เดนตาย

เนื้อเรื่อง

คุณกำลัง login ด้วย แกลบ | Home | Community | What's Hot | Board | Writer | Knowledge | Admission | Tutor | Campustour | Entertainment | Meet | เข้าสู่ My.iD Control Panel สมัครสมาชิกเป็นนักเขียนใหม่ ค้นหาบทความ เฟรินรุกราน.........คาโล The Thief Of Baramos Fiction เรื่องยาว หมวด : ฟรีสไตล์/รักหวานแหวว ผู้แต่ง : emrysmerlin - < My.iD > This Month - View : 148 Score : 0 / 31 votes Overall - View : 6389 Post : 63 แฟนพันธ์แท้ 6 คน คำอธิบายเรื่อง Ferin : "อย่าบอกน่ะว่านายไม่สนใจไอ้ร่างอรชรอ้อนเเอ้นของฉันเลยซักนี๊ดดดดดดเดียวน่ะคาโล” Kalo :“โอ้ สนสิ สนมากเลยเเหละถ้าไม่ติดที่ว่าตอนเธอเมาอยู่น่ะเฟริน........................... ให้คะแนนเรื่องนี้ กรุณาเลือกคะแนน5 คะแนน4 คะแนน3 คะแนน2 คะแนน1 คะแนน โวทได้ 1 ครั้ง / 1 ชม. คำสั่ง > บันทึกบทความเป็น Favorite | เวบบอร์ด Writer | แจ้งบทความไม่เหมาะสม / Vote ผิดปกติ ผู้แต่ง : emrysmerlin - < My.iD > / อัพเดท 21 พ.ย. 48 / 21:00 ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด เฟรินรุกราน.........คาโล The Thief Of Baramos Fiction ณ โรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก “สวัสดีโร นายจะไปไหน ไปด้วยดิ” สาวน้อยหน้าใสผู้ได้ชื่อว่าธิดาเเห่งความมืดเอ๋ยทักเจ้าชายที่เเฝงกายมาในนามของขอทาน “เป็นไงมาไง ถึงได้นึกอยากตามฉันขึ้นมา”คำถามที่สวนกลับอย่างไม่เชื่อหูตนเองว่าหญิงสาวนั้นยังปกติดีหรือเปล่าที่มาขอตามเขา พร้อมกับเปรียบตามองอย่างสงสัย “เฮ้อ..........เซง ก็ไอ้สองคนนั้นมันถูกพี่โรเวนเรียกไปพบ ฉันก็เลยอยู่คนเดียวพอดีรู้สึกเหงาขึ้นมาเลยมาเดินเล่นเเล้วก็มาเจอเเกนี่เเหละ” เฟรินกล่าวด้วยสีหน้าปลงตกกับชะตาตัวเอง เพราะตั้งเเต่เธออยู่ในร่างหญิงเพื่อนๆเธอจะทำอะไรก็สามารถรับรู้ได้ ทุกอย่างถือเป็นความลับสำหรับเธอไปหมด ทั้งที่ปกติอยู่ในร่างผู้ชายพวกเค้าก็ไม่ค่อยอยากจะเอาเธอเอี่ยวด้วยเท่าไหร่นัก “ฉันจะกลับห้อง นายจะไปด้วยมั้ย” โรกล่าวพร้อมกับก้าวเท้าฉับๆสายตามองไปยังเบื่องหน้า โดยมีเฟรินเดินเเนบข้าง “ไปสิ ฉันไม่อยากอยู่คนเดียวมั่นน่าเบื่อจะตาย กว่าพวกนั้นจะกลับคงดึก” เฟรินรีบตอบกลับอย่างกระตือรือร้น โรเผยรอยยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเลห์ทำให้สาวน้อยที่เหลือบไปเห็นมุ่นคิ้วอย่างสงสัย เเต่เธอก็ไม่กล้าถามกลับเพราะกลัวโดนไล่กลับไป หากเผลอพูดอะไรออกไปไม่เข้าหูคนข้างๆเข้า “ห้องพวกนายหรอนี่ เฮ่อๆๆๆๆ” เฟรินเอ่ยขึ้นอย่างประหลาดใจพร้อมกับหัวเราะแห้งๆตามหลัง “ใช่ ทำไมหรอ ห้องพวกฉันมันไม่ใหญ่เท่าห้องพวกนายหรอกน่ะเเต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นนี่” โรเอยขึ้นพร้อมกับมองสาวตรงหน้าอย่างพินิจพิจารณาความคิดของเธอ “ฉัน เฮ่อๆๆๆ ไม่ได้หมายความว่างั้น แต่ฉันสงสัยว่าพวกนายนี่เคยเคลื่อนย้ายของในห้องบ่างรึเปล่า ทำไมมันถึงเป็นระเบียบจัง” เฟรินถามอย่างนึกระอายเเกใจ เพราะเธอเป็นผู้หญิงเเท้ๆยังไม่มีความเป็นระเบียบเเม้เศษเสี้ยวของโรซีบิลเเละครี๊ดเเม้เเต่น้อย “หวัดดีสาวน้อย วันนี้บุกมาหาพวกเราถึงห้องเลยหรอ” ครี้ดที่กำลังนั่งขีดๆเขียนบางสิ่งบางอย่างบนโต๊ะทำงานเอยทักขึ้น เมื่อเหลือบมาเห็นเฟรินที่เดินเคียงข้างมากับโร “นี่ทักซะหวานเชียวน่ะเเก