คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : DESTINY #CHAPTER 5 - มันเกิดอะไรขึ้น..กับหัวใจ [อัพแล้ว]
Chapter 5 - มันเกิดอะไรขึ้น..กับหัวใจ
-Destiny บังเอิญ โลกกลม หรือพรหมลิขิต-
:: Cherreen ‘ talk ::
หลังจากที่ฉันถูกไอ้ลุงกระชากมา ไอ้ลุงก็ผลักฉันเข้าไปในรถของไอ้ลุงทันที
“โอ๊ย! ผลักให้มันเบาๆหน่อยสิ!!” ฉันโวยวายใส่ไอ้ลุงก็มันผลักฉันเข้ามาในรถเบาๆซะทีไหนเล่า -3-
“ก็ขัดขืนอยู่นั่นแหล่ะ ก็ต้องใช้กำลังกันบ้างสิ ถ้าเธอยอมมาดีๆตั้งแต่แรกก็ไม่ต้องใช้กำลังหรอก” ไอ้ลุงบ่นใส่ฉันยาว ฮึ่ย :(
“นี่! พ่อฉันน่ะ ไม่ต้องเชื่อฟังมากก็ได้นะ ฉันกลับเองได้“
“ไม่ได้ ! เธอต้องไปกับฉัน พ่อเธอฝากเธอไว้แล้ว ฉันต้องดูแลเธอให้ดีสิ :)”
โอ๊ย ! มันจะเชื่อฟังคำสั่งอะไรมากมายกันยะ ! =*=
“อย่ายิ้มแบบนี้จะได้มั้ย” ก็จริงนิ ยิ้มแบบนี้ใจละลายนะ เห้ย! ไม่ใช่ มันน่าหมั่นไส้ต่างหาก =_=/////
"อยากยิ้ม :)” ไอ้ลุงขยับหน้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ จนจมูกเราแทบจะแตะกัน
คลิก
ก่อนจะคาดเข็มขัดให้ฉันแล้วก็กลับไปนั่งฝั่งคนขับเหมือนเดิม =__=//////
“กลับบ้านกันดีกว่า”
ฉันแอบแยกเขี้ยวใส่ไอ้ลุงนั่น ชอบทำตัวให้ลุ้นจริงๆเลย ชิส์! = =’
.
.
.
บ้านหรเวชกุล
“อ่ะ ! ถึงบ้านแล้วเดินลงไปเองละกัน” อะไรกัน ?! มาถึงก็ไล่เลย =3=
“รู้แล้วน่ะ ชิส์!!!” ฉันปลดเข็มขัดก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดประตูแต่ก็ถูกรั้งข้อมือจากข้อมือหนาของไอ้ลุงไว้ก่อน
“อะไรอีกเนี่ย :(“ ฉันเริ่มบ่นใส่อีตาลุง
ปึก
จู่ๆไอ้ลุงก็ดันฉันจนติดกระจกฝั่งคนขับ มือทั้งสองข้างของไอ้ลุงรั้งเอาไว้ทาบกระจกไว้ข้างๆใบหน้าของฉัน ก่อนจะยิ่นหน้าเข้ามาใกล้เรื่อย จนฉันต้องหลับตาปี๋
จากนั้นก็เลื่อนไปกระซิบที่ข้างหู ...
“เจอกันพรุ่งนี้นะครับที่รัก จุ๊บ :)” ไอ้ลุงบอกฉันก่อนจะทำท่าเสียง ‘จุ๊บ’ ทำเอาฉันหน้าร้อนผ่าว ห๊ะ ! หน้าร้อนผ่าว ฉันไม่ได้เขินเขาใช่มั้ย?
ฉันมองหน้าไอ้ลุงด้วยสายตาหมั่นไส้ จิกกัดไปนิดๆ ก่อนจะรีบลงจากรถแล้วเข้าบ้านทันที ยังไม่วายหันกลับมามองที่รถเขา ก็เห็นบอกมือบ๊ายบาย แล้วทำท่าจุ๊บๆใส่ฉัน นี่เขากำลังกวนประสาทฉันใช่มั้ย = =+
.
.
.
