ภาษารักสื่อใจเรา

ลำดับตอนที่ #25 : ภาษารักสื่อใจเรา ตอนที่ 25

ตอนที่ 25

รถตู้แวนคันหรูเลี้ยวเข้าจอดที่ร้านอาหารริมชายทะเลแห่งหนึ่ง  ซึ่งอนินดาและ
เอ วิตาการันตีว่าอาหารอร่อยและบรรยากาศดีมากๆ ยิ่งเวลาพลบค่ำซึ่งเป็นเวลาที่มีบรรยากาศสุดแสนจะโรแมนติกเป็นที่สุด เพราะจะสามารถมองเห็นพระอาทิตย์
สีแดงที่กำลังค่อยๆเคลื่อนตัวลงสู่น้ำทะเลสีครามได้  หนุ่มสาวทั้งหกรีบลงจากรถเพื่อสัมผัสและซึมซับกับบรรยากาศยามเย็นของชายทะเล แต่ละคนต่างตื่นเต้น
กับทิวทัศน์ที่เห็นว่ามันช่างสวยงามสมคำล่ำลือจริงๆ

“บรรยากาศดีเหมือนที่ครูนิกับคุณตาลบอกไว้จริงๆด้วยค่ะ กานดาคิดว่าร้านที่เคยไปบรรยากาศดีแล้วนะคะ แต่ที่นี่ดีกว่าอีกนะคะพอล”

กานดาจูงมือพอลไปยืนดูพระอาทิตย์ตกอย่างตื่นเต้น

“ครูนิ กับตาลเค้าเป็นลูกค้าประจำที่นี่ครับคุณกานดา มักจะแอบหนีผมมาทานกันสองสาวบ่อยๆ” ตฤณแอบเหน็บสองสาวคู่ซี้

“จริงเหรอคะ คุณตาล ครูนิ งั้นคราวหน้ากานดาขอแอบมาด้วยนะคะ สามสาวโสด ฮะฮะฮะ” กานดาหันมายิ้มกับสองสาว

“ได้เลยค่ะคุณกานดา สามสาวโสด ฮะฮะฮะ”

เอวิตาตอบรับแล้วสามสาวก็หัวเราะประสานเสียงกัน

 “งั้นเราก็เป็นสามหนุ่มโสดเหมือนกันดีมั้ยครับ คุณภัทร คุณพอล”

ตฤณนึกสนุกชวนสองหนุ่มจัดตั้งสมาคมกับเค้าบ้าง

“ดีมากเลยครับคุณตฤณ ปล่อยให้สาวๆ เค้ามีฝ่ายเดียวได้ไงล่ะครับ นายเห็นด้วยมั้ยพอล”ภัทรดลหันไปถามเพื่อนรักที่ยังทำหน้างงๆ

“เห็นด้วยอยู่แล้วแพท” พอลพยักหน้ารับ ทั้งๆที่ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่ว่าเพื่อนรักกำลังพูดถึงอะไรกันอยู่

“แหม ยอมกันไม่ได้เชียวนะคะ “ สามสาวพูดเป็นเสียงเดียวกัน

“งั้นแยกโต๊ะกันเลยดีมั้ยคะ” อนินดาแกล้งพูดยิ้มๆ สองสาวพยักหน้าเห็นด้วย

 “ไม่ดีกว่าจ๊ะ นั่งโต๊ะเดียวกันน่ะดีแล้ว ถ้านิไปนั่งโต๊ะอื่นแล้วผมจะนั่งกับใครล่ะครับ”

ภัทรดลคว้ามือแฟนสาวมากุมไว้พร้อมส่งสายตาออดอ้อนไม่แคร์ต่อสายตาของเพื่อนๆทั้งสี่ที่กำลังมองอยู่

“หวานไม่เกรงใจใครเลยนะคะคุณภัทร ทำเอาเราสองคู่จืดสนิทไปเลยนะคะเนี่ย”

