The ship of love เรือ ‘รัก’ ลำเดียวกัน (สนพ. Hermit books)

"พี่จะทำอะไร"

"ก็ทำแบบที่...คนใจตรงกันเขาทำกันไง"

"อย่านะพี่ นี่มันในบ้านผมนะ"

"แล้วไง ในเมื่อที่ๆ อันตรายที่สุด...คือที่ๆ ปลอดภัยที่สุด"

‘ใต้หล้า’ และ ‘รักษา’

หากพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราสอง...คงต้องเริ่มต้นจากคนบ้านใกล้ที่ไม่ค่อยถูกชะตา

แต่เพราะได้เขาช่วยไว้ถึงสองครั้งในหนึ่งวัน ผมจึงคิดตอบแทนบุญคุณนั้นเพื่อไม่ให้ติดค้าง

สุดท้ายเลยตกปากรับคำลงเรือลำเดียวกับเขาเรื่องทำให้พ่อของเราญาติดีกัน

และพอได้ลองสนิทสนมจริงๆ ผมยอมรับว่าเขาเป็นมิตรที่ดีคนหนึ่ง

แถมความใกล้ชิดของเรายังก่อให้เกิดเรือวาย ‘หล้ารักษ์’ อีกด้วย

ไม่เพียงเท่านั้น...เพราะนอกจากจะตามติดชีวิตผมเช้ายันเย็น

ยังชอบมาหยอดจนผมจะกลายเป็นขนมครกอยู่แล้ว

ใจดวงน้อยเลยตกหลุมรักเข้าจนได้ ทั้งที่ไม่คิดฝันว่าจะชอบผู้ชายด้วยกันมาก่อน

แล้วคราวนี้ผมจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย

จะเดินเรือเต็มกำลังหรือทอดสมอจอดรอไว้กลางทะเลก่อนดี

เฮ้อ...กลุ้มโว้ย!

 

"เอาเป็นว่า...ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน แล้วเดี๋ยวพากลับหอ ตกลงมั้ย"

"หอผมนะ"

"ดักทางไปจนได้"

"พี่หล้า!"

"หอมึงก็หอมึง อย่าให้ขึ้นปีสองละกัน"

"ปีสองทำไม?"

"ปีมะเมียมั้ง" 

*หมายเหตุ*

        ตัวละครและเนื้อหาเป็นเพียงการสมมติตามจินตนาการของผู้เขียนและเพื่ออรรถรสในการอ่าน มิได้มีเจตนาพาดพิงผู้ใด หากผิดพลาดอย่างไร ต้องขออภัยด้วยค่ะ