:: Aon ‘ talk ::
หลังจากที่ผมส่งยัยเด็กสก๊อยและแกล้งสนุกไปนิดหน่อย(?) ผมก็ขับรถมานั่งที่ผับของเพื่อนผมเอง ที่นี่เป็นผับขนาดใหญ่มาก ที่นี่แตกต่างจากผับทั่วไป ไม่ได้มีเพลงแด๊นซ์กระจาย นมหก(?) แบบผับต่างๆ แต่จะเปลี่ยนเป็นเปิดเพลงชิวๆสบายๆ ไลฟ์สไตล์แจ่มๆ
“เห้ย ! พวกแกเป็นไรกันวะเนี่ย เห็นวันนี้ไม่เจาะแจะจอแจกับยัยเด็กเชอรีนนั่นนี่” ผมทักไอ้ดิว คริส บูรณ์ที่นั่งดื่มไวน์กันอยู่
“ฉันไปจอแจบ้านพ่อแกสิ ก็ยัยทอมเตี้ยนั่นนะ ทุ่มฉันซะจนแทบจะลุกไม่ได้ อยากจะรู้จริงๆ ไปเรียนเทควันโดสายดำมาจากไหน พ่อจะไปเรียนบ้าง จะได้เอาคืน ฮึ่ย !” ไอ้บูรณ์พูดออกมาหน้าจริงจัง เออท่าจะจริงว่ะ คุณแบมบี้นี่ร้ายไม่ใช่เล่น = =;;
“เห้ย ! ไอ้บูรณ์นี่แกโดนผู้หญิงทุ่มเหรอวะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ” ไอ้คริสพูดพลางหัวเราะใส่ไอ้บูรณ์ ท่าทางคงจะสะใจน่าดู =__=
“นี่ๆ ไอ้คริสให้มันน้อยๆหน่อย ได้ข่าวว่าแกเองก็โดนน้องเชอรีนถีบน้องชายแกจนหน้าเขียวไม่ใช่เหรอวะ” ไอ้ดิวบอกไอ้คริส ไอ้คริสหน้าเจื่อนลงไปเลย นี่พวกมันโดนยัยเด็กสก๊อยนั่นยำเละกันหมดเลยเหรอวะเนี่ย โหย..แต่ผมไม่กลัวหรอก ยัยเด็กนั่นน่ะ :)
“ไอ้ดิว ถ้าแกไม่พูดก็ไม่มีใครเขาถีบแกหรอกนะ” ไอ้คริสบอกไอ้ดิว
“นี่ ! พวกแกสองคนคิดอะไรกับยัยเด็กเชอรีนนั่นอ่ะ” ผมถามไอ้ดิวกับไอ้คริสไป ก็จริงนิ มันทำตัวเหมือนจะจีบยัยเด็กสก๊อยนั่นอย่างนั้นแหล่ะ เอ๊ะ ! หรือว่าจริง
“ทำไม? หวงหรือไง” ไอ้ดิวถามผม
“อะไร หวงอะไร? ไม่ได้หวง” ผมตอบออกไปรัวๆ
“เสียงดูรัวๆแบบนี้ มีพิรุธนะ ไอ้คุณกฎ” ไอ้คริสมองผมพลางจ้องอย่างจับผิด =__=/////
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้หวง” ผมย้ำกลับไปพลวงจิบไวน์
“ก็ดี ... เพราะฉันจะจีบ” ไอ้คริสบอก
“แน่ใจรึ? ไอ้บักสมคิดว่าจะจีบน้องเค้า แกว่าแกหาทางคุยกับน้องเค้าให้เป็นตุเป็นตะให้ได้ก่อนเถ๊อะ” ไอ้ดิวบอกไอ้คริสพลางทำเสียงล้อเลียน นี่มันคิดจะจีบยัยเด็กสก๊อยจริงเหรอเนี่ย = =’
“=*=”
“ฉันว่าแกโดนยัยเด็กนั่นปั่นป่วนหัวแล้วว่ะ” ผมบอกพวกมัน
“นี่ไอ้กฎ แกลืมเติมคำว่าใจข้างหลังคำว่าหัวนะ” ไอ้คริสพูด
เงียบ ...