เเต่ใครเค้าจะบุกมาหาเเกเฮอะ” เฟรินส่วนกลับอย่างนึกขบขันบุรุษนักรักเเห่งป้อมอัศวิน “เออโร นายมาก็ดีเเล้วเดี๋ยวพวกเราออกไปข้าวนอกเเปล๊บน่ะ เออมีคนเอาของมาฝากให้เเกน่ะฉันวางไว้บนโต๊ะทำงานเเกน่ะ เออระวังเเม่ตัวดีนี่ทำลายข้าวของห้องเราล่ะ พวกฉันไปก่อนล่ะ” ครี๊ดกล่าวขึ้นพร้อมกับเบือนตาไปยังเเม่จอมยุ่งที่มุ่นคิ้งอย่างไม่พอใจพร้อมกับเบ้ปากใส่ “แกจะไปก็ไปเลยน่ะครี๊ด ไม่ต้องมาพูดพาดพิงฉันให้เสียเวลา” เฟรินตอบกลับไปอย่างงอนๆ สมเป็นหญิง เเล้วบุรุษสองคนก็เดินออกจากห้องไป โรเดินตรงไปยังโต๊ะทำงานหยิบห่อของขึ้นมาดู โดยมีเฟรินเดินไปสมทบพร้อมกับยืนดูอยู่ข่างๆ “อะไรน่ะโร” เเม่ตัวยุ่งถามขึ้นอย่างสงสัย “ไม่รู้สิ” “แกะดูสิว่ะ ยืนดูเเบบนี้เเล้วจะรู้หรอว่าข้างในมีอะไร” “เเล้วนี่ฉันจะมีความลับเเกะเวลาฉันอยู่คนเดียวจะไม่ได้เลยหรอเฟริน” โรกระเซ้ากลับอย่างเอ็นดู “วะ ไอ้นี่นิ ก็คนมันอยากรุ้นี่หน่า” “ก็ได้” โรว่าอย่างว่าง่ายพร้อมเเกะกระดาษสีม่วงออ่นที่ห่อหุ้มกล่องทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าทรงแบนๆออก เเล้วจดหมายฉบับเล็กก็ล่วงหล่นลงไปวางอยู่ที่พื้น “โห ช๊อกโกเเลต น่ากินจังขอหน่อยดิ” เฟรินเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น “อื่ม เอาสิ” โรตอบกลับในขณะที่ก้มคว้านหาจดหมายที่หล่นลงไปใต้โต๊ะ เฟรินเปิดกล่องช๊อกโกเเล็ตออก ข้างในนั้นมีช๊อกรูปทรงสี่เหลี่ยมสามเหลี่ยมต่างๆนาๆมากมาย หน้าตาเย้ายวนใจเจ้าหัวขโมยยิ่งนัก เฟรินหยิบช๊อกโกเเลตชิ่นเเรกเข้าปากพร้อมกับเคี้ยวกินอย่างอเร็ดอร่อย โร เซวาเรส สวัสดี โร นายเป็นไงบ่างสบายดีมั้ย นานเเล้วน่ะที่เราไม่ได้เจอกัน ตอนนี้ฉันกับพ่อได้ย้ายบ้านอีกเเล้ว เราคงไม่ได้เจอนายอีก เมื่อสามวันที่ผ่านมาก่อนที่ฉันจะเขียนจดหมายฉบับนี้ ฉันกับพ่อได้ไปเมืองเมืองหนึ่งมาอยู่ทางตอนเหนือของทริสทรอ เเล้วฉันได้เจอกันช๊อกโกเเล็ตขึ้นชื่อเข้าเลยลองซื้อกินดู รสชาติมันอร่อยมากพวกเราเลยตัดสินใจซื้อส่งมาให้นาย พวกเราคิดถึงนายจังโร เมื่อไหร่นายจะกลับมาอีก ตั้งเเต่นายไปอยู่ที่นั่นชีวิตของพวกเราขาดสีสันไปเยอะเลย การที่จะมีคนฉลาดรอบรู้อยู่ข่างด้วยได้นี่มันไม่ง่ายเลยน่ะ เห็นทีจะมีเเต่นายนี่แหละที่ฉลาดที่สุดในบรรดาเพื่อนฝูงที่คบกันมา ฮ่าฮ่าฮ่า เออฉันเตือนนายอย่างน่ะไอ้ช๊อกโกเเล็ตนั่นอย่ากินเข้าไปมากล่ะเเค่อันเดียวนายก็เมาเเอ๋เเล้ว เพราะมันมีเเอลกอฮอร์ผสมอยู่เยอะพอสมควรเลย ฉันกับพ่อนอนกองอยู่หน้าร้านขายนั่นแหละหลังจากกินเสร็จ น่าขายหน้าชมัดยาก งั้นเเค่นี้ก่อนล่ะพวกเราต้องเดินทางต่ออีกเเล้ว บ๊ายบายน่ะเพื่อนรัก รักเเละคิดถึง อเล็กซิส “แอลกอฮอร์ หรอ” โรพึมพำกับตัวเองพร้อมกับหันหน้ากลับไปทางเฟรินที่มีอาการณ์เมาเเอ๋อย่างที่อเล็กซิสเตือนไว้อย่างไม่มีผิด “เฮ่อๆๆๆๆ โรจ๋าาาาาาาาาาาาาาา มากินนนนนนนนนด้วยกานนนนนม้ายยยยย”เฟรินเอ๋ยขึ้นอย่างเนิบๆพร้อมกับกวักมือเรียกเพื่อนหนุ่มให้ไปร่วมกินกับเธอ “เเย่เเล้ว เฟรินฉันว่านายคงต้องกลับห้องเเล้วแหละ” โรเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปประคองร่างบางของสาวน้อยที่เมาแอ๋ “คาาาาโลลลลล ฉาานร๊ากกกกนาาายน๊าาาาา” เฟรินพุ่งตัวกอดคนตรงหน้าเพราะความเมาที่ควบคุมสติไม่อยู่เเม้ว่าจะไม่ใช่คนที่ตนกล่าวถึงก็ตาม โรหน้าเเดงเมื่อถูกร่างบางโอบกอดเข้าอย่างจัง