คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #147 : บทที่ 26 เหตุไม่คาดฝัน (4)
“พ่อหมายวามว่าไ”
แสนมเพิุ่ิบาอย่าึ้นไ้ วาายแววเร่เรียนิๆ ยามหันไปมอหน้าบุราย
่อนใบหน้าหล่อเหลาที่ทำให้เาหวนนึถึใรบานในวามทรำเลวร้ายะทำให้้อเบนสายาไปมอทาอื่น
“อย่าพูถึมันีว่า”
เสียายสูวัยระ้าึ้น วามรู้สึเหมือนัวเอเป็น ‘นนอ’
มาลอึทำให้พันธาน์เริ่มอารม์ุ่นมัว
“ที่ไม่อยาพู...เพราะไม่อยารื้อฟื้นว่าแม่ผม้อายเพราะพ่อไม่รู้ัพอ”
“พัน!” เสียะอนั้นรุนแรเสียนพระพายยัสะุ้วาบ
หล่อนเริ่มมอเห็นหายนะที่ำลัลอยมาาๆ “นี่ถ้าแะมาวนันทะเลาะ
ราวหลัแ็ไม่้อทำเ้มาแฮปปีเบิร์ธเย์ันหรอ!”
“แล้วพ่อิว่าผมอยาทำนัเหรอ!” พันธาน์ระาเสียทันวัน อบโ้อารม์ร้อนๆ
อพ่อ้วยารปัานเ้ในมือพระพายแรามอารม์นเอ
เพล้!
เ้ระเ็นไปว่ำลลาห้อโถ เศษานระแทพื้นระายเลื่อน
และมันไม่่าอะไราวามหวัในหัวใหิสาวที่แสลายไป้วย...
วามหวัที่อยาให้สอพ่อลูเ้าใัน
ระบอาพระพายร้อนผ่าว
พันธาน์ำลัสาวเท้าลบันไหน้ามุไปทาโรเ็บรถ
ะแสนมเอ็้าวไปึ้นบันไลาห้อโถในบ้าน
วามรู้สึอหล่อนอนนี้เหมือนถูีแบ่ออเป็นสอทา ใหนึ่สสารพันธาน์
แ่อีใลับไม่อยาล่าวโทษแสนม
หิสาวรู้ีว่าพันธาน์เป็นฝ่ายเริ่มพูาไม่น่ารั
แ่เวลาเียวันหล่อน็รู้้วยว่าพันธาน์ฝัใับอีที่พ่อผลัไสเาไปอยู่โรเรียนประำมาๆ
อนที่ไ้ยินแสนมพูเหมือนแพรทอไม่รั
พันธาน์รู้สึเหมือนพ่อำลัล่าวโทษโยนวามผิใส่แม่
แล้วพอแสนมวาว่าไม่้อทำเ้มาแฮปปีเบิร์ธเย์อี
วามรู้สึเ็บปวที่พ่อไม่เยภูมิใในัวเามาั้แ่เ็ๆ ็ถึราวระเบิออมา
ทำไมนะ...
ทำไมทุอย่าถึ้อลเอยแบบนี้
“พาย ไม่ใ่วามผิพายนะ” ทอเอ้าวมาปลอบโยนหล่อน
ยมือึ้นับหยาน้ำอุ่นใสที่ลิ้ลมาามพวแ้ม แ่พอไ้ยินเสียรถยน์ันหนึ่แล่นรไปยัประูรั้ว
สายาที่พระพายเฝ้าแ่มอามหลัรถันนั้น็ทำให้เารับรู้ว่าหัวใอหล่อนลอยิามไปแล้ว
+++++++++++++
มา่อ้าาา ♥
อีบุพันพาย ิ้มๆ ไ้รนี้้า
ความคิดเห็น