“ก็เป็นกลายเป็น ‘ปั่นป่วนหัวใจ’ ไง”
เงียบ ...
“...”
เงียบ ...
ก๊า ก๊า ก๊า ก๊า
ไอ้ดิวทำเสียงเอ๊ฟเฟ๊คเสียงกา ก่อนที่พวกเราจะหัวเราะออกมาเสียงดังกับมุกที่แสนจะแป้กของไอ้คริส
“หูย .. ไอ้คริสมุกแกแป้กแบบนี้จะจีบอะไรยัยเด็กเชอรีนติดวะ” ผมบอกไอ้คริสพลางทำเสยงล้อเลียน
“โหยยย” ไอ้คริสบ่นออกมา
“แต่ก็นะเว้ย เพื่อนของเชอรีนก็เหมือนกัน ฉันไม่เอายัยบาร์บี้อะไรนั่นน่ะ” ไอ้บูรณ์ว่า
“เดี๋ยวๆ ไอ้บูรณ์ ฉันว่าเขาชื่อ ‘แบมบี้’ นะ ไม่ใช่ ‘บาร์บี้’ =__=” ผมเถียงไอ้บูรณ์
“เออนั่นแหล่ะ ! ทำงานอะไรก็ไม่ได้ ดูเบ๊อะๆมึนๆ มีดีก็แค่หน้าตา -*-“ ไอ้บูรณ์บ่นออกมา
“เออ ! แกก็ทนหน่อยแล้วกัน แค่สองเดือนเอง”
“อืม จะพยายามแล้วกัน” บูรณ์พยักหน้าอย่างเนือยๆ
“เฮ้อ~” ไอ้บูรณ์ถอนหายใจออกมา เป็นอะไรอีกล่ะนั่น - -*
“อะไรอีกเนี่ย?”
“ไม่อยากไปทำงานเลยว่ะ” ไอ้บูรณ์บอก
“เรื่องแบมบี้อ่ะเหรอ”
“แล้วแกคิดว่าจะเป็นเรื่องใครอีกล่ะ”
“ฉันว่าก็น่ารักดีออก เดี๋ยวอยู่ๆกันไป กัดกันไปๆมาๆ ก็รักกันเองงแหล่ะ” ผมบอก
“ไม่มีทาง !!! ฉันไม่มีทางชอบยัยทอมนั่นแน่นอน”
"เหรอ จำคำของแกไว้ให้ดีนะ ถ้าแกรักเขาขึ้นมาพ่อกฎคนนี้มันจะตบหัวให้หลุดติดกำแพง” ผมบอกไอ้บูรณ์พลางทำท่าคนตบหัว =*=
“แหมๆ แกก็เหมือนกันล่ะ ปากบอกไม่ชอบ ไม่หวง ไม่หึง ถ้าแกรักเชอรีนขึ้นมานะ แล้วจะหาว่าไม่เตือน”
“แกไม่ต้องมาเตือนฉันหรอกเพราะฉัน ‘ไม่-มี-วัน’ ที่จะชอบยัยเด็กสก๊อยนั่นแน่นอน”
“แล้วจะรอนะจ๊ะ หึหึ”
ผมทำท่าเบ้ปาก เชอะ ! ยัยเชอรีนนั่นมันดีตรงไหน ก็แค่สวย เก่ง รวย เพอร์เฟคก็แค่นั้นเอง ผมไม่คิดถึงยัยนั่นดีกว่า (พูดพลางส่ายหัว)
“เป็นไร ไอ้อ้น ! ส่ายหัวไปมาอยู่นั่นแหล่ะ” ดิวถามอ้นที่ส่ายหัวไปมา
“เปล่าๆ ไม่มีอะไร เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
ผมเดินมาเข้าห้องน้ำ ท่ามกลางสายตางุนงงของเพื่อนผม
ฉ่า ฉ่า
ผมมาถึงห้องน้ำก็เปิดก๊อกน้ำล้างหน้าล้างตาทันที ผมเงยหน้าขึ้นมองกระจกก็พบว่ามีใบหน้าของยัยเด็กสก๊อยอยู่ในกระจก ผมส่ายหน้าสะบัดหัวอีกรอบก่อนจะเงยหน้ามองกระจกอีกครั้ง ก็พบว่าเป็นหน้าผม ....