เเม้จะนึกขัดใจอยู่เล็กน้อยที่ชื่อที่เธอเอ๋ยถึงนั้นไม่ใช่ชื่อเค้า ,ฉันอยากกอดนายน่ะเฟริน เเต่ฉันฉวยโอกาศในเวลาแบบนี้ไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ, จิตใต้สำนึกของโรเตือนตัวเองออกมา พร้อมทั้งเเกะมือสาวน้อยตรงหน้าออกอย่างถนุถนอม โรอุ้มเฟรินไว้ในออ้มเเขนเพราะรู้ว่าสถานการณ์เช่นนี้เธอคงไม่มีความสามารถที่จะเดินเองได้เเน่นอน โรย่องออกจากห้องไปตามระเบียงอย่างระเเวดระวัง ภาวนาอยู่ในใจว่าอย่าให้เจอกับใครเข้ากลางทาง ส่วนสาวน้อยในอ้อมเเขนก็ได้เเต่พล่ามถึงเทพบุตรของเธอไม่ขาดปาก “แกรู้รายยม๊ายยยยยโร ไอ้คาาาาาาาาโลลลมันน่ะจีบบบบบบสาวววววหวววววยยยยยย เเตกกกกกกกที่่่่สุดดดดดดดเลย” เจ้าตัวยุ่งกล่าวเสียงเอื้อนๆยืดๆ แก้มที่เคยมีสีชมพูกลายเป็นสีเเดง ปากเรียวบาวขยับไม่หยุดหย่อน เธอยังคงสวยน่ารักเสมือเเม้ในยามเมาเช่นนี้ ชุดนักเรียนหญิงที่ถูกจำเเต่งเพราะโดนบังคับดูเหมาะสมกับเธอเป็นที่สุด “นายนี่ตัวก้เล็กนิดเดียว เเต่หนักชะมัดเลยน่ะเฟริน” โรพึมพำ ก๊อก ก๊อก!!!!!!! แอ๊ดดดดดด!!!! “ได้เรื่องว่าไงบ่างคิ.....” เจ้าชายน้ำเเข็งไม่สามารถต่อคำพูดให้จบได้เนื่องจากภาพตรงหน้ามันบาดตาบาดใจเหลือเกิน ก็ไอ้การที่คนรักของเค้าไปอยุ่ในออ้มเเขนของคนอื่นเเบบนี้มันน่าเลือดขึ้นหน้าน้อยซะเมื่อไหร่เล่า เเต่เนื่องจากว่าเค้าตีสีหน้าไร้อารมณ์จนเคยชินซะเเล้ว จึงพยายามเก็บกดอารมณ์ระคายเคืองเอาไว้ข้างใน “รบกวนนายดูเเลมันต่อเเล้วกันน่ะ ขอโทษที พอดีเจ้านี้มันดันไปเปิดซ๊อกโกเเล็ตผสมแอลฮอรฺ์ที่เพื่อนฉันส่งมาให้ไปซะห้าอันมันเลยออกมาสภาพเเบบนี้” ขอทานกิตติมศิกดิ์กล่าวขึ้น ทำให้อารมณ์ของเจ้าชายผ่อนคลายลงเล้กน้อยเพราะเนื่อกจากว่าเหตุผลที่คนตรงหน้าอธืบายมานั้นมันช่างสมเหตุสมผลจริงๆ เพราะคนรักของเค้านั้นตะกละน้อยซะที่ไหนเล่า “ขอบใจ เเล้วมันไปรบกวนนายมั้ย” เจ้าชายน้ำเเข็็งกล่าวพร้อมกับเอื้อมมือไปรับคนรักของตนจากบุรุษตรงหน้า “ไม่หรอก ฉันยินดีให้มันมารบกวน ไปนอนล่ะน่ะบาย” ขอทานหนุ่มวางระเบิดเล็กไว้เป็นเชิงหยอกหนุ่มนำ้เเข็งเเห่งป้อมไว้พร้อมกับยิ้มอย่างมีเลสนัยก่อนเดินจากไป “ยุ่งจริงๆเลยน่ะเฟริน” เจ้าชายน้ำเเข็งเอ่ยพร้อมกับมองดูสาวน้อยในออ้มกอดอย่างรักใคร่ “ฮื่อ.....คาโล”สาวน้อยครางออกมาเบาในขณะที่ตายังปิด บุรุษหนุ่มบรรจงวางร่างบางลงบนเตียงอย่างถนุถนอม ก่อนที่จะลุกไปรื้อหาผ้าสำหรับชุบน้ำเช็ดตัวในตู้เสื้อผ้าของตน เเต่สาวน้อยที่เค้าเคยวางไว้บนเตียงนั้นกลับลุกขึ้นมายืนอยู่ด้านหลังของเค้าอย่างไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก “คาโล” สาวน้อยกล่าว ในขณะที่พยายามยืนทรงตัวให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ “ลุกออกมาทำไม กลับไปนอนก่อนดีกว่าจะได้ส่างเมา เดี๋ยวฉันจะเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้” คาโลดึงผ้าผืนเล็กๆที่อยู่ในลิ้นชักออกมา แล้วก็ลุกขึ้นประคองคนรักของตน “ทำไมนายถึงได้ดีกับฉันนักน่ะ” “...........” +เเค่นี้เธอยังไม่รู้อีกหรอยายบ๊อง ที่เคยบอกไปนี่ไม่เคยจำเลยน่ะ ฉันยิ่งพูดไม่ค่อยเป็นอยู่+ คำพูดที่วนเวียนอยุ่ในห่วงเเห่งความคิดของเจ้าชาย “นายจำได้มั้ย ที่ฉันเคยบอกนายว่าถ้านายยอมไปเอาเลือดจิ้งจองเก้าหางให้ ฉันจะสละความบริสุทธิ์ให้นาย” คนเมายังพล่ามต่อไปอย่างไม่สนใจว่าบุรุษตรงหน้าเริ่มหน้าเเดงเพราะความอาย