Music of love บทเพลงแห่งรักๆ

บทนำ

"ยัยหวายกินอยู่ได้เดี๋ยวก็อ้วนเอาหรอก-_-“

"ฉันบ่นเพราะตั้งมามหาลัยฉันก็เห็นหวายกินเอาๆน่ากลัวช้ะมัด”เบ้พูด

"ก็...ฉันหิวก็ยัยหวานมันแย่งฉันหินข้าวเย็นตั้งแต่มะวานแล้ว แล้วนี่ล้ะคือข้าวเช้าๆ"หวายบอกพร้อมยัยอาหารเข้าปาก เออดีเพื่อนฉันแต่ล้ะคนน่ารักจัง หวายเป็นเพื่อนสนิทฉันตั้งแต่ประถมแล้ว ส่วนหวานน้ะหรอเป็นพี่ของหวาย(ชื่อแม่งคล้ายกัน-_-)

แต่หวานมันสนิทกับพี่สาวฉัน

เอ้!ฉันลืมบอกไปฉันชื่อเบ่เบ้มีพี่สาวชื่อบี่บี้และมีน้องชื่อโซ่ร่า(เป็นน้องพ่อเดียวกันแต่คนล้ะแม่ คนนี้ล้ะเกลียดเข้าไส้) ส่วนแม่ของฉันกับพี่สาวออกจากบ้านไปเมื่อสองเดือนก่อนเพนาะถูกแม่เลี้ยงและลูกสาวมันใส่ร้าย แต่ก็ยังไปมาหาสู่กับเราและพี่บี้อยู่

"เฮ้...เหม่ออีกล้ะน้องสาวเรา เป็นไรป่าว?"บี่บี้ถาม

"เปล่า แค่คิดไรเพลินๆอ้ะ แล้วเราจะไปซ้อมกันเมื่อไรห้ะ บี้" ถึงจะเป็นพี่น้องกันแต่ฉันก็ไม่ค่อยเรียกพี่เท่าไรเพราะเราห่างกันแค่2เดือนเท่านั้น ส่วนที่ฉันบอกซ้อมน้ะหรอ คือพวกเราเป็นวงดนตรีของมหาลัย มหาลัยจะมีวงดนตรีประจำอยู่ 5 วงแต่ฉันไม่ค่อยสนิทสักเท่าไร เพราะ 3 วง

เป็นวงของรุ่นพี่ปี3 ส่วนอีกวงชั้นเดียวกันคือปี2 

ฉันเป็นหัวหน้าวง และมีหน้าที่ร้องเพลง แต่ฉันเล่นกีต้าเป็น เบส คีย์บอร์ด กลอง สรุปเป็นทุกอย่างล้ะแต่เพื่อนในวงลงมติหรือความเห็นให้ฉันร้องเพลง ส่วนหวายเล่นเบส บี้เล่นกีต้า และหวานเล่นกลอง บางครั่งถ้ามีคีย์บอร์ดด้วยฉันก็ต้องร้องไปเล่นคีย์บอร์ดไป 

"ไปเลยก็ได้ฉันว่าง ไอหวายกับหวานก็ว่างไปเลยล้ะกันอีกอย่างไม่ต้องเรียนด้วย ฮ่าาๆ"

"แหมๆ...บี้ก็เก่งการขี้เกลียจเป็นอันดับหนึ่งนั้นล้ะ โฮะๆ แต่ฉันมันเด็กขยัน"

"ขยันตายล้ะ เชื่อเลย"

"เถียงกันเป็นเด็กไปได้ ไปซ้อมกันเหอะๆ" หวานบอก ระหว่างที่พวกฉันกำลังจะห้องซ้อมดนตรี แต่ฉันดันปวดฉี่ อ่าา อันไม่ไหวแล้วด้วย เอาไงดีล่ะ บอกพวกเขาก่อนดีกว่าToT

"พวกเทอฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนน้ะเดี๋ยวตามไป"ทุกคนพยัคหน้า แต่ความจิงห้องน้ำที่ชมรมก็มีอะน่ะ แต่ฉันปวดนี่จนทนไม่ได้แล้ววTToTT

ฉันรีบไปห้องน้ำเพื่อไปทำธุระแต่……

"เทอจะทำอะไรน้ะ ฉันทำอะผิด"ระหว่างที่ทำธุระเสร็จกำลังจะออกจากห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งพูด เสียงเทอสั่นๆอ่าา พูดกับใครน้ะ!!

