เด็กหญิงในเมืองเหยียบแก้ว
การใช้ชีวิตอยู่ในเมืองที่ทุกคนพากันเหยียบเศษแก้ว
ผู้เข้าชมรวม
159
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
159
หมวด : นิทาน / วรรณกรรมเยาวชน
อัปเดตล่าสุด : 1 ก.พ. 58 / 07:42 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เ็หิในเมือเหยียบแ้ว
By นิรรา
เ็หิาม อยู่ในเมือที่อบเหยียบเศษแ้ว ทุ ๆนในเมือ เหยียบเศษแ้ว เพราะเท้าอพวเาหนาพอ ที่ะรอรับน้ำหนัและเหยียบลบนเศษแ้วที่แหลมม แ่เ็หิามโลรู้ีว่า เท้าอเธอไม่เหมาะับเศษแ้ว พวมันอาบาเท้าอเธอไ้่ายๆ หาแ่เธอไม่ล้าพอที่ะปิเสธธรรมเนียมเหล่านั้น เพราะเธอไม่อยาเป็นนที่ที่แปลประหลา เธอไม่ล้าเินออนอเส้นทา เพราะไม่มีใรเยเินออาทาเินเศษแ้ว!
ารหยุเินอเธอทำให้น้านหลัับ้อมอมาที่เธอเป็นาเียว เธอไ้ยินเสียะโนัออมารอบ้าน ทุน้อเธอเป็นาเียว ทุนบอให้เธอ ‘มุ่หน้าเิน่อไป’ ันั้น เธอึเิน่อไป…
แสแที่ลอผ่านใบรูปหัวใอ้นไม้รูปร่าประหลา้าทาระทบับเศษแ้วสีใสส่อประายแวววาว ทุย่าเ้าที่เ็หิัวน้อยเหยียบย่ำลไปบนพื้น เลือาฝ่าเท้าอเธอไหลรินเปลี่ยนสีแ้วใสให้ลายเป็นสีแส ทุนเห็นเ่นนั้น หาแ่พวเาไม่ไ้รู้สึเ่นเธอ และพวเาไม่เยพบมา่อน ึไม่มีใรปริปาพูสิ่ใออมา ทุนยัั้หน้าั้าเหยียบย่ำเศษแ้วที่ส่อประายนั้นอย่าั้อั้ใ เ็หิามไม่ล้า้มหน้าลมอเท้าที่เ็มไป้วยเลืออัวเอ แม้ว่าะรู้สึเ็บปวาารโนเศษแ้วบาเท้าเพียใ็าม เธอยัไม่ยอมรับวามริ ที่ว่าเธอไม่สามารถเหยียบเศษแ้วเ่นเียวับทุนในเมือ
เ็หิามผู้น่าสสารยัเิน่อไป นระทั่ทา้านหน้าไม่ใ่เศษแ้วอี่อไป หาแ่เป็นใบมีแ้วที่ถูลับให้มยิ่ว่าเิม เธอึระหนัไ้ว่าเธอไม่สามารถเิน่อไปไ้อี แ่วามินั้น็สายไปเสียแล้ว แม้ว่าเธอะอยาเิน่อไปเพียใ็าม ็ทำไม่ไ้อีแล้ว เพราะ เธอไ้เสียาทั้สอ้าอเธอไปแล้ว เธอือผู้ที่ทำลายเท้าทั้สอ้า้วยัวอเธอเอ!
ในที่สุเ็หิาม็หยุเิน มีเสียะโนให้เธอเิน่อไปอีเ่นเย เ็หิามหันหน้าไปมอพวเาแล้วส่ายหน้าเป็นเิปิเสธ เธอะไม่ทำามที่พวเาบออี่อไป เธอใ้ำลัทั้หมที่มีระโออนอทาเศษแ้ว ไปยัพื้นที่มีห้าอ่อนนุ่มรอรับ เ็หิ้อมอาที่หายไปทั้สอ้าอเธออย่าเสียใ เธอบอัวเอว่าเธอำไม่ร้อไห้ับารระทำที่เธอเลือะทำเอแม้ว่ามันะไม่่อเิประโยน์ใๆ็าม เธอเื่อเสมอว่าทุๆประสบาร์ล้วนมีประโยน์ ารสูเสียเท้าอเธอไปรั้นี้ ไม่ไ้สูเปล่า มันเป็นสิ่ที่ทำให้เธอรู้ว่า เสียะโนรอบๆัวเธอนั้นัเพียใ เธอไ้รู้ว่าเศษแ้วยามที่บาโนฝ่าเท้าอเธอนั้นมันะเปลี่ยนเป็นสีอะไร และเธอะเ็บปวแ่ไหน ที่สำั หาเธอไม่ไ้สูเสียเท้าไป เธอไม่ไ้รู้ว่าเธอรัเท้าทั้สอ้าอเธอมาเพียใ
เส้นทายัอียาวไล ว่าะไปถึุหมายที่เธอ้อาร เธอำเป็น้อเิน่อ แ่อนนี้เธอไม่มีเท้าอี่อไปแล้ว เธอ้อหาวิธีารเพื่อที่ะไปให้ถึุหมาย้วยัวเอ สาวน้อยล้มัวนอนลับพื้นห้า เธอไม่สนใสายาานเหยียบแ้วที่ำลั้อมอเธอ เธอหลับาล สูลิ้นห้าเ้าเ็มปอ แล้วยมือึ้น่ายหน้าผา เธอะทำอย่าไร่อไปี
ทันในั้น เ็หิาม็นึบาอย่าออ ารเินไม่ำเป็น้อใ้เท้าเสมอไป็ไ้นี่นา เธอเบิาว้า แล้ว้อมอมือทั้สอ้าอเธอ หวัว่าแนอเธอแ็แรพอ
บารั้เรา็มัะลืมไปว่า เรามีเท้า ที่เป็นอเราเอ…
ผลงานอื่นๆ ของ นิรชรา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ นิรชรา
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น