ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วน - กอล์ฟฐา

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่9 : ใกล้เข้ามา

    • อัปเดตล่าสุด 20 มี.ค. 56


    #ใกล้เข้ามา







    ในโต๊ะอาหารเย็นที่ล่วงเลยเวลามาถึงค่ำ ยังไม่มีบทสนทนาใดเกิดขึ้นระหว่างบุคคลทั้งสาม ร่างสูงใหญ่ที่นั่ง

    เงียบรับประทานอาหารไม่พูดอะไรออกมา เขาเพิ่งเดินทางกลับมาถึงบ้านเมื่อไม่ถึงครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา

    แต่สิ่งที่เขาเห็นคือ ฐากำลังค่อมกอล์ฟอยู่ตรงโซฟารับแขก.. 



    แทบจะปล้ำกันอยู่แล้ว


    ร่างสูงใหญ่สบตากับฐาที่คอยแต่จะหลบตาตนเอง ตลอดหลายสัปดาห์ที่ตนเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ

    แต่กลับมาครั้งนี้ก็ดูเหมือนความคืบหน้าของเด็กน้อยทั้งสองคนจะเป็นไปในทางที่ดีและเซอไพร์ตสำหรับเขาสุดๆ







    ฐาไม่อร่อยหรอ กอล์ฟว่าแล้วว่ามันต้องเค็มไปแน่ๆเลย " ร่างสูงทำหน้าเครียดจ้องมองฐาที่นั่งเงียบเขี่ยข้าวไปมา




    เปล่า..กินๆไปเหอะ " ฐาสบตากับร่างสูงแล้วพูดส่งๆ จิตใจตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่กอล์ฟเลยสักนิด ร่างบางลอบ

    มองผู้เป็นพ่อ หางตาเหลือบไปเห็นสายตาที่จ้องมาพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมาด้วย


    ความเขินอาย 



    ถ้าเปล่างั้นฐาต้องกินเยอะๆสิ " กอล์ฟยิ้มหวานแล้วตักอาหารให้ร่างบางแล้วก็ไม่พ้นกับสายตาของร่างสูงใหญ่

    ที่สังเกตปฏิกิริยาของฐาอยู่ตลอดเวลา แล้วเขาก็สามารถมองออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง



    สงสัยว่าคนตัวเล็กจะชอบกอล์ฟแล้วสินะ




    กอล์ฟ แล้วทำไมเรียกลูกลุงว่าฐาละ ไม่เรียกพี่ฐาแล้วเหรอ หืม " ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นอย่างจับผิดและรู้ทันถึงแม้ว่า

    จะร่างสูงใหญ่จะพูดกับกอล์ฟอยู่ แต่เขาก็ยังคงจ้องไปที่ร่างบางอย่างไม่ละสายตา





    ฐาบอกให้กอล์ฟเรียกว่า ฐา ค่ะ " 




    งั้นเหรอเนี่ย เหมือนลุงไม่อยู่นี่ เราจะคืบหน้ากันไปไกลนะ " ร่างสูงใหญ่พูดอย่างจงใจเยาะฐาที่นั่งก้มหน้า

    ดื่มน้ำเข้าไปอย่างทำตัวไม่ถูกถ้าพ่อไม่เข้ามาเห็นตอนเธอกำลังค่อมกอล์ฟ ป่านนี้ก็คงจะไม่รู้..




    กอล์ฟชอบฐามั้ย " 



    พรวดดดดด



    เลอะหมดแล้วฐา "


    ร่างบางน้ำพุ่งออกมาจากปากทันทีเหมือนสั่งได้ คำพูดนั้นไม่ได้หลุดออกมาจากปากของกอล์ฟ แต่เป็นคำพูด

    ของผู้เป็นพ่อ ร่างสูงมองตามปฏิกิริยาของฐาก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับที่บริเวณริมฝีปากบางของคนตัวเล็ก




    เบาๆอย่างถือวิสาสะ ฐาจึงรีบคว้าผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดปากตนเองแล้วจ้องร่างบางด้วยสายตาไม่พอใจเพื่อกลบ

    เกลื่อนความเขินอายและสายตาของผู้เป็นพ่อที่จ้องมาอย่างจับผิด



    แหม พูดแค่นี้ถึงกับสำลักเลยเหรอ คุณนาย " ร่างสูงใหญ่ยิ้มร่าออกมา ปากก็ยังคงแซวร่างบางไม่หยุด

    ส่วนฐาก็ได้แต่นั่งเงียบไม่พูดอะไร หรือเพราะความจริงแล้วเธอเองก็อยากรู้คำตอบละมั้ง


