One Lonely Night หนึ่งคืนเหงากับคนแปลกหน้า

One Lonely Night  หนึ่งคืนเหงากับคนแปลกหน้า

บรรณารักษ์สาวที่ผิดหวังกับความรัก จนไม่อยากเริ่มต้นใหม่กับใครอีก กลับถูกโชคชะตาพัดพา ให้มาเจอกับเชฟหนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อ ที่หวงความโสดและรักอิสระเป็นชีวิตจิตใจ ซึ่งความเหงาก็นำพาให้ทั้งสอง เผลอไผลมีอะไรกันตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก

คนหนึ่งหลงรักคนที่เพิ่งเจอไปแล้วอย่างง่ายดาย เธอค่อยๆ ทุ่มใจลงไปในความสัมพันธ์ ที่มีเซ็กส์นำหน้า ส่วนอีกคนก็ไม่คิดว่าเรื่องราวเพียงคืนเดียว จะทำให้เขาหลงรักใครคนหนึ่งได้ เขาจึงเอาแต่มองข้ามความรู้สึกของใครคนนั้น

แล้วสุดท้ายความสัมพันธ์ที่เกิดในระยะเวลาเพียงสั้นนี้ จะก่อเกิดเป็นรักที่สลักปักลึกกลางดวงใจ หรืออาจเลือนหาย เพราะเป็นเพียงแค่ความรู้สึกชั่วครู่ในยามเหงา.....

++++++++++++++++++++++++++++++

ตัวอย่าง

“อ่าส์!!!!!”

เสียงที่เปล่งออกมาจากลำคอแกร่งนั้นดังก้อง ในยามที่เขากระแทกสะโพกสอบเน้นหนักกว่าครั้งไหน แน่นอนว่าผลสุดท้ายของการกระทำทั้งหมด นำพาให้ร่างหนาปลดปล่อยลาวาสีขุ่นจำนวนมาก พุ่งทะยานออกจากปล่องภูเขาไฟ แต่เพราะรอบภูเขาไฟตอนนี้ ถูกห่อหุ้มด้วยเครื่องป้องกันอย่างดี นั่นทำให้ลาวาจำนวนมาก ไม่ทะลักล้นเข้าสู่กายสาว

และหลังปลดปล่อยจนสิ้น ร่างหนาก็ล้มตัวลงนอนตะแคงอย่างหมดแรง เฉกเช่นสาวเจ้าเนื้อที่เจ้าหล่อนเองก็นอนนิ่งไม่ไหวติง ตอนนี้มีเพียงสายตาสองคู่ที่มองสบกัน...

อัณณ์ยอมรับว่าเขาทำให้เธอมีความสุขมากจริงๆ นี่เป็นครั้งที่สองหรือสามก็ไม่รู้ ที่เขาพาเธอเสร็จสมอย่างเป็นสุข บอกตามตรงว่าฝีมือในเรื่องนี้ของเขา เรียกว่าอยู่ในขั้นที่ดีมากทีเดียว เธอแทบไม่อยากเชื่อว่าที่เขาเคยบอกก่อนหน้า ว่าเธอเป็นคนแรกในรอบปี ที่เขาอยากมาพบ และทำเรื่องแบบนี้ด้วยคือเรื่องจริง

เพราะหากเขาไม่บอกมาก่อน เธอคงเข้าใจได้ว่า เขาคงกระทำเรื่องแบบนี้อยู่เป็นนิจทุกค่ำคืน เขาถึงได้เก่งฉกาจ และช่ำชองถึงเพียงนี้ เขารู้ว่าควรแตะตรงไหน และสัมผัสอย่างไรที่จะทำให้ผู้หญิงมีความสุขที่สุด

และนี่ก็ทำให้เธอใคร่อยากรู้ ว่าเขาคิดอย่างไรกับสิ่งที่เธอทำให้เขา เขาจะมีความสุขหรือไม่...

เธอยอมรับว่าตัวเองไม่ได้ช่ำชองในเรื่องนี้ ประสบการณ์ด้านนี้ของเธอน้อยนัก นอกจากแฟนเก่าแล้ว เธอก็ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้อีกเลย ยิ่งนัดพบกันเพื่อทำเรื่องอย่างว่าโดยเฉพาะ เธอยิ่งไม่เคย และไม่คิดจะทำด้วยซ้ำ ซึ่งเรื่องวันนี้ มันช่างเป็นเรื่องน่าอาย ที่เธอเผลอตัวทำลงไปจริงๆ

