ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอน มองกันให้ดีก็คงเธอจะรู้ ในความห่วงใยมันมีอะไรซ่อนอยู่ !
.."สวัสดี หนูอลิส ทำท่าอย่างกับเห็นผีแหนะ อุ้ยย ก็ใช่สินะ ฮ่าๆ" หลังจากการปรากฏตัวของเธอ เธอก็เริ่มทักทายอลิส ด้วยวาจากวนประสาทอย่างสนุกสนาน
"มีอะไรกับฉัน มาหาฉันทำไม"
"แหม มาทักทายหน่อยไม่ได้รึยังไงกัน เห็นราซร่าคุยกับเธอ ฉันก็อยากคุยบ้างแค่นั้นเอง"
"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ ฉันคิดว่าเธอไม่ใช่คนดีแน่ๆ หละ"
"ไม่มีเลยเธอสักเรื่องก็ไม่ีมี ฉันต่อเพลงให้ โฮ่ะๆ และที่ว่าฉันเป็นคนไม่ดีหนะ ดูแค่ภายนอกเธอจะไปรู้อะร๊ายย เด็กน้อยย บทสรุปจะเป็นยังไงเดี๋ยวเธอก็รู้ "
"......"
"อ้าวๆ ไม่ต้องมาทำหน้าครุ่นคิดละ ฉันมาหยอกเฉยๆหนะ พอดีว่างจัด ฮื้ม ..และก็อีกเรื่องนะเวลากลางคืน ดึกแล้ว เธอห้ามออกมาจากบ้านเป็นอันขาด มันไม่ปลอดภัยต่อเธอแน่ๆ"
"......." อะไรของเค้าชอบพูดอะไรที่เป็นปริศนา เหมือนตัวเอง ตลอดเวลา
ในขณะที่อลิสหันหลังตรงไปที่ประตูบ้าน เธอเดินดุ่มๆ ใกล้จะถึงประตูข้างหน้าในไม่ช้า แต่ต้องสะดุ้งหัวใจแทบวาย เมื่อพบ ท่อนบนของซินห้อยหัวลงมาตรงประตู หน้าตาเธอทำท่าทางทะเ้ล้นแต่มันไม่ได้ดูตลกเลยสักนิด มันน่ากลัวเสียจนเธอแทบจะเป็นลมล้มทั้งยืน หน้าเหลือกโต
ลิ้นที่แลบออกมายาวแทบจะเป็นเมตร เธอแกล้งฉันอีกแล้ว !!
"สนุกมากนักรึไง !!" อลิส ตะหวาดเสียงสั่น ด้วยความโมโห และ กลัวไปพร้อมกัน เธอรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทะลุร่างของซิน ไปอย่างรวดเร็ว
> > เฮ่ออ ฉันผิดอีกแล้วซินะ อยากจะหยอกเธอบ้างแต่ก็หยอกไม่เป็น ฉันคงห่วยแตกตั้งแต่เกิดจนตายสิเนี้ย โธ่ ถ้าเธอรู้จักฉันดีกว่านี้ ก็คงจะปลอดภัยกว่านี้
"อย่าคิดนะว่าจะแย่งอลิสไปจากฉันได้หนะ อิซิน !!"
