คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : DESTINY #CHAPTER 2 - ไอ้ลุงฟันเหล็ก!!
Chapter 2 – ไอ้ลุงฟันเหล็ก!!
-Destiny บังเอิญ โลกกลม หรือพรหมลิขิต-
:: Cherreen ‘ talk ::
และวันนี้ก็เป็นวันที่น่าเบื่อที่สุด L ก็วันนี้ฉันต้องไปบ้านของนายอะไรตดๆนั่นน่ะ - -* เฮ้อ..ทำไมฉันต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วยอ่ะ T^T
ตอนนี้ฉันมาถึงที่บ้านของนายนั่นแล้ว ฉันกำลังนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกกับคุณพ่อ โอ๊ย..ทำไมลงมาช้ากันจริง...ไม่มีความเป็นระเบียบ ผิดเวลา เชอะ!
“อ้าว..มาแล้วเหรอครับ” เสียงใครอ่ะ...น่าจะเป็นพ่อของนายนั่นมั้ง ฉันกับพ่อหันไปตามเสียง
“อ่าครับ..แล้วตาอ้นล่ะครับ”
“กำลังลงมาน่ะครับ แล้วนี่คุณเชอรีนใช่มั้ยครับ”
“ใช่แล้ว เชอรีนลูกสาวผมเอง..คู่หมั้นของตาอ้น” อ้น? นายนั่นชื่ออ้นเหรอ??
“พ่อครับ...ผมเสร็จแล้วครับ แล้วยัยคนนั้นที่จะมาเป็นเลขาให้ผมน่ะ ไหนครับ” เสียงใคร..มันคุ้นๆนะ = =’ แต่พอได้เห็นเท่านั้นแหล่ะ นี่มัน...
“เฮ้ย!!! ไอ้ลุงฟันเหล็ก” ฉันตกใจทันทีที่เห็น นี่นะเหรอ? คู่หมั้นของฉัน นี่มันไอ้ลุงฟันเหล็กจอมกวนประสาทนี่นา !!!!
“=[]=!!” นี่นายนั่นไม่พูดอะไรเลย อ้าปากค้างอย่างเดียว...อึ้งเหมือนกัน สตั้นเหมือนกัน = =’
“รีน...ทำไมพูดกับคุณอ้นเขาแบบนั้นล่ะ…แล้วนี่รู้จักกันมาก่อนแล้วรึไง” พ่อพูดกับฉันแล้วถามไอ้ลุงฟันเหล็ก
“ก็ไม่เชิงหรอกครับ..คุณลุง”
“ฉันไม่อยากจะรู้จักไอ้ลุงฟันเหล็กนี่หรอก -3-“
“อย่างกับผมอยากรู้จักคุณอย่างนั้นแหล่ะ” ไอ้ลุงบอกฉัน = =’
“อ้น..อย่าไปพูดกับเชอรีนเขาแบบนั้นสิ สุภาพบุรุษหน่อย ” พ่อของตาลุงนั่นบอกตาลุง ฮ่าๆ ฉันสะใจ ไอ้ลุงโดนพ่อด่า อิอิ
“ครับๆ” ไอ้ลุงกัดฟันพูด....- -+
“ผมว่าปล่อยให้ทั้งสองคนคุยกันไปก่อนเนอะ เราออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่า” พ่อฉันชวนพ่อไอ้ลุงออกไปข้างนอก อ้าว? ไหงพ่อทำงี้อ่ะ -3- จากนั้นพ่อก็ออกไปเลย...
เหลือแค่ฉันกับไอ้ลุง....
“ทำไมฉันต้องมาเจอกับนายด้วยเนี่ย” ฉันพูดพร้อมชี้หน้าไอ้ลุง
“อย่างกับผมอยากเจอคุณมากอย่างนั้นแหล่ะ”
“นี่นาย..อย่ามาหาเรื่องฉันนะ”
“ผมว่าคุณหาเรื่องผมก่อนนะ”
“ฉันไม่ได้หาเรื่องนะยะ!”