เมื่อเห็นที่ท่าจริงจังของคนเมา ก็ใครจะไปคิดเล่าว่ามันจะรื้อฟื้นขึ้นมาอีก “.........” ยังไม่มีคำตอบของเจ้าชายน้ำเเข็ง ในใจพยายามระงับจิตใจตนว่า +อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา+ “ฉันรักนายน่ะคาโล” เฟรินเอ่ยอย่างจริงจังด้วยเสียงที่ถูกปรับให้ขรึมอย่างพยายามสุดขีด พร้อมกับดึงคอเสื้อของบุรุษให้คอก้มต่ำลงมาอย่างช้าๆ ก่อนที่จะโอบคอของบุรุษตรงเเละประทับริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอลงบนริมฝีปากของเจ้าชายอย่างอ่อนโยน “ฮืม..... นายเมา ไปนอนกอ่นดีกว่า” คาโลกล่าวหลังจากที่ปริปากออกจากริมฝีปากของคนรัก “นอน” เฟรินคอนหัวไปทางซ้ายเล็กน้อยพร้อมกับหรี่ตาจ้องคนตรงหน้าอย่างพิจาราณา ก่อนที่จะปลดเสื้อนอกของตนออก ทำให้หัวใจเจ้าชายเต้นผิดจังหวะยืนตัวเเข็วทื่อทำอะไรไม่ถูก ,ทั้งๆที่เคยกล้าขัดหญิงอื่นเเต่ทำไมน่ะถึงขัดหญิงตรงหน้าไม่ได้ ทั้งที่นางก็เมาอยุ่เเท้ๆ อย่าถือคนเมา อย่าถือคนเมา, ในขณะที่เจ้าชายกำลังพยายามสงบสติอารมณ์อยู่นั้น ก็โดนสาวงามตรงหน้าผลักตนล้มลงไปนอนหงายหลังอยู่บนเตียง เฟรินถอดเสื้อยูนิฟอร์มของโรงเรียนออกเหลือเพียงเสื้อซับในบางๆจนสามารถมองผ่านทะลุเนื้อผ้า จนเห็นเรือนร่างอันบอบบางอรชรอ้อนเเอ่นได้อย่างไม่มีอะไรปิดบัง เฟรินเเนบกายลงบนอกของเจ้าชายพร้อมกับจุมพิตที่ริมฝีปากนั้น มือหนึ่งถือวิสาสะปลดกระดุมเสื้อของบุรุษตรงหน้าที่ล่ะเม็ด “ไม่ เฟริน นายเมากลับไปนอนได้เเล้ว” คาโลพลิกตัวกลับอย่างกระทันหันกดเเขนเล็กทั้งสองข้างลงบนเตียงพร้อมกลับตักเตือน “หรือว่า แก แกไม่ต้องการฉัน เเกไม่ได้รักฉันใช่มั้ยคาโล ดีงั้นฉันจะหาแฟนใหม่” สาวน้อยรำ่ไห้พร้อมกับถีบตรงท้องของเจ้าชายส่งผลให้ลงไปกองอยู่กับพื้น ก่อนที่ตนจะจะมุ่งหหน้าวิ่งออกไปยังประตูอย่างทุลักทุเล ผลัก!!! ปั่ง!!! โครม!!! “โอ้ย!” เฟรินอุทานออกมาอย่างจังหลังจากปะทะกับประตูที่ถูกเปิดโดยหนุ่มนักฆ่าเพื่อนรักเข้าอย่างจัง ก่อนที่จะล้มลงไปกองกับพื้นอย่างหมดท่าเเละสลบไปในบันดล “นายเข้ามาไม่ระมัดระวังเลยน่ะ” เจ้าชายตำหนิเพื่อนนักฆ่า “เออ เฮ้ยเฟริน ฉันเเค่จะเข้าห้ามไม่ให้มันหนีไปอีก เเต่นายน่าจะขอบใจฉันมากกว่าที่ยั้งมันไว้ไม่ให้หนีไปได้” คิลกล่าวขึ้นพร้อมกับยักไหล่ก่อนจะเดินไปช้อนร่างไร้สติลงไปวางลงบนเตียงของเจ้าตัว “คนอะไรเพื่อนเปิดโอกาศให้เเล้วยังปล่อยไปได้” คิลพึมพำอยู่คนเดี่ยว “นายว่าอะไรน่ะคิล” เจ้าชายที่กำลังปั้นน้ำออกจากผ้าสำหรับเช็ดตัวให้เเม่จอมยุ่งถามขึ้นอย่างไม่เเน่ใจในสิ่งที่เพื่อนของตนกล่าว “เออ อะไรน่ะ เปล่านี่ นายหูฝาด หูฝาดเเน่ๆ ฉันไม่ได้บอกซะหน่อยว่า..... เออไม่มีอะไร” คิลเเก้ตัวตะกุกตะกักไปด้วยน้ำขุ่น เพราะกลัวโดนเสกให้กลายเป็นน้ำแข็ง เเต่อากัปกิริยาของเค้ากลับเเสดงออกมาอย่างมีพิรุธ ทำให้คิวของเจ้าชายมุ่นเข้าหากันพร้อมกับจ้องเพื่อนของตนอย่างพิจารณา “นายไม่ได้บอกซะหน่อยว่านายเปิดโอกาศให้ฉันเเละยังปล่อยโอกาศไป” “เออก็นายน่ะมันบ้าเฟรินมันอุตส่าเปิดโอกาศให้เเล้วยังไม่รับ ฉันน่ะนั่งรอฟังอยู่ตั้งนานว่าเมื่อไหร่นายจะตอบตกลง เฮ้ย โอ้ย ไม่ใช่น่ะคาโล” คิลเผลอตัวอธิบายไปจนหมดเปลือกพร้อมกับรีบปฎิเสธทันควัน หลังจากที่รู้สึกตัวว่าตนกำลังตกหลุมพรางของเจ้าชายมาดมาก “นายได้ยินทั้งหมดใช่มั้ย” เจ้าชายถามด้วยเสียงเรียบเย็นชวนให้ขนลุกขนพอง