The Walking Dead:Revolution บทที่ 0 จุดเริ่มต้นแห่งสงคราม

.......แสงตะวันยามบ่ายเคลื่อนคล้อยลง แล้ว นำพาแสงจันทรายามราตรีมาแทนที่สุริยาวันที่ 2 แห่งการปฎิวัติก็มาถึง วันนี้ผมต้องไปเข้าเวรยามดึกกับเพื่อน...เป็นครั้งแรกของผมเลยที่ต้องมาเข้าเวรยามดึกของการเป็นตำรวจ หน้าที่ของผมคือการเฝ้าระวังทหารของเยอรมันที่ทำการปฎิวัติข้ามประเทศเข้ามาถึงอเมริกา คืนนี้ผมจึงรีบกว่าวันอื่นๆทั่วๆไป เริ่มจากอาบน้ำ ใส่เครื่องแบบที่ยุ่งยาก และทานมื้อดึกไม่หมด และต้องรีบที่จะไปเข้าเวร ไม่ก็โดนผู้กองเทศนาก่อนเข้ายาม 1 ชั่วโมงฟรีไม่คิดค่าบริการ และตามเคย...ผมมาสาย และ โชคดีที่วันนี้ผู้กองป่วยจึงลาไปพักรักษาตัวที่บ้านจึงนับว่าเป็นโชคดีของผมที่ผู้กองไม่มา แต่ว่าถ้าผมไม่รีบก็จะโดนรุ่นพี่ตำรวจคนก่อนๆด่าเอาได้ผมจึงรีบไปที่หน้าประตูเวรและเปลี่ยนกะกับพี่โจชัวร์

เมื่อผมไปถึงพี่โจชัวร์ก็ทักทายทันที่ว่า"เฮ้! เอล็กซ์นายมาเข้าเวรสายนะ" "ขอโทษครับคือว่าเมื่อคืนผมดีใจที่วันนี้จะได้เข้าเวรวันแรกก็เลย.....ตื่นเต้นมากจน....นอนไม่หลับน่ะครับ"ผมพูด เสียงอ่อย พี่แกก็บอกว่า"นายอย่าดีใจนักที่นายได้มาเฝ้าเวร เพราะว่าพวกทหารเยอรมันอาจลักลอบเข้ามาตอนดึกก็ได้...เอาล่ะพี่ไปล่ะ และ หวังว่าจะไม่มีเรื่องร้ายๆ
เกิดขึ้นนะ" "ครับ" ผมรับคำ พี่โจชัวร์ยิ้มพร้อมกับเดินจากไป...ผมกลับมาเฝ้าเวรต่อเวลานั้น
ช่างรวดเร็วเหลือเกินตอนนี้ครบเวลาเปลี่ยนกะแล้วตำรวจรุ่นน้องก็มาเปลี่ยนเวรกับผม ผมเดินสับปะหงกด้วยความง่วงไปที่ห้อง แล้ว เมื่อถึงห้องผมก็หลับไป.............


แล้วผมก็ตื่นขึ้นเพราะเสียงไซเรนดังไปทั่วเมือง ผมคิดว่าน่าจะเป็นพวกทหารเยอรมันแน่ๆ จึงรีบใส่เสื้อผ้าแล้วหยิบปืนมา ปืนที่ผมมีตอนนี้คือ ปืน Colt Phyton.357 Magnum กับ ปืน
Pump Action Shotgun พร้อมกระสุนอย่างละ 50 นัด แต่ไม่ทันที่ผมจะออกไปก็มีเสียงปืนดังทั่วสถานีตำรวจกราดยิงกันเป็นเวลานาน แล้ว เสียงปืนก็เงียบไป ผมรอจังหวะนับ 1-3 แล้วจึงถีบประตูออกไป

ตอนนี้ผมอยู่ที่ทางเดินกว้างของสถานีตำรวจ มีรอยกระสุน และ กำแพงที่เป็นรูจำนวนมาก และที่พื้นก็ยังมีปลอกกระสุนตกอยู่จำนวนมาก นาฬิกาบอกเวลาว่าเป็นเวลาตีสองครึ่ง และแล้ว เสียงปืนก็ดังขึ้นอีกครั้งมาจากทางฝั่งที่ผมไปเฝ้าเวร ผมจึงรีบวิ่งตรงไปทางนั้นทันที เมื่อผมมาถึงก็ทันเวลาพอดี เพราะว่าพวกตำรวจกำลังยิงกราดกระสุนใส่พวกเยอรมัน ส่วน พวกเยอรมันเองก็คงจะไม่ยอมโดนต้อนอยู่ฝ่ายเดียว เพราะฝั่งนู้นใช่ตั้งแต่ AK 4 ยัน M16
นั่น ผมเห็นว่าฝ่ายเราเสียเปรียบแน่ๆจึงรีบวิ่งเข้าไปช่วยยิง อ้อ! นับว่าเป็นโชคดีมากที่ผมใช้ปืนเป็น เพราะตอนเด็กๆผมชอบเล่น บีบีกัน และ แข่งยิงปืนได้รางวัลชนะเลิศอันดับ 1 แต่นี่ไม่ใช่บีบีกัน หรือ เกมเพ้นท์บอลแน่(ความจริงผมชอบเล่นเพ้นท์บอลมากกว่าบีบีกันซะอีก เพราะยิงกันสีเปื้อนตัวและเสื้อผ้าหมด และ ยังได้อารมณ์ดีอีกด้วยนะ^o^)เพราะนี่คือปืนจริง เลือดจริง เสียงจริง และ ตายจริงอีกต่างหาก(ทำไมไม่เป็นตัวจริงเสียงจริงเลยฟะO-o)

