Fic:2Kim Gyumyung Myunggyu "คำพูดวันวาเลนไทน์"

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

Fic 2Kim Gyumyung Myunggyu คำพูดวันวาเลนไทน์

Note : เรื่องนี้ใครเคะใครเมะคนแต่งยังงงเลยค่ะ - . - 555555 

เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวก่อนวันวาเลนไทน์มีอยู่ว่า . . .

วันที่ 25 มกราคม 2013 จุดเริ่มต้น . . .

"สวัสดีครับทุกคน ผมคิม มยองซู นักเรียนใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ" เสียงของเด็กหนุ่มหน้าใส ไร้เดียงสาแนะนำตัวเองกับเพื่อนๆหน้าชั้นเรียน เป็นเพราะหน้าตาของเค้าทำให้วันแรกของการเรียนที่โรงเรียนใหม่ของเค้ามีคนตามกรี๊ดมากมาย จนมีนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาทักเค้า

"นายเด็กใหม่สินะ ยินดีที่ได้รู้จักชั้น อี โฮวอนหรือจะเรียกว่า โฮย่าก็ได้" เด็กหนุ่มหล่อหัวหน้าแก๊งแนะนำตัวเป็นคนแรก ตามด้วยสมาชิกในแก๊งทีละคน

"ชั้นจาง ดงอู"

"ชั้นอี ซองยอล"

"อะ ออ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน ชั้นมยองซู"

 จากวันนั้นมีแค่กลุ่มเพื่อนพวกนี้ที่เค้าสนิทที่สุด ทั้งสี่คนสนิทกันได้ในเวลาอันสั้น แบบไม่มีเหตุผล

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2013 รักแรกพบ . . . 

"เห้ย ทุกคน นี่แฟนชั้นชือ ซองจง" ซองยอลเด็กหนุ่มที่สูงที่สุดในกลุ่มนำแฟนคนใหม่มาแนะนำให้เพือนๆรู้จัก

"สวัสดีฮะรุ่นพี่ทุกคน ^___^" ซองจงเด็กหนุ่มที่หน้าหวานราวกับผู้หญิงแนะนำตัวเองกับเพื่อนๆของซองยอล

"โหย อีกแล้วหรอวะ แกนี่มันตลอดเลยนะแค่ความสูงและเท่ของนายก็ชนะใจทุกคนได้แล้วหรอเนี่ย - -ที่พามาแนะนำสองสามเดือนนี่เป็นสิบแล้วปะ อิจฉาโว้ยยย" โฮย่าพูดกวนซองยอลด้วยความอิจฉา ทำให้ทุกคนหัวเราะไปตามๆกัน

"จริงหรอเนี่ย ก่อนชั้นเข้ามานายฮอตขนาดนั้นเลยหรอ ไม่อยากจะเชื่อ 555 เอ้อ ชั้นขอไปเข้าห้องน้ำแปป ปวดตั้งแต่คาบที่แล้วละ เดี๋ยวมาๆ" มยองซูเด็กหนุ่มที่หล่อที่สุดในกลุุ่ม ปลีกตัวจากเพื่อนในกลุ่มเพื่อไปเข้าห้องน้ำ แต่เค้าดันเดินไปเจอเพื่อนในห้องเค้านึงที่กำลังจะสารภาพรักกับรุ่นพี่ ซึ่งชื่อของรุ่นพี่คนนั้นก็คือ คิม ซองกยู

"นั่นมันอูฮยอนนี่" มยองซูพึมพำเบาๆ

"รุ่นพี่ซองกยูฮะ ผมชอบพี่นะฮะ คบกับผมได้มั้ยฮะ" อูฮยอนสายแบ๊วของห้องที่ควบตำแหน่งหัวหน้าห้องกำลังบอกรักรุ่นพี่ที่เค้าแอบชอบมานาน

"พี่คงคบกับนายไม่ได้หรอก ขอโทษนะ" ซองกยูปฏิเสธด้วยคำพูดที่อ่อนโยนเพื่อที่จะให้อูฮยอนเจ็บน้อยลง แต่

ณ วินาทีนั้นที่มยองซูได้เห็นหน้าของซองกยูทำให้เค้าตกหลุมรักซองกยูอย่างไม่ทันตั้งตัว . . .

