Boy & Girl [God of Knight] รักนายผู้ชายขั้นเทพ! - นิยาย Boy & Girl [God of Knight] รักนายผู้ชายขั้นเทพ! : Dek-D.com - Writer
×

    Boy & Girl [God of Knight] รักนายผู้ชายขั้นเทพ!

    อย่าได้พูดออกมาว่า...เกลียดฉันอีก! ขั้นเทพที่ถอนริมฝีปากตัวเองออกมาอย่างอ้อยอิ่งพูดกระซิบใกล้ๆ กับปากของฉัน ในสมรภูมิความรักใครกันคือผู้เป็นที่หนึ่ง!

    ผู้เข้าชมรวม

    541

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    154

    ผู้เข้าชมรวม


    541

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    7
    จำนวนตอน :  7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.พ. 57 / 21:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ













     



     
    นิยามสุดฮอต


    ขั้นเทพ : ผมหล่อ รวย เก่ง ฉลาด และผมรู้ตัวดี 


    แม่ทัพ : ผมคิดทุกคำที่พูด แต่ผมไม่พูดทุกคำที่คิด 


    เหนือฟ้า : ผมน่ารักและแสนดีที่สุดในกลุ่มแล้วเชื่อผมเถอะ


    เปลวเพลิง : อยู่นิ่งๆ ระวังโดนผมขโมยหัวใจไปแบบไม่รู้ตัวนะครับ


    เป็นเซียน : ชีวิตฉันมีแต่ที่หนึ่งเท่านั้น ที่สองฉันไม่ชอบ!


    เพลินตา : ก็ไม่รู้สินะ แบบว่าคนมันมั่น ทำอะไรก็สวยอ่ะ


    ธารา : เราอ่อนหวาน นุ่มนิ่ม แต่อย่าให้โมโหเลย หมัดหนักนะขอบอก


    เทวี : นังชะนีทั้งหลายโปรดทราบ! ฉันเริ่ดที่สุดในปฐมพี 















     
    สปอย์เบาๆ

    God of Knight


     

     

     

     “ปล่อยฉัน! อย่ามาจับตัวฉัน!

    “ทำไมฉันจะจับตัวเธอไม่ได้ห๊า!! หรือหน้าแบบฉันลีลาไม่ร้อนแรงพอเท่าพวกมันรึไง”

    “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด! คนสารเลว!!! ปล่อยฉัน!!!” ฉันกรีดเสียงร้องอย่างหมดความอดทน ความคิดต่ำมาก! คิดได้ยังไงถึงได้พูดออกมาแบบนั้น! เขาทำให้ฉันรู้ซึ้งเลยจริงๆ ว่าการศึกษาไม่ได้พัฒนาจิตใจคนให้สูงขึ้น ทำได้แค่ให้ความรู้! แต่ไม่ได้ให้ความคิด! เขาเป็นคนเก่ง เขาเป็นคนฉลาด เขามีมันสมองที่เป็นเลิศ แต่นั่นไม่ได้ช่วยให้ความคิดเขาเป็นเลิศตามเลย เขาน่ะไม่ถามเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อกี้เลยสักนิด เขาเห็นแค่ภาพเพียงไม่กี่วินาทีก็ตัดสินทุกอย่างด้วยสายตา ปิดหูปิดตาไม่รับฟังอะไร

    คนแบบเขามีดีแค่สมองกับหน้าตาจริงๆ ส่วนจิตใจน่ะเหรอ...ต่ำแบบกู่ไม่กลับ!

    “ฉันเกลียด! เกลียดนายที่สุด!!!! อื้อ!