"ก็เทอกล้ามายุ่งกับโครมของฉันก่อน" เสียงของหญิงสาวอีกคนบอก ว่าแต่ใครชื่อโครมง่าา ฉันชื่อคนหือ~

"ไม่ทราบว่าโครมไปเป็นของเทอตั้งแต่เมื่อไรย้ะ!!"

"เป็นของฉันเมื่อไรไม่สำคัญหรอกสำคัญที่ว่าถ้าเทอกล้ามายุ่งอีกจะโดนดีไม่ใช่

น้อย หึๆ" 

เพียด

เพียด

O.O ใครตบใครน่ากลัว บรือๆ~

"นี่ ฉันเจ็บน้ะ"

"นี่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ" เสียงค่อยๆห่างออกไปและ

ไม่นานพวกนี้ก็ออกไปฉันจึงค่อยออกจากห้องน้ำและเดินไปห้องชมรม แต่ว่าใครคือ'โครม'ชื่อแปลกแหะแถมทำให้ผู้หญิงสองคนต้องมาตบตีกันด้วย

แปลกฮ้ะ ใครคือ โครมมมม ฉันอยากรู้ 

ปักๆ!!

ชน!!ฉันไปชนใครเข้าอ้ะ ซวยแล้วน่าจะมองมากกว่าจะเหม่อน้ะเนี่ยเวรแล้ว

"ขะ...ขอโทด..ค่ะ"ฉันบอกทั้งๆที่ไม่เงยไปมองหน้าซะงั้น

"อื้มๆ...ไม่เป็นไร" ฉันจึงก้มหัวแล้วรีบเดินต่อไป

"เดี๋ยว.."คนนั้นเรียกฉันไว้ ฉันจึงหันไปและมองหน้าเขา เขามีดวงตาสีฟ้าผมสีผมสีดำสนิท หล่อแฮะๆ..

"มีอะไรหรอค้ะ" ฉันถาม

"เทอคือเบ่เบ้รึบล่าว?" รู้จักฉันได้ไง...ง่ะ?

"ชะ..ใช่ค้ะ มีอะไรค้ะ?"

"ดีเลย งั้นเดี๋ยวตามฉันมา" ฉันพยัคหน้าและไม่พูดไรสักคำแต่เดินตามเค้าไป เขาพาไปยังห้องชมรมของพวกฉันแต่ทำไม ถึงมีอีกวงหนึ่งมาซ้อมด้วยล้ะ แปลกๆ..

"มาแล้วหรอ ยัยเบ้ รอนานมากๆ"บี้บอก

"อะ..อื้อๆ" 

"ไปทำความรู้จักกับวงพวกนั้นซ้ะน้ะคือ..ทางมหาลัยเค้าจะยุบวงให้เป็น 2 วง

ดั้งนั้นวงรุ่นพี่จึงถูกคัดออก 1 วงแล้วจับทั้งสองวงมารวมกันให้เป็นหนึ่งวง"

หวานอธิบายเสริม ส่วนฉันก็พยัคหน้า

"นี่เดี๋ยวฉันแนะนำชื่อให้ๆ คนที่เดินมาด้วยชื่อโครม แล้วก็.."หวายถูกฉันแทรก

"โครม!! ชื่ออะไรน้ะหวายโครมหรอ?"