“เฮ้อ...แล้วคราวนี้จะเอาไงต่ออ่ะ" ไอ้ลุงไม่พูดต่อ เปลี่ยนประเด็นทันที
“จะให้ทำไงล่ะ ก็ต้องไปตามน้ำไป”
“งั้นคุณก็ต้องเป็นเลาขาส่วนตัว..ไม่สิ..ว่าที่คู่หมั้นของผม J”
“นี่..ฉันยังไม่ได้หมั้นกับนายเลยนะ..แล้วฉันก็ไม่ได้เต็มใจด้วย แต่ฉันโดนบังคับ”
“อย่างกับผมเต็มใจอย่างนั้นแหล่ะ” ไอ้ลุงกระซิบกับตัวเอง แต่เสียใจด้วยฉันหูดีย่ะ
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปบอกพ่อฉันกับพ่อนายกันสิ *0*” ฉันกำลังจะเดินไปหาพ่อ แต่ไอ้ลุงก็คว้าข้อมือฉันไว้ก่อน
“อะไรเล่า..! L”
“ไม่ต้องหรอก...เพราะว่า...”
“..........”
“ผมเปลี่ยนใจเป็นเต็มใจหมั้นแล้วล่ะ…..”
“0[]0!!!” << ME
“J” << AON
.....10 %.....
:: Aon ‘ talk ::
“ผมเปลี่ยนใจเป็นเต็มใจหมั้นแล้วล่ะ…..” ผมบอกเชอรีนไป ทุกคนคง งง ล่ะสิถ้า ว่าทำไมผมถึงเปลี่ยนใจ ก็เพราะผมคิดว่าอยู่กับยัยนี่ก็น่าสนุกดีนะ ที่สำคัญ ผมชักเริ่มชอบยัยนี่ซะแล้วสิ J ผมพูดจริงๆนะ
“0[]0!!!” << CHERREEN
“J” << ME
“ทำไมนายถึงเปลี่ยนเป็นเต็มใจล่ะ”
“อยากรู้จริงๆเหรอ” ผมถามด้วยเสียงเจ้าเล่ห์ เชอรีนกลืนน้ำลายดังเอื้อก...เป็นอะไรไปอีกล่ะเนี่ย ยังเห็นซ่าส์อยู่เลย =.,=’
ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ เชอรีนเดินหนีผมจนติดผนัง แต่ผมล่ะยังไม่หยุดเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ จนเชอรีนหลับตาปี๋ ผมเดินเข้าไปกระซิบข้างๆหูเชอรีน
“ถ้าผมไม่หมั้น มันก็ไม่สมหวังใจคุณน่ะสิ และที่สำคัญ...”
“.........”
“ผมชักเริ่มชอบคุณซะแล้วด้วยสิ J”
ผมพูดเสร็จก็ถอนตัวออกมา เชอรีนอึ้งไปเลยล่ะสิ หึหึ ผมคิดยังไงก็บอกไปอย่างนั้นสิครับ J เชอรีนก็ยังอึ้งอยู่เหมือนเดิม..- - ผมมองหน้าเชอรีนแปปนึง ก่อนจะยักคิ้วให้แล้วเดินขึ้นไปบนบ้าน....
.
.
:: Cherreen ‘ talk ::
กรี๊ดดดด -////- นี่ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย? ไอ้ลุงนั่นมันบอกชอบฉันน่ะ มันแกล้งฉันรึเปล่าเนี่ย...ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย รู้สึกว่าร้อนผ่าวๆที่แก้มของตัวเองนี่ฉันเขินเหรอเนี่ย ฮึ่ย…อยากจะบอกว่าตอนที่ไอ้ลุงมันเดินเข้ามาใกล้ๆฉันน่ะ ฉันใจเต้นแรงมาก นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย.....
ฉันเดินออกมาจากบ้าน ก็เห็นพ่อคุยอยู่กับพ่อของไอ้ลุง ก่อนจะเดินเข้าไปหา เป็นจังหวะที่พ่อหันมาเห็นฉันพอดี
“อ้าว? ยัยรีน คุยกันเสร็จแล้วเหรอ” เป็นคำถามที่ตอบง่ายมากเลย = =’
“ค่ะ.คุยเสร็จแล้ว กลับบ้านกันเถอะค่ะ”
“โอเคๆ แล้วเป็นไปล่ะลูก แก้มแดงๆนะ” ห๊ะ! =///////= นี่ฉันยังเขินไม่หายอีกเหรอ? เฮ้ย! ฉันไม่ได้เขินหรอก อากาศมันก็แค่ร้อนเท่านั้นเอ๊งงง (เหรอค่ะ พี่รีน - -* : โอปอ) อย่ายุ่งน่า -3- (= =’ : โอปอ)
“เอ่อ..อากาศมันคงจะร้อนน่ะค่ะ เดี๋ยวรีนไปรอที่รถก่อนนะคะ” ฉันพูดเสร็จก็ไม่รออะไร รีบเดินกรูไปที่รอพ่อที่รถทันที
“เป็นอะไรล่ะ ลูกคนนี้…งั้นผมลาแล้วนะครับ สวัสดีครับ”
“ครับ สวัสดีครับ”
.