พร้อมกับส่งสายตาดุเดือดไปยังเพื่อนตรงหน้า “ฮื่อ เออ ฉันได้ยิน ก็ตอนฉันเดินกลับมาที่ห้องนั้น ฉันเดินสวนทางกับโรมัน เเล้วโรมัน้ล่าให้ฟังว่าเฟรินไปกินช๊อกโกเเล็ตผสมแอลกอฮอร์มา ฉัันก็เลยจะมาดูเเต่พอมาถึง ก็ได้ยินเสียงเฟรินมันกำลังพยายามพลอดรักกับเเกอยู่ ฉันเลยไม่อยากรบกวน แต่ทำไงได้ล่ะก็ตอนนี้มันมืดเเล้วฉันก็ต้องนั่งรอพวกเเกอยุ่หน้าห้องสิว่ะ ไม่ได้ยินจะเป็นไปได้ไง จริงมั้ย” คิลอธิบายพร้อมกับเเก้ตัวเสร็จสรรพ เเล้วส่งยิ้มหวานๆให้เพื่อนตนโดยหวังจะให้ลดผ่อนหย่อนโทษให้ และไม่เสกเค้าให้เป็นน้ำเเข็ง “นายไม่ต้องยิ้มเเบบนั้นให้ฉันก็ได้คิล ตลกสิ้นดี” คาโลเปรยขึ้นพร้อมกับเช็ดหน้าให้เจ้าจอมยุ่งอย่างบอบเบา “นายไม่โกรธฉันหรอ” คิลถามขึ้นอย่างดีใจ “โกรธนาย เรื่องอะไร” “ก็เรื่องที่ฉันมาขัดจังหวะนาย” “ขัดจังหวะ นายคงไม่คิดหรอกน่ะว่าฉันเป็นพวกชอบฉวยโอกาศ เเละอีกนายก็ไม่ได้เป็นคนที่เอาเหล้าให้เฟรินกิน เจ้านี่มันไปกินของมันเอง เเละที่นี่มันห้องนายการที่นายจะกลับมาห้องของตัวเองมันก็เป็นเรื่องธรรมดา มาเจอจังหวะเเบบนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องผิดวิสัยอะไร” เจ้าชายเอ่ยอย่างเรียบง่ายทำให้ขนเเขนของนักฆ่ากลับมาสู่ภาวะปกติตามเดิม “โชคดีน่ะนี่ที่พรุ้งนี้เป็นวันเสาร์ เฮ้อ เฟรินน่ะเฟริน ตะกละไม่เข้าเรื่อง” คิลถอนหายใจซะยาวเหยียดอย่างปลงไม่ตก ++++++++++++ เเสงเเดดทอดข้ามผ่านศรีษะของเจ้าชายอัศวินน้ำเเข็งเเห่งเอดินเบิร์ก ที่กำลังนั่งกุมมือของหญิงสาวคนรักที่นอนอยู่บนเตียง หนุ่มนักฆ่ายังคงหลับไหลเนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันหยุดจึงไม่มีใครใส่ใจที่จะกระตือรือร้นที่จะตื่นจากนิทราอันเเสนสุขเท่าไหร่นัก ก๊อก ก๊อก !!!! เสียงเคาะประตูดังขึ้นเเต่ไม่มีที่ท่าว่าใครจะตื่น ก๊อก ก๊อก !!!! “อืม” เจ้าชายน้ำเเข็งขยับตัวลุกขึ้นเเล้วเดินตรงไปยังประตู “อรุณดี์สวัส คาโล ดูท่านายคงจะไม่ได้่หลับได้นอนเลยสิน่ะ” “ก็นิดหน่อย” “โทษที่เเต่มันไม่ใช่ความผิดฉันน่ะ เเล้วเเม่ตัวยุ่งเป็นไงล่ะ” โรกล่าวพร้อมกับชะเง้อคอมองเข้าไปข้างในห้องอย่างสงสัย “ยังไม่ตื่นเลย นายเข้ามาก่อนสิ” เจ้าชายคาโลกล่าวเชิญขอทานกิตติมศักดิ์เข้ามาในห้องอย่างไม่ปิดบัง “มีใครรู้เรื่องนี้มั้ย” โรเอ๋ยขึ้น “ไม่ นอกจากเราสามคน” “งั้นก็ดีเเล้ว หากเรื่องถึงหูพี่โรเวนเเล้วจะเป็นเรื่องใหญ่ ที่จริงฉันก็เเค่เเวะมาดูอาการเฟรินเฉย เเต่ดูท่าเจ้าตัวจะยังไม่ตื่น เดี๋ยวไงฉันจะเเวะมาใหม่ ตอนนี้ฉันจะไปห้องสมุด เชิญนายนอนต่อตามสบายน่ะ” เมื่อกล่าวจกก้สาวเท้าก้าวออกจากห้องไป เจ้าชายน้ำเเข็งจึงได้เดินไปยังห้องน้ำเพื่อปฎิบัติภารกิจส่วนตัว “ ฮื่อ....โอ๊ยปวดหัว” เฟรินครางพร้อมกับพลิกตัวกลับไปทางซ้าย คิลเมื่อได้ยินเสียงครางจึงลุกขึ้นมาดูอาการณ์ “ฉันเป็นไรคิล ปวดหัวชะมัด” เจ้าตัวดียิงคำถามใส่เพื่อนที่เพิ่งตื่นนอนพร้อมๆกับตน “เฮ่อ ฮือ เมื่อคืนนายเมา” “เมา” เจ้าตัวยุ่งทวนคำ “ก็นายไปกินช๊อกโกเเล็ตผสมเหล้าของไอ้โรมัน” “อ๋อ เออจริงด้วย พอจะจำได้เเล้ว ว้ากินไปนิดเดียวเอง เเต่มันอร่อยจริงๆน่ะ เเต่ว่าไอ้ร่างบ้านี่สิเเค่นิดๆหน่อยดันเมาซะเเล้ว ฉันกะว่าจะกินซักสิบชิ้น ฮ่าฮ่าฮ่า โอ๊ย” เจ้าตัวดีสาธยายเเล้วก็ต้องเอามือกลุ่มขมับเพระอาการณ์ปวดเริ่มกำเริบ “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดีที่เเกกินไปแค่ห้าอัน