รักแรกพบของหนุ่มอ่อนวัย

รักแรกพบของหนุ่มอ่อนวัย

ตอนแรก

วันนี้ท้องฟ้าสดใส เป็นสีฟ้าออกขาวๆ ผมเดินไปกับเพื่อนๆ ผมได้ชนกับหญิงสาวคนหนึ่ง เธอชั่งสวยและน่ารักมาก

"ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"

ผมถามเขาอย่างเป็นห่วง และผมได้แอบชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอเขา

"ฉันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ"

คำพูดของเธอชั่งไพเราะมาก เธอพูดแสดงความขอโทษผม

"คุณชื่ออะไรครับ ผมชื่อวาครับ"

ผมถามชื่อเขา ผมอยากรู้มากๆ

"อ๋อ! ฉันชื่อไวท์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะวา"

เธอพูดชื่อผมอย่างไพเราะจนผมถึงกับอึ้ง เธอสกิดผม ผมสดุ่ง

"คะ คะ ครับ เช่นกันครับ วะ วะไวท์"

ผมทักไวท์ด้วยอาการเขินๆ

"ไวท์ทานอะไรหรือยังครับ มันก็เที่ยงแล้วนะครับ"

ผมถามไวท์เพราะคิดว่าเธอคงยังไม่ได้ทานอะไรเช่นเดียวกับผม

"พวกนายไปกันก่อนก็ได้เดี๋ยวค่อยเจอกัน" ผมพูดเพื่อผมอยากไปกับไวท์สองคน

"เออ เจอสาวแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะเว้ย"

เพื่อนบ้าพวกนี้นิ มาพูดต่อหน้าผู้หญิง มันไม่ดีเว้ย

"ฉันยังไม่ได้ทานหรอกค่ะ ฉันกำลังจะไปหาร้านทานอยู่เลยค่ะ ไปด้วยกันไหมค่ะ" ไวท์ชวนผมไปด้วย ผมดีใจจังเลย ได้ทานข้าวกับสาวแล้ว

"คะ คะ ครับ"

ผมตอบตกลงกับไวท์

"ไวท์ทานอะไรดีครับสั่งเลยครับ ผมเลี้ยงเอง"

ผมถามเพราะผมไม่รู้ว่าไวท์ชอบทานอะไร

"ฉันเอาอะไรก็ได้ค่ะ"

"งั้นเอาของที่อร่อยที่สุดในร้านมาสักสอง สามอย่าง"

ผมไม่รู้จะสั่งอะไรดีก็สั่งไปเถอะ

"ไวท์"

ผมเรียกไวท์

"ค่ะมีอะไรหรอค่ะวา"

 " ไวท์อยู่โรงเรียนอะไรหรอครับ อยู่ชั้นอะไรครับ"

"อยู่โรงเรียนฮาซากิค่ะ อยู่มัธยมปลายค่ะ"

ผมอึ้งเพราะผมก็อยู่โรงเรียนฮาซากิ เหมือนกันแต่อยู่ ประถมปลาย  "ผมก็อยู่โรงเรียนฮาซากิเหมือนกันครับ ผมอยู่ ประถมปลาย" 

ผมบอกไวท์ 

"ค่ะอยู่โรงเรียนเดี๋ยวกันก็ดีซิค่ะ ว่าแต่ วามีแฟนยัง"

 ไวท์ถามผมอย่าง ผมน่าแดงเลย

"ผะ ผะ ผมยังไม่มีหรอกครับ แล้วไวท์ล่ะครับ"

 ผมก็อยากรู้ว่าไวท์มีแฟนยัง ผมลุ้นมาก มากกว่า ลุ้นเงินทองเป็นสิบๆล้านซะอีก

"ยะ ยะ ยังเหมือนกันค่ะ"

ผมค่อยๆโร่งใจขึ้น ผมได้ไปส่งไวท์หน้าบ้านไวท์ด้วยบ้านเธอชั่งรวยพอๆกับผมเลย "ส่งแค่นี้ก็พอวา ขอบใจมากนะค่ะ"

"ครับไม่เป็นไรหรอกครับยินดีครับ เจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนนะครับ"