เอวิตาอดที่จะแซวเพื่อนเขยไม่ได้

 อนินดาเขินจนหน้าแดงเพราะพ่อเจ้าประคุณเล่นหวานเรี่ยราดจนเพื่อนๆได้แซวแบบนี้

“นิว่าเราเข้าไปในร้านกันได้แล้วล่ะค่ะ หิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวอยู่แล้วเนี่ย”

 อนิ นดาแก้เขินโดยการเดินนำทุกคนเข้าไปยังด้านในของร้านอาหารซึ่งเป็นลักษณะโอ เพ่นแอร์ ตกแต่งสไตล์ธรรมชาติ มีต้นมะพร้าวและดอกไม้ล้อมรอบ ลมทะเลพัดเย็นสบายๆ  ภัทรดลและเพื่อนๆทั้งสี่เดินตามและอดไม่ได้ที่จะขำกับอาการเขินอายของอนินดา

เมื่อ พนักงานร้านอาหารเห็นอนินดาและเอวิตาก็ตรงเข้ามาทักทายและต้อนรับอย่างคุ้น เคย โต๊ะที่ทั้งหกนั่งนั้นเป็นระเบียงยื่นออกไปยังทะเลทำให้สามารถมองดูทะเลและ ได้ยินเสียงคลื่นน้ำกระทบหินได้อย่างชัดเจน ภัทรดล พอลและตฤณนั่งม้านั่งยาวตัวเดียวกัน ส่วนสาวๆก็นั่งม้ายาวฝั่งตรงข้ามตรงคู่ของตัวเอง

“ก่อน อื่นผมขอให้เราทุกคนดื่มแสดงความยินดีกับนายพอลและกานดาที่กำลังจะแต่งงาน ด้วยกันนะครับ”ภัทรดลชูแก้วเครื่องดื่มขึ้น แล้วที่เหลือก็ชูแก้วของตัวเองตาม ต่างยิ้มแย้มยินดีกับว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาว

“cheers!!!!” เสียงแสดงความยินดีของเพื่อนๆทำเอาว่าที่เจ้าบ่าวอย่างพอลและว่าที่เจ้าสาวอย่างกานดายิ้มกว้างรับคำอวยพร

“ตาลยินดีด้วยนะคะ คุณกานดา คุณพอล จะจัดงานกันเมื่อไหร่คะเนี่ย”

เอวิตาเอ่ยถามว่าที่เจ้าสาว

“น่า จะเดือนหน้าค่ะคุณตาล แต่ยังไม่ได้ระบุวันที่เลยค่ะ เพราะคุณแม่กานดาท่านขอให้พระอาจารย์ที่วัดดูฤกษ์ให้อยู่ค่ะ กานดาขอเชิญคุณตาลกับคุณตฤณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ”

“ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะคุณกานดา” เอวิตายิ้มตอบรับ

“ ยินดีด้วยครับคุณพอล ถ้าเกิดคุณกานดาและคุณพอลมีอะไรให้ช่วยก็ไม่ต้องเกรงใจนะครับ”

ตฤณยื่นมือให้ว่าที่เจ้าบ่าวแสดงความยินดีแบบธรรมเนียมชาวตะวันตก

“ขอบคุณครับ คุณตฤณ” หนุ่มฝรั่งจับมือเพื่อนใหม่เขย่าเบาๆ ก่อนจะยกแก้วชู
เพื่อดื่มอวยพรแก่ว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวอีกครั้ง

“cheers!!!!” แล้วเสียงกระทบแก้วแห่งความยินดีแก้วแล้วแก้วเล่าของหนุ่มๆทั้งสามก็ดังไม่ขาดสาย กว่าทั้งหกจะแยกย้ายกันกลับได้ก็เกือบเที่ยงคืน

000000000000000**********************

“แล้วเมื่อไหร่คุณภัทรกับครูนิจะแต่งงานบ้างล่ะค่ะ ไม่กลัวครูนิเธอน้อยใจแย่หรอคะ คุณภัทรให้เธอรอนานแบบนี้น่ะ ”