 ส่วนอูฮยอนก็เดินออกมาด้วยท่าทีเสียใจในขณะที่มยองซูแอบอยู่ที่ประตูห้องน้ำ ซองกยูก้าวเท้ามาช้าๆ และกระโจนใส่มยองซู

"แฮ่ !!!!"

มยองซูตกใจและสงสัยมากว่ารุ่นพี่คนนั้นเห็นเค้าได้ยังไง

"ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะมาแอบดูรุ่นพี่ ขอตัวก่อนนะครับ" มยองซูยังไม่ทันจะได้เดินเข้าห้องน้ำ ซองกยูใช้มืออันเรียวสวยคว้ามือของมยองซูไว้

"นี่ เดี๋ยวก่อนสิ ชั้นยังไม่ได้ว่าอะไรนายเลย ทำเป็นตื่นเต้นไปได้ ฮะ ฮะ ฮะ นายนี่น่ารักจังนะ ^_____^ ชั้นชื่อซองกยู ยินดีที่ได้รู้จักนะ" มยองซูใจเต้นตอนที่ซองกยูมาคว้ามือเค้าไว้ และชมเค้าว่าน่ารัก จนเค้าแทบจะละลายไปกับคำพูดนั้นแล้ว

" คะ . . คะ . . ครับ ผม มะ . . มยองซูครับ" คนโดนจับมือได้แต่พูดแนะนำตัวไปอย่างกระอึกกระอัก พูดไม่ออก บอกไม่ถูก หลังจากที่มยองซูเข้าห้องน้ำเสร็จ ทั้งสองคนนั่งคุยกันตรงม้านั่งหน้าห้องน้ำกันอย่างสนุกสนาน แต่มยองซูก็ยังไม่ลดความเขินอายลงมาเลย เค้ารู้สึกเหมือนตอนที่สนิทกับแก๊งของเค้า มันเร็วแต่ก็ไม่รู้เพราะอะไร ส่วนกับซองกยูก็คงจะเป็นเพราะความรักที่เป็นรักแรกพบของเค้า "ฮะ ฮะ นายสนิทกับเพื่อนนายภายในอาทิตย์นึงเองหรอ ดีจังเลยนะขนาดชั้นกับเพื่อนสนิทยังคุยกันตั้งนานกว่าจะสนิทกันได้"

 "ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเพราะอะไร ก็เหมือนผมกับรุ่นพี่ - //// - " มยองซูพูดด้วยความเขินอาย

"อ้ะ รุ่นพี่ครับผมขอตัวกลับไปหาเพื่อนก่อนนะครับนี่บอกพวกมันว่าจะมาเข้าห้องน้ำแปปเดียว แต่มานั่งคุยกับรุ่นพี่ซะนานเลย ไว้เจอกันใหม่ครับ" มยองซูขอตัวกลับไปหาเพื่อน แต่เค้าเดินพ้นจากห้องน้ำไปไม่มาก เค้าก็ตกใจที่เห็นเพื่อนทุกคนกำลังแอบดูเค้าคุยกับซองกยูอยู่

"เฮ้ย พวกแกมาแอบดูตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แล้วใครให้พวกแกมาแอบดูชั้นวะ"

"เอ้า จะไม่ให้ตามมาดูได้ไงก็แกเล่นมาห้องน้ำนานซะขนาดนี้ แถมยังได้มาเห็นช็อตเด็ดแบบนี้ แกชอบรุ่นพี่ซองกยูใช่มั้ยห้ะ ? " ด้วยความสนิทกันมากของพวกเค้าทำให้เพื่อนๆในกลุ่มรู้ใจมยองซู

"อื้ม"  มยองซูตอบมาสั้นๆ

"แกนี่หลงรักผิดคนซะแล้ว แกไม่รู้ใช่ม่ะ ว่ารุ่นพี่ซองกยูเค้าดังในโรงเรียนเรามาก มีคนเข้ามาชอบมากมาย นายคิดว่าเค้าจะเลือกนายหรอห้ะ แต่ก็นะอะไรมันไม่แน่ไม่นอนพยายามเยอะๆแล้วกันนะเพื่อนจ๋า"

โฮย่าได้แต่พูดว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่ซองกยูจะมาชอบเค้าแต่ก็แฝงด้วยคำพูดให้กำลังใจเพื่อนนิดๆ

"ชั้นไม่รู้หรอกนะว่ารุ่นพี่เค้าจะชอบชั้นมั้ยแต่ชั้นก็ยังจะชอบรุ่นพี่เค้าอยู่ดี ความรักที่ชั้นมีให้รุ่นพี่ ชั้นคิดว่ามันเพียงพอที่จะทำให้รุ่นพี่หันมาชอบชั้นแน่นอน" มยองซูเชื่อมั่นในความรักของตัวเองที่มีให้กับซองกยูและจะทำให้ซองกยูหันมาชอบเค้าให้ได้

"พยายามเข้านะเพื่อน ชั้นเป็นกำลังใจให้ๆ" ดงอูนางฟ้าในกลุ่มพูดให้กำลังใจเพื่อน

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2013 ความสนิทสนมที่มากขึ้น  . . .