"อะอ้าวว ว่ายังไงเรซเร่ เอะอะโววายอะไรกันเหรอ หมดสวยเชียว"
"หนอยยย อย่ามากวนประสาทฉันนะ แกอย่าหวังว่า อลิสจะเข้าข้างแก เค้าไม่มีวันคิดว่าแกเป็นคนดีไปได้หรอก นังซิน" เรซเร่พูดจบ เธอก็แสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ แต่ใช่จริงหรือคิดว่าฉันจะยอมง่ายหรอนังเรซเร่
"ตอนนี้จะพูดอะไรก็ได้ จริงมั้ยละถ้าเค้าอยู่ข้างฉันได้ ทายซิทายย จะเป็นยังไงน๊าา"
"หนอยยแหนะ นังซินน แกเยาะเย้ยฉันเหรอยะ ไม่มีวันที่ฉันจะยอมแพ้แกหรอก อยากตายซ้ำสองนักรึไง ห่ะ!! "
ครืดดด ๆ ! อยู่ๆ ก็มีเสียงราวกับหนังสือนับสิบๆเล่มหล่นลงมาจากที่สูง ทำให้ซินและเรซเร่ ต้องหยุดการตีฝีปาก ต่อกัน ทั้งสองหันควับไปทางประตู ห้องเก็บของที่ปิดสนิทแน่นิ่ง ทั้งสองหายวับ มาอยู่ที่ประตูห้องนั้นอย่างรวดเร็ว และ กำลังจะนำร่างโปร่งใส ของเธอทะลุ เข้าไปในห้องนั้น ...กำลัง
จะ
และกำลังจะ !! ..
แต่เสียงประตูบานใหญ่ เปิดขึ้นเสียงดังตึง ! พร้อมกับ คริสติน จึงทำหใ้ ทั้งซินและ เรซเร่ต้อง หายวับไปกับอากาศ ...
"เสียงอะไรกันดังไปถึงห้องฉัน แมวที่ไหนเข้าไปให้ห้องเก็บของรึป่าวนะ..นี่ แม่นม แม่นมอยู่แถวนี้รึป่าว มาดูห้องเก็บของสิ เสียงดังโครมครามเมื่อตะกี้ มันมีอะไรอยู่ในห้องหนะ !! "
..........
"มาแล้วค่าา คุณหญิง ดิฉันหากุญแจห้องเจอแล้วค่าา" เสียงสั่นเครือ แหบแห้งของหญิงชราพูดขึ้นกับคริสตินน
"ได้มาแล้วก็รีบๆเปิดเลยย"
"ค่า คุณหญิง"
ครึดด เสียงเสียบกุญแจดังขึ้น มันทำให้บาดขั้วหัวใจของใครบางคน ! ...
จะบาดใจของใครนั้นรอติดตามตอนต่อไปนะคะ <3
"มีอะไรกับฉัน มาหาฉันทำไม"
"แหม มาทักทายหน่อยไม่ได้รึยังไงกัน เห็นราซร่าคุยกับเธอ ฉันก็อยากคุยบ้างแค่นั้นเอง"
"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ ฉันคิดว่าเธอไม่ใช่คนดีแน่ๆ หละ"
"ไม่มีเลยเธอสักเรื่องก็ไม่ีมี ฉันต่อเพลงให้ โฮ่ะๆ และที่ว่าฉันเป็นคนไม่ดีหนะ ดูแค่ภายนอกเธอจะไปรู้อะร๊ายย เด็กน้อยย บทสรุปจะเป็นยังไงเดี๋ยวเธอก็รู้ "
"......"
"อ้าวๆ ไม่ต้องมาทำหน้าครุ่นคิดละ ฉันมาหยอกเฉยๆหนะ พอดีว่างจัด ฮื้ม ..และก็อีกเรื่องนะเวลากลางคืน ดึกแล้ว เธอห้ามออกมาจากบ้านเป็นอันขาด มันไม่ปลอดภัยต่อเธอแน่ๆ"
"......." อะไรของเค้าชอบพูดอะไรที่เป็นปริศนา เหมือนตัวเอง ตลอดเวลา
ในขณะที่อลิสหันหลังตรงไปที่ประตูบ้าน เธอเดินดุ่มๆ ใกล้จะถึงประตูข้างหน้าในไม่ช้า แต่ต้องสะดุ้งหัวใจแทบวาย เมื่อพบ ท่อนบนของซินห้อยหัวลงมาตรงประตู หน้าตาเธอทำท่าทางทะเ้ล้นแต่มันไม่ได้ดูตลกเลยสักนิด มันน่ากลัวเสียจนเธอแทบจะเป็นลมล้มทั้งยืน หน้าเหลือกโต
ลิ้นที่แลบออกมายาวแทบจะเป็นเมตร เธอแกล้งฉันอีกแล้ว !!
