บันทึกจากคนโง่เล่าเรื่องของคนยุคเก่า.

สวัสดีค่า!!!เราผู้เขียนเองจ้า^^ เราพึ่งเขียนนิยายได้ไม่นานเขียนผิดตกหล่นตรงไหนช่วยบอกเดียวนะค้าเพื่อที่จะได้เขียนให้ถูกต้องในครั้งต่อไป!!^^/

******คำเตือน*****

****นิยายเรื่องเป็นเรื่องแต่ง****

ตัวบุคคลในเรื่องนี้เป็นคนละครที่แต่งขึ้นมาและเหตุการณ์บ้างเหตุการณ์ในเรื่องก็เป็นเรื่องแต่งเช่นกันขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ทั้งนี้การแต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาตั้งใจให้อ่านอย่างสนุกสนานไม่ได้ต้องการให้คนบุคคลหรือสถานที่ไหนได้รับความเสียหายทั้งทางตรงหรือทางอ้อมก็ตาม

จึงเรียนมาเพื่อทราบ

___________________________________________



(***-จากนี้จะเป็นการคุยปนระบายกับผู้เขียนใครต้องการอ่านนิยายข้ามตรงนี้ไปได้เลย-***)

:การเริ่มแต่งนิยายเรื่องนี้มันเริ่มมาจากการเขียนนิยายที่แต่งเล่นๆอยู่3-4เรื่องทั้งหมดที่เขียนนั้นเป็นนิยายแนวนางเอกไปต่างโลกทั้งหมด-_-(อืม)

ใช่!!!ไปต่างโลกอีกแล้ว!!!

เบื่อ!เป็นคำเดียวที่คิดได้หลังจากได้ยินหรืออ่านคำนี้ "นิยายแนวไปต่างโลก" โอเคๆเรื่องที่แต่งดีมันก็มีแต่เรื่องที่แต่งแล้วเนื้อเรื่องออกทะเลไปไกลมันก็หาเจอได้ แต่เรายังรู้สึกเบื่อตัวเองเลยที่คิดจะแต่งนิยายที่ไปต่างโลก แต่ก็คิดได้ว่าถ้าไม่อยาแต่งนิยายแนวไปต่างโลกจะแต่งแนวไหนดีละ?

พอคิดได้แบบนั้นเลยคิดว่าก็แต่งแนวย้อนเวลาไปแทนก็ได้นิ อย่างน้อยก็จะได้แต่งในสายที่ตัวเองยัง(?)ถนัด(มั่ง)

เอาหละๆคงทนอ่านไม่ไหวแล้วใช่มั้ย ส่วนคนที่ทนอ่านจนมาถึงตอนนี้ได้ต้องขอบคุณมากเลยจ้า:)

--------------------------------------------------------------------------------------- บันทึกจากคนโง่เล่าเรื่องของคนยุคเก่า

__________________

เป็นนิยายแนวย้อนเวลาไปในอดีตแล้วตัวเอกของเราคือตัวคนธรรดาที่ในชีวิตธรรดาๆแต่ในวันหนึ่งหลังจากเธอกำลังจะกลับบ้านก็ได้ไปเจอกลับคนหนึ่งเข้าทำให้จู่ๆเธอก็หลุดเข้าไปในเวลาอดีตด้วยที่เธอก็หาสาเหตุไม่ได้แล้วเธอก็ได้ติดอยู่ในอดีต

และเรื่องราวก็เริ่มหลังจากนั้น...

------------------------------------------------------------------------------------

-บันทึกจากคนโง่เล่าเรื่องของคนยุคเก่า-

ตัวเอก&นางเอก

ชื่อ:พรภา พุทธรักษา

ชื่อเล่น:รินา

อายุ:18-19

เรียน:มัธยมปีที่6

ส่วนสูง:165

น้ำหนัก:45

นิสัย(ก่อนไปอดีต):กลางๆไม่ได้ดีไม่ได้แย่

นิสัย(หลังจะไปอดีต):??????????????????

ภาพลักษณ์:เป็นคนที่เข้าได้ทุกจะสถานะการณ์ ไม่เย็นชาแต่ก็ไม่ได้เข้ากับทุกคนได้

รูปลักษณ์:ผมสีดำ ตาสีดำ มีกระบนใบหน้า สวมแว่นตา แต่งตัวบ้านๆ

---------------------------------------------------------------------------------

-บันทึกจากคนโง่เล่าเรื่องของคนยุคเก่า-

เริ่มเล่าจากเด็กสาววัย18ปีที่ไม่มีอะไรพิเศษ ไม่ได้เก่ง ไม่ได้สวย ไม่ได้รวย แค่ชอบจดบันทึกชีวิตไปแต่ละวัน ชอบดูชีวิตที่มีสีสันของคนอื่นไปเรื่อยเรื่อย แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้โชคชะตาเล่นตลกกับเธอจากเด็กสาวที่นั่งเรียนต้องมีบุกตะลุยเพื่อจดบันทึกเล่าเรื่องผ่านตัวอักษรตามคำขอของผู้มีพระคุณที่ช่วยเธอหลังจากย้อนอดีตมา

...............................................................

"ลิน่า ช่วยจดบันทึกแทนข้าที "

เมื่อจบประโยคหญิงสาวในชุดแม่ชีได้ไอออกมาเป็นเลือด

"ซิสเต้อมีร้า ฉันทำไม่ได้ฉันก็แค่คนธรรดาไม่ได้มีอะไรพิเศษ"

เด็กสาวตอบคนที่นอนจมกองเลือด หลังจากที่ได้หายตัวไปเป็นเวลา2วันแต่ในวันที่3ฝนที่เริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆเธอกลับมาจากหมู่บ้านเมื่อเธอกลับมาที่โบสถ์

ก็พบว่าหญิงสาวกลับมาพร้อมกับแผลมากมายที่ลึกมาก เลือดที่ไหลไม่หยุด เสื้อผ้าที่เปื้อนโคลนปนกับสีแดงของเลือดทำให้เด็กสาวแทบใจหาย

"ได้สิ ..ฉันเชื่อว่าเธอทำได้ และฝากเด็กคนอื่นด้วยนะ"

เมื่อหญิงสาวพูดจบหญิงสาวในชุดแม่ชีก็ได้จากไปอย่างสงบ

...........................................................

ฉันหยิบหนังสือที่ผู้ชายคนนั้นทิ้งเอาไว้ขึ้นมาดู อ่า..สัญลักษณ์นี้อีกแล้วหรอ ฉันรู้สึกวิตกกังวลทุกครั้งที่ฉันได้เห็นสัญลักษณ์นี้หรือบ้างครั้งเป็น กระจก

แต่บ้างครั้งไอ้สัญลักษณ์นี้ก็ทำให้นึกถึงอดีต ที่อยากจะลืม แต่ก็ลืมไม่ได้

.......................................................

การบันทึกคือการเขียนเล่าเรื่องราวจากมุมมองของคนๆเดียว นี่คือนิยามที่ฉันให้กับการบันทึก แล้วคุณละคะ คิดยังไงกับการบันทึก?