"เอาล่ะ นักเรียนพักทานข้าวได้ค่ะ อย่าลืมงานที่ครูสั่งนะคะ" สิ้นเสียงคุณครูผู้สอนคาบก่อนพักเที่ยง

"ป่่ะ ไปกินข้าวกันโคตรหิวเลยว่ะ เมื่อเช้าไม่ได้กินข้าวมา"ซองยอลบ่นหิวและทำหน้าเหมือนจะตายให้ได้

"มยองซูวววว" เสียงหนุ่มหล่อตาขีดเดียวเรียกรุ่นน้องอย่างเอ็นดู

"อ้ะ รุ่นพี่ซองกยูมีอะไรรึป่าวครับ" มยองซูตกใจที่อยู่ๆซองกยูก็มาตะโกนเรียกเค้าอย่างนี้

ในใจของเค้าที่ได้เห็นซองกยูวิ่งมาอย่างน่ารักและยิ้มให้กับเค้าทำให้เค้ายิ้มตามไปกับท่าทางของซองกยู ทำให้เค้ายิ่งหลงรักซองกยูมากขึ้นไปอีก

"ไม่มีอะไรๆ พี่แค่จะมาถามว่าพี่ไปกินข้าวด้วยได้มั้ย ? " มยองซูหันซ้ายหันขวาเพื่อจะไปถามเพื่อน แต่เพื่อนๆเค้าดันวิ่งหนีไปตั้งแต่ซองกยูเดินมาคุยกับมยองซูแล้ว

"ได้สิครับ ทำไมจะไม่ได้ ^___^" ไปกันเถอะครับ" มยองซูตอบไปทั้งๆที่เกรงใจและเขินมาก เมื่อถึงโรงอาหารมยองซูกวาดตามองหาเพื่อนๆของเค้า ทำให้ซองกยูอดสงสัยไม่ได้

"มีอะไรรึป่าวมยองซู ?"

"ป่าวครับ ผมมองหาเพื่อนอยู่น่ะครับ หายไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะครับ"

"อ่อ เอ้อ พี่ว่าจะถามนานละ พี่เรียกนายว่ามยองได้มั้ย พี่ว่ามันดูน่ารักเข้ากับนายมากเลยนะ ^____^" ซองกยูอยากจะเรียกมยองซูให้สั้นลงเป็นคำสั้นๆที่แฝงไปด้วยความน่ารักเข้ากับมยองซู

"ดะ . . ดะ. . ได้ครับ" มยองซูตอบไปอายๆ แล้วซองกยูก็ส่งยิ้มหวานมาให้มยองซู ทั้งสองคนแยกกันไปซื้อข้าวแล้วมานั่งด้วยกัน

"เอ่อ รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่มีแฟนรึยังครับ"

"ยังหรอก แต่ว่าตอนนี้มีคนที่พี่สนใจอยู่แล้วล่ะ พี่น่ะอยากมีแฟนที่น่ารักเหมือนมยองเลยนะ"

ซองกยูตอบมยองซู แต่ใบหน้าของซองกยูเต็มไปด้วยความเขินอายและยิ้มไม่หยุด ทำให้มยองซู รู้สึกมีความหวังและอดยิ้มตามซองกยูไม่ได้

"แล้วมยองล่ะ มีแฟนรึยัง"

"ยังหรอกครับ แต่ผมกำลังแอบชอบคนๆนึงอยู่น่ะครับ"

"อาาา ใครกันน้าที่มยองของพี่แอบชอบโชคดีชะมัดเลยนะ" *รุ่นพี่ไงล่ะครับ* มยองซูคิดในใจ

"เอ๊ะ ข้าวติดปากน่ะ เดี๋ยวพี่เอาออกให้"

