เรือนตาย (มี E-Book)

เล่าก่อนอ่าน

‘ความแก่’ ใครๆ ก็กลัว บางคนอาจถึงขั้นเกลียดและพยายามทำทุกวิถีทางที่จะฉุดรั้งความเยาว์วัยเอาไว้ให้นานที่สุดราวกับว่าตัวเองได้รับข้อยกเว้นพิเศษ แต่เราก็ไม่อาจเลี่ยงหรือลืมได้ ว่านี่เป็นกระบวนการหนึ่งของการมีชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา เป็นวงจรธรรมชาติที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจหนีได้พ้น ทุกคนล้วนเดินทางไปสู่จุดหมายเดียวกัน เรื่องที่ควรกลัวจึงไม่ใช่ความร่วงโรยของสังขารที่ไม่มียาวิเศษชนิดไหนเหนี่ยวรั้งไว้ได้อย่างใจหวัง แต่เป็นสิ่งที่เราทำระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่ต่างหาก เพราะไม่ว่าจะเชื่อหรือไม่ก็ตามที เราต่างก็รู้ดีว่า ‘ใครทำสิ่งใด ย่อมได้สิ่งนั้น’ ไม่มีใครหนีผลจากการกระทำของตัวเองไปได้ ดังนั้น ให้ความสำคัญกับ ‘ความดีงาม’ น่าจะมีความหมายและส่งผลดีกับชีวิตมากกว่า ‘ความสวยงาม’ ซึ่งเป็นเพียงเปลือกนอกที่สุดท้ายก็จะกลายเป็นเพียงซากทรุดโทรม

คนเราอาจจะรู้วันเกิด แต่ไม่มีใครรู้วันตาย ทั้งไม่มีทางรู้ว่าบั้นปลายจะลงเอยอย่างไร อย่างเดียวที่หวังได้ คือทำกรรมดีเพื่อจะได้ผลดีตอบแทน อย่างน้อยที่สุดก็อาจจะหวังได้ว่าจะได้ ‘แก่ตายอย่างสงบ’ 

‘เรือนตาย’ เป็นนิยายในโปรเจกต์ ‘The hospital เกิด แก่ เจ็บ ตาย’ ตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก เมื่อปี 2556

เรื่องย่อ

โมรี ได้งานเป็นนางพยาบาลที่ เดอะ พาราไดส์ โรงพยาบาลผู้สูงอายุชื่อดัง
แต่สถานที่พักพิงแห่งสุดท้ายของชีวิตอันงดงามราวสรวงสรรค์นั้น
กลับแฝงไว้ด้วยความหดหู่หม่นเศร้าของผู้ป่วยวัยชรา

สิ่งที่ทำให้หญิงสาวลำบากใจไม่ใช่การดูแลคนไข้
แต่เป็นความหวาดหวั่นพรั่นพรึงใจที่มีต่อห้องๆ หนึ่งซึ่งถูกปิดตาย
รวมทั้งวิญญาณที่ไม่รู้จักซึ่งมักปรากฏตัวให้เธอสัมผัสได้เสมอ

ต่อมาโมรีได้รู้ว่า เมื่อหลายปีก่อนที่นี่เกิดไฟไหม้
เหตุการณ์นั้นทำให้ นายแพทย์พัลลภ ผู้ก่อตั้งโรงพยาบาลเสียชีวิต
พยานคนเดียวที่รู้เห็นคือ คุณยายลัดดา หญิงชราผู้ป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์
ที่กลายมาเป็นคนไข้ในความดูแลของโมรี และจู่ๆ ก็เสียชีวิตกะทันหัน

หญิงสาวเริ่มสงสัยว่าเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งนั้นอาจมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่
ความลับที่คนรู้อาจเป็น นายแพทย์พศิน ผู้บริหารโรงพยาบาลคนปัจจุบัน
อาจเป็นคุณโสมภัสสร ผู้เป็นภรรยา หรืออาจเป็น พศวีร์ ผู้เป็นลูกชาย

ไม่ว่าใครก็ตาม...โมรีรู้เพียงว่าใครบางคนที่ทำผิด...ไม่เคยคิดจะชดใช้!