คำ ถามของกานดาที่ถามเขาที่ร้านอาหารขณะที่อนินดาและเอวิตาขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ยังก้องอยู่ในโสตประสาทของภัทรดล ชายหนุ่มครุ่นคิดและพยายามหาคำตอบให้กับตัวเองว่าเขาจะทำอย่างไรต่อไปกับ ความสัมพันธ์ของตัวเองกับอนินดาดี

 “คุณภัทรเป็นอะไรไปคะ หน้าตาดูเครียดๆ” อนินดาถามสามีอย่างเป็นห่วง

“ผมปวดหัวนิดหน่อยจ๊ะ ” ภัทรดลเดินไปหาภรรยาสาวที่นั่งแปรงผมอยู่หน้ากระจก ก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลเบาๆ

“ไม่ปวดได้ยังไงล่ะค่ะ นิเห็นชนเอ้า ชนเอา” อนินดาเหน็บสามีขำๆ เพราะตั้งแต่เธอรู้จักกับภัทรดลมาเขาไม่เคยดื่มมากขนาดนี้มาก่อน

“ก็ คนมันสนุกนี่ครับ ได้เจอเพื่อนที่คุยกันถูกคออย่างคุณตฤณแล้วไหนจะมีเพื่อนรักอย่างนายพอลด้วย ก็เลยเต็มที่  นิก็เหมือนกันนั่นแหล่ะคุยกับคุณตาล กับกานดาไม่สนใจผมเลย สงสัยจะลืมไปมั้งว่ามีผมนั่งอยู่ด้วยน่ะ ” ภัทรดลบีบจมูกโด่งเล็กของภรรยาสาวอย่างหมั่นเขี้ยวและทำท่าจะจุมพิตริมฝีปาก บางแต่อนินดาเบือนหน้าหนี

“อืม เหม็นเหล้าค่ะ คุณภัทรไปอาบน้ำสิคะ จะได้สบายตัว”

อนินดาแตะปากภัทรดลไว้เป็นเชิงห้าม ส่ายหน้าหลบจมูกซุกซนของภัทรดลไปมา

“ขอผมชื่นใจหน่อยนะแค่นิดเดียวเองนะ” ภัทรดลออดอ้อนพร้อมส่งสายตาเว้าวอน

“ไม่เอาค่ะ ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย ห้ามงอแง” อนินดาบีบจมูกโด่งของสามีบ้าง

“ใจร้าย ขอผมชื่นใจหน่อยเดียวก็ไม่ได้” ภัทรดลทำน้ำเสียงงอนๆ

“ขืนใจดี คุณภัทรก็เสียนิสัยแย่สิคะ เอะอะอะไรก็งอนๆ นิไม่ง้อหรอกนะคะ”

อนินดาแกล้งใช้น้ำเสียงดุๆกับสามี

“เสียนิสัยที่ไหนกันจ๊ะ ผมออกจะเป็นเด็กดีของนิขนาดนี้“

ภัทรดลไม่ยอมลดละ รวบเอวบางเข้ามาชิดอกกว้าง
"ถ้าเป็นเด็กดีก็ต้องเชื่อฟังนิสิคะ รีบไปอาบน้ำซะ แล้วจะได้มานอนพักผ่อน วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" อนินดายิ้มหวานใส่ตาภัทรดล
"ขอชื่นใจนิดนึงก่อนนะครับ แล้วผมจะเชื่อฟังนิทุกอย่างเลยนะครับ" ภัทรดลต่อรองไม่ลดละแถมทำตาละห้อย อนินดาไม่สามารถใจแข็งต่อไปได้

“นิด เดียวจริงๆนะคะ” ถึงอนินดาจะใจอ่อนแต่หญิงสาวก็ยังมิวายมีข้อแม้ ภัทรดลยิ้มกว้างอย่างดีใจ พยักหน้ารับหงึกๆ ก่อนจะก้มหน้าคมสันลงมาเหมือนจะหอมแก้มนวล แต่กลับเปลี่ยนใจเป็นประทับริมฝีปากหนากับริมฝีปากบางของอนินดา
ที่เผลอ เผยอรับแทน หญิงสาวรู้ทันทีว่าตัวเองหลงกลสามีเจ้าเล่ห์เข้าให้แล้ว แต่กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไปเสียแล้วเพราะภัทรดลไม่ยอมเสียโอกาส ตักตวงความหวานจากเกสรกุหลาบเนิ่นนานจนพอใจถึงจะปล่อยริมฝีปากบางราวกลีบ กุหลาบของ
อนินดาเป็นอิสระ

