คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่6 : ถามตัวเอง
#ถามตัวเอง
เวลาผ่านล่วงเลยไปเป็นเดือนนับตั้งแต่ที่ร่างสูงปรากฏตัวเข้ามาในชีวิตของคนๆหนึ่ง อาร์มกับฐาก็
ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย การปรากฏตัวของกอล์ฟ เริ่มจากการต้องจำยอมให้มาอาศัยอยู่ในบ้าน การให้
เขามาดูแลตัวเองโดยหวังเพียงจะแกล้งเพื่อแก้แค้น หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปมาก ตั้งแต่กอล์ฟ
มาอยู่ที่นี่มาดูแลเธอ
แต่ยิ่งเวลาผ่านนานเข้ากลับสร้างความปั่นปวนในหัวใจของใครบางคน
ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงขึ้นมาในเวลาเช้ามืด ทิ้งร่างสูงไว้บนเตียงก่อนจะเดินมายืนอยู่หน้ากระจกจ้อง
มองตัวเองผ่านกระจกที่สะท้อนร่างกาย แต่ไม่อาจสะท้อนหัวใจของตนเองได้
.
.
" หรือฉันจะหวั่นไหวแล้วจริงๆ " ร่างบางพูดหน้านิ่งจิตใจเหม่อลอย เหตุการณ์หลายอย่างทำให้เธอ
ต้องทบทวนตัวเองอีกครั้ง
.
.
ไม่ว่าจะวันที่เธอเมากับฤทธิ์แอลกอฮอล์
" เง้อเลอะอ้วกหมดแล้ว ถ้าพ่อเห็นดุแน่ๆเลย " ร่างสูงพูดขึ้นเมื่อโดนคนเมาไม่รู้เรื่องอ้วกใส่
.
" เดี๋ยวกอล์ฟเช็ดตัวให้นะ "
ไม่มีัสักครั้งเลยที่กอล์ฟจะแสดงท่าทีว่ารังเกียจเธอ ตรงกันข้ามด้วยซ้ำ..
" นี่ พี่ฐาลองชิมดูนะ อาหารจานเด็ดของกอล์ฟ " ร่างสูงยิ้มอย่างภาคภูมิใจแต่ด้วยหน้าตาอาหารมันดู
ไม่ค่อยหน้ากินสักเท่าไรเลย
" เธอไม่ได้จะแกล้งฉันใช่มั้ย หน้าตามันอี๋มากเลยนะ "
" เชื่อดิ มาเดี๋ยวกอล์ฟเป่าให้ " กอล์ฟเป่าเบาๆ แล้วป้อนร่างบาง
" อ้าอ้ามม.. "
" ก็ดี " ความจริงคือมันอร่อยมาก
" โหย งั้นกอล์ฟไม่ให้กินแล้ว " ร่างสูงทำท่าจะยกอาหารออกไป จนร่างบางรั้งไว้แทบไม่ทัน
.
.
" เห้ย อร่อย พอใจยัง ฉันกินเองได้เธอไม่ต้องเป่าหรอก กินของเธอสิ ฉันอุตส่าห์ทำให้กินเลยนะ "
ฐาทำหน้าเจ้าเล่ห์เธอรู้ดีว่า จะแกล้งคนตัวสูงเลยตั้งใจปรุงมั่วๆ ไปเลย
" ไม่กินได้มั้ยง่า " กอล์ฟทำหน้าบูด นอกจากหน้าตาอาหารที่ร่างบางทำมาจะไม่ดีแล้วยังไหม้
เกรียมอีกด้วย
" กินลงไป ! "
.
.
หรือวันที่เธอจะไปเดินแบบ..
.
.
" กอล์ฟวันนี้ฉันมีเดินแบบ เธอไปกับฉันนะ " ร่างบางพูดพลางเขย่าแขนคนบนเตียง
" งื้อ พี่ฐา นี่พึ่งตีสี่เองน้า " กอล์ฟงัวเงียดูนาฬิกา เมื่อโดนขัดใจจึงสร้างความหงุดหงิดให้ร่างบาง
เป็นอย่างมาก
.