 "ค่ะเจอกันพรุ่งนี้นะค่ะ" 

ผมกลับมาถึงบ้าน 

"วาลูกไปไหนมากลับมาดึกเลย"

 แม่ถามผม

"ไปกับเพื่อนมาครับ ขอโทษครับที่กลับดึก"

ผมบอกแม่ไป แต่ที่จริงไวท์เป็นรุ่นพี่ผมตั้งหลายปี แต่ผมไม่รู้ว่าเธอแอบชอบใครหรือยัง แต่ผมแอบชอบเธอแล้ว ผมขึ้นมาบนห้อง อาบน้ำ ทำการบ้านเสร็จ ผมมานอนคิดเรื่อยเปื่อย แล้วก็หลับไป เช้าตื่นมาผมรีบไปโรงเรียน เพราะผมรู้ว่าไวท์มาเช้า ผมมาถึงโรงเรียนแต่เช้า ผมยังไม่เห็นไวท์เลย สงสัยผมคงมาเช้าไป

"วามาเช้าเหมือนกันหรอ เรามาถึงก่อนนายสักพักอ่ะ"

โอ๊ยเธอมาเช้ามากขนาดนี้คือเช้าที่สุดของผมแล้วนะเนี่ยเธอยังเช้ากว่าผมอีก ==

"ครับ แต่ไวท์มาเช้ากว่าผมอีก"

"ใกล้ชอบแล้วมาเช้าอย่างนี้ไปอ่านหนังสือกันดีกว่านะวา ไปไหม"

 ดูถ้าเธอขยันเรียนมาก เธอคงเรียนเก่งแน่ๆเลย

"ครับก็ดีครับ ผมไม่ค่อยมีเวลาอ่านสักเท่าไร เพราะส่วนใหญ่ผมจะไปเล่นบาสกันมากกว่า แต่ก็อ่านหนังสือก็ดีครับ"

ผมเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือ แต่เวลาสอบจริงๆก็ทำได้แต่ครูบอกว่าคราวนี้ยากมาก ผมว่าอ่านไว้ก็ดี แถมยังได้อยู่ใกล้ไวท์อีก

"ค่ะ เรานึกว่าวาจะไม่ชอบเล่นกีฬาซะอีก แต่เล่นบาสมากๆก็ดีค่ะ มั่วแต่คุยกัน เดี๋ยวไม่ได้อ่านกันพอดี ไปเถอะวา"

"ครับ ผมอยากให้ไวท์ติวหนังสือให้ผม ได้ไหมครับ"

"ได้สิวา ของเรา เราอ่านมาแล้วที่บ้านอ่ะ"

เธอชั่งใจดีจริงๆ

"ครับ"

ไวท์ติวให้ผมจนเข้าเรียน ผมกับไวท์ต่างคนต่างแยกย้ายเข้าห้องเรียน

เวลาครูสอน

 "วา" ครูเรียกผม

"ครับ"

"ใกล้สอบแล้วดูเธอตั้งใจเรียนผิดปกตินะ"

"ไม่หรอกครับครูผมก็เหมือนเดิมทุกอย่าง"

วันเวลาชั่งผ่านไปเร็วจัง

อีกไม่กี่วันโรงเรียนก็จะสอบ แล้วก็ปิดเทอม ผมคงไม่ได้เจอไวท์อีก เพราะเดี๋ยวพ่อแม่ของเธอต่างไปทำงานในเมือง ส่วนเธอก็คงต้องย้ายโรงเรียน ถ้าเธอไม่ย้ายก็ไม่ไหวดพราะในเมืองกับโรงเรียนห่างกันเป็นร้อยกว่าโล จะให้ผมไปรับเธอทุกวันก็ได้ แต่พ่อแม่เธอคงไม่ให้หรอก

ผมเดินไปคิดไป ไปชนกับไวท์เข้าจนได้ ไวท์ก็คงคิดเรื่องที่ต้องย้ายโรงเรียนละมั่ง

"อุ๊ย! อีกแล้วครับ ขอโทษนะครับ ดูแล้วไวท์ไม่ค่อยมีความสุขเลยนะครับ"