ไม่งั้นคงได้มีเรื่องสนุกเกิดขึ้นตั้งเเต่เมื่อคืนนี้เเล้วจริงๆ” หนุ่มนักฆ่าหัวเราะขบขันเพื่อนของตนที่ไม่ประสีประสาหรือรู้เรื่องของตนที่เคยกระทำไว้ยามเมา “เรื่องสนุก ตั้งเเต่เมื่อคืน อะไรของเเกว่ะ” เเม่ตัวยุ่งมุ่นคิวเข้าหากันอย่างสงสัย คิลจึงเดินเข้าไปนั่งอยู่ข่างๆเเล้วกระซิบที่ข้างหูอย่างแผ่วเบา เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง “เฮ้ย! ไม่จริง เเกโกหก ฉันนี่น่ะจะไปทำอะไรกะอีตาบ้ามาดมากนั่น” เฟรินหน้าเเดงพร้อมกับเเหกปากลั่นคับห้องเพราะความอาย พร้อมกับนึกไม่เเน่ใจว่าสิ่งที่เพื่อนตนพูดนั้นเป็นจริงนึเปล่า ซึ่งตัวเธอเองก็ไม่สามารถรับรู้อะไรตั้งเเต่กัดซ๊อกโกเเล็ตคำเเรกเข้าไปเเล้วซะด้วยสิ “เเหกปากแต่เช้าเลยน่ะ เมื่อกี้นายว่าอะไรน่ะ อีตาบ้ามาดมากหรอ” เจ้าชายคนสำคัญที่เดินออกจากห้องน้ำมาพร้อมกับใช้ผ้าเช็ดหัวที่เพิ่งผ่านการสระมา เเล้วก้มมองหน้าสาวน้อยจอมป่วนอย่างสงสัย ร่างกายท่อนบนไรเสื้อปกปิดเรียกความสนใจจากสาวน้อยหน้าใส่ได้อย่างบังคับตัวเองไม่ได้ ,หุ่นดีชะมัดยาก โอ๊ย อะไรนี่เฟริน ไอ้บ้านี่ทำไม่ไม่ใส่เสื้อน่ะ เเต่ว่าเราจะทำอะไรเเบบนั้นกับมันจริงๆหรอ ไม่จริงง่ะ เป็นไปไม่ได้ โอ๊ย ไม่มีวันเเละไม่มีทางที่ฉันจะทำอะไรแบบนั้นกับเจ้าชายน้ำเเข็งบ้านั่นแน่ๆ, สาวน้อยคิดเเล้วก็ถึงกับหน้าเเดงพร้อมกับงอเข่าเอามือปิดหน้าของตนเพราะความอาย ทำให้คิลหัวเราะออกมายกใหญ่เพราะความขันสาวน้อยที่ทำตัวสมเป็นหญิงซักหนึ่งครั้งในรอบร้อยปี “โอ๊ย เเกหัวเราะทำบ้าอะไรว่ะคิล” เจ้าตัวเเหกปากขึ้นอีกรอบ “ก็หัวเราะสาวน้อยขี้อายไงเล่า” “ไอ้นี่” เจ้าตัวไม่ว่าเปล่าเเถมยังปาหมอนใส่หนุ่มนักฆ่าซึ่งพลาดเป้าไปอย่างเห็นได้ชัดเพราะเจ้าลิงนั่นดันไวกว่าเธอ วิ่งเข้าห้องน้ำไปเเล้วซะนี่ “เป็นไงบ่าง ปวดหัวรึเปล่า” เจ้าชายเอ๋ยขึ้นพร้อมกับเอามือไปสัมผัสใบหน้าของหญิงสาวเพื่อวัดอุณหภูมิ ทำเอาเฟรินหน้าเเดงอีกระลอกสอง พร้อมกับส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าเพราะความอาย “หน้าเเดงจัง สงสัยยังไม่ส่างเมา จะดืมอะไรหน่อยมั้ย” คนสงสัยมากยังคงซักถามอยู่ต่อไปเพราะไม่คิดว่าสาวน้อยตรงหน้านั่นมีอาการณ์หน้าเเดง เพราะรู้เรื่องการกระทำที่เธอกระทำต่อเค้าเมื่อคืนนี้ “เออ คาโล เรื่องเมื่อคืน.......” เฟรินพยายามกลั้นใจเพื่อต้องการเค้นหาความจริง “เมื่อคืนทำไม” “ฉันทำอะไรอนย่างที่คิลมันว่าจริงๆหรอ” “ทำอะไรอย่างที่คิลมันว่า” เจ้าชายคอนหัวเล้กน้อย “โอ๊ย แกนี่ เมื่อคืนฉันทำอะไรเล่า ฉันเป็นผู้หญิงน่ะ จะให้พูดออกมาได้ไง นายช่วยบอกฉันสิว่ามันไม่จริง” “เเล้วนายอยากให้ฉันบอกอะไรล่ะ” “บอกว่า.. โอ๊ย บอกว่าฉันไม่ได้พยายามสละความบริสุทธิ์ให้นายไงเล่าไอ้คาโลบ้า” เเม่ตัวยุ่งกัดฟันพูดเเล้วก็เอามือกุมหน้าอีกรอบ “อ๋อ ใช่สิ จริงมากเลยหละ เธอพยายามจะสละความบริสุทธิ์ให้ฉันสุดขีดเลยน่ะเฟริน เมื่อคืนนี้น่ะ” คาโลหยอกสาวน้อยที่ก้มหน้าเพราะความอาย คำพูดของเค้าทำให้เฟรินถึงกับเงยหน้าขึ้นอย่างเคืองๆ ก่อนที่จะนึกแผนหลอมน้ำเเข็งตามสไตล์เจ้าตัว ,หน่อย ไอ้นี่ไม่โดนหลอมมานานเเล้วสิน่ะ, “เเต่นายไม่รับ อย่าบอกน่ะว่านายไม่สนใจไอ้ร่างอรชรอ้อนเเอ้นของฉันเลยซักนี๊ดดดดดดเดียวน่ะคาโล” “..............” “ฮ่า ฮ่า เย้ ฉันชนะเเกเเล้วน่ะคาโล” เจ้าตัวกล่าวอย่างดีใจที่สามารถปราชัยแฟนหนุ่มได้จนลืมความอายที่เคยมี