"สนุกมากนักรึไง !!" อลิส ตะหวาดเสียงสั่น ด้วยความโมโห และ กลัวไปพร้อมกัน เธอรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทะลุร่างของซิน ไปอย่างรวดเร็ว
> > เฮ่ออ ฉันผิดอีกแล้วซินะ อยากจะหยอกเธอบ้างแต่ก็หยอกไม่เป็น ฉันคงห่วยแตกตั้งแต่เกิดจนตายสิเนี้ย โธ่ ถ้าเธอรู้จักฉันดีกว่านี้ ก็คงจะปลอดภัยกว่านี้
"อย่าคิดนะว่าจะแย่งอลิสไปจากฉันได้หนะ อิซิน !!"
"อะอ้าวว ว่ายังไงเรซเร่ เอะอะโววายอะไรกันเหรอ หมดสวยเชียว"
"หนอยยย อย่ามากวนประสาทฉันนะ แกอย่าหวังว่า อลิสจะเข้าข้างแก เค้าไม่มีวันคิดว่าแกเป็นคนดีไปได้หรอก นังซิน" เรซเร่พูดจบ เธอก็แสยะยิ้มอย่างผู้ชนะ แต่ใช่จริงหรือคิดว่าฉันจะยอมง่ายหรอนังเรซเร่
"ตอนนี้จะพูดอะไรก็ได้ จริงมั้ยละถ้าเค้าอยู่ข้างฉันได้ ทายซิทายย จะเป็นยังไงน๊าา"
"หนอยยแหนะ นังซินน แกเยาะเย้ยฉันเหรอยะ ไม่มีวันที่ฉันจะยอมแพ้แกหรอก อยากตายซ้ำสองนักรึไง ห่ะ!! "
ครืดดด ๆ ! อยู่ๆ ก็มีเสียงราวกับหนังสือนับสิบๆเล่มหล่นลงมาจากที่สูง ทำให้ซินและเรซเร่ ต้องหยุดการตีฝีปาก ต่อกัน ทั้งสองหันควับไปทางประตู ห้องเก็บของที่ปิดสนิทแน่นิ่ง ทั้งสองหายวับ มาอยู่ที่ประตูห้องนั้นอย่างรวดเร็ว และ กำลังจะนำร่างโปร่งใส ของเธอทะลุ เข้าไปในห้องนั้น ...กำลัง
จะ
และกำลังจะ !! ..
แต่เสียงประตูบานใหญ่ เปิดขึ้นเสียงดังตึง ! พร้อมกับ คริสติน จึงทำหใ้ ทั้งซินและ เรซเร่ต้อง หายวับไปกับอากาศ ...
"เสียงอะไรกันดังไปถึงห้องฉัน แมวที่ไหนเข้าไปให้ห้องเก็บของรึป่าวนะ..นี่ แม่นม แม่นมอยู่แถวนี้รึป่าว มาดูห้องเก็บของสิ เสียงดังโครมครามเมื่อตะกี้ มันมีอะไรอยู่ในห้องหนะ !! "
..........
"มาแล้วค่าา คุณหญิง ดิฉันหากุญแจห้องเจอแล้วค่าา" เสียงสั่นเครือ แหบแห้งของหญิงชราพูดขึ้นกับคริสตินน
"ได้มาแล้วก็รีบๆเปิดเลยย"
"ค่า คุณหญิง"
ครึดด เสียงเสียบกุญแจดังขึ้น มันทำให้บาดขั้วหัวใจของใครบางคน ! ...
จะบาดใจของใครนั้นรอติดตามตอนต่อไปนะคะ <3
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น