    ตกลงยังไงกอล์ฟ ชอบฐามั้ย " 





    ก็.. "


    ชอบค่ะ " ร่างสูงยิ้มหวานสบตากับคนตัวเล็ก ที่นั่่งอมยิ้มและไม่แม้แต่จะสบตาเธอเพียงแค่คำพูดนั้นของ

    ร่างสูง มันเหมือนกับหัวใจกำลังพองโตราวกับเด็กน้อยที่ได้เจอดินแดนของขนมหวาน
     



    แม้จะรู้อยู่เต็มอกแล้วก็ตามว่าร่างสูงจะชอบตนแบบไหน



    ทำไมถึงชอบหละ "



    เพราะเวลากอล์ฟแกล้งพี่ฐาแล้วพี่ฐาชอบงอน " ร่างสูงอมยิ้ม




    แค่นี้เหรอ "



    อยู่กับฐากอล์ฟมีความสุขค่ะ กอล์ฟมีความสุขมากเลย " ทุกคำพูดถูกส่งออกมาจากใจของร่างสูงซึ่ง

    เป็นคำตอบ จากคำถามที่ผู้เป็นพ่อรู้ดีว่าลูกสาวตัวเองคงไม่มีวันจะกล้าถามกอล์ฟอย่างแน่นอน





    งั้นเหรอ แล้วถ้าจะต้องแต่งงานกับฐาละ.. "



    พ่อคะ !!! " ฐาลุกขึ้นมือสองข้างกระแทกโต๊ะอย่างลืมตัวด้วยความเขินจัด พยายามส่งสายตาบอกเป็นนัยน์

    ว่าแค่ถามว่า ชอบหรือเปล่าก็พอแล้วค่ะ ถ้าพ่อจะแซวลูกตัวเองขนาดนี้ก็คงไม่ไหว




    เอ่อ.. งั้นฐาไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ " แต่เมื่อเห็นร่างสูงจ้องมาด้วยสายตาไม่เข้าใจก็ทำให้ร่างบางทำตัวไม่ถูก



    ดูสิกอล์ฟ คนเขินก็เป็นแบบนี้แหละน้า " หลังจากอีกคนเดินลับสายตาไปแล้ว ร่างสูงใหญ่จึงพูดน้อยๆพลาง

    ยิ้มให้กอล์ฟที่ขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ เพราะเธอเองก็ไม่ได้เขินอะไรนี่นา แล้วใครกันหละที่เขิน





    ไหนๆก็นะ เด็กเอาแต่ใจไม่อยู่ละ ลุงมีเรื่องอยากให้กอล์ฟช่วยอย่างนึงนะ "


    อะไรเหรอคะ "























    อ้าวพ่อ แล้วกอล์ฟละคะ " ร่างบางถามขึ้นเมื่อกวาดสายตาไปไม่เจอคนร่างสูง



    พ่อให้ขึ้นไปนอนแล้วหละ " ร่างสูงใหญ่พูดแล้วจ้องหน้าอมยิ้มกรุ้มกริ่มใส่ลูกของตน ทำให้ฐาเริ่มรู้แล้วว่าถ้ายัง

    อยู่ตรงนี้ต่ออีกคงไม่ดีแน่ เพราะดูเหมือนพ่อของเธอยังจะไม่จบและต้องการจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอและ

    กอล์ฟอย่างแน่นอน




    ง..งั้นฐาไปนะ " ร่างบางหันหลังเตรียมตัวจะวิ่งขึ้นบันได แต่..


    ฐา นั่งลงหน่อยสิ พ่อมีอะไรจะถาม "



    ไม่ทันแล้ว


    ร่างบางรีบปรับใบหน้าของตนให้เป็นปกติก่อนจะหันไปตีหน้าสงสัยน้อยๆ แล้วยิ้มเจือนๆให้กับผู้เป็นพ่อ

    อะไรเหรอคะฐาง่วงแล้วนะพ่อ " แล้วแกล้งหาวเบาๆ


    แต่คำถามของคนเป็นพ่อแทบทำให้เธออยากจะหายตัวไปจากตรงนั้น ถ้าเธอกินน้ำอยู่คงไม่ใช้แค่พ้นน้ำออกมา





    จูบกับกอล์ฟยัง "


    พ่อออออออ ถามอะไรของพ่อเนี่ย " ร่างบางหวีดเสียงสูงขึ้นมา แต่ถ้าพ่อยังจะถามคำถามแบบนี้อยู่อีกเรื่อยๆ



    ตอบมาสิ "


    เธอก็คงจะไม่อายที่จะตอบแล้วนะ


    ค่ะจูบแล้ว " ร่างบางลูบหน้าตัวเองพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด





    มีอะไรกันรึยัง "

    ห้ะ ! "


    แต่ว่า แต่ละคำถามของพ่อมันช่างตรงมากซะจนเธอจะทำตัวเป็นปกติไม่ได้ ร่างบางหวีดเสียงสูงเป็นครั้งที่สอง

    ก่อนจะหายใจออกยาวๆอย่างไม่มีอะไรจะเสีย


    ตอบมาสิหรือลูกจะปิดบังพ่อ "

    ยังค่ะ แต่ถ้าพ่อไม่กลับมาวันนี้ก็ไม่แน่ " ฐายิ้มหวานใบหน้าไร้ความเขินอาย เหมือนกับเป็นคนละคนกับ

    ผู้หญิงที่เอาแต่ลูบหน้าคนยืนเขินคนเมื่อตะกี้ เปลี่ยนพฤติกรรมเร็วจนน่าตกใจ



    ก็บอกไปแล้ว ว่าถ้าพ่อยังจะถามต่อไปเธอจะไม่อาย


    ที่ลูกไปปล้ำกอล์ฟบนโซฟาอะนะ เรานี่มันจริงๆเลย"

    " นี่ ถ้ากอล์ฟเป็นผู้ชายพ่อคงไม่ยอมหรอกนะ "




    แล้วเป็นแฟนกันรึยังหละ "


    ทำไมคะพ่อจะไม่ให้ฐาคบกับกอล์ฟเหรอ " ร่างบางจ้องหน้าพ่อตัวเองด้วยความไม่พอใจเล็กๆ


    ถึงพ่อจะกีดกันลูกก็คงทำไม่ได้หรอกเรานะมันดื้อจะตาย " 


    เข้าใจก็ดีแล้วค่ะพ่อ " ฐายักคิ้วให้กับร่างสูงใหญ่แล้วนั่งกอดอก

    แล้วตกลงเป็นแฟนกันรึยัง "

    ก็ ยังค่ะ "




    สุดท้ายแกก็ชอบเจ้ากอล์ฟสินะ แล้วไหนบอกฐาทันสมัยคะ ฐาทันสมัยขา " ผู้เป็นพ่อทำเสียงล้อเลียน เรียก

    เสียงหัวเราะจากร่างบางได้เป็นอย่างดี 



    " พ่อบ้า มาล้อฐาอีก "



    จริงๆแล้วพ่อก็ไม่ได้ตั้งใจจะว่าอะไรหรอก ถ้าลูกจะชอบหรือจะคบกันนะ "



    แต่ดูดีๆละ ว่าเราดูไม่ผิดแล้วจริงๆ หัวใจเราพูดว่ายังไง "



    " ฐารักกอล์ฟไงคะ "


    " อื้มดูด้วย..ว่าเราไม่ได้ไปบังคับเขาให้มารักเรา "


    " ฐาก็ไม่ได้บังคับนะ แค่กำลังพยายาม.. "



    แล้วที่สำคัญ "


    .
    .

    ดูด้วยหละ ว่าเราไม่ได้ไปแย่งของๆใครมา " 
















    ฐานอนไม่หลับหรอ " ร่างสูงพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเอาแต่จ้องมาที่เธอ จ้องด้วยสายตาที่เธอก็พอจะเดาออก

    ได้ว่าคงจะมีเรื่องที่ไม่สบายใจแน่ๆตั้งแต่ขึ้นมาร่างบางก็เอาแต่เงียบไม่พูดอะไรเลย



    อื้อ "

    เป็นอะไรอ่า ทุกทีก็หลับก่อนกอล์ฟนีนา " กอล์ฟละจากการอ่านหนังสือแล้วจ้องมองอีกคนด้วยความเป็นห่วง


    ไม่รู้ดิ กอล์ฟนอนไปเหอะ " แต่ทั้งที่ตอบไปแบบนั้น ภายในใจของเธอกลับรู้ดีว่าเรื่องอะไร ที่ผ่านมาสถานะของ

    เธอกับกอล์ฟคืออะไรก็ยังไม่รู้เลย ถ้าจะตอบว่าเป็นพี่น้องกัน แต่กลับจูบกันอีกทั้งพี่สาวแอบรักน้องสาว.. 