.
" จะไปไม่ไปฮะ ลุกขึ้นมาอย่างี่เง่า "
" นอนต่อกันนะพี่ฐา "
" ไม่เอา เอ่าเห้ย..ยัยบ้าทำอะไรเนี่ย ปล่อย " ร่างบางหวีดเสียงขึ้นมาเมื่อถูกร่างสูงจับแขน แล้วดึงให้
ลงไปนอนข้างๆ
" ไม่ต้องพูดแล้ว " ทำให้หน้าของทั้งสองอยู่ห่างกันเพียงจมูกชนกัน แต่ประเด็นคือร่างสูงยังคงจ้อง
ร่างบางด้วยตาใส่ซื่อแล้วอมยิ้มออกมาเบาๆ จนทำให้ฐาถึงกับหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาแล้วต้องหลบตาด้วย
ความเขิน
เขิน.. จนจะระเบิดตัวเองตายอยู่แล้ว
.
.
" กอล์ฟมารูดซิปให้หน่อยดิ " ร่างสูงที่นั่งอยู่พยักหน้าเบาๆก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ร่างบาง แล้วรูดซิปขึ้้น
ด้วยความเบามือ เพราะเป็นชุดที่ใช้ในการเดินแบบของฐาวันนี้
" เสร็จแล้ว "
" วันนี้พี่ฐาสวยมากเลย "
" ฉันก็สวยทุกวัน " ฐาพูดแล้วหันหลังกลับไปมองหน้าอีกฝ่ายที่ยืนอมยิ้มอยู่ ก่อนร่างสูงจะมองต่ำลง
ไปที่ชุดสวยของเธอแล้วหยุดอยู่ตรงหน้าอก
" มองอะไรของเธอ " ร่างบางผลักไหล่อีกฝ่าย เรียกรอยยิ้มบนหน้าของกอล์ฟได้เบาๆ ก่อนที่ร่างสูงๆ
ของกอล์ฟ จะก้มลงมากระซิบที่หูของฐา ประโยค.. ที่ทำให้ใบหน้าแดงก่ำมากพอๆกับหน้าที่ผ่าน
การแต่งเติมมา
.
.
" หน้าอกพี่อะ.. ใหญ่จัง "
" ไ.อ้บ้า เธอนี่มัน... โอ้ยย ฉันเกลียดเธอ " ร่างบางตีแขนอีกฝ่ายเบาๆ แล้วเดินหนีออกไป
โดยที่อีกคนก็ยังขำกับท่าทีของฐาไม่หาย
.
ทุกๆครั้งมันเหมือนกับว่าเธอหวั่นไหวให้กับคนที่เธอป่าวประกาศว่าเกลียด.. แต่ทั้งหมดนี้สิ่งที่ทำให้เธอ
ไม่มั่นใจ คือ
เธอยังคงรู้สึกชอบอาร์มอยู่
ร่างบางเดินมานั่งลงสายตาทอดมองไปยังใบหน้าสวยอยู่บนเตียง ลมหายใจที่สม่ำเสมอ บอกให้รู้ว่า
ร่างสูงกำัลังหลับสนิท แววตาที่มองไปยังร่างสูงกลับถ่ายทอดออกมาเป็นแววตาที่เศร้าสร้อย
และมีความสุขไปพร้อมๆกัน
ใบหน้าสวยกับกลิ่นหอม เย้ายวนให้ร่างบางต้องโน้มหน้าเข้าไปหาอีกฝ่าย ใกล้ขึ้นจนสัมผัสได้ถึง
ลมหายใจอุ่นๆ
เกือบ..จะประทับจูบลงไป
แต่ร่างบางก็แทบจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆ ใบหน้าสวยของคนบนเตียงก็ลืมตาขึ้นมา ฐารีบผละตัวออกจาก
ร่างสูง ซึ่งคนที่เกือบจะโดนจูบเองก็ตกใจไม่น้อย
เกิดความเงียบระหว่างคนสองคน.. จนทำให้ร่างบางหลบตาไม่กล้าแม้แต่จะมองร่างสูงบนเตียงด้วยซ้ำ
ตืดดด ตืดดด
โทรศัพท์ของฐาสั่นขึ้นในความเงียบ
" ว่าไงอาร์ม " เบอร์ที่ร่างบางต้องการจะติดต่อมานานโทรเข้ามา ร่างบางกดรับอย่างเกร็งๆ ไม่ได้รู้สึกดี..