“โอ๊ยยย!! อะไรเนี่ย?! นี่เราจะไปคิดถึงยัยเด็กสก๊อยนั่นทำไมเนี่ย !!!” ผมตะโกนลั่นห้องน้ำ ดีนะที่ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ ไม่งั้นคงได้ตกใจวิ่งหนีผมไปแหงๆ
แล้วผมก็กลับเข้าสู่โหมดสภาวะปกติเหมือนเดิม
.
.
.
บ้านหรเวชกุล
“ฮ้าดดดชิ้ว ! โอ๊ยใครนินทาเราเนี่ย หรือมีคนคิดถึง ฮ่าๆๆๆ” เชอรีนจามออกมาเสร็จก็นั่งขำอยู่คนเดียว
“โอ๊ย! นี่ฉันเป็นบ้ารึไงนั่งขำอยู่คนเดียว - -*” เชอรีนบ่นกับตัวเอง
.
.
.
:: Cherreen ‘ talk ::
รุ่งเช้า ... วันที่ 26 เดือน 6 ปี 2626 #ไม่ใช่แล้ว = =+
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ตื่นได้แล้ว เชอรีน ไปทำงานเดี๋ยวนี้ !!” พ่อเปิดประตูเข้ามาอย่างวิสาสะ (?) ก่อนจะตะโกนใส่หูฉันที่กำลังนอนสบายบนเตียงลายคิตตี้สีชมพู(?)ที่แสนจะนุ่ม
“งื้อ “ ฉันเบี่ยงตัวหนีพร้อมกับเอาผ้าห่มมาคลุมหัว
“ถ้ารีนยังไม่ตื่น พ่อจะยำคิตตี้ของลูกเดี๋ยวนี้ล่ะ” พ่อหยิบคิตตี้ไปจากอ้อมกอดของฉันทันที ฉันรีบเด้งตัวออกมาก่อนจะรีบแย่งคิตตี้จากพ่อ แค่ก็ไม่ได้มา ไม่นะ สุดที่รักของน้องรีน T^T
“เอามานะพ่อ ตัวนี้รีนรักมากเลยนะ!” ฉันตะโกนบอกพ่อ
“ถ้าอยากได้คืนก็ไปอาบน้ำ ! “
“แง! ไปก็ได้” ฉันรีบลุกเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ยังไม่ทันจะก้าวเข้าห้องน้ำ พ่อก็เรียกฉันก่อน
“อ้อ! รีน พี่อ้นเขามารออยู่ข้างล่างนะ เร็วๆเข้าล่ะ อย่าช้า เดี๋ยวพี่อ้นรอนาน เข้าใจ๋”
ปัง !
ฉันเข้าห้องน้ำทันที ชิส์ ! พูดถึงชื่อของไอ้ตด ไอ้ลุง ไอ้ฟันเหล็ก ไอ้แก้มบุบ นั่นแล้วก็อารมณ์เสีย !! =3=;;
........................
สวีดัด ! มาอัพแล้ว วู้วๆๆๆๆ #ยังมีใครรออยู่มั้ย? หายไปนานเลยอ่ะ TT
ไรท์ไม่ได้ทิ้งนะบอกแล้วไง แค่หายไปนาน =3=;;
รีดเดอร์หายไปหมดแล้ว ไรท์ให้รอนานไปใช่มั้ย? ถถถถถถว? ไรท์ขอโทษ
ไรท์ก็มาอัพแล้วไง :) อย่าโกรธกันเลย ไม่มีอะไรแก้ตัวจริงๆ
หายไปเรียนจริงๆ เรียนหนักมากเลย สอบกลางภาคคะแนนก็ไม่ค่อยดีเลย TT
เครียดกับการเรียนอยู่ แต่ที่สำคัญ ! ไรท์ไม่ทิ้งเรื่องนี้แน่นอน สัญญา #ชูนิ้วก้อย
เม้นด้วยนะ แล้วเจอกันชาพ 6 จ้า <3
ความคิดเห็น