทางการเด๋วจะไม่น่าอ่าน
แต่จะแทรกด้วยสาระน่ารู้
(//0.0)
+++++++++++++++++

แต่ก่อนนั้น ฉันยังแปลกใจ ที่เห็นใครร่ำลาจากกัน ด้วยการร้องไห้ แต่บัดนี้ เมื่อเราต้องไป ก็ถึงวันที่ฉันเข้าใจว่าเพราะอะไร เมื่อเราต้องไป พบเพื่อนใหม่ ซึ่งอาจไม่มีใครเข้าใจ เราเหมือนเพื่อนคนเดิม กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใจเวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน ก่อนจากกัน ฉันมาบอกลา ด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้นอยู่เต็มหัวใจ อยากบอกเธอ บอกเธอด้วยใจ ว่ารักเราจะมีให้กันอย่างนี้เรื่อยไป แล้วเราจะมาพบกันใหม่ จะกลับมาร่วมทุกข์สุขกัน ให้เหมือนวันวาน กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใจเวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร

+++++++++++++++++
เครดิต


H PH P
nikkijung _narak