.
;บ้านหรเวชกุล;
พอมาถึงบ้านปุ๊บ ฉันก็ไม่พูดอะไร รีบเดินขึ้นห้องนอนทันที ฉันได้ยินเสียงพ่อเรียกฉันนะ แต่ก็ไม่หัน ทำไมน่ะเหรอ? พ่อต้องถามเรื่องที่ฉันคุยกับไอ้ลุงนั่นแน่ - -*
พอมาถึงห้องนอน ฉันก็กดไอโฟนโทรหายัยแบมบี้ทันที พอปลายสายรับก็ไม่ปล่อยให้พูดอะไรต่อ
“โหล...ยัยแบมฉันมีไรจะถามหน่อย”
[อะไรล่ะ...ขัดจริงๆ กำลังดูพี่ปาร์ค จุนจีอยู่เลย]
“ซีรีย์เกาหลีกับเพื่อนซี้แกจะเลือกใคร” ฉันขู่ยัยแบมไป เพื่อนกับซีรีย์เกาหลีมันจะเลือกใคร - -*
[ฉันเลือกซีรีย์เกาหลี] ว่าแล้วยัยแบมมันต้องตอบแบบนี้..ช่างเถอะเข้าเรื่อง
“ยัยเพื่อนไม่รักดี ชิ..เข้าเรื่อง ถ้าสมมติว่ามีคนมาบอกชอบแก แกจะทำไงอ่ะ”
[แล้วอยู่ดีๆแกมาถามฉันทำไมอ่ะ]
“เออน่า..ตอบมาเถอะ”
[ก็...ดีใจดิ มีคนมาบอกชอบทั้งที แล้วแกถามทำไม? ใครบอกชอบแก??]
“เปล๊า ไม่มีอะไร ก็แค่ถามเฉยๆ”
[อืมๆ ฉันว่าแกถามเฉยๆจริงๆล่ะ เพราะว่าคงไม่มีใครมาชอบแกหรอก]
“นี่แกหลอกด่าฉันเหรอ”
[เปล๊า...ด่าจริงๆเลย แค่นี้นะ จะดูพี่ปาร์ค จุนจีต่อ ติ๊ด!]
พอฉันจะด่ากลับยัยแบมก็วางสายไปซะแล้ว ฮึ่ย..น่าตบจริงๆ = =’ แต่พอนึกถึงที่ไอ้ลุงนั่นพูด…
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปบอกพ่อฉันกับพ่อนายกันสิ *0*”
“อะไรเล่า..! L”
“ไม่ต้องหรอก...เพราะว่า...”
“..........”
“ผมเปลี่ยนใจเป็นเต็มใจหมั้นแล้วล่ะ…..”
“0[]0!!!” << ME
“J” << AON
“ทำไมนายถึงเปลี่ยนเป็นเต็มใจล่ะ”
“อยากรู้จริงๆเหรอ" ไอ้ลุงนั่นเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน ฉันถอยหลังหนีไปจนติดผนัง แต่ไอ้ลุงนี่สิ เดินเข้ามาใกล้ไม่หยุดเลย ฉันหลับตาปี๋ทันที สักพักไอ้ลุงก็มากระซิบหูฉัน
“ถ้าผมไม่หมั้น มันก็ไม่สมหวังใจคุณน่ะสิ และที่สำคัญ...”
“.........”
“ผมชักเริ่มชอบคุณซะแล้วด้วยสิ J”
ไอ้ลุงมันบอกชอบฉัน มันจริงหรือเปล่า = =’ โอ๊ย..แล้วทำไมฉันจะต้องมานั่งเครียดเรื่องนี้ด้วยเนี่ย...
..........100 %..........
เฮ้! ครบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ววววววว :D
เม้นก็ยังน้อย - -* (พอดีว่าอิไรท์คนนี้มันเรื่องมากน่ะ ต้องทำใจ - -+)
อ้าวๆๆ ทั้งสองคนเริ่มหวั่นไหวแล้วล่ะซิ๊ (เหรอ??)
ฟิคอ้นรีนเยอะมากก...พอกลับมาดูฟิคของตัวเอง = =’+;;
ช่างเถอะ..จะพยายามแต่งให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ -*-
เจอกันแชพหน้าที่ไม่รู้จะได้อัพตอนไหน (????)
ความคิดเห็น