Application Form
[Superhuman]
"ต่อให้ต้องเป็นโจรแต่ถ้าเพื่อปากท้อง ฉันทำได้หมด..."
ชื่อ:แอนดาริน[Andarin] นามสกุล: ซุปเปอร์ฮิวแมน[Superhuman]
ชื่อเล่น:ริน,แอน
อายุ: 16 ปี
ส่วนสูง: 163 ซม.
เพศ:หญิง
ลักษณะหน้าตา:แววตาที่ดูหม่นหมองไร้ชีวา ใบหน้ามอมแมม
เส้นผมสีน้ำตาลดูหยาบกร้าน ดูราวกับไม่ได้หวีมาเป็นเดือน ร่างกายสูบผอมเพราะเกิดจากการขาดสารอาหารแต่ว่าถ้าจับเธอมาอาบน้ำแล้วล่ะก็เธอจะกลายเป็นสาวสวยรูปงามในทันที
อาชีพ:ขอทาน,ขโมย(อดีต)
การแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์:เสื้อผ้าที่ขาดลุ่ยและถูกเย็บจากผ้าหลายๆชิ้นเพื่อแปะส่วนขาดเสื้ิอผ้าดูสกปรก
ถ้าโชคดีเจอเสื้อผ้าที่มีคนทิ้งก็อาจจะมีใส่ตัวดีๆบ้าง แต่ได้ไม่นาน แต่ปัจจุบัน
แม้จะมีชีวิตที่ดีขึ้นแล้ว เธอก็ยังเลือกใส่เสื้อผ้าราคาถูกๆและขาดลุ่ยแบบนี้อยู่ดี
อุปนิสัย:ใจเย็น และเกลียดชะตากรรมชีวิตของตนเองในอดีต
ทำให้เป็นคนชิงชังผู้อื่นที่มีชีวิตที่ดีกว่า เย็นชา รู้จักการเล่นละครตบตาผู้อื่นเพื่อเข้าสังคมและผู้อื่นเผื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง
พลังวิเศษ:Teleportation มีพลังในการเคลื่อนย้ายสิ่งของหรือตนเองจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งโดยการแทน ที่ ในฉับพลัน เช่นการ วาร์ป จากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่งในทันที หรือการสลับที่สิ่งของโดยไม่ต้องแตะต้องหรือเคลื่อนย้ายด้วยวิธีทางฟิสิกส์
ความสามารถพิเศษ:ย่องเบา มือเบา มือไว วิ่งเร็ว
ตอแหลเก่ง แสดงละครเก่ง ถ้าต่อสู้ด้วยมือเปล่าก็ดีนิดหน่อย เเต่เก่งต่อการใช้อาวุธ
ใช้พลังตนเองยังไม่คล่องเลยสักอย่าง
ท่าไม้ตาย:Steal ตีนผี ฝ่าเท้าแมวย่องเบา ถุ้ย!! ไม่ใช่ สรุปขโมยตังค์ใครคนโดนขโมยไม่รู้ตัวสักอย่าง ฝีเท้าไร้เสียง จบ
อาวุธประจำตัว: ท่อแปปเหล็ก
งานอดิเรก:ขโมยเงินชาวบ้าน(อนาถเหลือเกินน้อง)
จุดอ่อน:ไม่มีพลังอำนาจ ไม่ได้เก่งเลย ยัยห่วยประจำตระกูล
ชอบ:ขนมหวานและ เงินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ชอบ:เกือบทุกสิ่ง ยกเว้นที่ชอบ
ประวัติ:
เธอเกิดมาในตระกูลตระกูลซุปเปอร์ฮิวแมน
เป็นลูกสาวของน้องชายผู้นำตระกูล เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบายกับครอบครัวได้ไม่นาน พ่อก็ดันไปมีชู้ซึ่งมีอำนาจใหญ่กว่าแม่ของเธอที่เป็นเพียงแค่สามัญชนและทำอะไรไม่ได้ แต่แล้ววันหนึ่งแม่ก็ถูกพ่อขับไล่เพราะถูกถูกใส่ร้ายว่าแอบคบชู้
พอแม่กลับไปหาครอบครัว ครอบครัวของแม่ก็ไม่รับ
สองแม่ลูกก็เลยไร้บ้าน อยู่แบบไร้จุดหมายซึ้งในตอนนั้นเธออายุ6ขวบ
แต่แล้วพอเธออยู่ไปได้ไม่กี่เดือน แม่เธอก็เสียเพราะถูกพิษ
และคนที่วางยาก็ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นชู้ของพ่อเธอ
แต่เธอก็ไม่สามารถเอาเรื่องหล่อนได้ เธอจึงต้องเก็บความแค้นไว้ในใจ
เธอจึงต้องอยู่คนเดียว แต่ไม่นานนักก็มีคุณลุงขอทานใจดีคนหนึ่งรับเลี้ยงเธอคอยสอนวิชาเอาตัวรอดให้
เพื่อให้เธอเอาชีวิตรอดด้วยตัวเอง แต่แล้วเมื่อเธออายุครบ 11 ปี ลุงของเธอก็ถูกพวกทหารจับด้วยเหตุที่ว่าลุงขโมยขนมปังของพวกเขา
เหตุการณ์ในครั้งนั้นลุงผู้น่าสงสารได้ถูกพวกนั้นรุมกระทืบจนตายโดยที่เธอทำอะไรไม่ได้
แค่ขนมปังเนี่ยนะ
ถึงกับทำให้คนตายเลยเหรอ?
และในวันนั้น เธอก็ทำได้แต่กำหมัด มองดูลุงอยู่ห่างๆจนน้ำตาไหลจนออกมาเป็นสายเลือด
ตั้งแต่เธอใช้ชีวิตแบบนี้มา เธอก็ได้เห็นอะไรมากมาย ทั้งการคดโกง การกดขี่ข่มเหง
เอาเปรียบผู้ที่ด้อยกว่า และอีกมากมายและประสบการณ์ที่เธอได้พบเจอมาจึงทำให้เธอกลายเป็นคนที่มีนิสัยเอาตัวเองเป็นหลัก
ทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอดในสังคมที่แสนโหดร้ายนี้
แม้ต่อมา
ลุงผู้มีศักดิ์เป็นพี่ชายของพ่อ ได้ใช้อำนาจเด็ดขาดรับเธอเข้ามาในตระกูลอีกครั้ง
แม้เธอจะมีชีวิตดีขึ้น แต่กระนั้น เธอก็โดนอีไลลูกชายของลุงกลั่นแกล้งเสมอ
แม้จะยังดีที่มีเจ๊จีดน่คอยช่วยปกป้อง แต่กระนั้นเจ้าตัวก็เลือกที่จะปิดกั้นใจตัวเองและไม่เชื่อใจใครอีก
เพิ่มเติม:มีรสนิยมทางเพศกับเพศเดียวกัน เธอเป็นทอมแต่ไม่สนความรักสักเท่าไหร่เลย
ลิ้งค์:https://docs.google.com/document/d/1Uy3x9t3T8FVWfnCpSx3ABsVW46cMj-xEP8KeBWnV-Gk/edit
ความคิดเห็น