นัยตาบุรุษเผยเเววเจ้าเลห์สงยเสียงหัวเราะของเธอไปชั่วครู่ ทั้งสองคนจ้องหน้ากันเชิงหยั่งรู้ ก่อนที่บุรุษจะเอ่ยขึ้นว่า “โอ้ สนสิ สนมากเลยเเหละถ้าไม่ติดที่ว่าตอนเธอเมาอยู่น่ะเฟริน เเล้วตอนนี้เธอยังคิดที่จะสละความบริสุทธิ์ของเธออยู่มั้ยล่ะ” เจ้าชายก้าวเข้ามาใกล้เเล้วกระซิบอยู่ข้างหูของเเม่ตัวยุ่งที่นั่งตัวเเข็งทื่ออยู่บนเตียง หัวใจเจ้าตัวเต้นเเรงไม่เป็นจังหวะเพราะความใกล้ชิดของบุรุษ ตาเธอเบิกโตเท่าไข่ห่านเพราะความสับสนงงงวยว่าเธอต่างหากไม่ใช่หรอที่เคยเป็นผู้หลอมน้ำเเข็ง เหตุฉไหนคราวนี้เค้ากลับกลายเป็นผู้หหลอมเธอซะเอง เเต่มือเจ้ากรรมก็อดไม่ได้ที่จะคว้าคอของบุรุษข้างกายเข้ามาโอบกอดก่อนที่จะประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากบางนั้น เจ้าชายเเห่งคาโนวาลเกิดอาการหน้าเเดงเล็กน้อยเเต่ก็ประสารการจูบต่อไปอย่างดูดดื่ม (โอ๊ยพอๆๆอิจฉาจังมีคาโลไว้คนเดียวเลยน่ะเฟริน เเต่เฟรินฝีมือตกเล็กน้อยน่ะ กลับไปพัฒนาใหม่ก็ดี) Happy Ending ~*_*~ *_~ ผู้แต่ง : emrysmerlin - < My.iD > / อัพเดท 21 พ.ย. 48 / 21:00 คำสั่ง > บันทึกบทความเป็น Favorite | เวบบอร์ด Writer | แจ้งบทความไม่เหมาะสม / Vote ผิดปกติ ดูความคิดเห็นในระบบเก่าของบทความนี้ทั้งหมด ผู้แต่ง : emrysmerlin จำนวนบทความทั้งหมด 1 บทความ My.iD : http://my.dek-d.com/ เรื่องหมวดตอนคนเข้าชมโพสท์คะแนนอัพเดท 1. The Thief Of Baramos Fiction เฟริน และ เพื่อนหัวขโมยคนใหม่รักหวานแหวว25 34/6643 2080.0021 พ.ย. 48 หน้าที่ : | 1 | ความคิดเห็นที่ 63 น่าจาเอาเอ็กซ์ๆ Name : 555+ [ IP : 210.86.142.38 ] Email / Msn: วันที่: 14 กรกฏาคม 2549 / 23:37 ความคิดเห็นที่ 62 คิลหาย Name : dodo [ IP : 203.113.76.11 ] Email / Msn: วันที่: 11 มิถุนายน 2549 / 14:54 ความคิดเห็นที่ 61 สนุกดี(มาก) Name : อลิส < My.iD > [ IP : 203.172.113.150 ] Email / Msn: วันที่: 29 มีนาคม 2549 / 17:32 ความคิดเห็นที่ 60 น่ารักจังนะ อิอิอิ ชอบๆ ถ้ายังไงก็ฝากด้วยละกันนะค่ะ http://my.dek-d.com/donutchar/story/view.php?id=139742 Name : doนัท < My.iD > [ IP : 124.121.47.151 ] Email / Msn: วันที่: 26 มีนาคม 2549 / 21:17 ความคิดเห็นที่ 59 หนุกมั่กๆๆๆๆๆๆ อ่านแร้วเพลิน รู้สึกชอบโรขึ้นแยะเรยแฮะ ไงก้อฝากนิยายเรื่องใหม่ของเราด้วยนะ http://my.dek-d.com/pond/story/view.php?id=136317 ผมชื่อเรย์ทัสคร้าบ อาชีพของผมคือนักล่า เมื่อผมสอบผ่านจนเป็นนักล่าเต็มตัวพ่อก็มอบหน้าที่อันใหญ่หลวงให้ทันที ใหญ่ขนาดพ่อผมยังทำไม่ได้ โหย ใครบอกว่าผมชอบล่ะ คนโง่ๆอย่างผม... ติดตามเอาเองละกันนะคับ รับลองเพลินๆแน่ๆค่ะ PS. เธอน่ารักน่าขาวดูน่ากอด..น่าหอมสักฟอดที่แก้มนวลน่าหลงใหล..เธอน่ารักเกินกว่าฉันจะห้ามใจ..ขอได้ไหมจูบแรกนั้นฉันขอจอง Name : มะนาวขาว < My.iD > [ IP : 203.155.227.246 ] Email / Msn: วันที่: 18 มีนาคม 2549 / 15:25 ความคิดเห็นที่ 58 ผลงานล่าสุด ของ emrysmerlin หรือ Mcfly_Ultraviolett (( แฟนฟิค Baramos บารามอส )) Shakespeare in Edinburg เรื่องยาว สบายๆ คลายเครียด อัพเดท: 12 มี.