ตอนนี้สถานการณ์กำลังย่ำแย่ เพราะ ฝั่งเราเจ็บไป 2 และตายอีก 1 ส่วนพวกฝั่งเยอรมันนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลยหนำซ้ำ พวกมันยังมีกำลังเสริมอีกต่างหากจึงทำให้ฝ่ายเราเสียเปรียบที่สุด แล้ว เหตุการณ์ทั้งหมดก็จบลงอย่างรวดเร็ว เมื่อทางฝ่ายเยอรมันโยนระเบิดมือมาทางพวกเรา ผมตกใจมากถึงสุดขีดทุกคนรีบวิ่งหนีกันไปหลบโดยที่รุ่นพี่คอยยิงคุ้มกันไว้ให้ ผมออกจากรัศมีการระเบิดไม่ทันจึงโดนระเบิด ระเบิดไส่นิดหนึ่ง.....

ตูมมมมมมม........!

เสียงระเบิดดังสนั่นทั่วเมืองทำให้สถานีตำรวจลุกเป็นไฟในพริบตา ผมได้สติตื่นขึ้นมา แรงระเบิดคงไม่แรงมาก ผมตรวจเช็คสภาพร่างกายของผมพบว่าไม่เป็นอะไร มีแค่แผลถลอกเล็กๆน้อยๆ ผมลุกขึ้นยืนแล้วสำรวจรอบๆตัว คนอื่นๆคงไปกันหมดแล้ว สังเกตจากรอยเท้าน่าจะมุ่งไปทางประตูทางออก ผมจึงรีบวิ่งไปทันที......
ทันทีที่ผมเลี้ยวหัวมุมไปเห็นประตูทางออกอยู่ข้างหน้า ผมจึงรีบวิ่งไปทันที
".....ใกล้จะถึงแล้ว..แฮ่กๆ...อีกนิดเดียว....."ผมพูดกับตัวเอง จู่ๆทหารเยอรมันก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ ผมตกใจกำลังจะหยิบปืนออกมาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว......

ปังงงงงงง........!

เสียงปืนดังขึ้น...แล้วเมื่อสิ้นเสียงปืน ผมก็ล้มลงกับพื้นโดยที่มือกุมหน้าอกตัวเองอยู่....ผมมองที่หน้าอกผม...ที่พื้น...แล้วผมก็เห็น...เลือด...อาาา....เจ็บเหลือเกิน...ผมเงยหน้ามองทหารเยอรมันที่ยิงผม และก่อนที่ผมจะพูดอะไรอกมานั้น ผมก็หมดสติแล้วสลบไป........

-----------------------------------------------------------------------------------------------

จบแล้วครับสำหรับตอนที่ 0 แหม...ปวดมือเลย ครับก็ใครที่สงสัย หรือ มีข้อติชมอะไรก็เม้น
มาได้นะครับ ผมยินดีรับพิจารณาทุกข้อของท่าน เพื่อที่จะได้นำไปปรับปรุงในบทที่ 1 ครับ

ผมชื่อ เพชรปลอด เทียนทอง อายุ 12 ปี ศึกษาอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6/IEP ของโรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ครับ.......

-------------------------------------------------------------------------------------------


The Walking Dead:Revolution ตอนต่อไป.....
เอล็กซ์ที่โดนยิงยังไม่ตาย แต่เขาฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่ไร้ซึ่งผู้คน...พร้อมกับปืน S&W 400 The Reaper ที่สลักด้วยลายสีทองวิจิตรสลับกับสีเงิน....เขาซึ่งยังไม่เข้าใจโลกภายนอกเพียงพอ....วอลค์เกอร์...โจร...สงคราม...รวมถึง.....

วันสิ้นโลกที่แท้จริง.....มันมาถึงแล้ว

-----------------------------------------------------------------------

The Walking Dead:Revolution บทที่ 1 วันใหม่

-----------------------------------------------------------------------

The Walking Dead:Revolution