"ก็...ช้ะ..ใช่น้ะสิ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยมีไรป่าวเบ้?"หวายถามแต่ฉันกลับ

หันไปมองโครมเค้ามองฉันด้วยสีหน้างง.แต่กับอึ้งผู้ชายคนนี้น้ะหรอที่ทำให้พวก

ต้องตบกันไม่น่าเชื่อ

"ป้ะ..ป่าว ไม่มีไร แนะนำต่อสิ"ฉันบอก

"อื้อ..ก็นี่เคนมือกีต้า แซมมือเบส โซ่มือกลอง ส่วนโครมน่ะนักร้องนำวงนี้ แล้วยัยหวานก็ต้องเปลี่ยนจากกลองไปเล่นคีย์บอร์ดแล้วล้ะ แล้วอีกอย่างเดือนหน้าจะมีการแข่งขันที่ประเทศสิงค์โปรดังนั้นทางมหาลัยจะให้

ทีมเราแล้วก็ทีมรุ่นพี่ไปแข่งเข้าใจน้ะ พวกเราเลือกเพลงกันแล้ว สรุปเพลง'แหลก'ของseason five โอไหมแก?" พรามยาวไปมั้ง ว่าแต่กี่โมงแล้วอยากกับบ้าน แง่ๆ TT

"ก็..อะ..โอมั้ง"

"วันนี้แกเป็นไรไปห้ะเบ้"บี้ถาม คืองี้ฉันอยากเล่าน้ะแต่ว่ารอถึงบ้านแล้วฉันจะบอกเทอล้ะกัน

"เอ่อ..คือ..ฉันปวดหัวนิดหน่อยฉันว่าจะ.."

"กลับบ้าน"หวายแทรกฉันตอบ

"อ้ะ..อื้อๆ"

"แต่เย็นพวกเรามีนัดซ้อมบ้านโครมเพื่อคุย

เรื่องวงน้ะแล้วแกไม่อยู่ แกจะรู้ได้ไง?"หวานเอ่ยขึ้น 

"ก็ฉันกลับบ้านคนเดียวก็ยังมีบี้ แล้วฉันค่อยให้บี้เล่าให้ฟังก็ได้"ฉันบอก บี้ก็พยัคหน้าแล้วฉันก็กำลังจะเดินออกไปแต่กลับมีคนจับแขนฉันไว้

"เดี๋ยวฉันไปส่งยัยนี่ให้แล้วกันเดี๋ยวเกิดเป็นลมขึ้นมาแล้วมันจะไม่ดี ให้ไอเคนมันฟังแทนฉันล้ะกันมันเป็นฝาดแฝดฉัน"โครมบอก อะไรน้ะโครมงั้นหรอ!! ยิ่งอยากเป็นลม-___-

"เออ ก็ดีเกมือนกัน"บี้บอก ส่งเสริมกันจังเนอะ

"ตามมาสิ"โครมบอก ฉันเพียงเดินตามเข้าต่อไปโดยไม่พูดอะไรแต่เค้ากับจับมือ

ฉันถ้าพวกมะกี้มาเห็นฉันในตอนนี้ล้ะก็มีวังโดนตบแง่ๆ นั่นไง!! ไม่ทันขาดคำ สองคนนั้น….

"โครม..ยัยนี่มันตบหน้าฉัน..โครมฉันเจ็บ"เสียงของหญิงคนหนึ่งพูด เอ๋?ถ้าจำไม่ผิดเนี่คือลูกครูใหญ่ของมหาลัยเรานิแล้วทำไมถึงมีเรื่องล่ะ

"อะไรกันค่ะ เทอทำเราแล้วก็ทำร้ายตัวเองทั้งนั้น โครมต้องเชื่อแบมน่ะค่ะ" อีกคนวิ่งมาเกาะแขนโครม

"อะไรของเทอปล่อยโครมของฉันน่ะ ปล่อยสิ" ยัยนี่เดินเข้าตีแบมพยายามจะให้แบมปล่อยให้ได้แล้วโครมยืนนิ่งทำบื่ออะไรเนี่ย..-___-

"หยุดทั้งคู่เลย แบม ซี ปล่อยเราทั้งคู่ เราจะบ้าน"โครมแกะมือทั้งคู่อ้อ

หวาา~ตั้งตัวไม่ทันโครมจับมือฉันแล้วลากไปจะไปไหนเนี่ย? กลับบ้านป่ะ?

