เป็นรักที่แอบรัก

เป็นความรักที่แอบรัก

     ตอนที่1

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

ชานยอล: “เฮ้ย.....เดี๋ยวก่อนรอฉันด้วยยัยช้างน้ำ”

จีโบ: เสียงแบบนี้ เรียกแบบนี้มีคนเดียว ชานยอล ฉันหันหลังแล้วพูดกับไปว่า “ว่าไง ไอ้หูกาง”

ชานยอล: “เธอรู้ได้ไงว่าเป็นฉัน”

จีโบ: “เสียงแบบนี้ เรียกฉันแบบนี้ก็มีแค่นายคนเดียวอะแหละจะเป็นคนไปได้” ฉันตอบเขาเสียงแบบกวนประสาทใส่เขา

เราสองเราเดินไปคุยกันไปเรื่อยๆ

ชานยอล: “เธออ้วนแบบนี้เนี่ยนะ ไม่มีคนเรียกเธอว่าช้างน้ำ”

จีโบ: เจ็บอ่ะ “ก็เคยอ่ะแต่เคยเรียกตอนที่ฉันอยู่ที่โรงเรียนเก่า ตั้งแต่ฉันมาเรียนที่นี่ก็มีนายคนเดียวที่เรียกฉันว่าช้างน้ำอ่ะ” ฉันตอบด้วยน้ำเสียงแบบเศร้าๆ

ชานยอล: “หรอแล้วเธอไม่โกรธหรอที่โดนว่า ยัยช้างน้ำ”

จีโบ: “ตอนแรกก็โกรธนะ แต่หลังๆมาฉันรู้ตัวเองว่าฉันอ้วนจริงๆ ฉันก็เลยเฉยๆอ่ะ”

ชานยอล: อ่อ เธออ้วนมาตั้งแต่เด็กๆเลยป่ะ?

จีโบ: “ไม่อ่ะ”

ชานยอล: ”แล้วเธออ้วนตั้งแต่เมื่อไหร่”

จีโบ: ถามอยู่ได้เริ่มโมโหแล้วนะโว๊ย “เอ๊ะนี่นายจะถามฉันเรื่องว่าฉันอ้วนไปถึงไหนห๊า………!!!

ชานยอล:  “นะ...นะ... ฉันอยากรู้” ชานยอลพูดด้วยเสียงออดอ้อนใส่ฉัน

จีโบ:”อะ...อะ...เล่าก็ได้” สุดท้ายฉันก็ยอมเล่าให้เค้าฟังจนได้ เพราะเสียงออดอ้อนของเค้านี่แหละ><                                       

ชานยอล:”มันต้องแบบนี้สิ”  ชานยอลพูดพร้อมกับความดีใจที่ฉันจะเล่าให้ฟัง มันอยากรู้ขนาดนั้นเลยหรอว่ะ -_-                       

จีโบ: “ก็เมื่อปี2ที่แล้ว ตอนม.4 ก่อนที่ฉันย้ายมาโรงเรียนนี้ อ่ะ ฉันคบกับรุ่นพี่คนหนึ่ง ฉันรักเค้ามากเลยนะ ทำเพื่อเค้าได้ทุกอย่างเลยแหละ แต่พอมาวันหนึ่งเขามาขอเลิกฉันเพราะเค้าไปเจอคนที่เค้ารักมากกว่าฉัน ฉันเสียใจมาก ฉันร้องไห้ฟุ่มฟายทุกวันทุกคืน จนเลยต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะฉัน กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ทำให้อาการฉันทรุดลงเลยต้องเข้าโรงพยาบาล”

ชานยอล:” เดี๋ยวมันเกี่ยวกับการที่เธออ้วนตรงไหนเนี่ย -_-!” ชานยอลพูดแทรกฉันทั้งที่ฉันยังเล่าไม่จบเลย

จีโบ:” เกี่ยวสิ! เพราะตอนที่ฉันนอนอยู่ที่โรงพยาบาล ฉันอ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่งมันบอกว่า ถ้าเรากินจะทำให้เราคลายเครียด ซึ่งตอนนั้นฉันเครียดกับเรื่องที่ฉันโดนรุ่นพี่คนนั้นบอกเลิกมาก นับจากกนั้นมา ฉันก็ได้แต่กินๆ และ ก็กินอย่างเดียวเพื่อทำให้มันหายเครียด และฉันก็ไม่เครียดจริงด้วยนะ ฉันสดใสขึ้นไม่โทรมเหมือนแต่ก่อน แต่มันทำให้ฉันอ้วนขึ้นมาก มันก็เลยเป็นแบบนี้อย่างที่นายเห็นเนี่ยแหละ”

ชานยอล: “อ่อ.... มันเป็นแบบนี้ที่เอง ว่าไปชีวิตเธอก็น่าสงสารเหมือนกันเนอะ”

จีโบ: “อืม....จะถามอะไรฉันอีกมั๊ยค่ะ”

ชานยอล: “ไม่ล่ะ 555”

           กริ๊งงงงงงงงงงง.....

ชานยอล:” ออดดังล่ะฉันขึ้นเรียนก่อนนะยัยช้างน้ำ”

จีโบ: “อืม... แล้วเจอกัน” 

ชานยอล: “อ้อ! ลืมไปก่อนกลับบ้านอย่าลืมมาซ้อมร้องเพลงกับวงฉันนะ ต้อนรับน้องใหม่ของวงฉันหน่อย555”

จีโบ: “จ้า......ไม่ลืมหรอก บาย”

ชานยอล:”บาย J” ชานยอลบอกลาพร้อมกับยิ้มให้ฉันก่อนที่จะแยกย้ายกันไปเรียน เค้ายิ้มให้ฉันด้วยเขินอ่ะ ><