“คุณภัทรขี้โกงนิอีกแล้ว ไหนบอกว่านิดเดียวไงคะ”

อนินดาก็ประท้วงทันทีเมื่อภัทรดลถอนริมฝีปากหนาออกและจุมพิตเบาๆอีกครั้ง

“ก็ นิดเดียวของผมกับของนิไม่เหมือนกันนี่จ๊ะ นิดเดียวของผมก็เท่านี้แหล่ะ นี่ผมยอมลดให้นิแล้วนะ“ ภัทรดลส่งสายตากรุ้มกริ้ม ยิ้มเจ้าเล่ห์

“นี่ แน่ะ เจ้าเล่ห์นัก ทีนี้จะไปอาบน้ำได้รึยังล่ะคะคุณผู้ชายถ้ายังไม่ไปเนี่ยนิสงสัยว่าจะต้องลง โทษคนเกเรซะแล้วล่ะมั้ง” อนินดาหยิกแขนอย่างหมั่นไส้
"ลงโทษอะไรจ๊ะ" ภัทรดลตกใจ
"คืนนี้นิก็จะให้คนเกเรนอนนอกห้องน่ะสิคะ" อนินดามองสามีตัวดีด้วยสายตานิ่งๆ ทำเอาภัทรดลรู้สึกหนาวๆร้อนๆขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

“ไปแล้วครับคุณผู้หญิง เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จแล้วจะรีบมาหาคุณผู้หญิงนะครับ”
ภัทรดลล้อเลียนก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและหายเข้าไปในห้องน้ำเพราะดูจากสายตาแล้วอนินดาพร้อมจะกลายเป็นแม่เสือสาวได้ทุกเวลา  อนินดาส่ายหัวยิ้มๆตามหลังสามีตัวดี ที่นับวันเขาจะยิ่งทำให้เธอหลงรักเขามากขึ้นทุกวันๆ
ความทะเล้นและเจ้าเล่ห์ของภัทรดลถือว่าเป็นเสน่ห์ที่ร้ายกาจของเขา ที่ใครได้สัมผัสคงจะปฏิเสธยากที่จะไม่หลงรักเขา

000000000*****************************

ภัทร ดลฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี มองดูร่างบางของอนินดาที่หลับปุ๋ยอยู่บนเตียงยิ้มๆ ความน่ารักน่าเอ็นดูของอนินดามีให้เขาเห็นอยู่เสมอไม่เว้นแม้กระทั่งยามหลับ ใหลเช่นนี้ ภัทรดลรีบจัดการกับธุระส่วนตัวจนเสร็จก็เดินไปหาร่างบางที่หลับตาพริ้มอยู่ บนเตียงทันที

“ท่าทางครูนิของผมจะเหนื่อยมากจริงๆ”ชายหนุ่มค่อยๆเกลี่ยปอยผมที่ตกลงมาออกจากใบหน้าหวานอย่างทะนุถนอม ก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลเบาๆ

“กู๊ดไนท์ จ๊ะที่รัก ฝันดีนะครับ” ภัทรดลแทรกตัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันและโอบกอดร่างนุ่มนิ่มของหญิงสาวผู้ เป็นที่รักแล้วก็เข้าสู่นิทรารมย์ในเวลาต่อมา

000000000000 *************************

“ระหว่าง ที่ตาลกับนิไปเข้าห้องน้ำทุกคนคุยอะไรกันอยู่หรอคะตฤณ ท่าท่างคุณภัทรดูซีเรียสๆ” เอวิตาเก็บความสงสัยมาตลอดทางจากร้านอาหารจนถึงที่บ้าน