    ขั้นเทพล็อคคางฉันไว้แล้วจับเชิดหน้าให้รับจูบที่แสนดุเดือด หยาบคาย และจาบจ้วงของเขา มันไม่ใช่แค่การประทับแนบชิด แต่เขากลับแทรกลิ้นอุ่นชื้นเขามาราวกับจะกลืนกินเธอ ริมฝีปากร้ายเขาขบเม้มอย่างยั่วเย้า ดูดดึงอย่างเอาแต่ใจ ลมหายใจร้อนระอุที่หายใจรดใส่กันและกันเขาทำให้ฉันรู้สึกเหมือนจมน้ำดำดิ่งอยู่ในทะเลลึกจนโผล่หัวขึ้นมาไม่ได้ เขาระดมจูบแบบไม่ยั้งราวกับจะถ่ายทอดความโกรธในตัวเขาให้เธอรู้ ร่างกายแข็งแรงภายใต้เสื้อนักเรียนของเขาบดเบียดชิดแทบไม่มีอากาศลอดผ่าน ความรู้สึกวูบวาบในอกแล่นขึ้นเป็นระลอกจนทำให้เธอกลัว กลัวที่ร่างกายตัวเองเป็นอะไรไม่รู้

    ฉันรู้สึกได้เลยว่าเหมือนมีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านร่างมันทำให้ฉันชาตั้งแต่ใบหน้าจนถึงปลายเท้าจนแข้งขาอ่อนแรง ฉันแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้นแล้วถ้าไม่ได้มืออีกข้างของเขาประคองไว้ ร่างสูงแนบชิดจนไออุ่นจากร่างเขาห่อหุ้มจนร่างฉันร้อน... ร้อนเหมือนอยู่ในทะเลเพลิง

    ทุกๆ อย่างที่เขากำลังทำราวกับจะเผาผลาญวิญญาณฉันให้มอดไหม้

    “อย่าได้พูดออกมาว่า...เกลียดฉันอีก!

    ขั้นเทพที่ถอนริมฝีปากตัวเองออกมาอย่างอ้อยอิ่งพูดกระซิบใกล้ๆ กับปากของฉัน ก่อนจะก้มมาแตะที่ปากฉันเบาๆ เลียไล้ตรงที่เป็นแผลเลือดออกซะจนฉันรู้สึกร่างกายมันหวิวๆ โหวงวูบในท้อง ความรู้สึกนิ่มนวล สัมผัสที่แผ่วเบา อ่อนโยน เขาผละออกจากปากฉันก่อนจะพูดต่อว่า

    “จำเอาไว้!

    เพียะ! เพียะ!

    “แล้วก็จำเอาไว้!...ว่าคนอย่างฉันไม่ยอมเสียจูบให้ใครง่ายๆ” ฉันตบเขาสองทีเท่ากับที่เขาจูบฉันสองที เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากมุมปากของเขา ใบหน้าขาวทั้งสองข้างขึ้นรอยแดงห้านิ้วเป็นปื้น 





    สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะ 
    แนะนำตัวไรเตอร์ก่อนเลย ชื่อ โอปอ 
    นิยายเรื่องนี้ก็ออกแนว คู่กัด คนเก่งปะทะคนเก่ง
    รักหวานๆ ปนฮานิดๆ ดราม่าแทบไม่มี
    หรือมีก็คงน้อยมากจนแทบไม่รู้สึก
    คือแบบไรเตอร์ไมชอบดราม่าอ่ะ ฟีลมันเข้าไม่ถึงจริงๆ 
    แต่ใจจริงแล้วก็อยากเขียนนะ 555 


    ขอบคุณสำหรับคอมเม้นดีๆ นะ
    ขอเบาๆ แค่นี้แหละ
    ถ้าพิมพ์ผิดโปรดแจ้งได้ในทันที เราจะได้แก้

    ขอบคุณ รักๆ :)

    opoceleste
    28/1/57



    คำเตือน!
    ขั้นเทพไม่ชอบยิ้มกว้างๆ หากแต่ชอบแสยะยิ้ม
    ระวังไว้เลย เมื่อไหร่ที่คุณเห็นขั้นเทพยิ้ม หัวใจคุณจะวายแน่!

    แบนเนอร์นิยาย







    ขอขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีผู้สนับสนุนนิยาย 




     ข้อความที่อยากจะให้ขึ้น เมื่อลูกศรชี้




     
    GMinor!
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น