Tolopoti's game : ด้วยกาลนิรมิต
เส้นสายสีเงินสวยค่อยๆแผ่กระจายปกคุมลงมาจากเบื้องบน ก่อนที่ผมจะถูกโอบกอดไว้ด้วยไออุ่นของใครบางคน เสียงกระซิบแผ่วเบาพล่ำคำปลอบประโลม ก่อนประโยคสุดท้ายจะตราตรึงในความทรงจำ "เราไม่ควรเจอกันอีก ไม่ควรเลย"
ผู้เข้าชมรวม
212
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
มันเริ่มต้นขึ้นเมื่อไหร่ผมเองก็ไม่แน่ใจ
อาจเป็นวันที่ผมจมน้ำในสระศิลาแลงที่ร้างมานับพันปี
วันที่ผมร่วงลงจากระเบียงในงานเลี้ยง
วันที่ผมได้เจอกับเพลงฟ้าน้องสาวฝาแฝดที่ผมเพิ่งรู้ว่ามี
หรือตลอดสองปีที่ผมใช้เวลาอยู่ในห้อง
วาดภาพเขียนสตอรี่บอร์ดอธิบายถึงโลกที่ไม่มีอยู่จริง
และตามติดไอดอลที่มีตัวตนอยู่อีกฝากทะเล
ในขณะที่แม่ทำงานงกๆอยู่กับร้านเบอเกอร์รี่ด้านล่างนั่น
ผมกลับเป็นไอเนิร์ดไร้งานทำตั้งแต่เรียนจบ
จนกระทั่งผมได้จดหมายเกี่ยวกับการตายของพ่อที่ผมไม่เคยรู้จัก
มรดกและน้องสาวฝาแฝดกับโอกาศในการทำเกมส์อย่างที่ผมฝันไว้
ตอนที่อะไรๆ ก็ช่างดูดีไปหมด จนกระทั่ง......ผมได้เจอกับเขา
ผลงานอื่นๆ ของ แมวเหมียวเขี้ยวคม ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แมวเหมียวเขี้ยวคม
ความคิดเห็น