“ไม่มีอะไรจ๊ะ ก็คุยกันเรื่องงานแต่งงานคุณกานดากับคุณพอลนั่นแหล่ะ” ตฤณหยุดมือที่กำลังแกะกระดุมเสื้อหันมาตอบเอวิตา

“แล้วเกี่ยวอะไรกับคุณภัทรล่ะค่ะหรืออาจจะเครียดเพราะกลัวคุณกานดาจะไม่กลับมาทำงานด้วย” เอวิตาซักถามต่อ

“ผม คิดว่าไม่น่าจะใช่นะ คุณภัทรอาจจะคิดเรื่องตัวเองก็ได้ เพราะเท่าที่เรารู้ครูนิกับคุณภัทรก็ยังไม่ได้จัดพิธีแต่งงานเป็นเรื่องเป็น ราวกันเลยนี่จ๊ะ”
ตฤณตอบตามสิ่งที่ตัวเองคาดเดา เพราะภัทรดลไม่ได้ตอบว่าอะไรเมื่อกานดาถามคำถาม

“ก็ น่าจะเป็นไปได้นะคะ ตาลก็ลืมคิดเรื่องนี้ไปซะสนิทเลยเพราะถึงแม้สองคนนั้นจะจดทะเบียนกันแล้วก็ จริงแต่ทางครอบครัวคุณภัทรเองและก็ของนิยังไม่มีใครได้รับรู้เรื่องนี้เลย” เอวิตาเห็นด้วยกับการคาดเดาของสามี

“เห็นคุณภัทรบอกว่าครูนิไม่อยากแต่งจ๊ะ” ตฤณยังคงเล่าต่อ

“ตาล ว่า นิคงยังไม่มั่นใจอะไรมั้งคะ ผู้หญิงทุกคนฝันถึงงานแต่งงานกันทั้งนั้นล่ะค่ะ รวมทั้งนิด้วย แม้ปากจะบอกว่าไม่แต่ในใจก็คงจะคิดบ้าง”

“ผมว่าคุณภัทรก็ดูรักครูนิมากนะ ทำไมครูนิถึงยังไม่มั่นใจอีกล่ะ”
ตฤณถามอย่างสงสัย

“อัน นี้ก็คงจะมีแต่เจ้าตัวเท่านั้นแหล่ะค่ะที่จะตอบได้ เพราะนิก็ไม่เคยพูดอะไรกับตาลเรื่องนี้เลยค่ะ” เอวิตาส่ายหัวอย่างไม่รู้จะตอบว่าอะไร

“ถูกต้องแล้วคร้าบ ” ตฤณเลียนแบบพิธีกรดังรายการเกมโชว์ เอวิตาหัวเราะชอบใจ

“ฮะฮะฮะ นับวันสามีตาลนี่ยิ่งต๊องขึ้นทุกวันนะคะเนี่ย” เอวิตาขำท่าทางสามี

“หายเครียดแล้วใช่มั้ยจ๊ะ หมอเค้าบอกว่าให้หัวเราะวันละนิดจิตแจ่มใสเพราะฉะนั้นตาลก็ไม่ควรเครียดรู้มั้ยจ๊ะ” ตฤณจับศรีษะเอวิตาโยกไปมา

“ครูนิคงจะมีเหตุผลส่วนตัวแหล่ะจ๊ะดู ครูนิก็มีความสุขกับคุณภัทรดีนี่ ตาลอย่าห่วงเลย การแต่งงานไม่ใช่ทุกอย่างหรอกจ๊ะ” ตฤณตบบ่าบอบบางของเอวิตาเบาๆ ก่อนจะลุกเดินไปยังห้องน้ำ ปล่อยให้เอวิตานั่งครุ่นคิดอยู่คนเดียว

“แล้วเหตุผลอะไรล่ะคะ ตฤณ” เอวิตาพึมพำกับตัวเอง

****** มาอัพอีกตอนแล้วจ๊ะ ช่วยกันเม้นท์หน่อยนะจ๊ะ **********