Love for me ปีศาจตัวดี..ยังหนีรักนี้ไม่พ้น - นิยาย Love for me ปีศาจตัวดี..ยังหนีรักนี้ไม่พ้น : Dek-D.com - Writer
×

    Love for me ปีศาจตัวดี..ยังหนีรักนี้ไม่พ้น

    กรี๊ด!อะไรนะ "เชโล่" คนนี้ต้องมาต้องย้านจากอิตาลี่บ้านเกิด ตามพ่อที่มาทำงานแถมต้องอยู่จนกว่าฉันจะจบ ม.6 ด้วย พอเปิดเรียนมาวันแรกก็พบปัญหาหนัก นั่นก็คือ อิตา"โรวา"............

    ผู้เข้าชมรวม

    191

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    191

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 ก.ย. 54 / 13:03 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                                                                                 1
       เรื่องวุ่นๆในครอบครัว   
                ก็อกๆๆ
             "เชโล่ ลูก เชโล่ เปิดประตูให้แม่ที"เสียงแม่กล่าวขึ้นพลางเคาะประตู
             "คร่าาาๆ"ฉันพูดก่อนจะเปิดประตูให้แม่ จริงสิยังไม่ได้แนะนำตัว ฉันชื่อเชโล่เป็นภาษาอิตาลี่ แปลว่าท้องฟ้า
    "มีอะไรคะแม่"ฉันถาม
    "แม่จะมาบอกข่าวร้ายจ๊ะ" ข่าวร้าย! ข่าวร้ายยยยย กรี๊ดดด!ข่าวร้ายบ้าบออะไำรอีกทุกวันนี้มันยังไม่ร้ายพออีกรไงกันฮ้าาาาา
    "ข่าวร้ายไรคะo^o"ฉันพูดอย่างทำใจ
    "คือ บอสของพ่อเค้าจะย้ายพ่อไปทำงานต่างประเทศน่ะจ๊ะเราก็เลยต้องไปอยู่ด้วย" ToT บ้านเราก็ออกจะรวย(โด่ไม่ต้องบอกก็ได้ย่ะ)แต่ทำไมพ่อต้องย้านงานอยู่เรื่อย
    "TOTแล้วจะย้ายไปไหนหรอคะ"ฉันพูดพร้อมบีบน้ำตาสุดฤทธิ์
    "ไปประเทศไทยจะ"OoOฮะอะไรนะนี่เราต้องย้ายบ้านข้ามทวีปขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย โถๆชีวิตลูกสาวมือขวามาเฟียอย่างฉัน(พ่อวันเป็นมือขวามาเฟียว่ะ)ต้องพลัดพลากจากบ้านเกิดไปอยู่ต่างประเทศ โฮกกกTOT
    "ไม่เป็นไรนะลูกอยู่ที่นั้นเราก็หาเพื่อนใหม่ได้  ไม่เหงาหรอกลูก"แม่ปลอบอย่างอ่อนโยน
    "แม่...แล้วนี่เราจะอยู่ที่นั้นนานถึงเมื่อไหร่คะ
    "ก็ไปเรื่อยๆ แต่ทีี่แน่ๆลูกจบ ม.6 เราก็คงยังไม่ได้กลับหรอกจะ"
    ."ฮ้าาาาาาาาา     อะไรนะนี่หนูเพิ่งเรียนจบ ม.4 เองนะถ้ารอจนจบ ม.6 ก็อีกตั้ง2 ปีแหนะ"
     "อย่าบ่นอย่างนั้นสิ เชโล่" พี่สควอโล่พูดขึ้น อ้อ ลืมบอกไปฉันมีพี่ชายหน้าตาหล่อโฮก แต่นิสัยเนี่ยอย่าพูดถึง
    ....เย็นชาโครตรเลย แต่รักน้องสาวนะ^O^ อิจฉามั้นล่ะ
    "โถ่ พี่คะ ตั้ง 2 ปีนะคะ ไม่ให้บ่นก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว"ไม่รุแหละยังไงฉันก็ถูก
    "พ่อต้องขอโทษด้วยนะ"จู่ๆพ่อก็เดินเข้ามาในห้องแล้วขอโทษเป็นยกใหญ่
    "ไม่เป็นรายหรอกคร่าา/คร๊าบบ.....

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น