กลอน...นิยาม...ของ...เพื่อน

เนื้อเรื่อง

นิยามความเป็นเพื่อน

คือคอยเตือน ยามเพื่อนพลั้ง

คือคอยฟัง ยามเพื่อนขอ

คือคอยรอ ยามเพื่อนสาย

คือคอยพาย ยามเพื่อนพัก

คือคอยทัก ยามเพื่อนทุกข์

คือคอยปลุก ยามเพื่อนท้อ

คือคอยง้อ ยามเพื่อนงอน

คือคอยสอน ยามเพื่อนผิด

คือคอยสะกิด ยามเพื่อนเผลอ

คือคอยเจอ ยามเพื่อนหา

คือคอยลา ยามเพื่อนกลับ

คือคอยปรับ ยามเพื่อนเปลี่ยน

คือคอยเรียน ยามเพื่อนเที่ยว

คือคอยเคี่ยว ยามเพื่อนเล่น

คือคอยเย็น ยามเพื่อนร้อน

คือคอยหอน ยามเพื่อนเห่า

คือคอยเฝ้า ยามเพื่อนฟุบ

คือคอยอุบ ยามเพื่อนปิด

คือคอยคิด ยามเพื่อนถาม

คือคอยปราม ยามเพื่อนหลง

คือคอยปลง ยามเพื่อนแกล้ง

คือคอยแบ่ง ยามเพื่อนหมด

คือคอยอด ยามเพื่อนทาน

คือคอยคาน ยามเพื่อนล้ม

คือคอยชม ยามเพื่อนชนะ

คือคอยสละ ยามเพื่อนชอบ

คือ.....ยามเพื่อน................

ทั้งหมดนี้คือนิยาม

ให้คุณถามเพื่อนติดตาม ให้คุณถามใจตนเอง