 ซองกยูยื่นมือไม่ปัดข้าวออกจากแก้มอันนุ่มนิ่มของมยองซูด้วยความอ่อนโยน

"ขะ. . ขอบคุณครับรุ่นพี่" มยองซูเขินมากที่ซองกยูทำแบบนั้นกับเค้า แต่ก็ไม่ได้ทำท่าทีขัดขืนอะไร

จากวันนั้นเค้าทั้งสองคนก็มานั่งกินข้าวด้วยกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เจอหน้ากันทุกวัน จนทำให้เพื่อนๆแซวกันไม่เว้นวัน
           
 
               แต่มยองซูก็จะอดที่แอบมองซองกยูไม่ได้อยู่ดีแม้เค้าจะสนิทกันมากขึ้นก็ตาม

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2013 คนรักหรือพี่น้อง . . .

"แหม นี่ขนาดนายยังไม่ไปบอกรักรุ่นพี่เค้าเลยน้า ยังได้ไปนั่งกินข้าวด้วยกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน อย่างกับเดทกันอยู่งั้นแหละ ชั้นล่ะอดอิจฉาไม่ได้"โฮย่าคนที่ไม่เคยมีความรักอิจฉามยองซูมากที่มีรุ่นพี่หน้าตาน่ารักและดังขนาดนี้ ตัวติดกันกับมยองซูแทบจะทุกเวลาจนเค้าไม่อยากจะเชื่อว่าสองคนนี้ยังไม่ได้คบกันจริงๆ

"นายน่ะอิจฉาเค้าไปทั่วเลยนะ งั้นมาลองคบกับชั้นมั้ยล่ะ จะได้เลิกอิจฉาคนอื่นซักที" คำพูดของดงอูทำให้ทุกคนหน้าเหวอไปหมด

"ลองดูมั้ยล่ะ ถ้าเราคบกันจนถึงวันวาเลนไทน์ชั้นก็จะเป็นแฟนกับนายจริงๆ"  ทำเอาทุกคนแซวกันเสียงดัง

"ฮิ้วววว ในที่สุดโฮย่าของเรา ก็จะมีแฟนกับเค้าแล้วสินะ นี่ดงอูนายแอบชอบโฮย่ามานานแล้วสินะ ชั้นรู้น่ะ"

ซองยอลผู้ช่ำชองในเรื่องความรักและรู้ดีไปซะทุกเรื่อง "ไม่ต้องมาพูดมากเลยน่า เดี๋ยวปั๊ดโดดถีบ" นางฟ้าที่ด่าเป็นเพื่อนเป็นครั้งแรกด้วยความเขิน ถือเป็นสิ้งที่สร้างเสียงหัวเราะให้กับทุกคนได้มาก

"ชั้นน่ะ กะจะบอกรุ่นพี่ในวันวาเลนไทน์ล่ะ น่าจะโรแมนติกน่าดู - //// - " มยองซูบอกกับเพื่อนๆ

"ชั้นล่ะกลัวคำตอบที่จะออกจากปากรุ่นพี่จังเลยว่ะ" โฮย่าก็ยังไม่เลิกพูดทำร้ายเพื่อน จึงโดดยอลลี่ตเข้าให้

"แกนี่มันพูดมากจังเลยนะ มีแฟนแล้วก็เงียบไปเลยไป ชั้นน่ะนะมีแพลนว่าจะไปเที่ยวกับจงงี่ในวันวาเลนไทน์ วาเลนไทน์ปีนี้ดีที่สุดในชีวิตชั้นเลยล่ะ แค่จินตนาการก็โรแมนติกแล้ว ชั้นสัมผัสได้ ส่วนนายสองคนก็ไปเดทกันซะวันนี้น่ะ หวังว่าพอถึงวันวาเลนไทน์จะยังคบกันอยู่นะ ชั้นขอตัวไปรับจงงี่กลับบ้านล่ะ บายยย"ซองยอลบอกถึงแผนการวันวาเลนไทน์ของเค้าที่จะไปเที่ยวกับแฟนที่คบมานานที่สุด

"เอ้อ ชั้นด้วยขอตัวก่อนนะวันนี้รุ่นพี่เค้าชวนกลับบ้านด้วยน่ะ บายยย" มยองซูก็ขอตัวกลับก่อนเช่นกัน

"ทีนี้ก็เหลือแค่เราแล้วดิ ป่ะ เราก็กลับบ้านกันเถอะ"

"อื้ม" ดงอูกับโฮย่าก็เดินกลับบ้านด้วยกัน "รุ่นพี่ซองกยูครับ วันวาเลนไทน์นายมีนัดรึป่าวครับ ?"