เหมือนที่ผ่านมาเลย
" อื้อ ที่ไหนละ.. โอเคเดี๋ยวออกไป โอเค " ร่างบางวางสาย แล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อทำธุระให้เรียบร้อย
เนื่องจากอาร์มโทรมาบอกว่ามีเรื่องบางอย่างที่อยากจะพูดคุยกับเธอ
.
.
" กอล์ฟเฝ้าบ้านให้หน่อยนะ ฉันจะออกไปข้างนอกแปบนึง " ร่างบางพูดโดยไม่มองหน้ากอล์ฟ รอคำตอบ
จากปากอีกคน แต่.. ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ สร้างมวลความรู้สึกแย่ในใจฐาเป็นอย่างมาก
ก่อนจะชั่งใจแล้วเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร
" อาร์ม " ฐาเรียกชื่อพลางโบกมือให้อีกฝ่าย วันนี้ร่างสูงใหญ่แต่งตัวสบายๆ สถานที่ๆนัดมาก็เป็น
ร้านไอศกรีมที่ออกจะดูเป็นบรรยากาศชิวๆมากกว่า ร่างสูงใหญ่ยิ้มให้ฐาเบาๆ
" สั่งอะไรกินกัน ฐาไม่รีบใช่มั้ย "
" เอาสิ "
เธอกับเขาคุยกันอย่างเป็นธรรมดาของเพื่อนสนิทที่ไม่ได้คุยและเจอกันมานาน ไถ่ถามสารทุกข์
สุขดิบ แต่ที่ฐาสามารถสังเกตได้ถึงความเปลี่ยนไปของเพื่อนสนิทคนนี้ นั้นคือ แววตาของ
ร่างสูงใหญ่มันเปลี่ยมไปด้วยความ เศร้าและทุกข์ใจ ทุกครั้งที่ได้สบตากัน
" แล้วนี่ที่เรียกมามีเรื่องอะไรจะคุยเหรอ " ร่างสูงใหญ่จับมือฐาขึ้นมากุมไว้
" ไปคุยกันที่รถอาร์มได้มั้ย " ด้วยความไว้ใจร่างบางยิ้มและยินยอมโดยดี
.
.
เมื่อทั้งคู่ขึ้นมาอยู่ในรถ ไม่มีสนทนาใดเกิดขึ้น มีเพียงแววตาที่เหม่อมองออกไปของร่างสูงเท่านั้น
ฐาจึงเป็นคนเริ่มเปิดประเด็นขึ้นมา
" มีอะไรรึเปล่าอาร์ม " ฐาพูดแล้วกุมมืออีกคน
" ขอโทษนะฐา.. "
.
.
" ฐารู้ใช่มั้ยตั้งแต่เราสนิทกันอาร์มก็ชอบฐามาตลอด แล้วฐาก็ชอบอาร์ม อาร์มเข้าใจถูกมั้ย "
แววตาเศร้าๆฉายแววออกมาชัดเจน ร่างบางพยักหน้ารับ แต่เธอก็ไม่แน่ใจอยู่ดีว่าตอนนี้เธอยังชอบ
ผู้ชายคนนี้อยู่หรือเปล่า
" อาร์มขอจูบฐาหน่อยได้มั้ย แค่จูบ " ความรู้สึกหลายอย่างถาถมเข้ามาทั้งความสับสนและไม่เข้าใจ
แต่ฐาก็เลือกที่จะพยักหน้ารับ ความจริงแล้วเธอก็อยากจะลองจูบเขาดูสักครั้ง
ถ้ามันรู้สึกว่าไม่ใช่ขึ้นมา..