"ค่ะ เราไม่อยากย้ายเราอยากอยู่กับเพื่อนๆ และนาย"

ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง

"เอาอย่างนี้ไหมครับ ให้ผมไปรับไวท์ที่ในเมืองก็ได้"

ผมก็ไม่อยากให้ไวท์ย้าย ผมจึงพูดออกไป ถึงผมจะเหนื่อยก็ยังดีกว่าไม่ได้เจอไวท์เลย

"จะไหวหรอค่ะ ตั้งไกลนะ แถมยังต้องตื่นเช้าอีก"

"ไหวครับ ผมไหว แต่พ่อแม่ไวท์จะให้หรือเปล่าก็แค่นั้น ส่วนพ่อแม่ผมเข้าไม่ว่าหรอก"

พ่อแม่ผมใจดีเขาไม่ว่าหรอก ถ้าผมชอบใครเขาก็จะชอบคนที่ผมชอบด้วย

"งั้นเดี๋ยวจะลองขอพ่อกับแม่ดูนะ ขอบใจมากนะวา ตอนนี้ห่วงเรื่องสอบก่อน อีกแค่สองวันก็สอบแล้วส่วนเรื่องเรียน พ่อกับแม่คงให้ เขาตามใจเราจะตายไป"

"ครับ ไปอ่านหนังสือกันไหมครับ"

"เอาสิเราก็ว่าจะชวนพอดี"

"งั้นไปกันเลยครับ"

ผมกับไวท์อ่านหนังสือจนเย็น

"เย็นแล้วกลับบ้านกันเถอะนะวา"

"ครับ เดี๋ยวผมไปส่ง ยังไงก็ต้องไปทางเดียวกัน ก็แค่คนละซอย"

"ค่ะ ไปกันเถอะเดี๋ยวจะได้แนะนำให้พ่อกับแม่เรารู้จัก เราไปเล่าเรื่องของนายให้ท่านฟังท่านเลยอยากเจอนาย"

"ครับ"

ผมก็กลัวพ่อแม่ของไวท์เหมือนกัน ไม่รู้ว่าดุเปล่า ถึงบ้านไวท์แล้ว ผมตัวสั่นเลย

"วาเข้าบ้านกันเถอะ"

ไวท์ชวนผมเข้าบ้าน ตอนนั้นผมนึกอยู่อย่างเดียวคือต้องกล้า

"ครับ ผมพร้อมแล้ว"

"พร้อมอะไรหรอวา"

"อ๋อ! เปล่าครับ"

พ่อแม่ของไวท์มาแล้ว

"สวัดดีครับ"

"สวัดดี"

พ่อแม่ของไวท์พูด

"พ่อค่ะนี่ไงค่ะ ชื่อวาที่เคยเล่าให้ฟัง"

"อ๋อ! คนนี้นะหรอ อืมหน้าตาใช้ได้ เท่าที่เล่ามาก็เป็นคนดี ฐานะละ"

"ฐานะพอๆกับไวท์เลยครับ พ่อเป็นเจ้าของบริษัทครับ แม่ทำงานที่เดียวกับพ่อครับ"

"อืมๆ พ่อแม่นายก็ฐานะดีนะ ฉันเป็นเจ้าของบริษัทเหมือนกัน บริษัททางด้านเฟอร์นิเจอร์แล้วพ่อนาย ทางด้านอะไร"

"การค้าขายครับ ตลาดสดด้วยครับ"

"อืมๆ ไวท์ขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะลูก พ่อมีเรื่องจะคุยกับวาส่วนตัว คุณด้วยนะ"

"ค่ะพ่อ"

ไวท์ไปอาบน้ำแล้วผมกลัวจัง

"นายคิดยังไงกับลูกสาวฉัน"

พ่อไวท์ถามผม แต่ก็ไม่กล้าบอกความจริง

"นายต้องบอกความจริงนายไม่บอกความจริงนายตาย"

ผมกล้วจังพ่อไวท์เริ่มตะโกนแล้ว

"คะ คะ ครับ ผะ ผะ ผม คิดกับไวท์ บะ บะ แบบ ฟะ ฟะ แฟน คะ คะครับ"

