Inner animals

/>

ในยุคที่เวทมนตร์เป็นเพียงจินตนาการ มหานครใหญ่ดูวุ่นวายเพราะการจราจรนี่แน่นขนัดอยู่ทุกพื้นที่

หารู้ไม่ว่ามุมเล็กๆแห่งหนึ่ง ยังมีเศษเสี้ยวของเวทมนตร์หลงเหลืออยู่..

เด็กหนุ่มกำลังนอนเอกเขนกอ่านหนังสืออยู่ภายในมุมหนึ่งของห้องสมุด ใช้คำว่า “นอนเอกเขนก”ไม่ผิดแน่

เพราะเขายึดซอกๆหนึ่งเป็นรังของตนอย่างถือสิทธิ์

เขาคือ (ชื่อ)

นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เกิดเมื่อวันที่

กรุ๊ปเลือด

บิดามารดาเสียชีวิตแล้ว ปัจจุบันอาศัยอยู่กับน้าชายซึ่งเป็นญาติห่างๆ

ผลการเรียนดีเลิศ ได้เกรดสี่ทุกเทอมไม่มีตก

ความสามารถพิเศษ ไม่มี

หมายเหตุ เป็นคนไม่ชอบเข้าสังคม

ทั้งหมดนั่นคือประวัติที่แสดงอยู่ในทะเบียนนักเรียนของโรงเรียน แท้จริงแล้วเขาคือผู้ใช้เวทมนตร์อายุไม่ปรากฎ ซึ่ง “หลบหนี”  มาจากโลกเวทมนตร์

ฉะนั้น การทำตัวเด่นคงเป็นสิ่งที่โง่มากในสถานการณ์เช่นนี้

ชายหนุ่มทำการลดอายุตัวเองเป็นเพียงเด็กหนุ่ม  แสดงตัวเป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆแอบแฝงอยู่ในสังคมมนุษย์นี้

รอคอยเวลาที่จะได้ “กลับไป” อีกครั้ง  กลับไปยังโลกเวทมนตร์  หรือพูดให้ถูกคือ  หุบเขาแห่งเวท ต่างหาก

เพราะโลกเวทมนตร์ที่พูดถึง ก็เป็นโลกใบเดียวกับที่ตั้งของมหานครอันวุ่นวายนี่เอง เพียงแต่อยู่ลึกลับเข้าไปในหุบเขาสลับซับซ้อน ซ่อนตัวจากสายตาผู้คน