    แบบนี้ยังจะเรียกว่าพี่น้องได้เต็มปากอีกเหรอ 



    แล้วถ้าจะเรียกว่าเป็นแฟนกัน  'ดูด้วยหละ ว่าเราไม่ได้ไปแย่งของๆใครมา'  กอล์ฟหนะจริงๆแล้วเป็นแฟนน้ำชา 

    ไม่ใช่หรือไงกัน เธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกำลังหลอกอะไรตัวเองอยู่




    " ไม่รู้จริงหรอ " ร่างสูงสบตากับฐานิ่งและนานจนใจของคนตัวเล็กสั่นสะท้านไปหมด ร่างบางหลบตาอีกคน

    เลี่ยงที่จะตอบคำถามนั้น



    กอล์ฟกอดฐาหน่อยดิ " ฐาส่งสายตาอ้อนวอนนัยน์ตาเธอสั่นไหวราวกับจะร้องไห้ ทำให้ร่างสูงพยักหน้า

    เบาๆ ก่อนจะดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้หลวมๆแล้วใช้มือข้างนึงลูบหัวคนในอ้อมกอด



    ถามอะไรหน่อยได้มั้ย.. " คนตัวเล็กพูดพลางกอดร่างสูงแล้วซบหน้าลงบนอกของอีกคน หลับตาฟังเสียง

    หัวใจ
    ของอีกคนที่เต้นเป็นจังหวะอย่างมั่นคง



    อะไรอ้ะ "


    ที่กอล์ฟขอมาอยู่ที่นี่ปีนึง เพราะอะไรเหรอ บอกได้มั้ย..เกี่ยวกับน้ำชาหรือเปล่า "




    อื้ม ก็น้ำชาบอกกอล์ฟอ้ะ ว่าห่างกันสักพัก " ร่างสูงพูดเสียงใสแต่กลับฟังดูเศร้าสร้อย

    แล้วเชื่อน้ำชารึไงกัน "


    กอล์ฟเชื่อ "



    ทำไมละ " ร่างบางดันตัวออกจากอ้อมกอดแล้วสบตาร่างสูง



    กอล์ฟรักน้ำชา " เจ็บราวกับโดนมีดแทง บ้ามากสินะที่ถามคำถามแบบนั้นออกไป คำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

    คำถามที่รู้ว่าสุดท้ายแล้วจะ
    ย้อนกลับมาทำให้ตัวเองเจ็บ แล้วยิ่งเห็นสายตาจริงใจของกอล์ฟเวลาพูดถึงผู้หญิงคนนั้น

    มันทำให้เธอยิ่งเจ็บบางทีก็แอบอิจฉาแล้วก็โกรธผู้หญิงคนนั้นนะ เป็นคนที่กอล์ฟรักแท้ๆ แต่กลับไม่ดูแลเลย



    แล้ว ..กอล์ฟรักฐามั้ย " ฐาซบลงกับหน้าอกของร่างสูงกอดคนตัวสูงไว้แน่นอย่างหวงแหน



    รักดิ " เธอควรจะดีใจใช่ไหม


    " รักเหมือนที่รักน้ำชาหรือเปล่า " 


    " หือ " ร่างบางถามอีกคนเสียงแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบให้อีกคนต้องย้อนถาม แต่เธอคงจะไม่พูดซ้ำ คำตอบ

    จะเป็นอย่างไรก็รู้ดีอยู่แล้ว ก็อย่าถามคำถามที่ ไม่อยากรู้คำตอบเลยจะดีกว่า



    " ฐาถามว่า น้ำชานิสัยเป็นยังไงหรอ "





    ตรงกันข้ามกับฐาเลย " เสียงกอล์ฟร่าเริงสดใสขึ้นมาที่ได้พูดถึงผู้หญิงคนนั้น



    น้ำชาเป็นคนใจเย็นไม่พูดมาก ไม่บ่นไม่ดุกอล์ฟเป็นผู้ใหญ่มากแล้วก็เอ็นดูกอล์ฟมากๆเลยนะ คอยดูแลกอล์ฟ

    มีครั้งนึงที่ครบรอบหนึ่งปีที่คบกัน น้ำชาก็ร้องเพลงให้กอล์ฟฟังด้วย "



    หรอ น้ำชานี่ดูเป็นคนดีจัง " 


    พอเป็นเรื่องของน้ำชาแล้ว ดูกอล์ฟมีความสุขจังเลยนะเธอควรจะทำตัวยังไงดี


    อื้ม ตรงกันข้ามกับฐาเลย "


    " ไอ้เด็กบ้า " ร่างบางพูดพลางตีแขนอีกคนเบาๆ ให้คนตัวสูงกว่าได้หัวเราะร่าออกมา


    แล้วทำไมถึงเริ่มห่างกันหละ "


    มีคนติดต่อให้น้ำชาไปแคสโฆษณาให้เข้าวงการบันเทิงอ้ะ เลยติดต่อกันน้อยลง พอเข้าวงการบันเทิงแล้ว