"ไม่มี มีอะไรรึป่าว"

"อ่อ วันวาเลนไทน์ผมมีอะไรอยากจะบอกรุ่นพี่น่ะครับถ้ารุ่นพี่ว่าง ไปเจอกันที่สวนสาธารณะแถวบ้านรุ่นพี่ ตอน 1 ทุ่มนะครับ"

มยองซูนัดซองกยูเพื่อที่จะบอกความรู้สึกของเค้าที่มีให้กับซองกยูให้ซองกยูได้รับรู้

"อื้ม ได้สิ พี่ก็มีอะไรจะบอกนายเหมือนกัน"

"งั้นไว้เจอกันนะครับรุ่นพี่ ฝันดีครับ" มยองซูบอกลาซองกยูที่หน้าบ้านตัวเอง ซองกยูก็ส่งยิ้มหวานๆตอบมยองซูมา 

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2013 วันวาเลนไทน์ของเรา . . . 

เวลา 19 : 00 น. มยองซูกับซองกยูมาเจอกันที่สวนสาธารณะแถวบ้านซองกยู ท่ามกลางคู่รักมากมาย และการตกแต่งสวนรูปหัวใจเข้ากับวันวาเลนไทน์

"เอ่อ รุ่นพี่จะให้ผมพูดก่อนหรือรุ่นพี่จะพูดก่อนดีครับ"

"พี่ก่อนดีกว่า คือว่า นี่เป็นสิ่งพี่อยากจะขอร้องมยองนานแล้วล่ะแต่พี่ก็ไม่กล้าที่จะพูดออกมาซักที จนวันนี้ สิ่งที่พี่จะบอกและขอมยองก็คือ ให้พี่ได้เรียกมยองว่ามยองอย่างนี้คนเดียวได้มั้ย คบกับพี่นะมยองซู" มยองอึ้งไปซักพักแต่ในใจของเค้าดีใจมากจนพูดอะไรไม่ออก

"ครับ . //// . อย่างนี้ผมคงไม่ต้องพูดสิ่งที่พูดแล้วล่ะครับ"

"ไม่ได้นะมยองต้องพูดด้วย พี่อยากฟังคำว่า "ผมชอบพี่นะครับ" จากปากของนายนะ นะ นะ น้าาาา"          ซองกยูทำหน้าอ้อนให้มยองซูพูดคำนั้นออกมา

"กะ .. กะ ..ก็ได้ครับ รุ่นพี่ซองกยูครับ ผมชอบรุ่นพี่นะครับชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่เรารู้จักกัน ชอบมากๆเล . . ."

                               มยองซูยังพูดไม่ทันจบซองกยูก็เอาปากของเค้าจูบลงที่ปากของมยองซู

ด้วยบรรยากาศที่เป็นใจและดอกไม้ไฟที่จุดขึ้นที่ไหนสักแห่ง ทำให้ค่ำคืนนี้ของทั้งสองคนเป็นค่ำคืนที่วิเศษและโรแมนติกที่สุด

"ขอบใจนะมยองซูของพี่ นายทำให้วันวาเลนไทน์ของพี่ เป็นวันที่มีความสุขที่สุดเลยนะ"

"ผมก็เหมือนกันครับ"

"มาถ่ายรูปกันเถอะ"

                                                                          แช๊ะ . .

   
   
สิ้นเสียงชัตเตอร์กล้องโทรศัพท์ของซองกยู ทั้งสองคนเดินจับมือกันเที่ยวงานวาเลนไทน์ในวันนั้น . . .  

       


      ..จบขรับ..


นี่มันเป็นฟิคจากความต้องการของตัวเองชัดๆเลย 5555 ก็จบได้ซักทีเนอะฟิคเน่าๆที่เค้าแต่งเป็นครั้งแรก ครั้งหน้า (จะมีมั้ยล่ะขรับท่านผู้อ่าน) เค้าจะพยายามให้ดีกว่านี้ มีอะไรจะแนะนำคอมเม้นท์บอกได้เลยน้า ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านกันนะค่าบบบ


แถมๆ ขอบคุณรูปภาพจากทุกแหล่งซึ่งไม่รู็ว่า cr อัลไล 5555555555