"เพราะผญ.คนนี้ใช่ไหมค่ะซีจะตบมัน" ซีเดินเข้ามาจับแขนฉัน ซวยแน่ๆ

"ปล่อย แฟนเราเลิกยุ่งกันสักที มีเหตุผลบ้างอย่าเด็ก อีกอย่างยัยนี่แฟนเราอย่าแตะไม่งั้นอย่าถือว่าเราไม่เตือน" แล้วดึงเราออกมาจากตรงนั้น มะกี้ว่าไงน้ะ แฟนงั้นอ่อ?!! เราทั้งคู่เงียบตลอดจนถึงรถเค้า เค้าเปิดประตูและให้เราเข้าไปนั่ง สุภาพบุรุตสุดอ่ะ เฮ้ย...ไม่ได้ๆหยุดความคิดแค่นั่นเลยยัยเบ้

"เทอเจ็บตรงไหนรึบล่าว" เอ๋?โครอมเอ่ยถามหลังจากเงียบมานาน

"มะ..ไม่เจ็บเลย" โครมหันมาสบตาฉันพอดี

"เป็นอะไรรึบล่าวเนี่ย? มองแปลกๆ" มันน่าแปลกเหรอย้ะ เฮ้ย.. โครมเอื้อมมือมาจับหน้าฉันแล้วหมุนไปมา

"หน้าก็ไม่โดนไรน้ะ หน้าแดงจัง"

"เฮ้ย..ดง แดง อะไรเล่าไม่เลยหน้าเราปกติ เราไม่เจ็บไร พาเราไม่ส่งบ้านได้แล้วน่า" รีบเถียงแก้เขิน

"แล้วเทอเอากุญแจมาหรอ ไปบ้านฉันก่อนล่ะกัน"

"อือ" ฉันดันลืมว่ากุญแจมีพวงเดียวที่พี่บี้ื

~ ~ขนาดก้อนหินยังแหลกเป็นเม็ดทราย~ ~ 

เสียงโทรสับฉันดัง ฉันรีบหยิบโทรสับขึ้นมา

"ฮัลโล"

(ฮัลโล ยังจำเราได้ไหม) เสียงผช.ฮ้ะ เสียงใคร?

"เอ่อ โทดน่ะจำไม่ได้ใครอ่ะ"

(ฮ่าๆ ว่าแล้ว เราแคนไง จำได้?) 

"อ้อ แคน รร.เก่าป่ะ"

(อ่า จำได้แล้วสิน้ะ ใช่ๆ)

"อ่อ มีอะไรหรอ"

(คำถาม)

"คำถามไรอ่า "

(ถ้าเทอยังไม่มีใครเราจะเป็นแฟนกันได้ไหม?) รถถูกเบรียกอย่างแรงฉันหน้าเกือบทิ่มอ่ะ แล้วโครมมันบ้าไรขับรถแบบนี้ โครมหันมาจ้องฉันตาโต งงเป็นไรว่ะ?

"เอ่อ..คือ..."

(มีใครอยู่ด้วยป่าว คุยได้ไหม) 

"เอ่อ.." โครมแย่งโทรสับฉันไป

"แคน แกว่างมากใช่ไหม?"

(อะไรเนี่ย!! โครมไปอยู่กับเบ้ได้ไง!!!?)