    ถ้ามีคนรู้ว่าคบผู้หญิงด้วยกัน.. "



    ไม่เห็นเป็นไรเลย นี่ถ้าฐาเป็นแฟนกอล์ฟนะ จูบโชว์คนอื่นเลย " ร่างบางผละตัวออกจากกอล์ฟอีกครั้งก่อนจะ

    ตั้งสติได้เมื่อเห็นร่างสูงยิ้มให้เธอเบาๆ



    " เอ่อ แค่สมมตินะ "



    " แล้วถ้าฐานิสัยเหมือนน้ำชา กอล์ฟจะคบกับฐาปะ " 


    ถามอะไรของพี่ฐาละเนี่ย " ร่างสูงพูดพลางจ้องลึกเข้าไปในตาของคนตัวเล็ก แต่เธอจะรู้มั้ยว่าการตอบคำถาม

    ด้วยการตั้งคำถามแบบนี้กลับสร้างความรู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูกให้กับร่างบางแล้ว ไม่ตอบแปลว่า ไม่ สินะ 

    ร่างบางน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้



    ก่อนจะรีบซบหน้าลงที่หน้าอกของร่างสูงอีกครั้งไม่ให้กอล์ฟเห็นน้ำตา เช็ดน้ำตากลับเสื้อของอีกคนแล้วรีบ

    ทำทุกอย่างให้เป็นปกติที่สุดก่อนจะรีบเปลี่ยนประเด็น



    ก็แค่อยากถามดู แต่ช่างมันเหอะ "
    .
    .




    กอล์ฟจูบฐาหน่อยได้ไหม " ฐาจ้องลึกเข้าไปในนัยน์ตาว่างเปล่าของอีกคน ความจริงแล้วถ้าเธอเลือกที่จะ

    จูบอีกคนโดยไม่ขออีกคนเลยเธอก็สามารถทำได้ แต่ว่ามาคิดดูแล้ว ไม่เคยมีสักครั้งเลยทีร่างสูงเป็นคนเริ่ม

    จูบเธอเอง มีแต่เธอทั้งนั้นที่เป็นคนเริ่มก่อน 






    เธอทั้งนั้น




    ร่างสูงสบตาคนตัวเล็กนิ่งก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้อีกคนที่หลับตาลงช้าๆแล้วประกบปากเข้ากับริมฝีปาก

    บางของอีกคน จูบซ้ำๆอย่างหนักหน่วงและนุ่มนวลทำให้เธอเคลิบเคลิ้มและหลงไหลไปกับรสจูบนี้ จูบของ

    ร่างสูงกำลังเร่งให้หัวใจของฐาเต้นรัวขึ้นมา



    เธอคงจะเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากสินะ ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่ากอล์ฟเป็นของใครแต่ก็ไม่กล้าพอที่จะตัดออกจากหัวใจ

    เห็นแก่ตัวจริงๆ



    ฉันอยากจะกลับไปเกลียดเธออีกครั้งจังเลยกอล์ฟ


     

    เกลียดที่เธอเป็นคนอัธยาศัยดี เกลียด ..ที่ซื่อบื้อไม่รู้อะไรเลย เกลียดที่ยังไม่ลืมน้ำชา 
     
     
     
     
     
    แต่ ..เกลียดตัวเองที่ไม่เคยเลิกรักกอล์ฟเลย




    ร่างสูงถอนจูบออกมาช้าๆแล้วประทับริมฝีปากลงไปยังหน้าผากเนียนของคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา

    ฝันดีนะคะ "



    - - - 
    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 


     

    เริ่ด เริ่ด เริ่ด คืออะไรกันที่ทุกคนถามถึงไรท์เตอร์ฟิควนในทวิตเตอร์
    @nuttke  อันนี้เราเอง คือไม่อยากให้ถามถึงบ่อย มันเขินและอายอะ -/- 
    แล้วยิ่งพี่กอล์ฟนี่เล่นทวิตเตอร์อีก เสี่ยง นะคะเสี่ยง



    ปล.อยากรู้มั้ยน้ำชาร้องเพลงอะไรให้พี่กอล์ฟ #อยากค่ะ #ตอบเอง
    http://www.youtube.com/watch?v=P7lPcwKuvOw
    เพลงนี้แหละลองเข้าไปฟัง เพราะเราชอบมากๆ 


    แม้จะเป็นภูเขาก็อาจพังทลาย แล้วจะเอาอะไรมายืนยันเมื่อสัญญา

    ฉันไม่รอพรุ่งนี้ไม่นับวันเวลา       ฉันแค่รักเธอ และฉัน จะรักให้ดีที่สุด

    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×