ใบหน้าของเพื่อนชายเริ่มขยับเคลื่อนเข้าหาฐาช้าๆ ร่างบางหลับตาลงเพื่อรอรับสัมผัสนั้น
แต่..
จู่ๆ ใบหน้าของร่างสูงใหญ่ก็ถอยหนีห่างไป
" ฮึก อาร์มทำไม่ได้ ฐา.. " ใบหน้าร่างสูงใหญ่ปรากฏของเหลวใสๆอยู่ในตาก่อนจะไหลออกมาอาบแก้ม
สร้างความตกใจให้ร่างบางเป็นอย่างมาก
" อาร์มเป็นอะไรค่อยๆคุยกันนะ " ร่างบางวางมือบนไหล่อีกฝ่าย แต่สิ่งที่ได้ยินจากปากของเพื่อนชาย
แทบทำให้ร่างบางไม่เชื่อหูของตัวเอง
" อาร์มชอบผู้ชาย "
" ตั้งแต่เมื่อไหร่ .. "
" เดือนที่แล้ว "
สาเหตุที่ติดต่ออาร์มไม่ได้ แววตาที่โศกเศร้ากับน้ำตาที่ไหลออกมา เพียงคำพูดสี่พยางค์สามารถ
บอกเธอได้ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่แปลกที่เธอไม่รู้สึกเศร้าเสียใจเลยสักนิด
" อาร์มขอโทษนะฐา ตอนที่จะจูบกับฐาอาร์มยังจินตนาการว่าเป็นเขาเลย "
" ไม่เป็นไรหรอกอาร์ม เรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ "
.
.
" ความจริงแล้วตอนจะจูบกับอาร์ม ฐากลับไม่ได้รู้สึกดีเลย "
" ฐาคิดว่า .. "
" ฐาชอบผู้หญิง.. ไม่สิชอบผู้หญิงคนนึงอยู่ " ประโยคนี้สร้างความอึ้งให้กับทั้งตัวเอง
และเพื่อนชาย
" ตั้งแต่เมื่อไรหนะฐา.. "
" เดือนที่แล้ว " ร่างบางคลี่ยิ้มน้อยๆ
" จำได้มั้ย กอล์ฟ ที่ฐาบอกว่าฐาเกลียดหนะเขามาขออาศัยอยู่ด้วย ตั้งแต่เดือนที่แล้ว ตอนแรกฐาลังเล
มากเพราะอะไรๆหลายๆอย่าง แล้วฐาก็ยังรู้สึกเล็กๆว่า ฐายังรู้สึกดีกับอาร์มอยู่ "
" แต่มาวันนี้มัน ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย " ร่างบางเริ่มน้ำตาไหลออกมาบ้าง
" ฐาชอบกอล์ฟหรออาร์ม ฮึก ฐาชอบผู้หญิงด้วยกัน ฐาชอบคนที่ฐาเกลียดเหรออาร์ม "
ร่างบางสะอึกสะอื้นปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา เหมือนต้องทนอัดอั้นกับทุกสิ่งทุกอย่างมานาน
ร่างสูงใหญ่ดึงเพื่อนสาวเข้าไปกอดเพื่ิอปลอบโยน
" ฐา.. ผมจะบอกให้นะ " สรรพนามแทนตัวเองของอาร์มเปลี่ยนไป
" ไม่ว่าจะชอบผู้หญิงหรืออะไร รักถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว คงไม่มีใครมานั่งถามหรอกว่า รัก.. มันเป็นเพศอะไร
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ติดภารกิจจากที่บ้านค่ะ มีคนทวงฟิคในทวิต อะห้อย~ มีกำลังใจค่ะ
ปล.ยอมรับเลยชอบภาพนี้เป็นพิเศษมาก ขอพูดอย่างหื่นเลยนะ
คือรูปนี้มองหน้าก็เคลิ้มแล้วนะ แต่มองอย่างอื่นก่อนมองหน้าทุกทีเลย
มันมีสองจุดที่เด่นๆอีก เ่อ่อะ -,,-
ความคิดเห็น