"ไม่จำเป็นต้องบอก แต่รู้แค่ว่าตอนนี้ยัยนี่เป็นของฉันแล้วเลิกยุ่งกับยัยนี่สักที" ติด ติด ตัดสายไปซ้ะงั้นอะไรของเค้า!!

"นาย เป็นอะไรห่ะ??แล้วรู้จักแคนได้ไง?" ฉันหันไปจองหน้าเค้า

"น้อง...."

"น้องอะไรพูดต่อดิ แล้วอ้ะไรใครแฟนนาย เอะอ่ะก้แฟนๆๆ ใครแฟนนายย้ะ!!?"

"น้องต่างแม่... " เอ้อ...ไม่รุ้นี่ว่า ว่าโครมพ่อแม่แยกทางกันขอโทดง่า:'((

"อะไรทำไมทำหน้าแบบนั้น ไปฝึกร้องเพลงบ้านฉันล้ะกันมันมีห้องดนตรีอยุ่ แต่ปวดหัวนิ ลืม งั้นพักไปก่อนล่ะกัน"

"ไม่ๆๆ ไม่ปวดหัวไปซ้อมกัน.." จบคำนี้ทุกอย่างในรถเงียบเหมือนไม่สิ่งมีชีวิตอยุ่ในรถจนถึงบ้านโครม เอ๋? นั่นแคนนิ?!?

"เอ่อ..โครม.." กำลังจะพูดต่อแต่โครมขัด

"เออเห็นแคนใช่ไหม??" ฉันไม่ตอบแต่พยัคหน้าแทน รถจอดอย่างเงียบโดยมีแคนเปิดประตูให้

"เอ่อ...ขอบใจน่ะ:)"

"เธอมากับ.." ชี้หน้าไปทางโครม "มันได้ยังไง?"

"ก้ เอ่อ อยุ่วงเดียวกันมาซ้อมน้ะ ไม่มีไร แล้วจะให้เราออกได้ยังเนี่ย แคนน"

"อ้า ลืม โทดที" แคนเอามือเกาหัว แหมยังเหมือนเด็กเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ฮ่าา~ แล้วฉันก้เอามือไปลูบหัวแคนเบาๆ

"เหอะๆ หัวยุ่งหมดแร้วว " เอื้อมมือมาหยิกแก้มฉานน

"เจ็บย้ะ"

" ฮ่าา"

"พอได้ยัง" โครมเดินมาดึงมือฉันไป 

"ไปไหน พี่โครม เอาเบ้ไปไหน"

"ไปที่ ที่ไม่มีแก"

"หึๆ" ระหว่างเดินไม่มีใครคุยกันสักคำเลย พอถึงห้องซ้อมดนตรีของ

โครมซึ่งอยูชั้น2ของบ้าน เปิดห้องเข้าไปเจอ.... 

" อาร์ตี้ มาได้ไงว่ะะ" โครมถามผู้มาเยื่อน ตาสีเขียวน้ำทะเล ใส่ชุดนักเรียน เอ่อมหาลัยเดี๋ยวกันนิ ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ หล่ออ้ะ สูง ขาว ถือกล้อง สเป็กฉันเลย

"เอ่อ... นี่เบ่เบ้ เบ้นี่อาร์ตี้"

"อ้อค้ะะ ยินดีที่ได้รู้จัก:))" เค้าพยักหน้า อ๊ากหล่ออ><

"อยู่ชั้นไรหรอ ห้อง?" ถามฉันอ้ากก0//0

"เอ่ออ ปี2 ห้อง A ค้ะ เอ่อเทอ..."

"ปี2 ห้อง A " เหมือนกันเลยอ้าก 

"บ้านอยุ่แถวนี้หรอค้ะ?" บุกไปหา555 ไม่ใช่ล้ะ

"เปล่า อยุ่ที่xxx ซอยxxx"

"อ้อ ที่เดียวกันเลย"

"แล้วกลับยังไงล้ะ?"