ค. 49 , เข้าชม :59/59 , Rating :0 คำอธิบาย : โรมิโอ แอนด์ จูเลียต หรือ โรมิโอ แอนด์ ซีเรียส หรือ คาลิโอ แอนด์ เฟเลียต หรือ โรมิโอ แอนด์ คาเลียต ( เฟรินบอกว่า คาโลมีชื่อเหมือนโปลิโอ ) คาโลจึงกลายร่างเป็นหมีคาโนวาล เจ้าตัวยุ่งก็ยังแสบต่อไปสู้เขานะ Ferin เดอะทีฟออฟบารามอส กับ เดอะทีฟผู้ลึกลับแห่งเวนอล เรื่องยาว สบายๆ คลายเครียด อัพเดท: 12 มี.ค. 49 , เข้าชม :193/500 , Rating :4 คำอธิบาย : “ แต่ก็ต้องขอแสดงความเสียใจกับหนุ่มน้อยของพวกเรา ที่จะต้องตัดสินใจว่า เขาจะยอมรับภาระหน้าที่ที่ข้าจะมอบให้แก่เขา ” *\* ~ The Thief Lord ราชาแห่งหัวขโมย Herr der Diebe ~ *//* เรื่องยาว แฟนตาซี อัพเดท: 12 มี.ค. 49 , เข้าชม :19/54 , Rating :0 คำอธิบาย : เด็กกำพร้าสองคนพรอสเพอร์ (12 ปี )และโบ( 5 ปี)ที่เพิ่งสูญเสียแม่ไปได้ไม่นาน ได้หลบหนีป้าของเขาไปจากแฮมเบิร์กประเทศ 95%เยอรมันไปยัง ณครเวนิชและได้พบกับเด็กหนุ่มวัน 15 ปีผู้เรียกตัวเองว่าThe Thief Lord PS. [[ Heart Keeper]] เจ้าของหัวใจ http://my.dek-d.com/Mcfly_Ultraviol/story/view.php?id=140092 Name : Mcfly_Ultraviolett < My.iD > [ IP : 80.129.44.191 ] Email / Msn: วันที่: 12 มีนาคม 2549 / 18:37 ความคิดเห็นที่ 57 http://my.dek-d.com/Mcfly_Ultraviol/story/view.php?id=130790 นี่คืออีกเรื่องที่แต่งน่ะ PS. [[ Heart Keeper]] เจ้าของหัวใจ http://my.dek-d.com/Mcfly_Ultraviol/story/view.php?id=140092 Name : Mcfly_Ultraviolett < My.iD > [ IP : 80.129.19.143 ] Email / Msn: วันที่: 11 มีนาคม 2549 / 04:19 ความคิดเห็นที่ 56 คาโลหุ่นเท่อ่า ...... เหมือนเคยเห็นเลยงัย 555+ Name : twister [ IP : 202.57.173.48 ] Email / Msn: วันที่: 10 มีนาคม 2549 / 14:57 ความคิดเห็นที่ 55 ไม่มีฉาก xxx เลย เสียดาย(หื่นอีกแล้วเรา ล้อเล่นน้า) สนุกดี Name : Ran-se-Jung < My.iD > [ IP : 203.113.76.13 ] Email / Msn: วันที่: 4 มีนาคม 2549 / 14:23 ความคิดเห็นที่ 54 สนุกมากค่า แต่งเรื่องใหม่ไวๆเน้อ ^_^ Name : Hajime < My.iD > [ IP : 203.107.203.243 ] Email / Msn: วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2549 / 17:29 ความคิดเห็นที่ 53 http://my.dek-d.com/Mcfly_Ultraviol/story/view.php?id=130790 เราเองน่ะ Emrysmerlin หากท่านใดเวะมาให้ไปตาม link นั้นเลย เนื่องจากว่าเราเข้าไอดีเก่าไม่ได้ เลยต้องเปลี่ยนชื่อใหม่ ต่องขอโทษเพื่อนๆที่ทำให้เดือดร้อนน่ะจ๊ะ PS. [[ Heart Keeper]] เจ้าของหัวใจ http://my.dek-d.com/Mcfly_Ultraviol/story/view.php?id=140092 Name : Mcfly_Ultraviolett < My.iD > [ IP : 80.129.59.77 ] Email / Msn: วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2549 / 06:40 ความคิดเห็นที่ 52 ชอบฟิคแนวเนี่ยะ เบาปัญญาดี ^w^ Name : kresiana < My.iD > [ IP : 210.203.187.130 ] Email / Msn: วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 / 20:14 ความคิดเห็นที่ 51 สนุกดีค่า...เขียนอีกก็ดีนะคะ จาคอยติดตามความรักของคาโลและเฟรินต่อไปค่า ชอบคาโลมั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ Name : princess of canoval [ IP : 125.24.67.210 ] Email / Msn: วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 / 09:52 ความคิดเห็นที่ 50 สนุกดีจ้า อ่านแล้ว Name : เฟลิโอน่า วาเนบลี [ IP : 125.24.28.64 ] Email / Msn: วันที่: 28 มกราคม 2549 / 13:55 หน้าที่ : | 1 |