สัญญา(ที่ถูกลืม)

เนื้อเรื่อง

ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

โอม รอด้วยดิ

ก้อแกเดินช้าอ่ะ ขี้เกียจรอ

ฉันกะโอมเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ฉันอยู่ป.5จนตอนนี้ฉันอยู่ปี4แล้ว. . .

ฉันเป็นฝ่ายแอบชอบมันแต่ฉันก้อไม่เคยได้บอกมันเลยจนกระทั้ง

หนิง มานี่ซิ แม่มีเรื่องจะบอก แม่เรียกฉัน

ค่ะ แม่ ฉันตอบ

แม่จะส่งแกไปเรียนต่อที่อเมริกา5ปีนะ

ฉันไม่อยากขัดใจแม่จึงจำใจทำตามที่แม่สั่ง

ก่อนจะถึงวันไปวันหนึ่ง

โอมฉันมีเรื่องจะบอก

 อะไรล่ะ บอกมาดิ

ฉันชอบแกมากๆ

ฉันก้อชอบแกเหมือนกัน

ฮะ จริงๆนะ

อืม

งั้นมาสัญญากันว่าเมื่อตอนฉันกลับมาแกกับฉันต้องเป็นแฟนฉันนะ

อืม สัญญา

แล้วฉันก้อไปอเมริกา . . . 5 ปีอันยาวนานฉันก้อกลับมาเมืองไทย
 
และคิดว่าถึงเวลาที่ฉันกะโอมต้องเป็นแฟนกันแล้ว

ฉันดีใจมากที่เห็นมันมารับที่สนามบินคนแรก . . .

แต่ว่ามันมากับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง

ไงหนิงไม่ได้เจอกันนานนะ เออ ฉันมีคนที่อยากให้แกรู้จัก

ชื่อว่าดรีมเป็นแฟนฉัน

แล้วเรื่องสัญญาล่ะ

เออ สัญญาอะไรเหรอ

ฉันวิ่งหนีทันที แล้วคิดว่านี่มันลืมสัญญาไปแล้วหรือนี่

และฉันก้อเห็นว่ามันวิ่งตามมาแล้วถามว่า สัญญาอะไรล่ะ

ฉันจึงตอบว่า ก้อสัญญาที่แกบอกว่าจะเป็นแฟนฉันยังไงล่ะ

แต่สิ่งที่ฉันไม่ได้สังเกตตอนนั้นคือสถานที่ ที่ฉันยืนอยู่คือถนนและ

เมื่อฉันหันไปดู . . .

เอี๊อด  โครม ฉันถูกรถชนเข้าอย่างจัง
 
แต่ในความคิดของฉันคิดว่าความเจ็บปวดทางกายตอนนี้มันไม่เจ็บเท่า

ความเจ็บปวดทางใจเลย

หนิงทำใจดีๆไว้นะ

แกลืมสัญญาของแกที่ให้กับฉันได้ยังไง ฉันถามมัน

ฉันขอโทษจริงๆนะฉันไม่ได้ตั้งใจจะลืม

หลังจากนั้นเปลือกตาของฉันก้อปิดลงแล้วฉันก้อจากไป . . .