ผมบอกไปอย่างกล้าๆ กลัว

"อืมๆ ดีแล้วดูแลไวท์ด้วย ถ้าลูกสาวฉันเสียใจเพราะนาย นายตายแน่"

ผมงง แทนที่พ่อไวท์จะโกรธที่ผมไปชอบลูกสาวเขา แต่กับไม่ว่าด้วยที่ผมชอบไวท์

"ไวท์บอกผมว่า คุณพ่อกับคุณแม่จะต้องย้ายไปทำงานที่ในเมือง แล้วไวท์ต้องย้ายโรงเรียน"

"อ๋อ! เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง พ่อกับแม่ย้ายไวท์ก็ต้องย้ายไปอยู่ในเมืองแต่ยังเรียนที่เดิม เรื่องไปกลับพ่อมีคนขับรถเดี๋ยวให้ขับไปส่งที่โรงเรียน"

"คะ คะ ครับ ผมดีใจจังเลย"

ดีใจจังไวท์ไม่ต้องย้ายโรงเรียนแล้ว

"แต่นายต้องบอกว่านายคิดยังไงกับไวท์ก่อนที่จะปิดเทอมเข้าใจไหม"

"เข้าใจครับ ขอบคุณครับ"

"ไม่เป็นไร"

พ่อไวท์ก็ใจดีเหมือนกันนะเนี่ย ผมต้องหาโอกาสบอกไวท์ให้ได้

วันสอบวันสุดท้าย

วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายผมยังไม่ได้ชอบไวท์เลยว่าผมคิดยังไงกับไวท์ ไวท์มาพอดีเลย

"ดะ ดะ ดีไวท์"

ผมทักไวท์อย่างกล้าๆกลัวๆ

"ดีค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า"

"เปล่าครับ ไวท์ว่างเปล่าเย็นนี้"

"ว่างค่ะมีไรหรอ"

"ผมขอไปบ้านคุณด้วยได้ไหม"

"ได้สิค่ะ"

ผมตั้งใจจะไปบ้านไวท์เพราะผมมีอะไรจะบอกไวท์และพ่อแม่ของไวท์ด้วย

สอบเส็จผมกับไวท์ก็กลับบ้านด้วยกัน

"สวัดดีครับคุณพ่อคุณแม่ ผมมีอะไรจะมาบอกคุณพ่อคุณแม่และไวท์ด้วยครับ"

ผมตัดสินใจแล้ว

"มีไรหรอวา"

พ่อแม่และไวท์ถามเป็นคำถามเดียวกัน

แล้วพ่อแม่ของผมก็มา

"บอกไปเลยลูก"

"คุณพ่อครับผมชอบไวท์ครับ และผมจะมาขอไวท์ครับ"

พอผมพูดจบต่างคนต่างอึ้ง

"วานายพูดอะไรออกมารู้ตัวบ้างไหม"

"รู้ซิครับไวท์ผมรักคุณครับ แล้วคุณละครับ"

ผมถามไวท์อย่างไม่กลัวอะไรเลย

"ระ ระ เราก็ ระ ระ รักนายเหมือนกันวา"

แล้วผมกับไวท์ก็กอดกัน ส่วนพ่อแม่ของเราสองคนก็ปรึกษากันเรื่องแต่งงาน พ่อแม่ของไวท์บอกว่า 'ต้องแล้วแต่ไวท์ แต่พ่อกับแม่ก็อยากให้ผมกับไวท์แต่งงานกัน

"ระ ระ เราจะแต่งงานกับนายนะวา แต่มีข้อแม้คือต้องภายในเดือนหน้านะเพราะเราจะต้องย้ายไปอยู่ในเมือง"

ผมดีใจมากที่สุดในโลก ผมได้สวมแหวนให้ไวท์ก่อนที่จะแต่งงาน

"ได้ครับ ขอบคุณมากนะไวท์ ผมว่านี่คงเป็น รักแรกพบของหนุ่มออนวัย ผมอายุ 18 พอดีเลย"

"เราก็อายุ21อ่ะค่ะ"

"ครับ"

แล้วผมกับไวท์ก็ไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกด้วยกัน แล้วเราก็มีความสุขด้วยกันตลอดไป