และแน่นอนว่าคำถามในใจ ก็ยังจะเป็นคำถาม ที่คงไม่มีวันได้รับคำตอบ เมื่อเธอไม่มีวันกล้าถามออกไปอย่างเด็ดขาด ว่าเขารู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่เธอเพิ่งทำให้

“คุณยิ้มอะไร...” หลังปล่อยใจเผลอคิดอะไรไปเรื่อยจนพอใจ เธอก็เพิ่งจะสังเกตเห็น ว่าเขามองจ้องเธอพร้อมอมยิ้ม

“ขอบคุณนะ...มันยอดเยี่ยมมาก”

คำชมที่พอจะช่วยไขคำตอบที่ใคร่รู้แต่ไม่กล้าถาม ทำเอาคนได้ฟังยิ้มเขิน และยิ่งในยามที่เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ และจูบเธอเบาๆ บนหน้าผาก ยิ่งทำให้เธอหุบยิ้มแทบไม่ลง ตอนนี้หัวใจทั้งดวงเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก แต่แล้วเพียงไม่นาน หัวใจที่กำลังฟูฟ่องจากการซึมซับความสุขก็เริ่มแฟบลง เมื่อหลังพูดคุยกันได้ไม่เท่าไหร่ ชายหนุ่มลูกครึ่งหุ่นกำยำ ก็ผละตัวลุกออกจากเตียงนอน ก่อนเขาจะเริ่มหยิบเสื้อผ้า ที่หล่นกระจายขึ้นมาสวมใส่

“คุณจะไปไหนเหรอ?”

“ผมจะกลับแล้วล่ะ...ดึกมากแล้ว คุณจะได้นอนพัก” เสียงเข้มว่าพร้อมแย้มยิ้มอย่างนุ่มละมุน แต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกดี กับรอยยิ้มของเขาเลยสักนิด

“คุณไม่ค้างที่นี่เหรอ...”

คริสโตเฟอร์มองจ้อง คนที่เอ่ยถามเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบ หลังใช้ความคิด...

“ไม่ล่ะ...ผมกลับไปนอนที่บ้านตัวเอง น่าจะดีกับเราทั้งสองคนมากกว่า”

“งั้นเหรอ...” เสียงหวานเปรยเศร้าๆ ซึ่งเธอพอจะรู้ถึงเหตุผล เมื่อระหว่างเธอกับเขา มันเป็นเพียงความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน จะให้เขาอยู่ค้างเพื่อสานสัมพันธ์ หรือแสดงความรัก โอบกอดเธออย่างอบอุ่นพากันเข้านอน เฉกเช่นคนรักกันก็คงไม่ใช่ ซึ่งเธอเองก็ไม่คาดหวังโมเมนต์อะไรแบบนั้นหรอก แต่ไม่รู้ทำไม...อารมณ์เศร้าถึงบังเกิดในความรู้สึก

“ไม่เอาน่า...อย่าทำหน้าเศร้าแบบนี้สิ...เอาไว้ผมจะส่งข้อความหานะ” ชายหนุ่มลูกครึ่งว่า ก่อนจะโน้มตัวลงจุมพิต ไปบนหน้าผากของสาวเจ้าเนื้อ ที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง สายตาเว้าวอนของเธอ ทำเอาเขาชะงักไปเล็กน้อย แต่เขาเชื่อว่าทางเลือกนี้นั้นดีที่สุดแล้ว

“อืม” อัณณ์ยิ้มน้อยๆ ให้เขา ก่อนรอยยิ้มที่มีน้อยอยู่แล้ว จะหดหายไปพร้อมกับร่างหนา ที่ก้าวเดินออกไปจากห้อง

“จะหวังอะไรยัยอัณณ์ รู้ตั้งแต่แรกแล้วนี่ว่ามันจะเป็นแบบนี้” หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง

ใช่...เธอคาดคะเนทั้งหมดไว้แล้ว และย้ำกับตัวเองไว้แล้วด้วย ว่าจะไม่คิดหวังอะไรไปไกล มันเป็นแค่เรื่องสนุกในคืนหนึ่ง ที่เธอเลือกทำเท่านั้น แต่พอมันเกิดขึ้นจริง ใจสาวก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกไหวน้อยๆ อย่างผิดหวัง

+++++++++++++++++++++

นิยายเรื่องนี้ได้รับการคุ้มครองตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ โดยเจ้าของลิขสิทธิ์มีสิทธิแต่เพียงผู้เดียว ห้ามผู้ใด ทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลง ซึ่งการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่งานอันมีลิขสิทธิ์ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์

............................................

เรื่องนี้นัทขออนุญาติลงให้อ่าน 60% นะคะ

............................................