love story:ช๊อกโกแลต

ข้อมูลเบื้องต้น

หวัดดีจ้าขอให้อ่านสนุกนะ
พระเอก 
Tea ครับผม โสดจีบผู้หญิงไม่เป็นเพื่อนชอล้อว่าชาเขียวอี๋ หรืออี๋
แฮะ แฮะ
 

Choco ค่ะ

เนื้อเรื่อง

ผมเป็นนักธุรกิจที่เปลี่ยวเหงาคนหนึ่งบนโลกใบนี้สิ่งที่ผมต้องการคือใครสักคนที่ผมรักและ เขาก็รักผม
และ ผมก็เจอแล้วด้วยน่ารักมากเธอเป็นพนักงานอยู่ร้านเบเกอรี่ ที่ผมพอเลิกงานก็ไปนั่งกินกับเพื่อน เธอชื่อChoco อายุ 21 น้อยกว่าผม 3 ปี ได้เบอร์ ได้ที่อยู่เรียบร้อย ชอบกิน ช๊อกโกแลตหน้านิ่ม บราวนี่ ทุกอย่างที่เป็นช๊อกโกแลต ตาเธอสีน้ำตาลสวย ผมรู้จักเธอดี แต่ก็เป็นได้แค่เพื่อน
"เฮ้ย! อี๋ทำไมมาช้าจัง"
"เรียกดีๆ ไม่ได้รึไง"
"ช่วยไปขอเบอร์น้องมิ้นท์ ตรงโต๊ะ Cashier ให้หน่อยเด๊ะ น่ารักอ่ะอยากได้"-w-
"ทำไมต้องเป็นฉัน"- ^ -
"เออ น่า"- O -
ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันจะใช้ผมในทางนี้ ถึงแม้หน้าตาผมจะดี แต่ก็ไม่ได้เสน่ห์แรงขนาดนั้นนะ
"มิ้นท์ขอเบอร์หน่อยเด๊ะ"
"แหม แอบชอบเค้าล่ะซิ"
"ฉันไม่ได้ต้องการเบอร์เธอ"
"บอกมาเต๊อะ ว่าชอบ"
" - _ -+ (ยัยนี้มันเป็นใคร) "
" . . . "
" ตกลงจะไม่ให้ใช่ม่ะ "
"ไปขอกับ Chocoo ดิ"

O[]O เฮือก!!!!!!!!!!!!!!

ยัยนั้นกล้าดียังไงให้ฉันไปขอเบอร์เธอกับหญิงที่ฉันโปรดปรานและปราบปรื้ม ฮะ!!!!!

"เฮ้ย ไม่ดีมั่งยัยนั้นจะยอมให้ฉันง่ายๆเหรอ"
"ยัยนั้นมันแจกเบอร์ฉันไปทั่วไม่ต้องห่วงหรอกน่า ^^"
"จะดีเหรอ"
"ดีสิ"
"แน่ใจน๊า"
"ถ้าไม่อยากได้ก็ไม่ต้องเอา"
"เออ"
แล้วผมก็เดินกลับไปที่โต๊ะ แต่ก็ต้องหันกลับมาขอใหม่เพราะเพื่อนที่ผมพามาด้วยมันควักคัตเตอร์ออกมาและทำท่าปาดคอ และยิ้มให้อย่าง...เอิ่ม ฯ[]ฯ
" ได้เดี๋ยวไปขอใหม่ให้ TTUTT"
"ดีมาก ^O^"
แล้วก็เดินตรงไปที่เคาน์เตอร์อีกรอบ T{}T
"นี่ให้มาเถอะ นะ "
"บอกว่าให้ไปขอกับยัย Choco +---+"
"ใจร้าย"
     แล้วผมก็เดินไปหาChoco ที่กำลังยืนแต่หน้าเค้กอยู่ โอ๊ย! กามเทพองค์มาปักลูกศรไว้ที่อกเนี่ยโดนเข้าเต็มเลย แม้แต่ตอนที่แต่งเค้กก็ยังน่ารักเวอร์พระเจ้าช่วยผมด้วย มันเต้นไม่หยุดเลยแหละ
หัวใจผมเนี่ยเธอคงมีความสุขมากเพราะเธอยิ้มตอนแต่งหน้าเค้กด้วยคงจะชอบ
"ว้าว สวยจังเก่งนะเนี่ย"
"O^O"
"=w=(แม้แต่ตอนตกใจก็ยังน่ารักเลยอ่ะ ฟิน)"
"มีอะไรรึเปล่า ^v^"
"เอ่อ ขอเบอร์มิ้นท์หน่อยสิ"
"...ชอบมิ้นท์เหรอ"
"O[]O เปล่าๆ ไม่เลยสักนิด(ฉันlikeเธอต่างหาก)"
"แล้วจะเอาไปทำอะไรล่ะ"
"คือ เพื่อนฉันมันอยากได้หน่ะ"
แล้วผมก็ชี้ไปทางโต๊ะที่เพื่อนผมมันนั่งจ้องมิ้นท์ตาไม่กระพริบ อันที่จริงมันควรเป็นคนเดินมาขอเองซะด้วยซ้ำ-_-+
"ได้สิ แล้วที่นายบอกกับฉันว่าจะพาไปเที่ยววันไหนเหรอ"
"เย็นนี้ก็ได้ ถ้าเธอว่างก็โทรมาหาฉันแล้วไปเจอกันที่ร้าน Jaeja's Cafe นะ"
"ไม่ต้องหรอกกำลังจะเลิกแล้วล่ะ"
แล้วตอนนี้ก็ได้เวลาที่เลิกแล้วพอเปลี่ยนจากชุดพนักานเป็นเสื้อแขนยาวน่ารักๆว้าวรู้จักกันมา 4 ปีวันนั้แหล่ะผมจะขอเธอเป็นแฟนให้ได้


 

ยังไม่จบนะคะ
เผอิญว่าคิดไม่ออกแล้วน่ะค่ะ