"เอ่อ...ก้"

"เราขับรถมาเดี๋ยวกลับพร้อมกันล้ะกัน"

"ค้ะๆ><" หล่อ เท่ สุภาพบุรุพ อ้ะ0///0 

"ยังเห็นกระผมว่าอยุ่ตรงนี้ไหมคับ คุณเพื่อน?"

"อื้อหึ" อารืตี้บอก

":))))"

"เพื่อนเลวว แกเล่าก่อน ย้ายมา? ย้ายทำไม? ทำไมถึงอยุ่ตรงนี้? อยุ่ตรงนี้นานยัง? แล้วมาได้ยังไง?"  ถามรั่วเลย เจ้าชายฉันจะตอบทั่นไหมย้ะ?!?

"เยอะไป-__- ก็ย้ายมาหรอ ใช่ย้ายมา ย้ายมาทำไม ก็เบื่อที่เรียนเก่า ทำไมถึงอยุ่ตรงนี้หรอ ก็ฉันอยากอยุ่ อยุ่นานยัง ก้นานพอครว มาได้ยังก้ขับรถมา แล้วก้จอด แล้วก้เดินมา โอ?" จำได้หมดเรยอ้ะ เท่0///0 สมองดีเลิศ

"เออ!! แต่ฉันกับแฟนฉันจะซ้อม.." ยังพูดไม่จบฉันแทรก

" ป่าว ไม่ใช่แฟนน้ะ ฉันยังไม่มีแฟน แค่เพื่อนของเพื่อนน่ะ มาซ้อมดนตรีจ้ะ:))" ฉันรีบบอก

"อ้อออ เราซ้อมด้วยได้ไหม?" อาร์ตี้ถาม

"มะ...." โครมกำลังจะตอบแต่ฉันแทรก

"ได้ดิ ได้อยุ่แล้ว:))" ฉันเดินเข้าไปควงอาร์ตี้

"แล้วเทอเล่นไรเป็นบ้างอ้ะ เราสอนได้น้ะ เราเล่นเป็นหมดเลย><"

"เห็นหัวฉันหน่อยเด่ เจอคนหล่อไม่ได้ อี..."

"หยุดเลย หยาบคาบ พอ "ฉันบอก

"เอ่ออ เราเล่นเป็นแต่เบส แต่อยากเล่นกีต้า"

"งั้นเราสอนไหม เราเล่นเป็น เก่งด้วย น้าา^^"

"ก็ได้น่ะ"

"แล้วเมื่อไรเราจะได้ซ้อมล่ะเบ้" โครมขัด

"เออจะซ้อมเอาไว้ก่อน กว่าแสดงอีกต้องนาน ให้ฉันสอนกีต้าก่อนไม่ได้หรอย้ะ นายก็เล่นไม่เป็น ถ้าไม่มีดนตรีจะร้องได้ไงร้องสดหรอเสียงนายกับฉันเช้ากันไม่

ได้หรอวงมือใหม่.."

"เออ ทำไรก็เชิญเราจะไปซื้อขนมมาให้ละกัน"

ระหว่างที่โครมไปซื้อของเราก็สอนอาร์ตี้เล่นกีต้าแบบมีความสุขนั่งข้างสเป็กตัว

เองอ้ากกเขินระหว่าวนั้นผ่านไปได้เกือบ2-3ชั่วโมง

โครมกลับมาพร้อมเพื่อนทั้งวงและน้องของโครมคือแคน เอ๋? บี้ก็มา หวาย หวาน เคน แซม โซ่ และ อ้ะ... อี....

"โชร่า!!!"

"อ้าวพี่เบ่เบ้อยุ่นี่หรอค้ะ คิดว่าตาย(ออกเสียงเบาๆแต่มันก็ได้ยินน้ะย้ะ-___-)

แล้วซ้ะอีกอ้ะ"

"อีโซร่า ใครให้มาหราๆ" หลังจากที่